Η Γέννηση του Χριστού σ΄ έναν «άλλο» κόσμο

     Εντυπωσιακά πυκνή  ήταν η προσέλευση του κόσμου  στην 5η  εκδήλωση της 19ης περιόδου 2014-15 του Ανοιχτού Λαϊκού Πανεπιστήμιου Γιαννιτσών της Ιστορικής και Λαογραφικής Εταιρίας Γιαννιτσών «Φίλιππος» σε συνεργασία με την ΔΗΚΕΠΑ Πέλλας  που έγινε στην  φιλόξενη αίθουσα του Δημοτικού Συμβούλιου του Δημαρχείου Πέλλας την Δευτέρα 15-12-2014. 

     Βασικός ομιλητής ο σεβασμιότατος μητροπολίτης Κίτρους, Κατερίνης και Πλαταμώνος  Γεώργιος που ανέπτυξε το  επίκαιρο θέμα: «Η Γέννηση του Χριστού σ΄ έναν  «άλλο» κόσμο» . Παρόντες ήταν και ο σεβασμιότατος μητροπολίτης Εδέσσης, Πέλλας και Αλμωπίας Ιωήλ, ο Δήμαρχος Πέλλας Γρηγόριος Στάμκος κ.ά.

    Ο ομιλητής με γλαφυρό, αισθαντικό και  προσιτό τρόπο παρουσίασε το θαύμα της ορθόδοξης χριστιανικής  ιεραποστολής. Στις χώρες   της κεντρικής και νότιας  Αφρικής και της κεντρικής Ασίας   επιτελείται αθόρυβα ένα σημαντικότατο έργο  από εθελοντές και εθελόντριες Έλληνες και μη.  Χρησιμοποίησε και πρόβαλε στο κοινό εξαιρετικής σημασίας αρχειακό υλικό από την εκεί  ζωή, την δράση και  την ανιδιοτελή προσφορά των ιεραποστόλων.

    Η ιεραποστολή είναι καθαρά ανθρώπινο ζήτημα. Αγγίζει και απευθύνεται προς όλους τους ανθρώπους και κινείται μέσα σε ένα πνεύμα οικουμενικότητας, αλληλεγγύης και ανθρωπιάς, όπως είναι το πνεύμα της Ορθοδοξίας εχθές και  σήμερα και πάντα. Μιαν Ορθοδοξία που  κηρύττει, δρα και εφαρμόζει τα λόγια και τις παραινέσεις που απηύθυνε ο ίδιος ο Χριστός στους μαθητές του και αποστόλους: «πορευθέντες  ουν μαθητεύσατε πάντα τα έθνη, βαπτίζοντες αυτούς εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος» (Ματθ.28,19).

    Εμείς οι Ρωμιοί   έχουμε την ευλογία από τον Θεό, την ζωοποιό παρουσία - από το πέρασμά του από την Μικρά Ασία και την Ελλάδα, του απόστολου Παύλου  και ταυτόχρονα ιερή παρακαταθήκη από την παράδοση του γένους μας.   Οι αδελφοί μας Χριστιανοί στις Σλαβικές και Ευρωπαϊκές χώρες  σε εμάς προσβλέπουν για τον φωτισμό και την πνευματική καθοδήγησή τους.  Ως λαός έχουμε τεράστιες ευθύνες απέναντι στους συνανθρώπους μας σε όλον τον κόσμο, όπου γης. Αυτή την αλήθεια, αλλά και την πραγματικότητα εκφράζει το Οικουμενικό Πατριαρχείο Κωνσταντινούπολης καθώς και τα άλλα πρεσβυγενή πατριαρχεία: Αλεξάνδρειας, Αντιόχειας και Ιεροσολύμων  

