Μέρες 2008: Οι ΗΠΑ… απαγορεύουν σχέσεις της Ελλάδας με την Κίνα και την Ρωσία. Ο Καραμανλής αντιστάθηκε, ο Μητσοτάκης χειροκροτεί!

Του Γ. Λακόπουλου

Έντεκα χρόνια από τότε που οι Αμερικανοί τράβηξαν το χαλί κάτω από τα πόδια του εκλεγμένου Πρωθυπουργού της χώρας «διότι δεν συνεμορφώθη προς τας υποδείξεις» του, επανέρχονται και θέτουν στην Ελλάδα τα ίδια όρια: μακριά από τους Ρώσους και όχι στην συνεργασία με τους Κινέζους.

Η διαφορά βρίσκεται στις συνομιλητές τους. Αυτή τη φορά στη θέση του Πρωθυπουργού βρίσκεται ο Κυριάκος Μητσοτάκης και όχι ο Κώστας Καραμανλής . Στο Πεντάγωνο τότε ήταν ο Βαγγέλης Μεϊμαράκης και όχι ο συμπαθής πλην άβουλος σημερινός υπουργός Άμυνας.
Κυρίως στο υπουργείο Εξωτερικών -που βρίσκεται σήμερα ο καπελωμένος από μια πρωθυπουργική σύμβουλο Νίκος Δένδιας- ήταν η Ντόρα Μπακογιάννη-που στάθηκε δίπλα στον Καραμανλή λέγοντας στην Κοντολίζα Ράις όταν την πίεζε στα μέσα του 2008: «Και τι θα μας κάνετε, βρε Κόντι, θα μας βομβαρδίσετε;»
Είχαν προηγηθεί η απόσταση Καραμανλή από το σχέδιο Ανάν και η άρνησή του να εγκρίνει την ένταξη της FYROM στο ΝΑΤΟ , χωρίς να λυθεί το θέμα του ονόματος κατά τον τρόπο που πρότεινε ο ίδιος. Ανεξάρτητα αν στη συμφωνία των Πρεσπών αναγκάσθηκε να μην τον υποστηρίξει.
Η αμερικανική παρέμβαση κορυφώθηκε με τις αμερικανικές αξιώσεις να αποσυρθεί η Ελλάδα από τον αγωγό φυσικού αερίου South Stream που είχε συμφωνήσει ο Καραμανλής με τον Πούτιν και να μην προχωρήσουν οι εμπορικές σχέσεις με τους Κινέζους.
Σε ό,τι αφορά τον αγωγό πρέπει να σημειωθεί ότι είχε ήδη ταχθεί εναντίον ο τότε αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης Γιώργος Παπανδρέου και ακύρωσε την ελληνική συμμετοχή αμέσως μόλις έγινε Πρωθυπουργός.
Το αμερικανικό «βέτο» στις ελληνορωσικές και ελληνοκινεζικές σχέσεις επέστρεψε με τις ίδιες αξιώσεις, δια του υπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ Μάικ Πομπέο που επισκέφθηκε την χώρα.
Ο εκβιασμός -περί αυτού πρόκειται- ανεξάρτητα από όσα διαμείφθηκαν πίσω από τις κλειστές πόρτες με το Έλληνα Πρωθυπουργό και τούς αρμόδιους υπουργούς, εκδηλώθηκε και δημόσια με τον πιο ωμό τρόπο- τον οποίο ατυχώς το μιντιακό σύστημα σχεδόν απέκρυψε και πρόβαλε την εικόνα της «επιτυχούς « επίσκεψης..
Στα πλαίσια της ομιλίας του στο Ίδρυμα ‘Σταύρος Νιάρχος», ο Αμερικανός υπουργός αφού άδειασε την κυβέρνηση με τη Συμφωνία των Πρεσπών λέγοντας ότι «ενίσχυσε τη σταθερότητα στην περιοχή» και αφού παραπλάνησε λέγοντας ότι οι διμερείς ελληνο-αμερικανικές σχέσεις δεν επηρεάζονται από τις εξελίξεις μεταξύ Άγκυρας και Ουάσιγκτον, προχώρησε σε ευθείες απειλές κατά της χωράς με το σύνθημα «Βοηθήστε μας να σας βοηθήσουμε».
Χωρίς περιστροφές διατύπωσε τις αντιρρήσεις του για την ελληνοκινέζικη οικονομική συνεργασία. Με μια προσχηματική αναφορά ότι «η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει χαρακτηρίσει την Κίνα ως συστημικό αντίπαλο» ζήτησε να περιοριστούν οι κινέζικες επενδύσεις την Ελλάδα.
Με ύφος Πιουριφόι είπε με κυνισμό πως «είναι σίγουρος ότι ο ελληνικός λαός και η ελληνική κυβέρνηση θα πάρουν σωστές αποφάσεις για το εάν και πότε θα πάρουν κινέζικες επενδύσεις». Ειδικά τον ενδιαφέρει να μην προμηθευτεί η Ελλάδα το σύστημα G-5 από την Κίνα, αλλά να πάρει το ακριβότερο αμερικανικό.
Με το ίδιο ύφος στράφηκε κατά της Ρωσίας και την κατηγόρησε για «υπονόμευση της σταθερότητας των γειτόνων της» – υπαινισσόμενος παρεμβάσεις στην περίπτωση του Μακεδονικού.
Ο σκληρός και απροκάλυπτος τρόπος του Πομπέο, εξέπληξε, αλλά ουδείς από τους κυβερνητικούς παράγοντες που ήταν στο ακροατήριο του αντέδρασε, με οποιονδήποτε τρόπο.

Υπουργέ μου, ιδού η χώρα σας!

Ήταν ταπεινωτικό για την κυβέρνηση έντεκα υπουργοί της να ακούν, σαν να εκπροσωπούν κατεχόμενη χώρα, έναν ξένο υπουργό να αναφέρεται ενώπιον του σε σημαντικό εταίρο της Ελλάδας όπως είναι η Κίνα και να τους λέει επί λέξει ότι «μία χώρα μπορεί να έρχεται με ένα δήθεν εμπορικό προϊόν, αλλά έχει πολιτικούς σκοπούς» και ότι «υπάρχει ενδεχόμενο το Κομμουνιστικό Κόμμα της Κίνας να θέλει να κλέψει πληροφορίες».
Ρώτησε απροκάλυπτα τους παριστάμενους υπουργούς -όπως προφανώς θα έκανε κατ’ ιδίαν με τον Πρωθυπουργό- «πόσο σίγουροι θα είναι οι Έλληνες ότι θα έχουν ληφθεί οι σωστές αποφάσεις;» και συμπλήρωσε προκλητικά ότι ακόμη και αν κινεζική προσφορά είναι συμφέρουσα για την Ελλάδα «τα ρίσκα για την εθνική ασφάλεια είναι υψηλά».
Σε αντίθεση με τις αντιδράσεις της ελληνικής κυβέρνησης το 2008, η σημερνή αντίδραση των κυβερνητικών παραγόντων ήταν του τύπου «Στρατηγέ, ιδού ο στρατός σας». Υπουργέ μου, ιδού η χώρα σας.
Ο Άδωνις Γεωργιάδης μάλιστα πέταξε από τη χαρά του: «Θα έχουμε διαρκή αμερικανική στρατιωτική παρουσία στην Ελλάδα».

