Κάθε χρόνο την δεύτερη μέρα του Πάσχα οι Μαργαριτιώτες τιμούν την ηρωίδα του χωριού μας, Μαργαρίτα Αυτό που έκαμναν και οι πρόγονοί μας, από την περίοδο της τουρκοκρατίας, εδώ και εκατοντάδες χρόνια.Γιατί στη θυσία της Μαργαρίτας αποκρυσταλλώνονται ιδανικά και αξίες.
Η Μαργαρίτα μια απλή χωριατοπούλα, πεντάμορφη, όχι μόνο στην όψη.
Τη μεγαλύτερη ομορφιά την έκρυβε βαθιά μες στην ψυχή της. Την αγάπη για την ελευθερία και του Χριστού την πίστη την αγία. «Χριστιανή γεννήθηκα, χριστιανή πεθαίνω, την πίστη μου δεν την αλλάζω.»Ήταν από τα τελευταία λόγια της.
Μα ας θυμηθούμε πως εξελίχθηκε το ιστορικό γεγονός που συνέβη τα χρόνια της σκληρής σκλαβιάς από τους Τούρκους..
Τα χρόνια της τουρκοκρατίας, ένας μπέης της περιοχής, που είχε έδρα την Άψαλο, βλέποντας τη Μαργαρίτα θαμπώθηκε τόσο πολύ από την ομορφιά της και θέλησε να την αποκτήσει. Της πρότεινε γυναίκα του να γίνει. Η Μαργαρίτα αρνήθηκε. Δοκίμασε ο μπέης να την πιέσει με κάθε τρόπο για να την πείσει να τον ακολουθήσει, μα η κόρη ανένδοτη στην απόφασή της.
Είχε περάσει ο χειμώνας και ήρθε η άνοιξη. Οι μέρες κύλαγαν απλά, με μόχθο βέβαια για τις καθημερινές αγροτικές εργασίες, που τώρα την άνοιξη γίνονταν όλο και περισσότερες, όμως ήρεμα και αγαπημένα.
Ήρθε και η Μεγάλη Σαρακοστή και, όπως στις μέρες μας συμβαίνει, έτσι και τότε, οι γυναίκες έκαμναν όλες εκείνες τις εργασίες για να είναι έτοιμοι να υποδεχτούν τη χαρά της Ανάστασης.
Ξημέρωνε Μεγάλη Πέμπτη όπου να μην ξημέρωνε για την Μαργαριτοπούλα, γιατί κι αυτή σαν το Χριστό θα έκαμνε το δικό της Γολγοθά προς τη θυσία. Μετά τον εκκλησιασμό, σαν όπως και στις μέρες μας, στο φτωχικό της Μαργαρίτας έβαφαν τα αυγά. Κάποια στιγμή χρειάστηκε νερό και βγήκε στη βρύση του χωριού νερό για να γεμίσει. Εν’ όσο γέμιζε βλέπει από μακριά να την πλησιάζει απειλητικά δύο ακόλουθοι του μπέη. Καταλαβαίνοντας τις προθέσεις του παρατάει το σταμνί και τρέχει. Από πίσω της και οι Τούρκοι.
Τρέχει προς τα βόρεια του χωριού με προορισμό το βράχο. Φτάνοντας στην κορυφή του βράχου και ενώ πλησίαζαν οι Τούρκοι να την πιάσουν, έχοντας πλέον πάρει την απόφασή της, λέει με δυνατή φωνή για να την ακούσει ένας βοσκός που έτυχε εκεί κοντά «χριστιανή γεννήθηκα χριστιανή πεθαίνω την πίστη μου δεν την αλλάζω, μόνο λυπάμαι που δεν πρόλαβα να φάω ένα κόκκινο αυγό την Πασχαλιά. Τρεις ντουφεκιές να ρίχνατε, τρεις χορούς να στήνετε και από ένα κόκκινο αυγό από το βράχο να πετάτε» και δίνει τέλος στη ζωή της πέφτοντας στον γκρεμό.
Από τότε κάθε δεύτερη μέρα του Πάσχα οι Μαργαριτιώτες τηρούν την τελευταία της επιθυμία.
ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΕΚΔΗΛΩΣΗΣ
1.00 μμ. Συγκέντρωση στην πλατεία του χωριού εκφώνηση ιστορικού, αναπαράσταση και αναχώρηση για τον βράχο της Μαργαρίτας.
1.30 μμ. Στον βράχο: Αναπαράσταση, δοξολογία, τσούγκρισμα και πέταμα κόκκινων αυγών από το βράχο.
2.30 μμ. Στην πλατεία: Παραδοσιακοί χοροί από χορευτικά και συνεχίζει με μουσική και χορό για όλους.
Ο πρόεδρος
Μητσάνης Δημήτριος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου