"Τίποτε δεν μπορεί να είναι πολιτικά ορθό, αν είναι ηθικά λάθος" D.O'Connell

*Γράφει ο Χρήστος Κ. Μακρίδης

Το υφιστάμενο πολιτικό σύστημα, απολίθωμα μιας περασμένης εποχής, συμπλήρωσε πλέον το βιολογικό του κύκλο. Απομένει μόνο η κατάθεση εντολής του ελληνικού λαού για τη μόνιμη συνταξιοδότησή του.

Η ενδημική ασθένεια που κατατρώγει το εσωτερικό του παραπαίοντος πολιτικού συστήματος, αφορά τους εκάστοτε πρωταγωνιστές του και την ιδιάζουσα πολιτική αυλή τους. Ήτοι όσοι συγκροτούν τους περιώνυμους μηχανισμούς εξουσίας, μετέρχονται, δίχως αίσθηση καθήκοντος, ιδιοτελείς πρακτικές που απάδουν με τους κανόνες δικαίου, τη θεσμική λειτουργία και τα κοινοβουλευτικά ήθη της χώρας. Όσοι, εν τέλει, διακρίνονται από μειωμένη κοινωνική, δημοκρατική και πολιτική ευθύνη. Όσοι δια της ανοχής, της σιωπής και της συνέργειας τους πλειοδοτούν σε επίμεμπτες ενέργειες που βάλλουν κατά των δημοκρατικών θεσμών και των πολιτικών παραδόσεων της χώρας, ενώ στη συνέχεια χωρίς αισχύνη σηκώνουν υποκριτικά λάβαρα ηθικής και ομνύουν σε κανόνες δικαίου, κοινοβουλευτικής και πολιτικής τάξης. Μάλλον όμως λησμονούν αυτό που είπε ο αείμνηστος, Δημήτριος Καμπούρογλου, ότι "καθαρόν πράγμα δεν είναι ό,τι επλύθη, αλλ’ ό,τι δεν ελερώθη"...

Αρνητικά γεγονότα τα οποία, όμως, ουδόλως αφορούν στην κοινωνία των νέων ανθρώπων, των νέων που ζητούν ευθεία ρήξη με κάθε μορφή κατεστημένης αντίληψης και οτιδήποτε άλλο ξεπερασμένο, φθαρμένο και παρωχημένο υπονομεύει ανοιχτά το δημοκρατικό μέλλον της χώρας. Μια καθεστωτική αντίληψη, περί εξουσίας και ιδιοκτησίας του κράτους και των δομών του, που ενδημεί στις παρυφές όλων των πολιτικών οργανισμών της χώρας. Που γεννά με γεωμετρική πρόοδο τη διαφθορά, συντηρεί και πολλαπλασιάζει τις παθογένειες του πελατειακού κράτους, οδηγεί σταδιακά και αναπόφευκτα στην αμαύρωση, ακύρωση και έκπτωση των θεσμών. Το πολιτικό σύστημα έχει ανάγκη από γενναία αυτοκριτική, βαθιά βελτίωση των δομών του και άμεσο αναπροσδιορισμό του ρόλου, των στόχων και των ιδεών του. Πρωτίστως, όμως, έχει ανάγκη από τον ριζικό αναπροσανατολισμό της δράσης και της συμπεριφοράς των προσώπων που το υπηρετούν, ήτοι όσων κατέχουν σε επίπεδο θεσμικών δομών ξεχωριστές διακριτές ιδιότητες. Εκεί κατατείνει η προσοχή και η αγωνία όλων των πολιτών. Αυτό κατά βάθος επιθυμούν όλοι, ανεξάρτητα από ιδεολογικοπολιτική αφετηρία, ταυτότητα και πολιτική προτίμηση. Αυτό προσδοκά η ελληνική κοινωνία. Αυτό προέχει σήμερα ως καθολική απαίτηση των πολιτών της χώρας. Η επιστροφή στην κανονικότητα και η ολική ανάταξη της χώρας...

 

 Χρήστος Κ. Μακρίδης

Πολιτικός Επιστήμων

 - Τεχ.Γεωπόνος - Παιδαγωγός