εξετάζονται απ΄τη Δικαιοσύνη για το σκάνδαλο των θαλασσοδανείων, τις μη εξυπηρετούμενες δανειοδοτήσεις προς τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ , την περίοδο 2000 – 2011, που ξεπερνούν τα 520 εκατ. ευρώ.
Σύμφωνα με την εφημερίδα “Νέα Σελλίδα”, το ζητούμενο για τους τρεις εισαγγελείς Οικονομικού Εγκλήματος, που διεξάγουν την έρευνα, είναι πώς θα ξεπεράσουν τον σκόπελο της ευνοϊκής ρύθμισης που απαλλάσσει τους τραπεζικούς που χορήγησαν τα δάνεια. Κι αυτό γιατί, παρά τη σχετική φημολογία, κανένα δικαστικό όργανο δεν έχει αποφανθεί ότι η διάταξη είναι αντισυνταγματική.
Σημειώνεται πως η εν λόγω διάταξη θεσμοθετήθηκε το 2013, επί κυβέρνηση Σαμαρά (στις 4/42013 με τροπολογία τριών βουλευτών της ΝΔ), μετά τη σύνταξη του πορίσματος Καλούδη, ο οποίος πρότεινε τη δίωξη απευθείας και χωρίς εξηγήσεις τραπεζικών και κομματικών στελεχών που δεν μπορούσαν να δικαιολογήσουν πως διέθεσαν μέρος των υπέρογκων δανείων.
Η θεσμοθέτηση της ατιμωρησίας έθεσε τότε το πόρισμα στο αρχείο, αλλά δημιουργεί και σήμερα προβλήματα στο να προχωρήσει η υπόθεση, η οποία ανακινήθηκε το 2017, κατόπιν παραγγελίας της εισαγγελέως του Αρείου Πάγου, Ξένης Δημητρίου. Η κλήση των 60 υπόπτων κρίθηκε απαραίτητη επειδή εντοπίστηκαν νέα στοιχεία από τα πορίσματα που συνέταξαν δύο πραγματογνώμονες με εντολή εισαγγελικών αρχών. Υπενθυμίζεται πως το πόρισμα Καλούδη επισήμανε ότι δεκάδες εκατομμύρια δόθηκαν στα δύο κόμματα, ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, με μοναδική εγγύηση τη μελλοντική κρατική επιχορήγηση, που προϋπόθετε πως θα εναλλάσσονταν ή θα παρέμεναν μαζί για πάντα στην εξουσία. Δηλαδή η εγγύηση δεν υπήρχε στον ενεστώτα χρόνο, αλλά αναμενόταν μελλοντικά εν είδει προσδοκίας.
Τα αδικήματα για τα οποία καλούνται οι 60 ύποπτοι αφορούν σε απιστία και ηθική αυτουργία σε απιστία, αλλά ο αριθμός των εμπλεκομένων μπορεί να αυξηθεί ή να μειωθεί μετά τις καταθέσεις. Οι τράπεζες που έχουν χορηγήσει τα δάνεια στα κόμματα είναι οι τρεις συστημικές (Εθνική, Πειραιώς και Eurobank) και η Attica Bank. Τη μεγαλύτερη έκθεση στα θαλασσοδάνεια των κομμάτων την έχει Πειραιώς, δεδομένου ότι φορτώθηκε το δανειακό βάρος της πρώην Αγροτικής, που χρησιμοποιήθηκε κατά κόρον από τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ για τη δανειοδότησή τους, την περίοδο που είχαν τη διακυβέρνηση της χώρας, αλλά και της Marfin.
Τα συμπεράσματα της έρευνας
Σύμφωνα με τη "Νέα Σελίδα", στα βασικά συμπεράσματα στα οποία κατέληξε η έρευνα των εισαγγελικών αρχών αναφέρεται μεταξύ άλλων:
Υπάρχει το αδίκημα της απιστίας για τα στελέχη των κομμάτων που μετείχαν στη σύναψη των δανείων με τις τράπεζες. Και αυτό διότι τα πολιτικά κόμματα δεν θεωρούνται ούτε είναι επιχειρήσεις του στενού ή του ευρύτερου δημόσιου τομέα, τα στελέχη των οποίων απαλλάσσονται από ποινικές διώξεις με βάση το νόμο που είχε ψηφιστεί το 2013.
Δεν τηρήθηκαν οι κανόνες ελέγχου από τις τράπεζες, γεγονός που συνιστά απάτη τόσο για τα κόμματα όσο και για τις τράπεζες. Και αυτό διότι διαπιστώθηκε ότι τα κόμματα έβαζαν ως ενέχυρο την κρατική χρηματοδότηση σε όλες τις τράπεζες προκειμένου να πάρουν δάνειο. Οι τράπεζες από την πλευρά τους, δεν “έβλεπαν” ότι επρόκειτο για πολλαπλή χρήση του ενεχύρου και αποδέχονταν ως δεδομένα για το μέλλον τόσο το ποσό της χρηματοδότησης, όσο και το ποσοστό των κομμάτων, από το οποίο εξαρτάται το ύψος της χρηματοδότησης των πολιτικών κομμάτων.
Η μη τήρηση των ελέγχων και η αποδοχή της κρατικής χρηματοδότησης συνέβαλαν καθοριστικά στην έκρηξη των οφειλών του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ. Ενδεικτικό είναι το γεγονός πως το ΠΑΣΟΚ το 2009, που βγήκε πρώτο κόμμα με ποσοστό κοντά στο 44%, πήρε κρατική χρηματοδότηση 24,1 εκατ. ευρώ, ενώ το 2015 που τα εκλογικά ποσοστά κατέρρευσαν η χρηματοδότηση έπεσε στο 1,2 εκατ. ευρώ. Οι τράπεζες όμως δανειοδότησαν το ΠΑΣΟΚ με βάση την υψηλή κρατική επιχορήγηση. Κάτι ανάλογο έγινε και με τη ΝΔ.
Οι διαχρονικά εξελισσόμενες οφειλές του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ προκάλεσαν ζημιές στις τράπεζες, με αποτέλεσμα να συμβάλλουν, στο μέτρο που τους αναλογεί, στην ανάγκη ανακεφαλαιοποίησής τους. Συνέπεια αυτής της κατάστασης ήταν να δημιουργηθούν οικονομικές επιπτώσεις τόσο στους μετόχους όσο και στους άλλους πιστωτές των τραπεζών.
Η εποπτική ευθύνη της Τράπεζας της Ελλάδας χαρακτηρίζεται από τη χαλαρή αντιμετώπιση της εξέλιξης των μεγεθών της πιστωτικής επέκτασης των τραπεζών στα πολιτικά κόμματα, του συντρέχοντος πιστωτικού κινδύνου, της συνεπαγόμενης ανάλωσης των επιπτικών κεφαλαίων των τραπεζών, εξαιτίας των επισφαλειών που καταγράφηκαν στη δανειοδότηση των κομμάτων, αλλά και για τη συνεχώς διευρυνόμενη ανάγκη ανακεφαλαιοποίησης των πιστωτικών ιδρυμάτων.
Χαρακτηριστική είναι και η πλημμελής άσκηση εποπτικού ελέγχου του υπουργείου Εσωτερικών και του υπουργείου Οικονομικών (Γενικό Λογιστήριο του Κράτους) στο θέμα των κοινοποιούμενων σε αυτούς τους φορείς συμβάσεων ενεχυρίασης – εκχώρησης της κρατικής χρηματοδότησης των πολιτικών κομμάτων, καθώς και στο θέμα των πολλαπλών ενεχυριάσεων από τα κόμματα στις τράπεζες...
Πηγή: tvxs.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου