Ένας δίδυμος κίνδυνος απειλεί τη χώρα μας, που ομολογουμένως τα κατάφερε καλά με τον κορωνοϊό. Ο ένας βρίσκεται στην διάχυτη αυταρέσκεια ότι τα αυστηρά μέτρα έπιασαν τόπο και επομένως δεν χρειάζεται η ίδια εγρήγορση.
Κι ο άλλος εντοπίζεται στην εξάπλωση ενός γνώριμου και εξίσου επίφοβου ιού που...
εξαπλώνεται. Πρόκειται για τον ιό της συνωμοσίας που πρεσβεύει ότι όλα ήταν τεχνητά για να τρομάξει η ανθρωπότης ώστε κάποιοι να την ποδηγετήσουν.
Δεν ξέρω τι λένε οι έρευνες για το προσπελάσιμον των θεωριών συνωμοσίας στην κοινή γνώμη της χώρας μας, αλλά εκείνο που προσωπικά διαπιστώνω είναι ότι εξαπλώνεται ραγδαία ο ιός της συνωμοσίας και έχει προσβάλλει ένα ευρύ κοινωνικό φάσμα. Και δη, ανεξαρτήτως πολιτικού προσήμου!
Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας, Κίνα, Γκέιτς, φαρμακευτικές εταιρείες -υπάρχει και η εκδοχή με Πούτιν κλπ- παρελαύνουν δακτυλοδειχτούμενοι σε πεισμωμένα κείμενα, γραμμένα από μαέστρους του κιτρινισμού. Αστεία στη βάση τους, αλλά καλογραμμένα.
Ο,τι πρέπει, δηλαδή, για να βρει πρόσφορο έδαφος η ευκολία. Εκείνη που τροφοδοτεί την τάση της αμβλυωπικής προσέγγισης και αποδίδει τα πάντα σε κάποιους αρχαγέτες της υφηλίου. Τα πάντα. Από τις πανδημίες μέχρι του ποιος θα πάρει το πρωτάθλημα στη Νιγηρία ή στην Ελλάδα.
Όταν τους ρωτάς «τι θα κερδίσουν αυτοί που κατασκεύασαν τον ιό ή τρομοκρατούν με την πανδημία τον πλανήτη», οι απαντήσεις από το ετοιματζίδικο εκείνων που σερβίρουν την συνωμοσία κινούνται μεταξύ αμηχανίας και γελοιότητος.
Ότι θα κερδίσουν οι φαρμακευτικές εταιρείες (τη στιγμή που όλες οι οικονομίες του κόσμου βυθίζονται!), ότι θα ελέγχουν με τσιπάκια την οικουμένη (εδώ βάζουν στο κόλπο και την… τηλεργασία), ότι σκοτώνουν τους ευπαθείς για να μην επιβαρύνονται οι προϋπολογισμοί των κρατών και άλλα παρεμφερή.
Το πιο προβεβλημένο από τα χλωμά και χωλά επιχειρήματα είναι το εξής: Πέρυσι πέθαναν παγκοσμίως από την γρίππη γύρω στις 650.000. Ε, με τον κορονοϊό ούτε 400.000… Όταν όμως τους λες ότι είμαστε ακόμη στα μισά του έτους και, κυρίως, ότι αν δεν υπήρχαν τα πρωτοφανή περιοριστικά μέτρα ο αριθμός των θανάτων θα ήταν ιλιγγιώδης, σιωπούν αιδημόνως.
Δυστυχώς, ως και σοβαροί άνθρωποι έχουν υιοθετήσει τις ανόητες αυτές θεωρίες ή δεινώς προβληματίζονται και είναι έτοιμοι να τις αποδεχτούν. Εχω άπειρα παραδείγματα από συγγενείς, φίλους, γνωστούς, γείτονες κ.α. Βέβαια, η επίκληση του προσωπικού μικρόκοσμου δεν συνιστά ασφαλές δείγμα και στέρεο επιχείρημα.
Όμως, μια ματιά σε ιστοσελίδες, όπου φιλοξενούνται κείμενα και συνεντεύξεις γνωστών διανοητών και γραφιάδων, ημετέρων και ξένων, πείθει ότι οι θεωρίες συνωμοσίας σχετικά με τον κορονοϊό αποκτούν συν τω χρόνω ρίζες και υπόσταση.
Ας αφήσουμε στην άκρη εκείνον τον ναρκισσευόμενο Μπερνάρ Ανρί Λεβί, που αποδίδει την παγκόσμια ανησυχία για την πανδημία στην…«αυτοεκπληρούμενη μέθη των ΜΜΕ» ή- από το άλλο άκρο- την δική μας Ραχήλ Μακρή που αποθεώνει με συνέπεια την ανοησία.
Κι ας δούμε ενδεικτικώς μιας δήλωση τελευταίας εσοδείας από έναν άνθρωπο που πρόσκειται στην Αριστερά και δεν έχει δώσει μέχρι σήμερα δείγματα ελαφρότητος. Πρόκειται για τον τραγουδιστή Βασίλη Λέκκα, ο οποίος δήλωσε τα εξής στην «Μακεδονία» (31.5.2020):
«Δεν είμαι ειδικός και δεν μπορώ να απαντήσω, αλλά εικάζω, σε πολύ μεγάλο βαθμό, ότι όλο αυτό με την πανδημία είναι εργαστηριακό κόλπο. Μιλάμε για μία διαστροφή της παγκόσμιας διακυβέρνησης, που παράγει ό,τι παράγει για να μπορέσει να επιβάλει έναν έλεγχο όχι προς όφελος της ανθρωπότητας, αλλά για να εξυπηρετήσει τον εαυτό της και τα δικά της συμφέροντα».
Φυσικά, δεν ενδημεί μονάχα στη χώρα μας ο ιός της συνωμοσίας. Σε άλλες χώρες (π.χ. ΗΠΑ) η συνωμοσιολογία δίνει ρεσιτάλ. Και σε συνάρτηση με το απείθαρχον ορισμένων κοινωνιών απέναντι στα μέτρα, έχει επιφέρει το γνωστό θανατικό.
Αντιθέτως, η ελληνική κοινωνία, ανεξαρτήτως του τι πιστεύει ενδομύχως, επέδειξε θαυμαστή συμπεριφορά μέχρι τώρα. Αντιμετώπισε με σοβαρότητα και ευθύνη την δύσκολη κατάσταση, διαψεύδοντας λογής καταστροφολόγους.
Γι αυτό θα είναι κρίμα να επικρατήσει εφησυχασμός. Οπως εύστοχα είπε κάποιος λοιμωξιολόγος (δυστυχώς δεν συγκράτησα το όνομά του) θα αποβεί καταστροφικό αν «η διάχυτη αυταρέσκεια» ότι τα πήγαμε καλά, θέσει εκποδών την αναγκαία εγρήγορση.
Κι έχει δίκιο. Η υποτροπή- το καλοκαίρι ή το φθινόπωρο- είναι θέμα χρόνου αν κυριαρχήσει η αυταπάτη ότι εξέλιπεν ο κίνδυνος. Οσο για τις επιπτώσεις, κυρίως στην οικονομία, η λέξη «τραγικές» αδυνατεί να αποτυπώσει την πραγματικότητα που θα βιώσει η χώρα...
Γιάννης Τριάντης
Πηγή: newpost.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου