Του Γ. Λακόπουλου
Η κυρία Σοφία Μπεκατώρου ανέφερε ένα αποτρόπαιο περιστατικό βιασμού της πριν από 23 χρόνια. Στον εισαγγελέα με ονόματα και διευθύνσεις. Η κοινωνία της οφείλει χάρη γι’ αυτό.
Ακολούθησαν όμως καταγγελίες που κινούνται στη σκοτεινή πλευρά αυτού του μεγάλου θέματος. Ας δούμε κάποιες περιπτώσεις:
Πρώτη: Στην επικράτεια σέρνεται όνομα πολιτικού, μετά την αρθρογραφία παλαιού συνεργάτη του Αντώνη Σαμαρά σε ημερήσια εφημερίδα. Του χρέωνε κατάχρηση θέσης για ερωτικές επιθέσεις σε φοιτήτριες και μια δημοσιογράφο.
Χωρίς το όνομά του η αναφορά είναι ελεεινή: επιτρέπει να διακινούνται ψίθυροι χωρίς αυτόν που έχουν στόχο να μπορεί να υπερασπιστεί τον εαυτό -αν είναι υπαρκτό πρόσωπο.
Δεύτερη: Στέλεχος του Κινάλ -γνωστή από παλιά για την έφεσή της στην αναζήτηση δημοσιότητας- ανέφερε ότι παλαιότερα παρενοχλήθηκε σεξουαλικά σε ασανσέρ από στέλεχος του ΠΑΣΟΚ. Από εκείνη τη στιγμή έχει αρχίσει η κολοκυθιά. «Νομίζω πως είναι αυτός». Και γιατί να είναι αυτός;» «Και ποιος να είναι;» «Σίγουρα είναι ο άλλος». «Και γιατί….»
Η Φώφη Γεννηματά συντήρησε σ’ αυτό το παιχνίδι καλύπτοντας την συνεργάτιδά της. Αντί να τη στείλει να καταθέσει αρμοδίως την εμπειρία της. Έστω να την παρουσιάσει πλήρως, κατονομάζοντας το δράστη, αντί να σπέρνει υπόνοιες για όλους.
Τρίτη: Δημοσιογράφος ανέφερε ότι εγκλωβίσθηκε σε γραφείο υφυπουργού πριν από …27 χρόνια και γλύτωσε από το κυνηγητό του βάζοντας τις φωνές . Αλλά αφήνει τους άλλους να ρίχνουν τα χαρτιά για τον ερωτύλο πολιτικό.
Είδαν το φως της δημοσιότητας πολλές αντίστοιχες αναφορές αυτή την περίοδο. Όχι σαν εξομολογήσεις γυναικών και των προσωπικών τους τραυματικών εμπειριών για να συμβάλουν στην ανάδειξη του προβλήματος, χωρίς να θέλουν να «σεντράρουν» αυτόν που είχαν κατά νου. Αυτό θα ήταν θεμιτό.
Δεν είναι ότι πρόκειται για υπαινιγμούς επί προσώπων με κάποιους ρόλους, των οποίων τα ακριβή στοιχεία κατέχουν οι καφετζούδες στις οποίες μπορεί να καταφύγει όποιος ενδιαφέρεται για το κουτσομπολιό του πράγματος. Ή στους «ενημερωμένους» που «σπρώχνουν» στην πιάτσα. «Έλα μωρέ, αυτός είναι, γνωστά πράγματα».
Έτσι όμως -πέραν του ότι κάποιοι σάτυροι της οποιασδήποτε εξουσίας μένουν ανενόχλητοι- αντί να ευαισθητοποιείται η κοινωνία, αντί να πιέζεται η Πολιτεία να θεσπίσει αυστηρό πλαίσιο που θα διευκολύνει την καταγγελία και θα τιμωρεί την πράξη, και αντί να αναδεικνύονται παραδείγματα προς αποφυγή, ωθείται η συζήτηση στην περιοχή των κατώτερων συναισθημάτων του κοινού.
Όσο τραυματικό και δύσκολο και αν είναι για μια γυναίκα όταν οι καταγγελίες αναφέρονται σε συγκεκριμένο πρόσωπο πρέπει είναι ολοκληρωμένες, ακριβώς για να αποκλείουν παρερμηνείες.
Αλλιώς απλώς τροφοδοτούν ψίθυρους και «κους -κους», αναπαράγονται από στόμα σε στόμα και τελικά εγγράφονται ως κακόπιστες αντιδράσεις, χωρίς παιδαγωγικό χαρακτήρα.
Έτσι ένα μεγάλο πρόβλημα της κοινωνίας – ιδιαίτερα για τις γυναίκες -όχι μόνο τις καριερίστες και τις επώνυμες, αλλά κυρίως τις ανυπεράσπιστες εργαζόμενες και όσες ανήκουν σε περιθωριακές ομάδες -μπαίνει πάλι κάτω από το χαλί.
Αν αυτό θέλουμε, ας χειροκροτήσουμε τις ανώνυμες αποκαλύψεις και την επικαιρότητα 24 ωρών που προκαλούν- προς τέρψη του κοινού ελαφρών τηλεοπτικών εκπομπών.
Πηγή: anoixtoparathyro.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου