ΨΗΦΙΣΜΑ ΤΟΥ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΣΚΥΔΡΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΓΙΑ ΣΟΦΙΑ

    

  Το Δημοτικό Συμβούλιο Σκύδρας στην τελευταία τακτική του συνεδρίαση, της Παρασκευής 24 Ιουλίου 2020, μετά από πρόταση – εισήγηση της Δημάρχου Σκύδρας Κατερίνας Ιγνατιάδου

αποφάσισε κατά πλειοψηφία να εκδώσει το παρακάτω ψήφισμα για την προκλητική απόφαση της Τουρκίας να μετατρέψει την Αγία Σοφία από μουσείο σε τζαμί, απόφαση απέναντι στην οποία σύμφωνα με την εισήγηση του ψηφίσματος κανείς δεν πρέπει να μείνει απαθής, ασυγκίνητος, άλαλος κι ανέκφραστος.

Συγκεκριμένα στο ψήφισμα αναφέρεται ότι το Δημοτικό Συμβούλιο Σκύδρας:

                                             

-Δηλώνει, αρχικά, την πίστη του στις θεμελιώδεις ανθρωπιστικές αξίες, στην ειρηνική συνύπαρξη, στην αλληλεγγύη και στον αλληλοσεβασμό λαών κι εθνών.

-Εκφράζει την αντίθεσή του στην απόφαση του γειτονικού κράτους για την προκλητική, ωμή και σκόπιμη απόφαση του για τη μετατροπή της Αγίας Σοφίας από μουσείο, που είναι προσβάσιμο κι επισκέψιμο συνεχώς σ΄όλους τους πολίτες του κόσμου, σε μουσουλμανικό τέμενος που θα αλλοιώσει τη φυσιογνωμία και τον πολιτισμικό  χαρακτήρα του μνημείου.

-Καταδικάζει την πράξη αυτή απέναντι σ΄ένα μεγαλοπρεπές μνημείο - σύμβολο διεθνούς ακτινοβολίας, αναγνωρισμένο και προστατευόμενο από την UNESCO ως μνημείο παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς.

-Επισημαίνει την αναγκαιότητα προστασίας της Αγιά Σοφιάς από ιστορικής, πολιτιστικής κι αρχιτεκτονικής άποψης, επειδή κάθε τροποποίηση ή επέμβαση οποιασδήποτε μορφής στους εσωτερικούς κι εξωτερικούς χώρους της συνιστά περιφρόνηση, προσβολή και κατάφωρη καταπάτηση κάθε έννοιας οικουμενισμού, διότι με τη μετατροπή αυτή επιδιώκεται η αλλοίωση και η απάλειψη της ιστορικής, θρησκευτικής και γενικότερα παγκόσμιας μνήμης.

-Υπογραμμίζει κι επαναλαμβάνει ότι το μέγιστο αυτό ζήτημα έχει οικουμενική διάσταση και σημασία κι αφορά κάθε ελεύθερα και δημοκρατικά σκεπτόμενο κι αγωνιζόμενο άνθρωπο και λαό των οποίων απαιτείται η συσπείρωση απέναντι στην τουρκική προκλητικότητα, διότι δεν αφορά μόνον τον Ελληνισμό και τη Χριστιανοσύνη και δεν συνιστά απλώς ένα ζήτημα ελληνοτουρκικής διαφοράς.

-Διατυπώνει την κρίση ότι η «σύμμαχος χώρα» προχώρησε στην ενέργεια αυτή  προσχηματικά κι όχι για θρησκευτικούς λόγους, αφού υπάρχουν πολλά τεμένη όπου μπορούν οι μουσουλμάνοι ν΄ασκήσουν τα θρησκευτικά τους καθήκοντα, αλλά εντάσσεται στο πλαίσιο ενός γενικότερου σχεδίου αναβίωσης του οθωμανισμού και κάλυψης και προώθησης αλλότριων συμφερόντων εσωτερικών και ξένων δυνάμεων.

-Ενώνει τη φωνή του μ΄όλους όσοι έχουν τα ίδια πιστεύω, την ίδια αγωνία και προβληματισμό και καλεί μέσω της Ελληνικής Πολιτείας, τη διεθνή κοινότητα, όπως αυτή εκφράζεται κι εκπροσωπείται από τις διακρατικές ενώσεις, τους οργανισμούς και φορείς, να πάρει ξεκάθαρη και σαφή θέση, να καταδικάσει την τουρκική προκλητικότητα και να προστατέψει την οικουμενικότητα, τη μεγαλοπρέπεια και την αίγλη της Αγιά Σοφιάς, γιατί ποτέ δεν είναι αργά.

-Αποδοκιμάζει κι εκφράζει την απογοήτευσή και τη δυσαρέσκειά του απέναντι στις ήπιες, ουδέτερες και υποκριτικές στάσεις ορισμένων, πολύ δε περισσότερο απέναντι σ΄όσους υποθάλπουν τον σκοταδισμό και τη μισαλλοδοξία των γειτόνων.

-Καλεί και ζητάει από την Ελληνική Πολιτεία να πιέσει τη διεθνή κοινότητα, και τα βάση την Ευρωπαϊκή Ένωση και τις Μεγάλες Δυνάμεις, ώστε ν΄αναληφθούν άμεσα κοινές, συντονισμένες πρωτοβουλίες, διότι η πράξη αυτή της «συμμάχου χώρας» ενδεχομένως να πυροδοτήσει έκτροπα από παρακρατικούς, θρησκόληπτους και σωβινιστές στην Τουρκία.

-Τέλος, ζητάει από την Ελληνική Πολιτεία ν΄ασκήσει εντείνοντας όλα τα ειρηνικά μέσα για την κατακραυγή, καταδίκη, απομόνωση της Τουρκίας κι όσων μέτρων εκτιμά ότι είναι αναγκαία σύμφωνα με τα όσα επιτάσσει κι αναγορεύει η οικουμενική συνείδηση και το ανθρωπιστικό δίκαιο.