«Αποζημιώσεις για ακαρπία και καρπόπτωση μόνον μέσω ΕΛΓΑ»

 Το ζήτημα των αποζημιώσεων για την ακαρπία και την καρπόπτωση από τον παγετό της 17ης Μαρτίου, ήταν το αντικείμενο προγραμματισμένης σύσκεψης στο Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης.

          Ο Γιώργος Καρασμάνης, στην τοποθέτησή του, ανέδειξε τον παραλογισμό του Κανονισμού του ΕΛΓΑ, απέρριψε και τη σκέψη για αποζημίωση μέσω ΠΣΕΑ, και ως μοναδική και οριστική λύση, ζήτησε τη ριζική αλλαγή του Κανονισμού και ως ¨μονόδρομο¨ την αποζημίωση μέσω ΕΛΓΑ. Υπογράμμισε δε ότι, αν αυτό δεν γίνει, θα καταθέσει την πρόταση Νόμου που ο ίδιος έχει επεξεργαστεί με Ομάδα Εργασίας, ως Γραμματέας Αγροτικού.

          Ο Υπουργός, έδωσε εντολή στην παριστάμενη ηγεσία του Οργανισμού, να διερευνήσει τις δυνατότητες της αποζημίωσης μέσω του ΕΛΓΑ.  

          Παρατίθεται η τοποθέτηση του Βουλευτή:

Η σημερινή σύσκεψη θα έπρεπε τυπικά να ήταν άνευ αντικειμένου και να μην είχε ποτέ πραγματοποιηθεί. Και να σας εξηγήσω απλά το γιατί :

Για άλλη μια φορά βρισκόμαστε μπροστά σε μια ζημιά σε δενδροκαλλιέργεια, από αιτία που ναι μεν καλύπτεται ασφαλιστικά από τον ΕΛΓΑ, αλλά όχι για τη συγκεκριμένη χρονική περίοδο κατά το οποίο σημειώθηκε. Το «παράδοξο» αυτό, που σημειωτέον δεν είναι η πρώτη φορά που συμβαίνει, αλλά τα τελευταία τουλάχιστον χρόνια είναι ένα σχετικά σύνηθες φαινόμενο, μας αναγκάζει σήμερα να αναζητούμε λύσεις σε ένα πρόβλημα, που έπρεπε εδώ και πολύ καιρό να είχε ήδη αντιμετωπιστεί. Να είχε αντιμετωπιστεί, τόσο αυτό, όσο και άλλες αδυναμίες και προβλήματα στο σύστημα ασφάλισης της αγροτικής δραστηριότητας…

….Για άλλη μια φορά στις περιοχές μας, έχουμε μεγάλες ζημιές στις δενδροκαλλιέργειες και, κυρίως στα συμπύρηνα ροδάκινα – αυτήν τη φορά από τον παγετό της 17ης Μαρτίου. Το ξέρουμε όλοι, με πρώτους τους καλλιεργητές μας που βλέπουν για ακόμη μια χρονιά να πηγαίνουν στράφι οι κόποι τους, να εξανεμίζονται και φέτος οι προσδοκίες τους για εισόδημα.

          Το βλέπουμε όλοι, εκτός από τον ΕΛΓΑ! Γιατί; Διότι – λέει – ο συγκεκριμένος παγετός, δεν ¨πέτυχε¨, δεν χτύπησε τα δέντρα στην κανονική τους ανθοφορία, αλλά  στο ¨ρόδινο στάδιο¨!

Και, όχι μόνον αυτό.

Λέει ακόμη – ο ΕΛΓΑ – ότι και οι βροχές αυτής της περιόδου, είναι σαν… να μην έπεσαν ποτέ! Διότι ο Οργανισμός που (υποτίθεται) ιδρύθηκε και λειτουργεί για την προστασία της αγροτικής παραγωγής και του αγροτικού εισοδήματος, αναγνωρίζει μόνον τις ζημιές από βροχές που πέφτουν μετά τις 15 Μαίου (και μάλιστα στον καρπό). Δεν πάει να γίνει ο κατακλυσμός του Νώε στις 14 του Μάη ή νωρίτερα, Είναι σαν να μη έγινε ποτέ για τον ΕΛΓΑ – κι ας έχει καταστραφεί το Σύμπαν!!

Μια ανάλογη ιστορία – για γέλια και για κλάματα – ζήσαμε το 1999… Όταν ο Κανονισμός του ΕΛΓΑ, δεν αναγνώριζε ζημιές από τον παγετό που είχαν γίνει στην ανθοφορία αλλά μόνον στο καρπίδιο! Για τέτοιους παραλογισμούς μιλάμε, που βεβαίως τότε είχαν ξεσηκώσει ομηρικούς καυγάδες.

Όλα αυτά πλήττουν καίρια το κύρος, τη σοβαρότητα και την αξιοπιστία του ΕΛΓΑ, την εικόνα ενός σύγχρονου ευρωπαϊκού Κράτους Δικαίου.

Οι ζημιές είναι διαπιστωμένες. Δεν το αμφισβητεί κανείς. Θεωρώ εξευτελιστικό ο καλλιεργητής να τρέχει, να εκλιπαρεί τον κάθε βουλευτή και δι΄ αυτού τον εκάστοτε Υπουργό για να διεκδικήσει το αυτονόητο; Θεωρώ επίσης δύσκολο άλλη φορά να καθίσω σε τραπέζι με αυτό το αντικείμενο. Αυτά τα ζητήματα, θα έπρεπε να είναι λυμένα εξ ορισμού και να αποτελούν απλή διαχειριστική διαδικασία από τις αρμόδιες υπηρεσίες του ΕΛΓΑ.

Όσον αφορά τις λύσεις. Υπάρχει πρόταση για κατ΄ εξαίρεση αποζημίωση βάσει του άρθρου 5 παράγραφος 4 του Νόμου 3877. Έχει εφαρμοστεί κατά κόρον πριν το 2009 και από τις δύο Κυβερνήσεις. Έδωσα μάχη για να περάσει αυτή η πρόταση εκείνη την περίοδο με ικανοποιητικά αποτελέσματα. Όμως μετά το 2009, οι κατ’  εξαίρεση αποζημιώσεις απαξιώθηκαν. Κατηγορήθηκε η χώρα μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, άρα έχει δημιουργηθεί ένα ζήτημα…

Ακούω για… αποζημιώσεις μέσω ΠΣΕΑ. Τα ακούνε και οι ίδιοι οι πληγέντες δενδροκαλλιεργητές και τρελαίνονται – και με το δίκιο τους. Αυτοί οι άνθρωποι που, όταν είχαν σοδειά και προκαταβολές έπαιρναν αλλά και ¨μπροστάντζες¨ για την πώληση της παραγωγής τους, ζούσαν έτσι τις οικογένειές τους και προγραμμάτιζαν τις δουλειές τους, θα περιμένουν τώρα από ενάμιση μέχρι και τρία χρόνια για να αποζημιωθούν – αν και πόσο – από τα ΠΣΕΑ; Και ως τότε; Πώς θα επιβιώσουν; Πώς θα αντιμετωπίσουν τις υποχρεώσεις, τα δάνειά τους; Πώς θα προμηθευτούν τα εφόδιά τους; Πώς θα ανταποκριθούν στις καθημερινές ανάγκες τους;

Έχει αποδειχθεί στην πράξη ότι οι αποζημιώσεις μέσω ΠΣΕΑ – ανεξάρτητα από τις καλές προθέσεις – είναι χρονοβόρες, διότι οι διαδικασίες και εδώ και στις Βρυξέλλες είναι γραφειοκρατικές.

Μία είναι η λύση: Να τροποποιηθεί ο ασφαλιστικός Κανονισμός του ΕΛΓΑ και να συμπεριλάβει οριστικά την ακαρπία και την καρπόπτωση στις δενδροκαλλιέργειες, ώστε να μην χρειαστεί επανέλθουμε άλλη φορά για το ίδιο θέμα. Δεν πρόκειται να βαφτίσουμε το κρέας ψάρι, διότι απλά, τίμια και φανερά θα προσαρμόσουμε τον Κανονισμό σε αυτά που συμβαίνουν στη σημερινή πραγματικότητα και όχι σε όσα ίσχυαν πριν από δεκαετίες. Διότι όπως πολύ σωστά είπε ο Υπουργός οι κλιματικές αλλαγές είναι ήδη ορατές και οι επιπτώσεις τους καθημερινά και πιο σοβαρές.

Είναι πάντως παρήγορο ότι έχουμε και μια ενθαρρυντική συγκυρία: Σήμερα, στην ηγεσία του ΕΛΓΑ, τολμώ να πω ότι βρίσκονται «οι κατάλληλοι άνθρωποι στην κατάλληλη θέση». Γνωρίζουν άριστα το αντικείμενο και, ειλικρινά, περιμένω να δρομολογήσουν ριζικές αλλαγές στις αρρωστημένες νοοτροπίες και πρακτικές του χθες που, δυστυχώς, μας στοιχειώνουν μέχρι σήμερα.

Αλλά και από την ηγεσία του Υπουργείου, έχουμε εύλογη απαίτηση: Να προχωρήσει άμεσα σ΄ αυτό που είπα πριν, δηλαδή στην αλλαγή άρδην των αναχρονιστικών Κανονισμών του ΕΛΓΑ και του όλου συστήματος ασφάλισης της αγροτικής παραγωγής.

    Ως προς το κόστος, τα χρήματα που θα απαιτηθούν δεν είναι υπερβολικά. Δεν θα είναι ¨χαμένα λεφτά¨. Θα πέσουν στη χειμαζόμενη αγορά. Θα γίνουν τζίρος στο εμπόριο. Θα τονώσουν οικονομικά τις τοπικές κοινωνίες… Και, τελικά, θα επιστρέψουν στον κορβανά της Εθνικής Οικονομίας, μέσω των φόρων εισοδήματος, ΦΠΑ, κατανάλωσης, κλπ. Και το σημαντικότερο, θα συνεχιστεί απρόσκοπτα η καλλιέργεια και η παρουσία του προϊόντος στην εγχώρια και διεθνή αγορά.

Υπουργέ, είσαι καταξιωμένος Πανεπιστημιακός Δάσκαλος της Γεωπονικής. Διδάσκεις τους φοιτητές ότι συντελεστές της παραγωγής είναι: το έδαφος, το κεφάλαιο και η εργασία. Με όλο το σεβασμό, στους παραπάνω συντελεστές, θα προσέθετα ως οικονομολόγος: την εμπορία και την πραγματική ασφάλιση της αγροτικής μας παραγωγής, ως μονόδρομο για την αποτελεσματική θωράκιση του παραγωγικού μας τομέα.

Αν αυτό δεν γίνει, θεωρώ υποχρέωσή μου να καταθέσω την πρόταση Νόμου που, ως Γραμματέας Αγροτικού του Κόμματός μου, είχα επεξεργαστεί με Ομάδα Εργασίας. Μια πρόταση που δίνει ριζικές λύσεις στο μεγάλο πρόβλημα που μας απασχολεί σήμερα και στην οποία μάλιστα υπάρχει διάταξη που δίνει τη δυνατότητα αποζημίωσης και για τις φετινές ζημιές.

Αυτό θα κάνω… Και από κει και πέρα, ας αναλάβουμε ο καθένας τις ευθύνες του.