Με τα μάτια καρφωμένα στα παλικάρια, τους επίλεκτους
Πόντιους χορευτές, χωρίς να ακούγονται ούτε οι ανάσες στο κατάμεστο κλειστό
γήπεδο της Λευκόβρυσης Κοζάνης, οι περίπου 4.000 θεατές στις κερκίδες
παρακολουθούσαν τη σέρρα νιώθοντας μια ανατριχίλα να διαπερνά όλο τους το
κορμί.
Η παρουσίαση του πολεμικού χορού των Ποντίων ήταν η πιο
συγκινητική και ταυτόχρονα η πιο ενθουσιώδης πράξη του 11ου Πανελλαδικού
Φεστιβάλ Ποντιακών Χορών της ΠΟΕ.
Ήταν για όλους τους συμμετέχοντες και τους θεατές η κορύφωση
της περηφάνιας για την ποντιακή τους καταγωγή, η κορύφωση της νοσταλγίας για
τις αλησμόνητες πατρίδες, η κορύφωση της συγκίνησης στο θέαμα όλων αυτών των
νέων παιδιών από κάθε γωνιά της Ελλάδας που για μια ακόμα χρονιά κατέθεσαν την
ψυχή τους για να τιμήσουν την παράδοση και τους ξεριζωμένους προγόνους τους.
Το τέλος της σέρρας (που συνοδεύτηκε από παρατεταμένα
χειροκροτήματα και κραυγές ενθουσιασμού από τους θεατές – στο γήπεδο δεν έπεφτε
καρφίτσα, ήταν ακόμα και οι διάδρομοι κλειστοί από κόσμο) σήμανε και το τέλος
του 11ου Φεστιβάλ.
Μία ακόμα γιορτή της νοσταλγίας πέρασε στην ιστορία βάζοντας
το δικό της λιθαράκι και στέλνοντας το δικό της μήνυμα για τη διεθνή αναγνώριση
της Γενοκτονίας του ποντιακού ελληνισμού.
Η παρέλαση των λαβάρων
Την πρώτη ανατριχίλα ένιωσαν οι θεατές του Φεστιβάλ όταν, με
τα φώτα χαμηλωμένα, το ένα μετά το άλλο μπήκαν στο στάδιο τα λάβαρα της ΠΟΕ και
των συλλόγων-μελών της. Την παρέλαση των λαβάρων συνόδευε η μελωδική φωνή του
Γιάννη Κουρτίδη, ο οποίος κρατώντας από το χέρι ένα μικρό κοριτσάκι, από το
κέντρο του γηπέδου απέδωσε νοσταλγικά και συγκινητικά το λυπητερό ποντιακό
τραγούδι «Την πατρίδα μ’ έχασα». Αρκετές στιγμές η φωνή του Κουρτίδη δεν
μπόρεσε να υπερκαλύψει τους θεατές κάθε ηλικίας, που σιγοτραγουδούσαν μαζί τους
στις κερκίδες.
Ο ενθουσιασμός ξεχείλισε όταν, μετά το τραγούδι «Σα ξένα
είμαι Έλληνας και σην Ελλάδα ξένος», από τον Κώστα Θεοδοσιάδη, μπήκαν στο
στάδιο κρατημένοι χέρι-χέρι ο ανθός της ποντιακής νεολαίας – οι χορευτές του
Φεστιβάλ από τους πέντε ΣΠΟΣ της ΠΟΕ. Ένας πολύχρωμος σαλίγκαρος ξεδιπλώθηκε
στον αγωνιστικό χώρο του γηπέδου, εκπέμποντας νιάτα, ζωντάνια, δυναμισμό,
αγάπη, και περηφάνια για την αλησμόνητη πατρίδα.
Για αρκετά λεπτά οι χορευτές, που είχαν στον μικρό κύκλο,
στη μέση του σαλίγκαρου, δύο νταουλτζήδες (έναν ενήλικα και ένα μικρό
Ποντιόπουλο), απέδωσαν το χορό Λάχανα. Όσο θριαμβευτικά εισήλθαν, άλλο τόσο
θριαμβευτικά, κρατημένοι χέρι-χέρι, εξήλθαν οι χορευτές από τον αγωνιστικό χώρο
για να δώσουν τη θέση τους στο κυρίως πρόγραμμα του Φεστιβάλ, την παρουσίαση
διαφορετικών ποντιακών χορών από τον κάθε ΣΠΟΣ. Κατά σειρά χόρεψαν μέλη των
ΣΠΟΣ Κεντρικής Μακεδονίας & Θεσσαλίας, Ανατολικής Μακεδονίας & Θράκης,
Θεσσαλονίκης, Νότιας Ελλάδας & Νήσων, και Δυτικής Μακεδονίας & Ηπείρου.
Όλοι οι χορευτές άκουσαν τον 93χρονο Πόντιο παππού Σπύρο
Γαλετσίδη, ο οποίος έπαιξε ζουρνά και λύρα, να τους δίνει από το βήμα την ευχή
του και να φωνάζει με όλη τη δύναμη της ψυχής του «Ζήτω ο πρόσφυγας».
Πριν από την εμφάνιση του ΣΠΟΣ Νότιας Ελλάδας και Νήσων,
αλλά και κατά τη διάρκειά της, συγκινητικό αφήγημα για τον Πόντο διάβασε ο
γνωστός Πόντιος ηθοποιός Τάκης Βαμβακίδης ντυμένος παραδοσιακά.
