*Γράφει ο Χρήστος Κ. Μακρίδης
"Αν ένα σκυλί δεν έρθει κοντά σου αφού σε έχει κοιτάξει
στο πρόσωπο, τότε πρέπει να πας σπίτι και να εξετάσεις την συνείδησή σου"
Woodrow Wilson, τέως Πρόεδρος των Η.Π.Α.
Είναι προφανές ότι τα δίποδα-τέρατα ήτοι όλοι αυτοί οι
υπάνθρωποι σαδιστές που ασκούν καταχρηστικά βία κατά ενός ανυπεράσπιστου ζώου,
δεν περιποιούν τιμή στον πολιτισμό μας ούτε έχουν θέση ανάμεσά μας. Οι πράξεις
τους εν πολλοίς καταδεικνύουν την προβληματική τους φύση και την αρρωστημένη
ψυχοσύνθεσή τους. Ενέργειες όπως αυτή της απίστευτης κτηνωδίας, με το
κρεμασμένο σκύλο από δέντρο, που έγινε στη Λήμνο, μαρτυρούν το αξιακό κενό μιας
κοινωνίας σε διαρκή σύγχυση και ηθική κρίση. Είναι δικαίωμά σου να μη
συμπαθείς, να μην αγαπάς τα ζώα, έχεις όμως υποχρέωση να τα προστατεύεις και να
τα σέβεσαι, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την συμβίωσή μας με αυτά. Δεν
τεκμαίρεται από πουθενά το δικαίωμα, να βασανίζεις καθ΄ οιονδήποτε τρόπο
(κρέμασμα, πνιγμός, δηλητηρίαση, κάψιμο, αποκεφαλισμός, ακρωτηριασμός, κλπ) ένα
άκακο ζώο. Ενδεικτικό της φρίκης που βίωσε το άτυχο τετράποδο, που βασανίστηκε
ανηλεώς στα χέρια του δίποδου τέρατος, όπως η φωτογραφία μαρτυρεί, είναι η
λακκούβα που έκανε με τα πόδια του στο έδαφος, στη μάταιη προσπάθεια να ξεφύγει
και να λυθεί...
Σ΄αυτή την χώρα υπάρχουν δομές και υπηρεσίες, όπου βδελυρό
υπάνθρωπο υποκείμενο όφειλες να αποτανθείς, πριν αφεθείς στα πρωτόγονα ένστικτά
σου, δολοφονήσεις κτήνος το άκακο ζωντανό. Προφανώς δεν άκουσες, ούτε κατάλαβες
αυτό που είπε ένας ευαίσθητος άνθρωπος, ο Δημήτρης Μυταράς, ότι έχουμε χρέος να
τα αγαπάμε, διότι μόνο αυτά δικαιούνται τον παράδεισο. Φοβούμαι ότι απεχθείς
συμπεριφορές όπως αυτή, που επέδειξε ο δράστης της Λήμνου, θα απολαμβάνουν μια
ιδιότυπη ασυλία και θα "επιβιώνουν" ακόμη στην κοινωνία, όσο τα
αντανακλαστικά της συνείδησής μας είναι και παραμένουν εν υπνώσει. Δεν αρκεί ο
νόμος 4039/2012 και 4483/2017 περί κακοποίησης και προστασίας των ζωντανών, αν
μη τι άλλο είναι φρονώ στη σωστή κατεύθυνση, όσο τα δίποδα αυτά τέρατα δρουν
ανενόχλητα στη σκιά των στεγανών της κοινωνίας που αρνείται τις ευθύνες της.
Ίσως κάτι τέτοιο συμβεί, όταν εν τέλει δούμε, όπως λέει ο Ρωμαιοκαθολικός
μοναχός Τόμας Κέμπις, ότι κάθε ζώο είναι καθρέφτης της ζωής και ιερό βιβλίο.
Ότι όλα τα ζώα, μικρά, μεγάλα ή ασήμαντα, αντανακλούν την καλοσύνη Του...
Χρήστος Κ. Μακρίδης
*Πολιτικός Επιστήμων
- Τεχ.Γεωπόνος - Παιδαγωγός
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου