Την Κυριακή 19 Μαΐου ολοκληρώθηκαν οι εργασίες της
Συνδιάσκεψης για τη συγκρότηση του ΣΧΕΔΙΟΥ Β’ ως πολιτικού φορέα.
Παρά το γεγονός ότι προσκλήθηκα να συμμετάσχω στη
συνδιάσκεψη δεν το έκανα. Έχω απομακρυνθεί ουσιαστικά εδώ και καιρό, όμως, η
αποχώρηση μου από το Συριζα έπρεπε να ολοκληρωθεί και τυπικά και αυτό έγινε την
εβδομάδα που μας πέρασε.
Τα γεγονότα και η διάλυση της οικονομίας στην Κύπρο δίνουν
μια εικόνα του - εφιαλτικού - μέλλοντός μας. Είναι πλέον φανερό ότι δεν είμαστε
αντιμέτωποι με μία απλή κρίση χρέους. Το χρέος αποτελεί νομιμοποιητικό
επιχείρημα και μηχανισμό για την υλοποίηση ενός σχεδίου - βίαιου - για μια άλλη
κοινωνία. Τα μέτρα που αντιμετωπίζουμε σήμερα αποτελούν στοιχεία αυτού του
προγράμματος/σχεδίου, διαρθρωτικές αλλαγές και μεταρρυθμίσεις «…σαν έτοιμες από
καιρό». Οι ιδιωτικοποιήσεις, η διάλυση των εργασιακών σχέσεων και των
κοινωνικών υπηρεσιών δεν αποτελούν μια ξένη διαδικασία για την ελληνική
κοινωνία. Το μνημόνιο «μετατρέπει την κρίση σε ευκαιρία» επιβάλλοντας
εκβιαστικά το σύνολο των νεοφιλελεύθερων μεταρρυθμίσεων που οι προ κρίσης
πολιτικοί συσχετισμοί δεν επέτρεπαν.
Σε πολιτικό επίπεδο ένα χρόνο μετά τις εκλογές τίποτα δεν
δείχνει να αλλάζει. Εξοικείωση και εφησυχασμός; Η αντίληψη της κυβέρνησης ότι η
ολοκλήρωση του μνημονίου οδηγεί στην ανάπτυξη κι η αντίληψη του Σύριζα ότι «θα
καταργηθεί το μνημόνιο μέσα στο ευρώ» πλέον καταρρέουν ολοκληρωτικά. Η
εκστρατεία τρόμου για το ευρώ και η θέση ότι η αποχώρηση είναι «εθνική
καταστροφή» δεν έχει πλέον καμία βάση. Κι όπως λέει ο Αλέκος Αλαβάνος όλα τα
φόβητρα – από την έλλειψη πετρελαίου και τα μαγκάλια μέχρι το κλείσιμο των
τραπεζών – τα ζήσαμε εντός του ευρώ. Απέναντι λοιπόν σε αυτές τις δύο εκδοχές
του Σχεδίου Α’ γεννιέται ένα απελευθερωτικό Σχέδιο Β’.
Η έκδοση εθνικού νομίσματος είναι απολύτως αναγκαία. Είναι
μια μεγάλη τομή, απαραίτητη προϋπόθεση για τη σωτηρία και την ανάκαμψη της
χώρας. Το Σχέδιο Β’ όμως δεν είναι μόνο η δραχμή. Είναι η ανάγκη για ηγεμονία
της πολιτικής πάνω στην οικονομία - μια σειρά μετασχηματισμών αριστερού
προσανατολισμού. Το Σχέδιο Β’ επίσης δεν είναι μόνο πολιτικές. Θέλει να
εκφράσει ένα άλλο σύστημα αξιών, που συνδυάζουν τη συλλογικότητα με τα ατομικά
δικαιώματα. Θέλει να δημιουργήσει άλλους κώδικες συμπεριφοράς, άλλες ηθικές
αξίες και αλλαγή νοοτροπίας. Προϋποθέτει μια πολιτιστική επανάσταση όχι μόνο
έξω αλλά και μέσα μας.
Εγώ θα είμαι μαζί!
Υ.Γ. Θα ήθελα να ευχαριστήσω όλους όσους με στήριξαν στις
εκλογές του Συλλόγου εργαζομένων στους ΟΤΑ Ν. Πέλλας, αλλά και σε όσους δεν το
έπραξαν. Σκοπός μου δεν είναι να γίνω αρεστός σε όλους, χαρά μου που
σκεφτόμαστε διαφορετικά.
Γιώργος Μουρατίδης
Σχέδιο Β = νέο πολιτικό κόμμα + Αλαβάνος. Ενδιαφέρον ακούγεται
ΑπάντησηΔιαγραφήημιση διμοσιοι ειναι αχρηστη ενασ ειναι και αυτοσ αλαηρθεκαι ησειρα σασ να πατε εκη που αξιζεται τεμπελιδεσ
ΑπάντησηΔιαγραφήΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΠΡΟΤΑΣΗ. ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙ ΝΑ ΑΙΤΙΟΛΟΓΗΣΕΙ ΟΤΙ ΠΡΟΤΕΙΝΕΙ. ΔΕΝ ΔΙΕΚΔΙΚΕΙ ΑΛΑΖΟΝΙΚΑ ΤΗΝ ΣΩΤΗΡΙΑ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ. ΑΞΙΖΕΙ ΝΑ ΜΕΛΕΤΗΘΕΙ. ΚΑΛΟΒΟΥΛΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΝΑ ΑΠΟΡΙΦΘΕΙ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΜΕΛΕΤΗΘΕΙ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓΙΩΡΓΟ ΕΧΕΙΣ ΘΑΡΟΣ ΚΑΙ ΤΟΛΜΗ.