Τόπος πέρα από ανθρώπους
μια πινελιά συνειρμός
στοίβες παραπετάσματα άχρωμα
άσε το τραγούδι λυγμός
σκοτεινιασμένη μέρα
ίσως παραφωνία του τραγουδιστή
δεν με χαλά αφού
πήραμε νότες της νιότης μας
ούτε το γέλιο σπαρταριστό
σαν κλάμα το ξεχωρίζεις
ανάμεσα στα άλλα
συναφή τσαλίμια, φτάνει
να μου φτιάχνουν την διάθεση
αναπολώντας τα παλιά
σκιρτήματα τρεχάματα αγωνίες
ναι γι αυτό σ' αγαπώ
σαν μια σταγόνα λάδι
στον ωκεανό που απλώνει.
29-12-24. Ρηγίνος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου