Ισχυρό ΚΚΕ για να γίνει ο λαός πρωταγωνιστής των εξελίξεων προς όφελός του»

Ομιλία του Θ.ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗ, μέλους του Π.Γ. του ΚΚΕ  στα ΓΙΑΝΝΙΤΣΑ

     Η Τομεακή Επιτροπή Πέλλας του ΚΚΕ πραγματοποίησε ανοικτή εκδήλωση παρουσία-σης των θέσεων του Κόμματος για τις ευρωεκλογές και τις τοπικές εκλογές σε Περιφέρεια Κ.Μακεδονίας & Δήμους της Πέλλας με ομιλητή τον Θεοδόση Κωνσταντινίδη, μέλος του Π.Γ. & βουλευτής του ΚΚΕ.

      Στη συγκέντρωση στο Εργατικό Κέντρο Γιαννιτσών έγινε και η παρουσίαση των υπο-ψηφίων της «Λαϊκής Συσπείρωσης», που υποστηρίζει το ΚΚΕ στην Περιφέρεια Κ.Μακεδο-νίας και τους 4 Δήμους στην Πέλλα.

      Υποψήφιος Περιφερειάρχης Κ.Μακεδονίας είναι ο Ζιώγας Γιάννης, υποψήφιος Αντιπε-ριφερειάρχης Πέλλας ο Ουγγρίνος Αλέκος.

     Στους Δήμους της Πέλλας υποψήφιοι δήμαρχοι : Στο Δήμο Πέλλας ο Αποστολίδης Μπάμπης, στο Δήμο Αλμωπίας ο Φτίκας Νίκος, στο Δήμο Έδεσσας ο Φουνταλής Μιχάλης  και στο Δήμο Σκύδρας ο Κανάκης Μάνος.

     Στη συγκέντρωση έκανε έναν σύντομο απολογισμό ο εκλεγμένος δημοτικός σύμβουλος με τη «Λαϊκή Συσπείρωση» στο Δήμο Πέλλας Σίσκος Χρήστος αναφερόμενος στις πρωτοβου-λίες μέσα και έξω από το Δημοτικό Συμβούλιο με γνώμονα το συμφέρον των δημοτών και όχι των εργολάβων ( ΧΥΤΑ, εργαζόμενοι με ελαστικές μορφές απασχόλησης, αξιοποίηση πρώην στρατοπέδων, μόλυνση Λουδία, χαράτσια, αποτροπή δημιουργίας πάρκινγκ στο Κτηνιατρείο Γιαννιτσών, κ.ά. ).             Στο κλείσιμο έγινε αναφορά στην συμμετοχή του Σίσκου Χρήστου στο ψηφοδέλτιο της «Λαϊκή Συσπείρωσης» στην Περιφέρεια Κ.Μακεδονίας.

      Σύντομο χαιρετισμό απεύθυνε ο υποψήφιος Δήμαρχος Πέλλας με τη «Λαϊκή Συσπείρωση» Αποστολίδης Μπάμπης, τονίζοντας την ανάγκη ενιαίας επιλογής ψήφου για τους εργαζό-μενους & τα λαϊκά στρώματα, γιατί έχουν απέναντί τους την ενιαία εκφρασμένη αντιλαϊκή πολιτική ΕΕ - Συγκυβέρνησης - Περιφέρειας - Δήμου.

      Ο κεντρικός ομιλητής Θεοδόσης Κωνσταντινίδης, ανέφερε μεταξύ άλλων στην ομιλία του :

        «Απευθύνουμε κάλεσμα συμπόρευσης με το ΚΚΕ και στις εκλογές για την Eυρωβουλή, στις Περιφέρειες και τους Δήμους, για να δυναμώσει η φωνή των εργαζομένων, για να ανακόψουμε, να φρενάρουμε, να βάλουμε εμπόδια στην αντιλαϊκή πολιτική, και συνάμα για να ανοίξει οι δρόμος για συνολικότερες αλλαγές και ανατροπές στο επίπεδο της εξουσίας.

       Η μάχη των τριπλών εκλογών είναι μια μάχη, που θα τη δώσουμε ενιαία σε όλη τη χώρα, σαν ένας άνθρωπος, στα εργοστάσια και τις επιχειρήσεις, στα σχολεία, στις σχολές κατάρτισης και στα εκπαιδευτικά ιδρύματα, στις λαϊκές γειτονιές και στα χωριά μας, παντού όπου εργάζεται, μορφώνεται και ζει η εργατική λαϊκή οικογένεια και η νεολαία. Με ισχυρό ΚΚΕ μπορούμε να δυναμώσουμε τη λαϊκή οργάνωση, την αλληλεγγύη, τη διεκδίκηση για να γίνει πράξη το “κανένας μόνος του στην κρίση”, κανένα λαϊκό σπίτι χωρίς ρεύμα, κανένα παιδί φτωχού ανθρώπου, ανέργου χωρίς παιδικό σταθμό, καμιά λαϊκή οικογένεια στο έλεος των τραπεζών, της εφορίας, των πλειστηριασμών. Μπορούμε να δυναμώσουμε τη συμμετοχή του λαού και της νεολαίας στην πάλη, με αισιοδοξία και πίστη ότι ο λαός μπορεί να γίνει πρωταγωνιστής των εξελίξεων προς όφελός του και όχι θεατής στα διάφορα αντιλαϊκά σενάρια αναπαλαίωσης του πολιτικού σκηνικού.

      Να ηττηθεί η πολιτική της ΕΕ, ο λαός πρέπει να δει την ουσία πίσω από τις κραυγές και τα μεγάλα λόγια, πίσω από τις κορώνες και τις φραστικές αντιπαραθέσεις. Να θυμηθεί τους καβγάδες μεταξύ ΠΑΣΟΚ και ΝΔ που έκρυβαν τις ίδιες αντιλαϊκές στοχεύσεις και φυσικά δεν τους εμπόδισαν μετά από κάποια χρόνια να οδηγήσουν και σε συγκυβερνήσεις.

      Το ίδιο συμβαίνει και με τους σημερινούς πυλώνες του νέου δικομματισμού, τη ΝΔ και τον ΣΥΡΙΖΑ. Ο λαός πρέπει να δει και να κρίνει όχι με βάση την εικόνα και τους τσακωμούς στα τηλεοπτικά πάνελ, αλλά με τη στάση που κρατάνε αυτά τα δύο κόμματα στα βασικά, στα στρατηγικά ζητήματα που καθορίζουν την πορεία της χώρας και τη ζωή των εργαζομένων.

      Για την καπιταλιστική ανάκαμψη μιλάνε και οι δύο. Αυτό που δε λένε είναι ότι αυτή η ανάκαμψη, όπως και με όποια κυβέρνηση επιτευχθεί θα είναι αναιμική, θα την πληρώσει ο λαός, δε θα ανακόψει την πορεία επιδείνωσης των λαϊκών δικαιωμάτων, πολύ περισσότερο δε θα φέρει πίσω δικαιώματα και κατακτήσεις που χάθηκαν.

       Για πρωτογενή πλεονάσματα μιλάνε και οι δύο. Η ΝΔ υπόσχεται ψίχουλα στην ακραία φτώχεια από το πλεόνασμα, ο δε ΣΥΡΙΖΑ κατηγορεί την κυβέρνηση ότι λέει ψέματα για το πλεόνασμα και ότι μόνο ο ίδιος μπορεί να το καταφέρει. Δε λένε όμως ότι είτε έτσι είτε αλλιώς το πρωτογενές πλεόνασμα θα επιτευχθεί μέσα από το τσάκισμα του λαού, μέσα από περικοπές στην Υγεία, στην Πρόνοια, στην Παιδεία, στις κοινωνικές παροχές.

      Μιλάνε για διευθέτηση του χρέους και οι δύο παίρνοντας ως δεδομένο ότι αυτό πρέπει να το αποπληρώσει ο λαός που δεν το δημιούργησε. Η μεν ΝΔ ζητάει επιμήκυνση, ο δε ΣΥΡΙΖΑ "κούρεμα" στηρίζοντας τις προτάσεις του ΔΝΤ. Όταν ο ΣΥΡΙΖΑ μιλάει για διαγραφή έστω μέρους του χρέους κοροϊδεύει συνειδητά, αφού και αυτό το παραπέμπει σε ευρωπαϊκές διασκέψεις και συμφωνίες, που ακόμη και αν επιτευχθούν θα υπάρχουν σκληρά ανταλλάγματα, τα οποία θα πληρώσει πάλι ο λαός.

       Τέλος, για διασφάλιση της πορείας της Ελλάδας στην Ευρωζώνη και την ΕΕ μιλάνε και οι δύο. Ο ένας ως προεδρεύων της ΕΕ, ο άλλος ως υποψήφιος Πρόεδρος της Κομισιόν. Δε λένε κουβέντα όμως για το γεγονός ότι η ΕΕ επέβαλε μνημόνια διαρκείας σε όλους τους λαούς, με αυξημένη επιτήρηση χωρών, είτε έχουν - είτε δεν έχουν τρόικα.

      Για αυτό και εμείς λέμε ότι στην κάλπη πρέπει να ηττηθούν αυτές οι πολιτικές που βάζουν το λαό να επιλέγει κάθε φορά τους δήμιους του».

       Αναφερόμενος σε όσους σήμερα μιλάνε στο όνομα της εθνικής ανεξαρτησίας, της κυριαρχίας και άλλα τέτοια, που δήθεν έχουν καταπατηθεί από τη «γερμανική Ευρώπη», ο Θεοδόσης Κωνσταντινίδης, σημείωσε:

     «Είναι οι ίδιοι που λοιδορούσαν τη θέση του ΚΚΕ που έλεγε ότι στο πλαίσιο της ΕΕ, της ΟΝΕ ή η αστική τάξη κάθε χώρας παραχωρεί μέρος της κυριαρχίας της συνειδητά για να διασφαλίσει τα συμφέροντά της.

      Κρύβουν για μια ακόμη φορά την αλήθεια. Το ότι δηλαδή η βαθιά οικονομική κρίση συνέβαλε στην αλλαγή του συσχετισμού δυνάμεων μέσα στον ηγετικό σκληρό πυρήνα της ΕΕ, υπέρ της Γερμανίας και σε βάρος της Γαλλίας και της Ιταλίας. Όξυνε τους ανταγωνισμούς. Πάνω στο έδαφος αυτών των αντιθέσεων, οξύνεται και η διαπάλη για την κατανομή των συνεπειών της οικονομικής κρίσης μεταξύ των κρατών της Ευρωζώνης, η διαπάλη για τη συνταγή διαχείρισης της κρίσης. Αυτή η διαπάλη όμως, σε καμιά περίπτωση, δε γίνεται για τα συμφέροντα των λαϊκών δυνάμεων, δεν αφορά τους λαούς είτε των ισχυρότερων είτε των πιο αδύναμων καπιταλιστικών οικονομιών.

      Ορισμένες πολιτικές δυνάμεις που εμφανίζονται με το μανδύα του ευρωσκεπτικιστή παίζουν αυτό το παιχνίδι. Παίζουν το παιχνίδι τμημάτων του κεφαλαίου είναι οι ριγμένοι της υπόθεσης, αυτού του ανταγωνισμού.

      Το ζήτημα είναι οι λαοί να μην μπλεχτούν σε τέτοιους ανταγωνισμούς. Δεν αποκλείουμε τα επόμενα χρόνια να υπάρχουν τέτοιες εξελίξεις στην ΕΕ, που να ενισχύσουν τις φυγόκεντρες δυνάμεις, να κυριαρχήσουν στις αστικές τάξεις των χωρών απόψεις ότι η ΕΕ δεν πρέπει να συνεχίσει με την ίδια μορφή, πρέπει να μετασχηματιστεί ή να διαλυθεί ή ακόμη να φύγουν κάποιες χώρες από αυτήν. Αν διαπιστώσουν ότι η ΕΕ δεν υπηρετεί πλέον τα συμφέροντά τους, όπως το έκανε στο παρελθόν.

      Γι' αυτόν το λόγο θέλουν μεγάλη προσοχή απόψεις κομμάτων, όπως του Αλαβάνου ή της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, που αποσυνδέουν την έξοδο από την Ευρωζώνη και την ΕΕ, με την πάλη για να γίνει ο λαός νοικοκύρης στον τόπο του. Αφήνουν το λαό απροετοίμαστο και εκτεθειμένο σε επιλογές του κεφαλαίου για ένταξη σε άλλη ιμπεριαλιστική συμμαχία. Αντικειμενικά, είτε το θέλουν, είτε όχι, παίζουν το παιχνίδι τμημάτων της αστικής τάξης, προετοιμάζουν νέα αναχώματα για τον εγκλωβισμό του ριζοσπαστισμού, την αντιμετώπιση του ΚΚΕ. Είναι όμως άλλο τι λένε αυτοί για μια συγκυριακή έξοδο από την ΕΕ και την Ευρωζώνη ως αποτέλεσμα διαφορετικών επιλογών του κεφαλαίου και άλλο αυτό που λέει το ΚΚΕ.

     Λέμε λοιπόν ο λαός να κάνει την επιλογή της αποδέσμευσης διεκδικώντας και επιβάλλοντας ριζικές αλλαγές στην οικονομία και την εξουσία, κοινωνικοποιώντας τις μεγάλες επιχειρήσεις, τον ορυκτό πλούτο, παίρνοντας στα χέρια του τις μεγάλες και υπαρκτές παραγωγικές δυνατότητες της χώρας. Μόνο έτσι θα μπορέσει να αντιμετωπίσει και εκβιασμούς και απειλές που σίγουρα θα κάνουν οι ισχυροί σε βάρος του.

     Η αποδέσμευση με λαϊκή εξουσία θα είναι και προσφορά στη διεθνιστική πάλη των λαών, θα επιταχύνει την εμφάνιση συνθηκών για την κατάκτηση της εργατικής - λαϊκής εξουσίας και σε άλλες χώρες, τη νίκη του σοσιαλισμού. Έτσι ανοίγει ο δρόμος για την Ευρώπη της ισότιμης συνεργασίας, του σοσιαλισμού. Αυτή η θέση του ΚΚΕ δεν είναι ούτε απομονωτική, ούτε μοναχική, ούτε αντιευρωπαϊκή. Είναι η μόνη ρεαλιστική θέση που υπηρετεί τα συμφέροντα των λαών της Ευρώπης και όχι του κεφαλαίου».