     Ειδικά τα αδέλφια μας  οι χριστιανοί στην  κεντρική Αφρική με επικεφαλής τον σεβασμιότατο  μητροπολίτη  Νικηφόρο περίμεναν με μεγάλη αγωνία την επίσκεψη του ομιλούντα επίσκοπου. Η εικόνα είναι αποκαρδιωτική.  Τεράστιες περιοχές στο Κογκό στερούνται βασικών υποδομών. Δεν έχουν σχολεία, νοσοκομεία, οδικό ή σιδηροδρομικό δίκτυο, ηλεκτρικό ρεύμα, ύδρευση και αποχέτευση. Οι μολυσματικές ασθένειες καραδοκούν.   Άνθρωποι ταλαιπωρημένοι από την φτώχεια, εξουθενωμένοι από την πείνα, αποδεκατισμένοι από τις αρρώστιες προσδοκούσαν μια καλή κουβέντα, μια κίνηση θαλπωρής, μια συμπαράσταση στον αγώνα τους για φυσική και πνευματική επιβίωση. Τα μικρά παιδιά αδυνατισμένα από την έλλειψη πρωτεϊνών ζουν κάτω από δύσκολες συνθήκες  και λίγα βρέφη από αυτά που γεννιούνται,  θα καταφέρουν να ενηλικιωθούν. Οι καραμέλες που μοιράζονται με πολλή αγάπη  στα παιδάκια είναι το καλύτερο γλυκό που έχουν ποτέ τους γευτεί.  Για να εκκλησιαστούν, διανύουν δεκάδες χιλιόμετρα με τα πόδια. Το πόσιμο νερό είναι δυσεύρετο. Τα υποτυπώδη σχολεία ενίοτε δεν διαθέτουν σκεπή, ενώ αρκετά λειτουργούν κάτω από δέντρα! Από τις 200 ενορίες μόνο οι  50 είναι σε κτιστές εκκλησίες!  Ελάχιστοι  οι δάσκαλοι και οι ιερείς.    Τα ιατρεία έννοια ανύπαρκτη.  Το γεύμα λιτό και οι τροφές  είναι σε μαλακή μορφή όπως η «φουφού», το ψωμί τους από καλαμποκάλευρο και μανιόκα,  γιατί τα δόντια των περισσοτέρων από αυτούς έχουν πέσει λόγω  αβιταμίνωσης. Η υπνηλία λόγω έλλειψης βασικών συστατικών από το σώμα τους είναι συνηθισμένη κατάσταση.   Παρόλα αυτά όμως τα  πρόσωπα, μικροί και μεγάλοι, χαμογελαστά και αθώα υποδέχονται τους ιεραποστόλους μας με έκδηλη χαρά και ικανοποίηση, γιατί αναγνωρίζουν τον κόπο και τις θυσίες των Ελλήνων ιεραποστόλων Το έργο που ανέλαβαν οι τελευταίοι  αποδίδει καρπούς. Το ορθόδοξο πανεπιστήμιο   και η θεολογική σχολή προετοιμάζουν επιστήμονες της γνώσης και της προσφοράς. Οι μικροί κήποι  τους παράγουν  περιορισμένη ποσότητα λαχανικών και φρούτων.

     Η επίσημη γλώσσα είναι τα Γαλλικά λόγω Βελγικής αποικιοκρατίας.    Οι ιθαγενείς αγαπούν τους Έλληνες για την ιστορία και τον πολιτισμό μας.  Δεν υπάρχει η καχυποψία που υπάρχει απέναντι στους Ρωμαιοκαθολικούς και Προτεστάντες. Εξάλλου ποτέ   δεν εμπλακήκαμε σε ιμπεριαλιστικούς πολέμους κι αυτό είναι κάτι που το εκτιμούν βαθύτατα οι ντόπιοι. 

    Οι 18 ημέρες που έζησε  στο Κογκό ο ομιλητής κοντά στους ιθαγενείς ήταν γεμάτες εμπειρίες, συνταρακτικές εικόνες και  προσωπικά βιώματα. Οι άνθρωποι έχουν αφήσει να γεννηθεί ο Χριστός  μέσα στις καρδιές τους. Έχουν μάθει να μοιράζονται τα αγαθά τους μαζί με τους άλλους.  Έχουν αξίες και ιδανικά. Τα Χριστούγεννα θα τα γιορτάσουν αυθεντικά, καρδιακά μέσα σε ατμόσφαιρα αλληλεγγύης, συναδέλφωσης και συγκατάβασης,  Έτσι θα υποδεχθούν τον Χριστό της φάτνης. Όχι μέσα σε καθεστώς ατομοκεντρισμού, ωχαδελφισμού και αδιαφορίας προς τον συνάνθρωπο όπως επιβάλλει η «πεφωτισμένη »  Δύση των ατομικών δικαιωμάτων, του εγωισμού και της φιλαυτίας. Πολλά τα φώτα της, αλλά το σκοτάδι της άγνοιας, της αίρεσης, της μοναξιάς,  της αμαρτίας, του καταναλωτισμού  και του δυτικού τρόπου ζωής είναι σαφώς μεγαλύτερο.    

    Τα ονόματα των μακαριστών ιεραποστόλων π. Χρυσόστομου Παπασαραντόπουλου, του π. Χαρίτωνα Πνευματικάκη, π. Κοσμά Γρηγοριάτη αλλά και συγχρόνων  μας αποτελούν φωτεινά παραδείγματα εθελοντισμού, ανιδιοτελούς προσφοράς και πρότυπα ζωής σε ανθρώπους που έχουν χάσει την καλή τους διάθεση, την αισιοδοξία τους για την ζωή και έχουν υποκύψει ηθικά και πνευματικά σε ένα μοντέλο ζωής που έχει ταυτίσει την ύπαρξή του με την χλιδή, την επίδειξη και την αυτοπροβολή. 

     Βλέποντας και βιώνοντας τις συνθήκες ζωής των  ιθαγενών υφίσταται ο επισκέπτης και προσκυνητής ένα πολιτισμικό σοκ, γιατί βλέπει έναν τελείως διαφορετικό κόσμο, που προσπαθεί να ορθοποδήσει ξεκινώντας από διαφορετική αφετηρία από ό,τι πολλοί από εμάς.  Πολλοί είμαστε εκείνοι που αδιαφορούμε για τον θεάνθρωπο  Χριστό που γεννιέται σε λίγες ημέρες, δεν προσερχόμαστε τακτικά στην θεία λειτουργία, δεν εκτιμούμε το σχολείο και την εκπαίδευση και αδιαφορούμε για τους συνανθρώπους μας. Αντί  λοιπόν να τους βοηθούμε ποικιλοτρόπως- κι όχι μόνο υλικά- δεν χάνουμε την ευκαιρία να τους φέρνουμε σε δύσκολη θέση, ή ακόμα και σε αδιέξοδο. Η κοινωνικότητα που εκδηλώνεται  καθέτως προς τον Θεό και οριζοντίως προς τους άλλους ανθρώπους δέχεται χτυπήματα και προκλήσεις από παντού. Το μεγάλο ερώτημα  αλλά και το ζητούμενο είναι αν θα τα καταφέρει τελικά  να διατηρήσει την απαραίτητη  ισορροπία.  

     Η ενδιαφέρουσα ομιλία του σεβασμιότατου μητροπολίτη Κίτρους, Κατερίνης και Πλαταμώνα Γεώργιου ολοκληρώθηκε μέσα σε εξαιρετικό κλίμα χάρη στην συναυλία από την χορωδία Βυζαντινής Μουσικής της Ι.Μ. Εδέσσης, Πέλλας και Αλμωπίας με επικεφαλής τον διευθυντή της  τον κ. Βογιατζόγλου Αριστοτέλη που απέδωσε με  εξαιρετική μαεστρία  ύμνους των Χριστουγέννων και πλημμύρισε την αίθουσα με μελωδικά ακούσματα.