MIA ΑΛΗΘΙΝΗ ΚΑΡΑΤΖΟΒΙΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ

(Συνέχεια από προηγούμενο)

     Στο πρόσφατο παρελθόν ένας νέος, ωραίος πλούσιος δημόσιος υπάλληλος (εκπαιδευτικός), δίψασε για δόξα. Δίψασε για εξουσία και για επί πλέον χρήμα.

΄Ετσι αποφάσισε  να καταλάβει τον θώκο του πρώτου πολίτη του Δήμου Αριδαίας. Αλλά δεν διέθετε λαϊκό έρεισμα.  Διέθετε πλούτο και πονηρία.

΄Ετσι αποφάσισε να αγοράσει λαϊκό έρεισμα προσπαθώντας να εξαγοράσει έναν άλλο συμπολίτη του ο οποίος διέθετε λαϊκό έρεισμα.

  Τον κάλεσε λοιπόν σε συμφωνία. Στην συμφωνία παρόντες , άτομα τέσσερα  καταγόμενοι οι δύο άλλοι από την περιοχή της Αλμωπίας και ο τέταρτος από Νομό της Κεντροανατολικής Μακεδονίας που κατείχε και αυτός θώκο εξουσίας.

  ΄Εγιναν συνολικά πέντε συναντήσεις των τεσσάρων. Άλλες σε όρη σε βουνά και άλλες στην Αριδαία σε κτίριο όπου στεγαζόταν δημόσια υπηρεσία.

   H πρώτη και η δεύτερη συνάντηση έγιναν εκτός Αριδαίας σε ορεινή περιοχή βραδινές ώρες, ύστερα από απαίτηση του εκπαιδευτικού. ΄Ηθελε να κινείται μακριά από τα βλέμματα των αντιπάλων του και των υπολοίπων κοινών θνητών.

   Το κλίμα των συναντήσεων καλό. Πολύ καλό. Αρχικά η συζήτηση περί ανέμων και υδάτων επιφανειακών και υπογείων. Στη συνέχεια στο ψητό.

   Πρωταγωνιστής ο εκπαιδευτικός. Ζήτησε να ηγηθεί ολόκληρης της τετραετίας με την παραχώρηση στον συνεργάτη του της προεδρίας του Δημοτικού Συμβουλίου και της προεδρίας της διαχειριστικής επιτροπής.

  Η πρόταση αυτή απορρίφθηκε και αντιπροτάθηκε <<δύο χρόνια ο ένας, δύο χρόνια ο άλλος>>.  ΄Ετσι  συζητώντας μόνο για το θέμα αυτό, έκλεισαν οι δύο πρώτες συζητήσεις, χωρίς καμία συμφωνία, εκτός από την συμφωνία να ξανασυναντηθούν.

 Ακολουθούν άλλες δύο συναντήσεις στην Αριδαία, με πολλά μέτρα προφύλαξης γιατί αντιλαμβάνονται ότι η παρακολούθηση γίνεται έντονη από τους αντιπάλους αλλά και φίλα προσκείμενα άτομα , που δεν βλέπουν την συνεργασία με καλό μάτι.

  Στις συναντήσεις ο εκπαιδευτικός δέχεται να είναι δυο χρόνια δήμαρχος αυτός και δύο χρόνια ο άλλος, καθώς επίσης η πρότασή του προς τον συνέταιρο για πρόεδρο της διαχειριστικής επιτροπής παρέμενε υπό τον όρο τα δύο πρώτα χρόνια θα είναι δικά του και τα άλλα δύο του συνέταιρου. Σ΄αυτές τις συζητήσεις αναλώθηκε αρκετός χρόνος χωρίς αποτέλεσμα, αποφασίστηκε όμως μια τελευταία συνάντηση καθορίζοντας ημερομηνία, ώρα και χώρο συνάντησης.

  Ως χώρος συνάντησης προσδιορίστηκε πολυώροφη οικοδομή όπου στεγαζόταν δημόσια υπηρεσία.

Συνεχίζεται……