Η σύγκρουση του 2008

Πάμε 15 χρόνια πίσω. Ο Κώστας Καραμανλής αναδείχθηκε πρωθυπουργός ως επικεφαλής ενός κόμματος που είχε παραδοσιακά καλές σχέσεις με τους Αμερικάνους και με το ελληνικό οικονομικό κατακτημένο.
Οι πρώτοι ορίζαν την κατεύθυνση και το περιεχόμενο της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής, ιδίως σε ό,τι αφορά τα οικονομικά θέματα. Οι δεύτεροι είχαν λόγο στη διακυβέρνηση, υποδεικνύοντας από την κατανομή των πόρων μέχρι τη σύνθεση των κυβερνήσεων -με απειλή την μιντιακή ισχύ τους.
Από την επόμενη της εκλογής του ο Καραμανλής διαμήνυσε ότι «ήλθε καινούργιος σερίφης στην πόλη». Πανίσχυρος παράγων της εποχής ζήτησε συνάντηση μαζί του, με πρόθεση να συζητήσουν για τη … χώρα και τη διακυβέρνηση. Όπως έκανε με προηγουμένους πρωθυπουργός, καλώντας τους ακόμη και στο σπίτι του ενίοτε.
Ο Καραμανλής ζήτησε να του κοινοποιηθεί το αίτημα της συνάντησης. Όταν ο εν λόγω παράγων ανέφερε κάτι για τον πολιτισμό του απάντησε «Να δει τον Τατούλη» και τον έστειλε στον υφυπουργό Πολιτισμού.
Ήταν η αρχή ενός πολέμου που κλιμακώθηκε όταν ο Καραμανλής έδειξε της προθέσεις του με το μήνυμα «δεν μπορούν να κάνουν κουμάντο στη χώρα 5-6 νταβατζήδες». Καθώς το εννοούσε, επιχείρησε να αφαιρέσει την τηλεοπτική ισχύ τους με τη νομοθεσία για τον «βασικό μέτοχο».
Ήταν προφανές ότι δεν θα επέτρεπε να τον τραβούν από το μανίκι οι ισχυροί της χώρας.
Το ίδιο διαμήνυσε και στους ισχυρούς εκτός χώρας και ιδίως πέραν του Ατλαντικού όταν δεν δέχθηκε να θέσει υπόψη τους προς έγκριση τους σχεδιασμούς του για ενεργειακή συνεργασία με τη Ρωσία και εμπορικές σχέσεις με την Κίνα, αλλά και να προσυπογράφει τις προειλημμένες αποφάσεις τους που έθιγαν τα ελληνικά εθνικά συμφέροντα.
Ένα πανίσχυρο σύστημα άρχισε να βυσσοδομεί εναντίον του. Με την πρώτη αντίδρασή τους οργανώνουν εναντίον του μια διπλή επίθεση. Μια στα μέσα ενημέρωσης, ακόμη και της παράταξης του, που στρατολογήθηκαν εναντίον του. Και μια με την εγκατάσταση του ΛΑΟΣ στο μαλακό υπογάστριο της ΝΔ για να τον αποδυναμώσει.
Ο Καραμανλής κέρδισε τι εκλογές του 2007, αλλά είχε πλέον οριακή πλειοψηφία,, ενώ τα ΜΜΕ κλιμάκωσαν τη φθορά του προφίλ του με αθέμιτα μέσα που συχνά -έπλητταν πλέον και την οικογένειά του.
Το 2008, βοηθούσης και της διεθνούς οικονομικής κρίσης- αλλά και των αστοχιών των υπουργών του – η σύγκρουση διευρύνθηκε. Αλλά ο Καραμανλής δεν υποχώρησε. Τότε οι Αμερικανοί τον προειδοποίησαν .. εγγράφως: ή μεθ’ ημών ή καθ’ ημών.
Λίγο πριν το τέλος του 2008 με επιστολή του ο Αμερικάνος υφυπουργός Εξωτερικών Μάθιου Μπράιζα τον καλούσε να εγκαταλείψει την ενεργειακή συνεργασία με τους Ρώσους και να ξεκαθαρίσει αν… είναι σύμμαχός των ΗΠΑ. Η συνέχεια είναι γνωστή.
Η ουσία είναι ότι Καραμανλής πήγε κόντρα στους Αμερικάνους διεκδικώντας το δικαίωμά του ως Πρωθυπουργός να αποφασίζει χωρίς υποδείξεις για τη χώρα του. Με βάση τα δικά της συμφέρονται και όχι τα «ζωτικά συμφέροντα» του υπερατλαντικού γίγαντα. Όπως πήγε κόντρα και στους ολιγάρχες των ΜΜΕ και της οικονομίας που διεκδικούσαν συγκυβέρνηση. Στο τέλος ηττήθηκε.
Η σημερινή κυβέρνηση κινείται σε άλλη κατεύθυνση. Συμπράττει με τους ολιγάρχες και προσαρμόζεται στις αμερικανικές υποδείξεις. Μάλιστα δεν είναι σε θέση να κρατήσει ούτε τα προσχήματα στο δημόσιο χώρο και πανηγύρισε την παρουσία του υπουργού που ήλθε για να τις υπαγορεύσει αποφάσεις υπέρ των συμφερόντων της χώρας του ,αλλά σε βάρος της Ελλάδας.

Αυτό και αν είναι κανονικότητα.
Πηγή: anoixtoparathyro.gr