Γράφει ο Ρηγίνος Μέσσιος
Τόσο βουητό και φασαρία
που ακούς έναν ήσυχο παφλασμό
αν είσαι κοντά στην ακτή
όσο κι αν χτυπιούνται τα κύματα
στα βράχια
εκεί έξω πολύ μιλούν
για το τίποτα
πόσοι σκοτώνονται κάθε μέρα
πόσες γυναίκες και παιδιά
συνήθισε η ακοή το μάτι
αφού είναι μακριά δεν μας τρομάζει
μέχρι να καεί και το δικό μας σπίτι
ο δικός μας άνθρωπος
με την αποκτήνωση να ξεκινά
από την ενημέρωση
μια ανθρωποφαγία που έγινε θεμιτή
μαζί με το πρωινό μας κολατσιό.
30-10-24. Ρηγίνος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου