Του Γιώργου Καρασμάνη (βουλευτή Ν.Δ. Πέλλας)
Είναι, ίσως, η πρώτη φορά τα τελευταία χρόνια που η Ν.Δ. τονίζει με τόσο μεγάλη έμφαση την ανάγκη ανάπτυξης της αγροτικής οικονομίας της χώρας. Παρότι πάντοτε η φιλελεύθερη παράταξη υπήρξε αρωγός και συμπαραστάτης της προσπάθειας του Έλληνα αγρότη, αυτή την περίοδο – και όχι για λόγους προεκλογικών σκοπιμοτήτων – η Ν.Δ. τοποθετεί πολύ ψηλά στην «πολιτική ατζέντα» τα αγροτικά θέματα.
Γιατί, η οικονομική κρίση ανέδειξε μια ακόμα πτυχή των προβλημάτων που ταλανίζουν εδώ και χρόνια την πατρίδα μας : Την ανάγκη διασφάλισης της διατροφικής επάρκειας, με παράλληλη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας στην ύπαιθρο και ταυτόχρονη θωράκιση της εθνικής και κοινωνικής συνοχής στην περιφέρεια.
Είναι αλήθεια πως, στη διαδρομή των τελευταίων δεκαετιών στη συλλογική συνείδηση της ελληνικής κοινωνίας ο αγροτικός τομέας υποβαθμίστηκε, το αγροτικό επάγγελμα απαξιώθηκε και η εν γένει αγροτική δραστηριότητα θεωρήθηκε ως κάτι το πολύ δευτερεύων και μάλιστα σε ορισμένες περιπτώσεις ως «παρακατιανό».
Στα γυρίσματα, όμως, των καιρών και κάτω από συνθήκες κρίσης, αναδεικνύεται και πάλι η πραγματική τους αξία. Γιατί, είτε το θέλουμε, είτε όχι, ο αγροτικός τομέας μπορεί και πρέπει να αποτελέσει έναν από τους βασικούς μοχλούς για την ανάπτυξη της χώρας μας και την ανασύνταξη της ελληνικής οικονομίας και κοινωνίας.
Ο αγροτικός τομέας είναι ένας τομέας που πρέπει να επενδύσουμε, εάν θέλουμε να αυξήσουμε την ανταγωνιστικότητά της οικονομίας μας, τον εξαγωγικό της προσανατολισμό, να μειώσουμε το έλλειμμα και το χρέος και να ενισχύσουμε το εισόδημα και την απασχόληση.
Τα όποια χρήματα και προσπάθειες επενδυθούν στην πρωτογενή παραγωγή, θα είναι άμεσα ανταποδοτικά, αφού αφενός θα καλύπτονται οι εγχώριες ανάγκες σε διατροφικά προϊόντα, υποκαθιστώντας τις εισαγωγές και περιορίζοντας έτσι το τεράστιο έλλειμμα στο εμπορικό μας γεωργικό ισοζύγιο, που σήμερα αγγίζει τα 2 δισ. ευρώ ετησίως, αλλά και ενισχύοντας άλλους οικονομικούς τομείς, όπως για παράδειγμα ο τουρισμός, συμβάλλοντας ταυτόχρονα στην περαιτέρω εξωστρέφεια της ελληνικής οικονομίας. Το συμπύκνωσε με μια φράση ο πρόεδρος της Ν.Δ., Αντώνης Σαμαράς, στην ομιλία του στο Ζάππειο Μέγαρο, λέγοντας πως «αν στα επόμενα δύο χρόνια κερδίσουμε το στοίχημα της ανάπτυξης της αγροτικής παραγωγής, θα έχουμε κερδίσει το μισό στοίχημα της ανάπτυξης της χώρας».
Διαχρονικά ο αγροτικός τομέας στήριξε και στηρίζει την ελληνική οικονομία και κοινωνία. Η αγροτική παραγωγή, η γεωργική βιομηχανία και η διακίνηση αγροτικών προϊόντων μπορούν και πρέπει, σήμερα παρά ποτέ, να δώσουν διεξόδους στα προβλήματα που αντιμετωπίζει η χώρα μας. Αρκεί φυσικά να αντιμετωπιστούν οι αδυναμίες τους και να αναδειχθούν τα συγκριτικά τους πλεονεκτήματά.
Η ελληνική γεωργία-κτηνοτροφία-αλιεία όχι απλά έχουν μέλλον, αλλά μπορούν να γίνουν ένας από τους βασικούς στυλοβάτες στην ανάπτυξη της χώρας, προσαρμοζόμενες στα σύγχρονα δεδομένα και λαμβάνοντας υπόψη τον καθοριστικό στρατηγικό ρόλο των αγροτοδιατροφικών προϊόντων τα προσεχή χρόνια. Μπορούμε να βασιστούμε στον πρωτογενή τομέα, φθάνει να αγκαλιάσουμε, στηρίξουμε και ενισχύσουμε τον κόσμο της υπαίθρου και όλους όσοι δραστηριοποιούνται ενεργά σε αυτόν.
Για τούτο άλλωστε οι προγραμματικές θέσεις της Ν.Δ. απαντούν, με το ρεαλισμό και την υπευθυνότητα που τις διέπει, στα σημερινά προβλήματα του κόσμου της υπαίθρου, δικαιώνοντας τις προσπάθειες όλων εκείνων, του υπογράφοντος συμπεριλαμβανομένου, για την ανάδειξη του πρωτογενή τομέα και των ανθρώπων της υπαίθρου ως βασικών μοχλών στο νέο οικονομικό σχεδιασμό της χώρας και την ανάπτυξη, αποτελώντας έτσι ένα από τα ισχυρότερα αντίδοτα στην οικονομική κρίση.
Από το Πολιτικό Γραφείο 2/5/2012
Με βάση τις αξίες μας πιστεύουμε ότι ως πολίτες πρέπει ν’ αξιολογήσουμε τους πολιτικούς σχηματισμούς και τα πολιτικά πρόσωπα με τα παρακάτω κριτήρια:
ΑπάντησηΔιαγραφή1. Εγγυώνται ότι πολιτεύονται, μας εκπροσωπούν στη Βουλή και στη διακυβέρνηση της χώρας εφαρμόζοντας στη πράξη τις αξίες: ακεραιότητα, εντιμότητα, υπευθυνότητα, ειλικρίνεια, συνέπεια λόγων και πράξεων, συνεργασία και συναίνεση, φρόνηση, σεβασμός στον πολίτη, άνθρωποι της δικαιοσύνης, της αποτελεσματικότητας και θέτουν το συμφέρον της χώρας και της κοινωνίας πάνω από το κομματικό και ατομικό συμφέρον (π.χ να γίνουν βουλευτές ή Υπουργοί).
2. Δεσμεύονται για μια κυβέρνηση συναίνεσης (όχι συμβιβασμού) τετραετούς διάρκειας, τύπου Μόντι, δηλαδή, ένα ολιγομελές κυβερνητικό σχήμα που δεν θα αποτελείται από βουλευτές και πολιτικά στελέχη των κομμάτων αλλά από κοινής αποδοχής έμπειρα πρόσωπα, με αξιόλογη επαγγελματική διαδρομή και αποδεδειγμένες αξίες, διοικητικές, ηγετικές και επαγγελματικές ικανότητες.
3. Η κυβέρνηση αυτή θα εγγυάται την θέση της χώρας στην Ε.Ε. και την αναπτυξιακή πορεία και την αντιμετώπιση των κοινωνικών αδικιών που συνεπάγονται τα οριζόντια μέτρα του μνημονίου καθώς και την αντιμετώπιση των προβλημάτων πολιτών όπως τίθενται στην συνέχεια.
4. Διαθέτουν ένα συνολικό (όχι επιμέρους και αποσπασματικές προτάσεις) και συνεκτικό στρατηγικό μακροπρόθεσμο σχέδιο για την ανασυγκρότηση και την ανάπτυξη της χώρας καθώς και τη θέση της στο διεθνή χώρο το οποίο να συντίθεται από συγκεκριμένες και εναρμονισμένες στρατηγικές και πολιτικές που απαιτούνται σε όλους τους τομείς.
5. Διαθέτουν τις συγκεκριμένες λύσεις για την υλοποίηση τους και δεσμεύονται σε ότι αφορά τα άμεσα και καυτά προβλήματα των πολιτών. Ενδεικτικά τέτοια ερωτήματα που πρέπει ν’ απαντήσουν είναι:
• Σε τι ποσοστό, πως και πότε θα μειώσουν τη φοροδιαφυγή, τη εισφοροδιαφυγή, τη διασμοδιαφυγή
• Σε τι ποσοστό, ποιες, πως και πότε θα μειώσουν τις δαπάνες του δημοσίου τομέα;
• Πόσο, πως και πότε θα ανακουφίσουν τους πολίτες που ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας και πως το ορίζουν αυτό;
• Πότε, πως και πόσο θα ενισχύσουν τη ρευστότητα για τις επιχειρήσεις;
• Πότε και πως θα εξυγιάνουν τις δομές του εμπορίου ώστε η διαφορά από τους παραγωγούς στους καταναλωτές να μην είναι κερδοσκοπική;
• Πως και πότε θα μειώσουν τη διαφορά μεταξύ εισαγωγών και εξαγωγών;
• Πότε, πως και πόσο θ’ αυξήσουν τις επενδύσεις στη χώρα;
• Πόσο, πως και πότε θ’ αυξήσουν την ανταγωνιστικότητα της οικονομίας;
• Πόσο, πως και πότε θ ‘αυξήσουν την αποδοτικότητα της Δικαιοσύνης;
• Πως εννοούν και πως θα κάνουν πράξη τη φορολογική δικαιοσύνη;
• Πως και πότε θα διαμορφώσουν ένα περιβάλλον που θα υποστηρίζει ουσιαστικά την επιχειρηματικότητα, τις επενδύσεις, την ανάπτυξη, την ανταγωνιστικότητα και την εξωστρέφεια της οικονομίας.
• Πότε, πως και πόσο θα ενισχύσουν τον πολιτισμό;
• Πως, πότε και ποιες πηγές ενέργειας της χώρας θα αξιοποιήσουν και ποια αποτελέσματα θα επιτύχουν;
• Πότε και πως θα ενισχύσουν την προστασία του Περιβάλλοντος;
• Πότε, πως και πόσο θα αυξήσουν το ΑΕΠ και ταυτόχρονα του μισθούς και τις συντάξεις;
• Πως θα εξασφαλίσουν τα βασικά δικαιώματα των εργαζομένων;