ΕΝΕΡΓΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ ΑΛΜΩΠΙΑΣ ΓΙΑ ΑΓΡΟΤΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ

Καταγγέλλουμε το μείζον έγκλημα του ξεπουλήματος της Αγροτικής Τράπεζας.

Η Αγροτική Τράπεζα, ήταν η μόνη αμιγώς κρατική τράπεζα της χώρας και τα κεφάλαια που

χρειαζόταν αφορούσαν αποκλειστικά απώλειες από το κούρεμα των κρατικών ομολόγων, σε αντίθεση με τις τέσσερις μεγάλες ιδιωτικές τράπεζες, που για να επιβιώσουν απαιτούνταν και κάλυψη των τεράστιων λειτουργικών ζημιών τους.

Η Αγροτική Τράπεζα και το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο είναι τα μόνα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα που εξαιρέθηκαν από την επανακεφαλαιοποίηση μετά το PSI.

Άλλα έλεγαν  πριν και άλλα μετά τις εκλογές.

Το Μάρτη και προεκλογικά και στην προγραμματική συμφωνία των συγκυβερνόντων συνεχίζονταν οι συζητήσεις για ανακεφαλαιοποίηση της ΑΤΕ και του ΤΤ, στα πλαίσια της αντιμετώπισης του κουρέματος των ομολόγων αλλά τελικά αποφασίστηκε τώρα με συνοπτικές διαδικασίες και χωρίς συζήτηση και κύρωση από την ελληνική βουλή, η ΑΤΕ να χωριστεί σε δύο μέρη (!) ένα υγιές, και ένα ελλειμματικό, το υγιές να παραχωρηθεί σε ιδιώτη , την Τράπεζα Πειραιώς και το ελλειμματικό να παραμείνει στο δημόσιο.

Η οποία Τράπεζα Πειραιώς, έχει ήδη σωθεί με ανακεφαλαιοποίηση με δημόσιο χρήμα (!), τιμή η οποία δεν επιφυλάχθηκε στην ήδη δημόσια ΑΤΕ.

Όλα αυτά μετά την εισήγηση του κ. Προβόπουλου της Τράπεζας της Ελλάδας (η οποία είναι κρατική σε ποσοστό που δεν μπορεί να υπερβεί το 35%, πολύ μικρότερο από το 92,48% που έχει το κράτος στην ΑΤΕ).

Η μνημονιακή Συγκυβέρνηση στη προγραμματική της συμφωνία μιλάει για "ανακεφαλαιοποίηση και εξυγίανση της Αγροτικής" και μέσα σε ένα μήνα προχωράει στην εκποίηση της, ισχυριζόμενη πως είναι μή βιώσιμη βασιζόμενη στην εισήγηση Προβόπουλου, τη στιγμή που την εξαίρεσαν από την επανακεφαλαιοποίηση μετά το PSI.

Χαρίστηκε σε μιά νύχτα.

Το "τίμημα" είναι ανύπαρκτο (95 εκατομμύρια), τη στιγμή που ακίνητα και... έργα τέχνης της ΑΤΕ (πρόσφατα έγινε κατεπείγουσα απογραφή τους!) αποτιμώνται σε περισσότερα από... 2,5 δις.!

Προφανώς δεν είναι θέμα "τιμήματος", αλλά επιλογών και πολιτικών!.

Την "έσπασαν" σε δύο κομμάτια, το κερδοφόρο ξεπουλήθηκε και το ζημιογόνο το χρεωθήκαμε ΕΜΕΙΣ.

Η Πειραιώς επανακεφαλαιοποιείται μετά το κούρεμα, με δημόσιο χρήμα, όχι, όμως, και η Αγροτική.

Τα ΜΜΕ σιώπησαν και σιωπούν εκκωφαντικά.

Οι υπόλοιπες τράπεζες κατάπιαν τη γλώσσα τους.

Καμιά "διαμαρτυρία", καμιά κίνηση.

Αν όλα αυτά δεν είναι περιγραφή κλοπής, με ιδεολογικό μανδύα, τότε τί είναι;

Αν μεθοδεύεις την πώληση μιας έως πολύ πρόσφατα κερδοφόρας επιχείρησης, που ανήκει σε όλους, με χρήμα, που έχει προέλθει επίσης από την τσέπη όλων, τότε πώς το περιγράφεις;

Εξυγίανση; Μεταρρύθμιση; Πάταξη του κρατισμού και της διαφθοράς;

Θα πρέπει αυτοί που αποφάσισαν σε μία νύχτα να ξεπουλήσουν,

να απαντήσουν:

1. πώς γίνεται αποδεκτή η προσφορά μιας ιδιωτικής τράπεζας, που διαθέτει κεφαλαιακή επάρκεια με ενίσχυση από το ΤΧΣ, για την απορρόφηση μιας κρατικής τράπεζας.

2. να κοινοποιήσουν τα κριτήρια με βάση τα οποία κρίθηκαν βιώσιμες οι τέσσερις τράπεζες και μη βιώσιμη η Αγροτική, τις εκθέσεις των συμβούλων για το ελληνικό τραπεζικό σύστημα, τα business plans και τα capital plans, όπως επιβάλλουν και οι διεθνείς κανόνες για τη διαφάνεια, την έκθεση της BlackRock που φέρνει την Αγροτική Τράπεζα αμέσως μετά την Εθνική, πολύ μπροστά από οποιαδήποτε ιδιωτική τράπεζα. Εάν αυτή η έκθεση ερχόταν στο φως, καταλαβαίνετε ότι δεν θα τολμούσε καμμία κυβέρνηση να κάνει αυτό το ανοσιούργημα, αυτό το Εθνικό έγκλημα.

Είναι αφελές να αναρωτηθεί κανείς πότε και με ποια διαδικασία αποφασίσθηκε ο χωρισμός της Αγροτικής Τράπεζας σε “καλή” και “κακή τράπεζα”, με ποιές μελέτες και με ποιά κριτήρια, πότε ενημερώθηκε η Βουλή, πότε αποφασίστηκε συνακόλουθα να πουληθει το υγιές τμήμα και εν προκειμένω στη συγκεκριμένη ιδιωτική τράπεζα.

Ποια είναι η θέση των μετόχων της Αγροτικής, μεταξύ των οποίων και ασφαλιστικά ταμεία;

Τι θα γίνει με την αγροτική γη και με αγροτικούς συνεταιρισμούς;

Για τους πολλούς φτώχεια, για τους λίγους υπερκέρδη.

Για τους πολλούς η ενοχοποίηση του “όλοι μαζί τα φάγαμε”,

για τους λίγους επιβράβευση του ίδιου του παρασιτισμού που γέννησε την κρίση.

Καλώς ορίσαμε λοιπόν, στο κυρίως μέρος της κρίσης.

Ο τρόπος της πώλησης (δωρεάς) είναι εντελώς αδιαφανής και δεν ακολουθήθηκαν ούτε οι στοιχειώδεις κανόνες οικονομικής συναλλαγής.

Οι εξελίξεις αυτές δεν είναι θέμα καλής ή κακής διαπραγμάτευσης της κυβέρνησης και της τρόικας για να περιμένουμε.

Αν θέλουμε πραγματικά να αλλάξει κάτι σε αυτόν τον τόπο

πρέπει να αντιδρούμε και να ενημερωνόμαστε σωστά. 

Αποσκοπώντας σε αυτόν τον στόχο .....