Τετάρτη 17 Μαΐου 2017

Φυλακίζουν τα σκυλιά όταν γεράσουν…


Είμαι κάτοικος Αριδαίας , και μέλος της Φιλοζωϊκής ( μέχρι προχθές). Αυτό που συμβαίνει με τα αδέσποτα είναι τραγικό.
Εκτός από τα επιθετικά κλείσανε  στο καταφύγιο σκυλιά άκακα. Σκυλιά που δεν πείραξαν κανέναν και τα έβαλαν σε άθλιες συνθήκες , όπου το ένα τρώει το άλλο. Εκεί θα επιζήσουν μόνο  τα ισχυρά , γιατί τα άλλα θα πεθάνουν από ασιτία. Αυτή την τύχη είχε και ένα σκυλί που φρόντιζα  εγώ, εδώ και πολλά χρόνια. Ένας γέρος σκύλος  13-14  χρονών  που θα πρέπει να περάσει το υπόλοιπο της ζωής που το έχει απομείνει, σε μια φυλακή. ΝΤΡΟΠΗ!
Κάποια στιγμή επικοινώνησα με τον Δήμο και μου υποσχεθήκανε ότι το σκυλί θα βγει και θα αφεθεί στο φυσικό του περιβάλλον. Όταν όμως ενημέρωσα τον πρόεδρο της φιλοζωικής ,μετά την απάντηση που πήρα από τον Δήμο, η απάντηση που πήρα από μέρους του ήταν  ότι «   το σκυλί  αυτό ,εγώ δεν το θέλω εδώ έξω , κοντά σε μένα.» Την ίδια απάντηση πήρα και από την αδερφή του. Ένα μόνο δεν κατάλαβα .Ο χώρος στον οποίο έζησε και γέρασε όλα αυτά τα χρόνια το συγκεκριμένο  σκυλί , είναι μήπως  «τσιφλίκι» του πατέρα τους ;
Ας μου απαντήσουν. Αυτός είναι ο λόγος; Ή μήπως ενοχλήθηκε το δικό του σκυλί; Γιατί παλαιότερα με είχε απειλήσει  ότι αν δεν έκανα κάτι με το συγκεκριμένο σκυλί, με την δικαιολογία  ότι δεν μπορούσε να ταΐσει τα δικά του σκυλιά , τότε θα το (κοίμιζε)  . Συχνό φαινόμενο. Και ρωτάω εγώ όλους τους πραγματικούς φιλόζωους. Είναι απάντηση  αυτή από έναν πρόεδρο; Τότε πως πρέπει να συμπεριφερθούν οι μη φιλόζωοι;
Περιττό να πω  ότι αναγκάστηκα καταχείμωνο , στις 6 η ώρα το πρωί , να κατεβαίνω και να ταΐζω το σκυλί , φοβούμενη μήπως πραγματοποιήσει την απειλή του. Και είμαι σίγουρη ότι θα το έκανε . ‘Έχω πολλές αλήθειες να πω, απλά θα περιοριστώ εδώ. Θέλω να πω ακόμα ότι αναγκάστηκα να βγάλω έξω από την αυλή μου  ένα άλλο αδέσποτο, το οποίο φρόντιζα 3 χρόνια και έβαλα μέσα το άλλο σκυλί. Δεν μου άφησαν περιθώρια. Έπρεπε να διαλέξω ένα από τα δύο . Έπρεπε να καταδικάσω το ένα από τα δύο. Έτσι αποφάσισα να μείνει μέσα το γέρικο σκυλί και το άλλο θα το φρόντιζα έξω. Δημιουργήθηκε όμως τέτοιος πανικός που δυο μέρες δεν μπορούσα να το ταΐσω. Έτσι τον ξαναπήραν και τον έβαλαν στη φυλακή του. Το σκυλί γέρασε  και είναι αδύνατο να ζήσει μέσα σε ένα κλουβί. Από δω και πέρα θα κάνω ότι περνάει από το χέρι μου να βγει το σκυλί στο φυσικό του περιβάλλον.
Ένα έχω να πω. Κάποια μέρα όλοι θα δώσουμε λόγο για τις πράξεις μας. 



 Τα στοιχεία της επιστολογράφου είναι γνωστά στην εφημερίδα μας .



