Η ΧΑΜΕΝΗ ΤΙΜΗ ΤΗΣ 3ης ΣΕΠΤΕΜΒΡΗ

3 του Σεπτέμβρη του 1974. Ο Ανδρέας Παπανδρέου παρουσιάζει την ιδρυτική διακήρυξη του ΠΑΣΟΚ και εκφράζει με τον πιο αυθεντικό τρόπο τις ελπίδες των πιο ζωντανών λαϊκών δυνάμεων, ενσαρκώνοντας τους πόθους και τους αγώνες γενιών και γενιών.

Το ΠΑΣΟΚ ξεκινά την πορεία του, μαζί με το λαό και για το λαό πυροδοτώντας την αυτοοργάνωση, τη λαογέννητη δημιουργική πρωτοβουλία, συμπυκνώνοντας μέσα από το ιδρυτικό του κείμενο τα συμφέροντα των μη προνομιούχων. Μια πορεία που καταλήγει στη μεγάλη λαϊκή νίκη του 1981 και σηματοδοτεί την έναρξη της δημιουργίας μιας άλλης Ελλάδας.

3 του Σεπτέμβρη του 2013.  39 χρόνια μετά, το ΠΑΣΟΚ προδομένο από αυτούς που ανέλαβαν την ευθύνη της ηγεσίας του, μεταλλάσσεται σε συνοδοιπόρο της Δεξιάς, σε υποστηρικτή των πιο ακραίων νεοφιλελεύθερων πολιτικών, σε υλοποιητή των πιο ανάλγητων κυβερνητικών αποφάσεων.

Στο όνομα της προσωρινής διαχείρισης μιας σκληρής για το λαό εξουσίας, ξεπουλά στο παζάρι των σκοπιμοτήτων αρχές και αξίες, πολιτικές και κατακτήσεις, αγώνες και θυσίες.

Αναζητά την ύπαρξή του, όχι στο λαό και τις κοινωνικές δυνάμεις που διαχρονικά το στήριξαν, αλλά στη νομή της εξουσίας, συμμαχώντας με τους υβριστές του, τους πολιτικούς του αντιπάλους και όσους απαξιώνουν το τεράστιο έργο του στη χώρα.

Οι αρχές μας όμως δεν είναι είδος προς διαπραγμάτευση.

Οι αξίες μας δεν κοστολογούνται στο πολιτικό παζάρι ανάλογα με τις εκλογικές επιδιώξεις.

Δεν είναι η εξουσία αυτοσκοπός ενός κινήματος παρά μόνο όταν μπορεί και είναι σίγουρο ότι η πολιτική του μπορεί να υλοποιήσει τους στόχους του.

Ταχθήκαμε να υπηρετούμε το ΛΑΟ και την ΠΑΤΡΙΔΑ και όχι τις προσωπικές επιδιώξεις του κάθε εμφανιζόμενου παράγοντα της πολιτικής μας σκηνής.

Η 3η του Σεπτέμβρη δεν είναι μια τυχαία ημέρα και την αξία της δεν μπορούν να αποτιμήσουν όσοι πρόδωσαν και ευτέλισαν τις αρχές,  τις αξίες μας και τις ελπίδες ενός ολόκληρου λαού.

Όσοι προσέβαλαν, διέσυραν και  υπονόμευσαν την ιστορική διαδρομή του ΠΑΣΟΚ, μπορούν να χαριεντίζονται σε εκδηλώσεις κοινωνικής αυτοαναγνώρισης αλλά δεν μπορούν ακόμη και σήμερα να αντιληφθούν πως σε αυτή τη διαδρομή απέκτησαν τον τίτλο του Εφιάλτη της Δημοκρατικής Παράταξης.

Για όλους εμάς, για χιλιάδες αγωνιστές της Δημοκρατικής Παράταξης, η 3η του Σεπτέμβρη παραμένει και θα παραμένει επίκαιρη.

ΣΗΜΕΡΑ είναι περισσότερο από ποτέ κατανοητό ότι :

Ο αγώνας για την κατοχύρωση της Εθνικής μας Ανεξαρτησίας περνά μέσα από την αποδέσμευση της χώρας μας από τους μηχανισμούς εξάρτησης του Δ.Ν.Τ. και της Τρόικα. Το ξεπέρασμα του μνημονίου και η αυτοδύναμη πορεία της χώρας σε μια διαφορετική Ευρώπη, μια Ευρώπη ουμανιστικών ιδεών, ευαισθησιών και αξιών, κοινωνικών στρατηγικών, που στηρίζονται στην ελευθερία, το διάλογο, στις ευρύτατες συναινέσεις και την αλληλεγγύη των λαών, είναι ΑΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΤΗ  ΠΡΟΤΕΡΑΙΟΤΗΤΑ.

Ο αγώνας για τη Λαϊκή Κυριαρχία σηματοδοτεί τη δυνατότητα όχι μόνο της ελεύθερης έκφρασης των πολιτών και της άμεσης σχέσης των επιθυμιών του λαού και των πρακτικών της εκάστοτε μορφής εξουσίας αλλά και της ανατροπής ενός φαύλου, πελατειακού, αναποτελεσματικού και εξαρτημένου πολιτικού συστήματος. Οι αλλαγές πρέπει να έχουν σαρωτικό χαρακτήρα.

Ο αγώνας για την Κοινωνική Δικαιοσύνη συμβαδίζει με τη μάχη κατά της μεγαλύτερης κοινωνικής ανισότητας που αποκτά τραγικά χαρακτηριστικά. Την αποτελεσματική μάχη κατά της ανεργίας, της ανασφάλειας για τη ζωή των νέων ανθρώπων.  Είναι ο αγώνας για αξιοκρατία, για ισότιμη αντιμετώπιση των προβλημάτων ειδικά των ανίσχυρων που πολλαπλασιάζονται από την κρίση. Είναι ο αγώνας για δίκαιο φορολογικό σύστημα. Είναι ο αγώνας για αξιοπρεπή αμοιβή και σύνταξη προς όλους. Είναι η κατοχύρωση της απάλειψης των εξαιρέσεων για τους «ημετέρους», τους «έχοντες», τους «κραταιούς», που εκμεταλλεύτηκαν στο μέγιστο βαθμό την εξαρτημένη σχέση που είχε μαζί τους το μεγαλύτερο μέρος του πολιτικού συστήματος.

Εμείς σε αυτό το ΠΑΣΟΚ ενταχθήκαμε, πιστέψαμε και αγωνιστήκαμε.

Και αυτό το ΠΑΣΟΚ παραμένει ζωντανό στην καρδιά του λαού μας, που απαιτεί δικαίωση και τιμωρία.

Δικαίωση της μακρόχρονης προσφοράς στον τόπο και στο λαό και τιμωρία όσων συνειδητά οδήγησαν στη σημερινή πολιτική του απαξίωση.

Η πορεία αυτή θα είναι δύσκολη αλλά απελευθερωτική. Αυτή η πορεία είναι μονόδρομος για όσους παραμένουν πιστοί στα ιδανικά που κληρονομήσαμε από τον Ανδρέα Παπανδρέου.