Συμπατριώτες, Συμπατριώτισσες ...

 

                    Σάββας Λαμπρίδης

Μέλος της Ν.Ε. ΣΥΡΙΖΑ ΠΕΛΛΑΣ

          

       Θα μπω αμέσως στο θέμα, στο «ψητό» που λένε Λαϊκά, χωρίς κουβέντες βαρύγδουπες για να σας εντυπωσιάσω ή να σας παρασύρω στην καινή σκέψη.

Γιατί καταστραφήκαμε; Γιατί μείναμε χωρίς δουλειές; Γιατί τα παιδιά μας θα πρέπει να δώσουν τη Νιότη και τον ιδρώτα τους για να χτίσουν τα ξένα, όπως δυο γενιές πίσω και ο τόπος μας να ρημάξει;

Γιατί ξεπουλάνε την Πατρίδα μας και εμείς τους κοιτάμε σαν να μη συμβαίνει τίποτε;

Γιατί στο όνομα μιας ψευτό-ομοσπονδίας ( και πρωτοστατούν αυτοί που με τον εθνοφασισμό τους αιματοκύλησαν τον πλανήτη)  λέμε ναι σε όλα και πολτοποιούμαστε σαν σκουλήκια αρκεί η μπότα που μας πατάει να είναι Ευρωπαϊκή; 

        Θα μπορούσα με λόγια στρογγυλεμένα και απαλά, σαν αυτά των κουστουμαρισμένων παρασίτων που έγδαραν τη ζωή μας τόσα χρόνια, να σας πείσω ότι κάποιος θα βρεθεί και θα μας σώσει.

Όχι! Ένα μόνο πράγμα μας αρμόζει: η Αλήθεια και μόνο αυτή!

 Γιατί το μπόι ενός Λαού μετριέται με το πόση Αλήθεια  και Δημοκρατία μπορεί να αντέξει.

Και εμείς μάλλον δεν αντέξαμε, πολλά χρόνια τώρα, τίποτε από τα δύο.

       Τα χρόνια πέρασαν μέσα στην ησυχία και ο καθένας μετά την κούραση της ημέρας μετρούσε τα δικά του, τα μοναδικά, που αλλουνού μάτι δεν έπρεπε να βλέπει ή να ξέρει!

Και τη βόλεψη μας την μπερδέψαμε με την Λευτεριά!

Ο αγώνας δεν ήταν πια για την Πατρίδα αλλά για τα τέσσερα ντουβάρια που ζούσαμε και τα βαφτίσαμε Πατρίδα...!

Σπρωχνόμασταν ποιος θα ωφεληθεί περισσότερο και τη ζωή του θα κάνει καλύτερη από του γείτονα. Ποιος θα καρπωθεί περισσότερα και με λιγότερο κόπο...! Και όταν προκόβαμε εμείς, νομίζαμε ότι πρόκοβε και η Πατρίδα !

        Αλλά δεν ήταν έτσι.

Η πατρίδα φτώχαινε μαράζωνε, από τα πλούτοι μας.

Και όχι ότι η πατρίδα θα γινόταν πλούσια με τους παράδες μας αλλά τα πλούτη δε μας βοήθησαν να γίνουμε εμείς καλύτεροι  για αυτήν!

       Δεν μάθαμε να αγαπάμε περισσότερο και να προστατεύουμε το έξω από το σπίτι μας. Δε ψάξαμε την Ιστορία μας παρά μείναμε σε κραυγές άναρθρες σαν τυφλοί οπαδοί, δε διεκδικήσαμε.

Κάναμε την πάπια όταν η «Δημοκρατία» ερχόταν με αεροπλάνο και ο «Σοσιαλισμός» άνοιγε απλά μετά την κάλπη.

       Δεν αρνηθήκαμε το χάλασμα, τη δωροδοκία. Αφήσαμε τους διαφθορείς να μας διαφθείρουν.

Να μας χτυπάνε στην πλάτη, να μας κλείνουν το μάτι και με θράσος να κάνουν τα δικαιώματά μας ρουσφέτι.

       Χρόνια, απάτης και ρεμούλας αυτοί που κυβέρνησαν, που δεν είναι άγνωστοι αλλά έχουν ονοματεπώνυμα, διέβρωσαν τα πάντα και σήμερα λένε πως μας «σώζουν. Έβαλαν στο χέρι το Λαό και τον έκαναν συνένοχο για να μην αντιδράει.

Μας κράτησαν και μας κρατάν μακριά από τον πολιτισμό και μας θάβουν στη βρομιά του σκυλάδικου.

Γιατί πως αλλιώς, πως θα εξαρτιόμασταν από αυτούς και τις φατρίες τους;

        

       Ακόμη και οι πνευματικοί μας δάσκαλοι λαδώθηκαν και αποστάτησαν από το καθήκον τους. Καθήκον που ήταν να ξυπνάν την κοιμισμένη συνήδηση του Λαού και να τον κάνουν ρομφαία κόντρα στο άδικο. Αλλά αντ΄ αυτού μεγαλοπιάστηκαν και άρχισαν να χαϊδολογιούνται με τους διαφθορείς.

Και όπως έλεγε ο Καστοριάδης, το όνειρο σήμερα του διανοουμένου είναι να γίνει σύμβουλος του πρίγκιπα. 

      Την κακομοιριά και τη δυστυχία την κάλυψαν με τα βεγγαλικά της ανάπτυξης τους, που τώρα πληρώνουμε εμείς και τα παιδιά μας οδηγώντας μας στο σκοτάδι μιας και αυτά έσβησαν.

Μείναμε χάνοι να χάσκουμε μπρος στη  λάμψη τους  και ζαλιστήκαμε χωρίς να καταλαβαίνουμε ότι μας πίνουν το αίμα, ότι μας παίρνουν τη ζωή.

      Δεν πτώχευσε η Ελλάδα, δε χρεοκόπησε, γιατί η Ελλάδα είναι Ιδέα και οι Ιδέες δεν χρεοκοπούν .

Πτώχευσαν και Χρεοκόπησαν Αυτοί! Όχι ο Λαός!

Χρεοκόπησε το σύστημά τους και οδηγούν τον τόπο στην καταστροφή όπως οι ακρίδες έναν έφορο αγρό.

Που αφού κατασπαράξουν τα σπαρτά του, κατόπιν αλληλοτρώγονται και οδηγούνται στην εξαφάνιση! 

     Ε, λοιπόν βρισκόμαστε ακριβώς εδώ! Τη στιγμή που καταβροχθίζουν με λαιμαργία ό,τι υπάρχει στο κράτος  και στο τέλος θα οδηγήσουν σε εξαφάνιση όλο το σύστημα άσχετα αν εξαφανιστούν και αυτοί.

Είναι μισάνθρωποι και καταστροφικοί!

       Δεν πρέπει να τους αφήσουμε. Πρέπει να βγάλουμε τον τρόμο από τα μάτια μας και να αντισταθούμε. Να πάψει να φωλιάζει ο φόβος και η ενοχή μέσα μας. Να σηκώσουμε την Αλήθεια και τη Δημοκρατία ψηλά, όσο πιο ψηλά μπορούμε, για να μην αντέξουν τη λάμψη της και να εξαφανιστούν. Πρέπει να διώξουμε τους διαφθορείς, τους ψεύτες και τους προστάτες των λαμόγιων.      

      Πρέπει να διεκδικήσουμε το μέλλον της Ελλάδας, το μέλλον των παιδιών μας. Και ο δρόμος είναι ένας...: να τους δείξουμε ότι δε χρειαζόμαστε τίποτε από αυτά που μας εκβιάζουν ότι θα χάσουμε αν δεν τους προσκυνήσουμε.

Και το μόνο που μας ενδιαφέρει είναι η Δικαιοσύνη και Δημοκρατία!

Γιατί αυτά δεν αγοράζονται ούτε με Ευρώ ούτε με Δραχμές, αλλά με αγώνα, πείσμα και πίστη σ΄ αυτά τα ιδανικά και στο μέλλον των παιδιών μας.