Μικρές δαντελωτές αγκαλιές
μέσα στον μεγάλο σου κόλπο
σε είπαν όνειρο με φτερά
και πέταξες
σε είπαν παράδεισο
μα έγινες κόλαση
έμεινες με τα δυο χέρια ανοιχτά
να μας περιμένεις βουβή εσύ
χωσμένη στην άμμο σου
πόλη αγαπημένη
πώς σε ρήμαξαν έτσι
άσπονδοι φίλοι και βαρβάροι
ακόμα στέκεις περιφραγμένη
εκεί στην αγορά στο πάρκο
στην χρυσή ακρογιαλιά
πότε θ ανάψουμε τις λαμπρατζιές
της ελευθερίας αφού λάμπεις
αναστημένη τα βράδια στις καρδιές μας
και πεθαίνεις στο ξημέρωμα
της σκληρής πραγματικότητας.
φωτό, σινεμά Χατζηχαμπή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Αγαπητοί αναγνώστες,
Εκτιμούμε ιδιαίτερα τις απόψεις και τις σκέψεις σας. Σας ενθαρρύνουμε να συμμετέχετε ενεργά στις συζητήσεις, με σχόλια που προάγουν την καλοπροαίρετη ανταλλαγή απόψεων.
Για τη διασφάλιση ενός πολιτισμένου και φιλικού περιβάλλοντος, παρακαλούμε να αποφύγετε σχόλια που περιέχουν:
Υβριστικό ή ρατσιστικό περιεχόμενο.
Προσωπικές επιθέσεις ή μειωτικούς χαρακτηρισμούς.
Περιεχόμενο που παραβιάζει τη δεοντολογία ή τους κανόνες ευγένειας.
Η συντακτική ομάδα διατηρεί το δικαίωμα να διαγράφει σχόλια που δεν συμμορφώνονται με τους παραπάνω κανόνες, χωρίς προηγούμενη ειδοποίηση.
Ευχαριστούμε για την κατανόηση και τη συνεργασία σας!
Aridaia-gegonota.blogspot.com