5 σχόλια:

  1. Θα κλαψω...γιατι δεν το υιοθετησες το σκυλι ετσι ωστε να γινει δεσποζομενο; να εχεις και την ευθυνη νομικα; βολευεσαι εσυ και καποιοι αλλοι ταϊζοντας τα ετσι απλα χωρις υποχρεωσεις...οχι κυριε για να εχεις δικιο πρεπει πρωτα να εισαι κι ενταξει στις υποχρεωσεις σου...οχι ολιγον εγκυος αλλα εγκυος. Εως τοτε δεν δικαιουσαι να μιλας και να δηλωνεις φιλοζωος...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Μπραβο σου και προσοχη σε αυτους στον δημο

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ευγε σε οποιον ειναι φιλοζωος,ομως οποιος δηλωνει φιλοζωος θα πρεπει και να το αποδεικνυει.Πως;
    πρωτα πρωτα να μην ξεχναει οτι και ο ανθρωπος ζωον ειναι και πρεπει να ζησει και αυτος ανθρωπινα.επειτα ολοι οι συμπαθεις (σε εμενα τουλαχιστον) φιλοζωοι μηπως θα πρεπει να κανουν ενα βημα παραπερα και να αποδειξουν την ζωοφιλια τους ΥΙΟΘΕΤΩΝΤΑΣ τα αδεσποτα που ταιζουν σε καποια ακρη του δρομου ,αναλαμβανοντας τα εμβολια και οτι αλλο απαιτειται για το θεμα αυτο.
    εδω με θλιψη θα αναφερω δυο περιστατικα απο τα πολλα που υπεπεσαν στην αντιληψη μου ολα αυτα τα χρονια .καποια κυρια γειτονισσα μου ταιζε καποια αδεσποτα στον δρομο.επαιρνε τηλεφωνο μαλλον τους ζωοφιλους και της εφερναν ενα σακι τροφη.τα σκυλια εμεναν στον δρομο.ΚΑΤΕΛΑΒΑΝ τον δρομο.μια ηλικιωμενη γυναικα προσπαθησε να περασει τον δρομο, αλλα δεν την αφησαν .το σπιτι που ηθελε να επισκεφθει ηταν σε αποσταση αναπνοης ,αλλα δεν μπορεσε κουτσαινοντας αναγκαστηκε να κανει ενα δυσαναλογο μεγαλο κυκλο,κουραστικο.στο τελος διαμηνυσε στην ηλικιωμενη φιλη της οτι δεν μπορει να την ξαναεπισκεφθει. το ιδιο επαθαν και τα παιδια που εβγαλαν τον δρομο απο τις μετακινησεις τους.εγινε ενας δρομος οχι δημοσιος αλλα ιδιωτικος.αυτο ποιος θα το χαρακτηριζε σαν εκδηλωση πολιτισμου; καποια μερα ενας νεαρος και μια νεαρη που μοιραζαν φυλλαδια και δεν γνωριζαν την καταληψη του δρομου κατατρομαξαν οταν πεταχτηκαν ξαφνικα τα σκυλια μεσα απο τους θαμνουσ. οταν ανεφερα ολα αυτα και αλλα στην κυρια η απαντηση της ηταν οτι τα σκυλια δεν ηταν δικα της.
    οταν περπαταω το πρωι εχω γινει πολλες φορες μαρτυρας οπου τρομαγμενα παιδια δεν ξερουν πως να μπουν στην αυλη του δημοτικου σχολειου και μανες αγανακτισμενες.

    επομενως ας κανουμε ολοι ενα δυο βηματα,οσα βηματα τελος παντων απαιτουνται παραπερα για να ζησουμε ολοι μαζι κατα το δυνατον αρμονικα κυριως ομως πολιτισμενα και αντι να ριχνουμε κεραυνους δεξια και αριστερα ας υιοθετησουμε παιρνοντας τα ζωακια κοντα μας και οταν μας ρωτουν να μπορουμε να πουμε ναι ειναι δικα μου τα ζωα.στο κατω κατω ολοι ζωα ειμαστε,εμεις ομως ως ανθρωποι εχουμε ενα επιπλεον καθηκον.να μην χασουμε το μετρο ,να τα λογαριαζουμε ολα και τα σκυλια και τα παιδια.
    αληθεια δεν ειδα καμμια ζωοφιλικη χειρονομια του να παω και να καθαρισω ενα παρκο στην αριδαια απο τα περιττωματα των αδεσποτων, εκει παιζουν παιδια ,δικα μας παιδια.βασει νομου ο ιδιοκτητης του ζωου οφειλει να καθαρισει το παρκο απο τις ακαθαρσιες του ζωου του.για το αδεσποτο ποιος το κανει.θα οχυρωθουμε παλι πισω απο το οτι δεν ειναι δικα μας τα ζωα;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. "Ουδείς προφήτης εν τη αυτού πατρίδι", κοινώς "κανένας δε δικαιώνεται στον τόπο του". Παλιό σοφό ρητό, όπως όλα, εξάλλου. Τι θέλω να πω. Αν υπάρχει Φιλοζωική Αριδαίας, αυτό οφείλεται στον πρόεδρό της, ο οποίος αφήνει τις δουλειές του και τρέχει από το πρωί ως το βράδυ, για να βοηθήσει στα όποια προβλήματα αδέσποτων και δεσποζόμενων ζώων. Η Φιλοζωική είναι ο Φώτης και ο Φώτης είναι η Φιλοζωική. Είμαι κι εγώ μέλος της Φιλοζωικής και νιώθω τύψεις που δεν έχω τα κότσια και τις αντοχές να κάνω όσα κάνει εκείνος. Όχι μόνο τα ταΐζει και τα φροντίζει, αλλά και αφιερώνει πολύ από τον ελεύθερο χρόνο του να παίξει με τα κουτάβια του Κυνοκομείου, το οποίο όντως δεν είναι ιδανικό, αλλά είναι μια αρχή. Και μη μου πείτε τη γνωστή ατάκα "γιατί δεν ενδιαφέρεστε και για τους ανθρώπους", γιατί, ναι, αγαπητοί μου, και για τους ανθρώπους ενδιαφερόμαστε, αλλά με τρόπο που "να μη γνωρίζει η δεξιά μας τι ποιεί η αριστερά μας", βασική αρχή του χριστιανισμού. Η αγάπη δεν είναι πίτα που μοιράζεται και κάποτε τελειώνει. Η αγάπη είναι ανεξάντλητη.
    Και επανέρχομαι στον πρόεδρο της Φιλοζωικής. Τον κατεβάσαμε από το σπίτι του άρρωστο, κουρασμένο, σε πένθος, οποιαδήποτε ώρα της μέρας, οποιαδήποτε μέρα του χρόνου. Ποτέ δε λέει όχι, όταν πρόκειται να βοηθήσει ένα δυστυχισμένο πλάσμα, γιατί αυτός είναι! Κάποιοι το αναγνωρίζουν, κάποιοι όχι. Η αναγνώριση, βέβαια, δεν είναι αυτοσκοπός, αλλά και η αχαριστία έχει τα όριά της. Σαφώς υπάρχουν ακόμα προβλήματα με τα αδέσποτα, αλλά, πιστέψτε με, η κατάσταση θα ήταν αφόρητη, αν δεν ήταν ο Φώτης. Τα προβλήματα γυρεύουν λύσεις και οι λύσεις έρχονται και με την αρωγή της κοινωνίας. Αν κάποιος έχει μια καλύτερη ιδέα, ρεαλιστική πάντοτε, να την καταθέτει. Και αν θέλετε να θυμώσετε με κάποιον, θυμώστε με όλους αυτούς που παίρνουν χαριτωμένα κουτάβια ως παιχνίδι για τα παιδιά τους και, όταν διαπιστώνουν το μέγεθος της ευθύνης, τα παρατάνε στο δρόμο, αδιαφορώντας για την τύχη τους, αδιαφορώντας για τα προβλήματα που δημιουργούν. Ας ανοίξουν τα στόματα και ας καταγγέλλονται τέτοια περιστατικά. Γιατί η ανοχή είναι συνενοχή!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. ανωνυμος 18 μαιου 2017.1πμ.
    και φυσικα δεν αναφερομαι στον Φωτη.ειναι γνωστο το εργο του.καποτε ομως και οποιος αυτοαποκαλειται φιλοζωος πρεπει να καταλαβει τις ευθυνες του και να μην εξαντλειται επιτιθεμενος με σφοδροτητα σε ολους τους αλλους που εχουν τις ενστασεις τους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

(3)