Στη μνήμη Ενεπεκίδη-Πασαλίδη και προς τιμήν των προσφύγων
Στη μνήμη του ακαδημαϊκού, ερευνητή και συγγραφέα για τον
ποντιακό ελληνισμό Πολυχρόνη Ενεπεκίδη, του γιατρού και πολιτικού ανδρός Ιωάννη
Πασαλίδη, καθώς και σε όλους τους πρόσφυγες του χθες και του σήμερα ήταν
αφιερωμένο το 11ο Φεστιβάλ Ποντιακών Χορών της ΠΟΕ.
Τους δύο μεγάλους Πόντιους τίμησαν στο πρόσωπο του πρώην
προέδρου της Ευξείνου Λέσχης Θεσσαλονίκης Κώστα Αποστολίδη οι περιφερειάρχες
Δυτικής Μακεδονίας Θεόδωρος Καρυπίδης και Κεντρικής Μακεδονίας Απόστολος
Τζιτζικώστας. Αποσπάσματα από τους βίους τους ανέγνωσε ο γενικός γραμματέας του
ΣΠΟΣ Δυτικής Μακεδονίας & Ηπείρου Γιώργος Χριστοφορίδης.
«Στέλνουμε μήνυμα στους αρνητές της Γενοκτονίας του
ποντιακού ελληνισμού ότι περιμένουμε τουλάχιστον μία συγνώμη, μια αναγνώρισή
της», είπε ο Απ. Τζιτζικώστας.
«Τα χνάρια των προγόνων μας είναι στις χαμένες πατρίδες,
αλλά και τα χνάρια των γειτόνων μας είναι στην πατρίδα. Για να γίνουν βήματα θα
πρέπει να υπάρξει μια συγνώμη», ανέφερε στο χαιρετισμό του ο Θεόδωρος
Καρυπίδης.
Χαιρετισμοί με πολλαπλά μηνύματα
«Η προσφυγιά του χθες και του σήμερα» ονομαζόταν το
συγκινητικό βίντεο, με τις εικόνες ξεριζωμένων Ποντίων, που προβλήθηκε στο
γήπεδο στην αρχή της εκδήλωσης, αμέσως μετά τους χαιρετισμούς των επισήμων. Το
καλωσόρισμα στο Φεστιβάλ έκανε ο Γιώργος Χριστοφορίδης, για να ακολουθήσει ο
χαιρετισμός του προέδρου της ΠΟΕ Χρήστου Τοπαλίδη.
«Το Φεστιβάλ Παραδοσιακών Χορών της Παμποντιακής Ομοσπονδίας
Ελλάδος αποτελεί έναν θεσμό, ένα σημείο αναφοράς. Σε όσους το θεωρούν φιέστα,
και ιδίως τελευταία θέλουν να χειραγωγήσουν τον ποντιακό ελληνισμό, λέμε ότι
αποτελεί γιορτή και μια ευκαιρία σύσφιγξης των σχέσεων της νεολαίας και των
σωματείων.
»Στέλνεται ένα μήνυμα αισιοδοξίας και μαχητικής διεκδίκησης
των δικαίων μας που τελευταία προσπαθούν να μας στερήσουν. Αναφέρομαι στην
αφαίρεση από το εγχειρίδιο Ιστορίας της Γ΄ Λυκείου του κεφαλαίου για τη
Γενοκτονία του Ποντιακού Ελληνισμού, αλλά και στις ανιστόρητες θέσεις του
υπουργού Παιδείας Νίκου Φίλη, τις οποίες αρνείται να ανασκευάσει. Επίσης
υπάρχει εμπαιγμός των χιλιάδων ανασφάλιστων υπερηλίκων συμπατριωτών μας από την
πρώην Σοβιετική Ένωση.
»Θέτουμε όλους προ των ευθυνών τους διότι από εδώ και πέρα
θα γνωρίσουν τις κινητοποιήσεις μας», είπε μεταξύ άλλων ο Χρήστος Τοπαλίδης.
Για «συνάντηση νεολαίας» με αγάπη, ομόνοια και αλληλεγγύη,
έκανε λόγο αναφερόμενος στο Φεστιβάλ ο πρόεδρος της Διεθνούς Συνομοσπονδίας
Ποντίων Ελλήνων (ΔΙΣΥΠΕ) Γιώργος Παρχαρίδης.
«Πρόκειται για μια κορυφαία εκδήλωση του οικουμενικού
ελληνισμού. Η νεολαία, παρά τα προβλήματα, δεν θα πεθάνει ποτέ», είπε ο Γ.
Παρχαρίδης.
Την ευχή να μην υπάρξουν ποτέ ξανά πρόσφυγες στο μέλλον
εξέφρασε ο δήμαρχος Κοζάνης Λευτέρης Ιωαννίδης, για «οδηγό την ηθική που
γνώρισαν από τους προγόνους» έκανε λόγο ο πρόεδρος της νεολαίας της ΠΟΕ
Γρηγόρης Κεσαπίδης, ενώ ο πρόεδρος του ΣΠΟΣ Δυτικής Μακεδονίας Θεόδωρος
Λαζαρίδης είπε ότι «για μας τους απογόνους των προσφύγων του 1922 τα καραβάνια
των σημερινών προσφύγων δεν είναι κάτι ξένο. Πρέπει να μεταδώσουμε τις μνήμες
μας στα νέα παιδιά».
Κείμενο: Ρωμανός Κοντογιαννίδης
Φωτογραφίες: Φίλιππος Φασούλας για το pontos-news.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου