ΜΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΚΑΙ ΕΝΑΣ ΑΡΧΗΓΟΣ

                      

 ΓΡΑΦΕΙ Ο ΤΡΥΦΩΝ ΟΥΡΔΑΣ                      

- Πρόσφατα βρέθηκα ανάμεσα σε ευτυχισμένους ανθρώπους. Σ’ ένα κόσμο διαφορετικό από τον δικό μας και που θα τον ζήλευε ο καθένας μας. Μια κοινωνία με πραγματικούς ανθρώπους.

- Οι άνθρωποι ήταν μεταξύ τους χαρούμενοι. Γελούσαν, τραγουδούσαν και έπαιζαν. Αμέριμνοι για ότι συνέβαινε γύρω, απολάμβαναν τη ζωή τους με κάθε τρόπο. Δεν είχαν παράπονα, δεν πονούσαν και δεν αναστέναζαν. Μια ζωή ευχάριστη με ατελείωτα χαμόγελα ζωγραφισμένα στα πρόσωπα τους και με καθαρά βλέμματα σαν ήλιοι που δεν τους κρύβουν τα σύννεφα. Και τα λόγια τους, οι φωνές τους, έρχονταν στα αυτιά σαν μελωδίες, βυζαντινοί ύμνοι που σου άνοιγαν την καρδιά, το μυαλό και το νου και σε ξυπνούσαν από τον λήθαργο ανόητων και περιττών σκέψεων ρουτίνας και καθημερινότητας.

- Οι άνθρωποι είχαν τις ψυχές αγνές και καθαρές. Μιλούσαν με ειλικρίνεια, ξάστερα χωρίς να κρύβουν τον εαυτό τους και ποτέ υστερόβουλα . Ο ένας αγαπούσε τον άλλον και δεν ήθελε το κακό του. Μια αγάπη αληθινή, άδολη και προπαντός πηγαία, βγαλμένη από την καρδιά τους.

- Οι άνθρωποι δεν γνώριζαν από μίση, κακίες και έχθρες. Όλα αυτά τους ήταν άγνωστα. Δεν γνώριζαν ακόμη από εγωϊσμούς, πάθη και εκδίκηση. Και αυτά ήταν πολύ βαριά και ασήκωτα να τ’ αντέξουν στους ώμους τους. Άλλωστε δεν ταίριαζαν και στην αγγελική τους όψη. Ο καθένας θεωρούσε τον διπλανό αδελφό του, ότι δεν θα είχε πρόβλημα αν τον εμπιστευόταν στις διαπροσωπικές τους σχέσεις ή αν του άνοιγε την ψυχή του. Χαίρονταν και γελούσε όταν και ο άλλος χαίρονταν, λυπόταν όταν αυτός έκλαιγε και πονούσε. Ζωή βασισμένη όχι σε ψεύτικα λόγια, ανιαρούς τύπους και υποκρισίες αλλά ζωή βασισμένη στην αδελφοσύνη και στα αγαθά συναισθήματα.

- Στους ανθρώπους βασίλευε η ειρήνη. Ειρήνη όχι μόνο στην εξωτερική τους συμπεριφορά αλλά και στον εσωτερικό τους κόσμο. Αυτή ήταν το στολίδι που κοσμούσε την ύπαρξη τους και τους ανέβαζε στον θεό. Οι νόμοι, τα δικαστήρια, οι φυλακές δεν ήταν απαραίτητα στην ζωή τους. Ζούσαν αρμονικά, φιλήσυχα χωρίς να φοβούνται για τις πράξεις τους. Ευτυχία που τίποτα δεν μπορεί να αλλάξει την πορεία της ……..

- Οι άνθρωποι ακόμα αγνοούσαν τους πολέμους τα όπλα και όλα τα άλλα εργαλεία που καταστρέφουν τους ανθρώπους. Γι’ αυτούς ο κόσμος έγινε για να ζει και όχι να σκοτώνεται. Έτσι ο καθένας έβλεπε τον άλλον στα μάτια και από αυτόν έπαιρνε ζωή. Και όλοι μαζί κοίταζαν την ζωή που ξάνοιγε μπροστά τους. Μια ζωή χωρίς τη γνώση του χθες και των μελαγχολικών σελίδων της ιστορίας που ίσως πίκραιναν και σκούραιναν τις ελπίδες τους. Μια ζωή για το σήμερα και για ένα αύριο καλύτερο απ’ το σήμερα με όνειρα και φωτεινό.

- Ωστόσο οι άνθρωποι στην μικρή κοινωνία τους είχαν και έναν αρχηγό. Κάποιον που τον σέβονταν και τον άκουγαν όταν τους μιλούσε. Ασυνείδητα τον θεωρούσαν σοφό και έδειχναν εμπιστοσύνη για ότι τους έλεγε και ότι τους μάθαινε. Και αυτός δεν τους απογοήτευε. Με περίσσεια την αγάπη του προς τα μέλη συμβούλευε, κανόνιζε τις σχέσεις τους και έδινε δίκαιες λύσεις στα ζητήματα που παρουσιάζονταν. Παράλληλα τους μάθαινε για τον πολιτισμό και τα γράμματα. Γι’ αυτό και οι άνθρωποι, ικανοποιημένοι από την φροντίδα του πάντοτε απευθύνονταν σ’ αυτόν και ζητούσαν την γνώμη του. Η όποια απόφαση του αρχηγού ήταν για το καλό τους και κανένας δεν την αμφισβητούσε.

Και όταν κάποιες φορές το απαίδευτο πνεύμα τους κουράζονταν, ο αρχηγός άνοιγε παράθυρο στην φαντασία τους για να τους ξεκουράσει. Τους ταξίδευε σε χώρες και τόπους που μόνο αυτοί μπορούσαν να πάνε. Τους μιλούσε για βασιλόπουλα και βασιλοπούλες που ζούσαν εκεί, μέσα σε παλάτια και κήπους ανθισμένους. Για ήρωες που δεν άφηναν δράκους και μάγισσες να κάνουν κακό σε καλούς ανθρώπους. Για θαύματα που γίνονταν στον κόσμο, παραδεισένιες ομορφιές, ιστορίες και παραμύθια πάντα με αίσιο τέλος. Όμορφη κοινωνία αγγελικά πλασμένη ………

- Γνώρισα πρόσφατα μια κοινωνία με ευτυχισμένους ανθρώπους. Κάποτε ήμουνα και εγώ μέλος της. Με τα χρόνια την ξέχασα. Την θυμήθηκα όταν βρέθηκα τυχαία στην αίθουσα ενός νηπιαγωγείου στο κέντρο της Θεσσαλονίκης. Μια δασκάλα η Ελένη, δίδασκε στους μικρούς της αγγέλους.                              

       

ΤΡΥΦΩΝ ΟΥΡΔΑΣ