Σάββατο 2 Φεβρουαρίου 2019

Τυχερές στην Ατυχία τους....







Ο λόγος για τις πανέμορφες αυτές μαύρες, με κάτι τι άσπρο –για να κάνουν τη διαφορά- δεσποσύνες!!!!



 "...γνώρισα τους ανθρώπους και αγάπησα τα ζώα.." Μενέλαος Λουντέμης - ο εκ Εξαπλατάνου









ΑΤΥΧΕΣ, γιατί μάλλον γεννήθηκαν θηλυκές, άρα δεν τις χρειάζονταν! Δεν τις ήθελαν!  Προφανώς μάλλον ήταν φύρα για τους ιδιοκτήτες! (Αν δεν μπορούσαν να τις συντηρήσουν, να τις στειρώσουν θα μπορούσαν,απλά, να ζητήσουν τη βοήθεια του
Φιλοζωϊκού Συλλόγου Αλμωπίας, του Δήμου Αλμωπίας –ο υπεύθυνος Αντιδήμαρχος Στέφανος Αβραμίκας πραγματικά στον τομέα των ζώων δείχνει την απόλυτη ευαισθησία, ταχύτητα στη λήψη αποφάσεων για τη σωτηρία και βοήθειά τους –τόσο των ζωντανών όσο και των ιδιοκτητών και των ανθρώπων που ενδιαφέρονται για τα ζωντανά- και επ’ αυτού έχω προσωπική εμπειρία όταν άμεσα έκανε τα δέοντα και έσωσε στις 11:00 το βράδυ αδέσποτο από τη Φούστανη το οποίο είχαν φωλιάσει. Αμέσως μόλις ενημερώθηκε έστειλε άνθρωπο –τον πρόεδρο, μόνιμο υπηρέτη στην υπηρεσία των ζώων στην Αλμωπία που έχουν ανάγκη-
άσχετα με τις δικές του ανάγκες!!!- της Φιλοζωικής Αλμωπίας Φώτη Παραστατίδη και της Κτηνιάτρου του Δήμου Άννας Τόμα, οι οποίοι με πολύ μεγάλη προσπάθεια και χρόνο –άγριες ώρες-  κατάφεραν να το σώσουν το ζωντανό και αυτή τη στιγμή, ένα χρόνο και μετά την δολοφονική επίθεση εναντίον του, να είναι υγιέστατο, ζωηρότατο και να δίνει χαρά στους περισσότερους ανθρώπους στο χωριό, στα παιδιά που παίζουν μαζί της αλλά και να δίνει μαθήματα, τα γνωστά μαθήματα αγάπης, αλτρουϊσμού που μόνο τα ζώα ξέρουν να δίνουν και ειδικά τα αδέσποτα!!! Αυτός/ή/ό που προσπάθησαν να το σκοτώσουν και πήραν στο λαιμό τους 8 – 10 αδέσποτα και δεσποζόμενα σκυλιά στο χωριό…. ζει ακόμα!!!!)

Στις κούκλες μας όμως!!!!
Ήταν ΤΥΧΕΡΕΣ γιατί όποιος/α τις  πέταξε δεν θέλησε να πάρει τη
δολοφονία τους στο λαιμό του/της!! Τα τύλιξε σε ένα μπουφάν και τα άφησε στο ΙΕΚ της Αριδαίας, το βράδυ της προηγούμενης Δευτέρας (21.1.19) –πλήν όμως δε σκέφθηκε ότι η βροχή που λίγο αργότερα έπεσε εκείνο το βράδυ σίγουρα θα τις σκότωνε!!!-. Το κλάμα τους, ευτυχώς, άκουσε μια κοπέλα, τα ανακάλυψε στο μανίκι του μπουφάν και ειδοποίησε την Φιλοζωϊκή, τον πρόεδρο δηλαδή, Φώτη Παραστατίδη.
Αν και αργά το βράδυ ο πρόεδρος πήγε στο ΙΕΚ και τα περιμάζεψε μαζί με την Κτηνίατρο Άννα Τόμα έκαναν τα αναγκαία για να βγάλουν το βράδυ οι εβένινες αυτές ομορφιές!!!
Την επομένη το πρωί ενεργοποιήθηκε κόσμος ώστε να βρεθεί οικογένεια να τα αναλάβει, διότι όντας νεογέννητες δεν μπορούσαν να μείνουν στο κυνοκομείο τουλάχιστον για τις επόμενες δύο τρείς εβδομάδες. Αρωγός στην προσπάθεια αυτή στάθηκε και η Πρόεδρος του Πολιτιστικού Συλλόγου Φούστανης Δήμητρα Δούκη.

Οικογένεια για να τις φροντίσει για τις πρώτες αυτές, δύσκολες εβδομάδες τους, βρέθηκε!!!

Οι μικρές μεγαλώνουν και χαρίζουν από τώρα, σ’ αυτούς που τα φροντίζουν – αυτό που στο DNA τους έχουν όλα τα ζώα ιδιαίτερα όμως τα σκυλιά, την τυφλή αγάπη σε όποιον τα δώσει έστω και την ελάχιστη, προσοχή!!!

Τώρα στο εν κατακλείδι: Όποιος/α τα πέταξε, έστω και έτσι τυλιγμένα σε ένα μπουφάν –επιζητώντας τη σωτηρία της ψυχής του/της;;;- τέλεσε
τα αδικήματα (για μένα κακουργήματα) της παραμέλησης, εγκατάλειψης και ουσιαστικά δολοφονίας αυτών των ζωντανών ψυχών, έτσι απλά για την πλάκα του και πλήρη συνειδήση!!! Επειδή δεν του κάναν για να τα πουλήσει;;; να τα εκμεταλλευτεί με όποιον τρόπο;;; του/ης  ήταν φύρα;;;

Ότι πάντως, από τα παραπάνω ή κάτι άλλο λειτούργησε μέσα στο μυαλό;;; ΑΥΤΟΥ/ΗΣ είναι δυνητικά πράματα –γιατί ανθρώπους δεν τους λες, ζώα με την καμία ΑΥΤΑ ΕΧΟΥΝ ΗΘΙΚΟΥΣ ΚΑΝΟΝΕΣ ΠΟΥ ΕΜΕΙΣ ΟΙ ΤΑΧΑΜ ΔΗΘΕΝ ΝΟΗΜΟΝΕΣ, ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΕΧΟΥΜΕ ΑΝΑΚΑΛΥΨΕΙ ΑΚΟΜΑ- που αύριο μπορούν να παραμελήσουν, να εγκαταλείψουν, εν τέλει να σκοτώσουν έτσι εύκολα το παιδί τους που θα γεννηθεί και θα έχει κάποια αδυναμία ή θα τους είναι φύρα!!! Τον σύντροφό τους, τον χωριανό τους, κάποιον περαστικό… οποιονδήποτε… οτιδήποτε…!!! Έτσι απλά γιατί δεν τους αρέσει!!!!

Και εδώ όλοι οι άλλοι, ας πούμε άνθρωποι, σκεπτόμενοι… αλλά
τέλος πάντων που σεβόμαστε τη ζωή που δίνει: ο Θεός, η φύση ή
όποιος άλλος, ο Βούδας ας πούμε, ο καθένας από μας πιστεύει… τι κάνουμε;;;; Περιμένουμε από έναν Φώτη, από έναν Αβραμίκα, από μια Τόμα, μια Δούκη να σώζουν τις δικές μας ψυχές!!! Χαρίζοντας ζωή, ευημερία, τροφή, αγάπη, θαλπωρή σε εκατοντάδες ψυχές, που κάποιοι ασυνείδητοι εγκατέλειψαν;;; Μα δεν είναι δυνατόν είναι πολλά και αυτοί είναι λίγοι. Πρέπει όλοι να ενεργοποιηθούμε!!! Διότι ο πολιτισμός, η παιδεία…. Ξεκινάν από κει!!! Από το να βοηθάς, να περιθάλπεις, να υποστηρίζεις όποιον, ότι έχει ανάγκη!!! ΑΥΤΟ ΣΤΗΝ ΤΕΛΙΚΗ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΚΑΙ ΌΧΙ ΤΟ ΟΤΙ ΠΕΡΠΑΤΑΣ ΣΕ ΔΥΟ ΠΟΔΑΡΙΑ ΚΑΙ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΠΕΤΑΣ ΠΕΝΤΕ ΒΑΡΥΓΔΟΥΠΕΣ Ή ΜΗ ΑΗΔΙΕΣ!!!

Οι εβένινες αυτές ομορφιές περιμένουν κάποια οικογένεια ικανή να τις αγαπήσει για να της χαρίσουν ώρες χαλάρωσης, αγάπης απόλυτης, φιλίας μοναδικής, προστασίας απόλυτης!!!!

Σημείωση: Είναι αναγκαίο να ειπωθεί πως στην οικογένεια που δόθηκαν για να φιλοξενηθούν- ο Δήμος, η Φιλοζωική, η Κτηνίατρος-  παρείχαν όλα τα μέσα (τροφή, υποσέντονα, κλπ) αλλά πάνω απ’ όλα συμβουλές, συνεχή υποστήριξη και επικοινωνία για την υγιή ανάπτυξη των μικρών χωρίς να υπάρξει ιδιαίτερο στρες ή δαπάνη στην οικογένεια. Τους δώσαν απ’ ότι λένε μόνο τη δυνατότητα να χαρούν το μεγάλωμα δύο μωρών έστω και τετράποδων!!!!

Άννα – Μαρία Τσολέκα

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

(3)