Αναζήτησαν κοινή λύση για τα αδέσποτα στην Πέλλα

 ΤΕΛΙΚΑ ουσιαστικό αποτέλεσμα  δεν βγήκε   το βράδυ της Τετάρτης στη διαδημοτική σύσκεψη που οργάνωσε   ο  Δήμος Αλμωπίας  στην Αριδαία με θέμα την εξεύρεση συνολικής λύσης από τους τέσσερις Δήμους της Π.Ε. Πέλλας για το πρόβλημα με τα αδέσποτα ζώα.

 Κάθε πλευρά επανέλαβε τις θέσεις της και επικαιροποίησε τις απόψεις της για το μερίδιο ευθύνης ή μη ευθύνης.

Το μόνο θετικό ίσως το γεγονός ότι βρέθηκαν όλοι μαζί  για ένα όντως σοβαρό και δύσκολο να λυθεί στη πράξη από την μια στιγμή στην άλλη.

Στη σύσκεψη συμμετείχαν ο Δήμαρχος Αλμωπίας Δημήτρης Πασόης, οι Αντιδήμαρχοι Σταύρος Καραμαριάς και Αναστάσιος Θεοδωρίδης, ο Αντιδήμαρχος Έδεσσας Τραιανός Γιόντης, η Πρόεδρος της ΔΕΥΑ Έδεσσας Κατερίνα Ζδρου, ο Αντιδήμαρχος Σκύδρας Δημήτρης Πολυχρονιάδης, ο Πρόεδρος του Κυνηγετικού Συλλόγου Αλμωπίας ΓΙάννης Στεφανίδης, ο Προϊστάμενος Κτηνιατρικής ΠΕ Πέλλας Τάσος Κελεσίδης και οι Φιλοζωικοί Σύλλογοι Αλμωπίας και Έδεσσας. Αξίζει να σημειωθεί, ότι από τον Δήμο Πέλλας δεν παρευρέθηκε κανένας εκπρόσωπος.

Αρχικά , συζητήθηκαν οι πρωτοβουλίες και οι δράσεις τις οποίες έχει πραγματοποιήσει ο κάθε Δήμος ξεχωριστά για την αντιμετώπιση του προβλήματος των αδέσποτων ζώων.

Ο φιλοζωικός σύλλογος Έδεσσας αναφέρθηκε στην ανάγκη δημιουργίας ενός διαδημοτικού κυνοκομείου, ενώ ο Φιλοζωικός Σύλλογος Ελπίδα επισήμανε την ανάγκη συνύπαρξης μέσα στην κοινωνία ζώων και ανθρώπων και πρότεινε στους δήμους να ζητήσουν, με έγγραφα, επιχορηγήσεις για φάρμακα, εμβόλια από το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης.

Ο Πρόεδρος του Κυνηγετικού Συλλόγου Ιωάννης Στεφανίδης και ο Ιωάννης Αραμπατζής, μέλος του Φιλοζωικού Αλμωπίας, πρότειναν οι κτηνίατροι της ΠΕ Πέλλας να βοηθήσουν τους δήμους στο θέμα των εμβολιασμών και των στειρώσεων των ζώων.

Ο Πρόεδρος του Κυνηγητικού Συλλόγου Αλμωπίας επέρριψε ακόμα τις ευθύνες στο κράτος, το οποίο από τη μία νομοθετεί και από την άλλη δεν βοηθάει  ουσιαστικά στην εφαρμογή των νόμων, ενώ δημιουργεί και προβλήματα.

Ο Προϊστάμενος Κτηνιατρικής ΠΕ Πέλλας Τάσος  Κελεσίδης αναφέρθηκε στην ανάγκη δημιουργίας διαδημοτικού κυνοκομείου και δήλωσε ότι για να κάνει η κτηνιατρική υπηρεσία στειρώσεις χρειάζεται και τον απαραίτητο ιατρικό εξοπλισμό.

Κατά τη διάρκεια της σύσκεψης, επισημάνθηκε τόσο από τους πολιτικούς φορείς όσο και από τους φιλοζωικούς συλλόγους, η ανάγκη στείρωσης και εμβολιασμού όλων των δεσποζόμενων και αδέσποτων ζώων, η ανάγκη καταγραφής τους αλλά και η ανάγκη δημιουργίας ενός διαδημοτικού κυνοκομείου.

Ο Δήμαρχος Αλμωπίας Δημήτρης Πασόης, μεταξύ άλλων, στην εισήγησή του, ανέφερε ότι η δημοτική Αρχή, παρά τις δύσκολες οικονομικές συνθήκες δραστηριοποιείται στον τομέα της προστασίας των αδέσποτων ζώων, με τη συνεργασία του φιλοζωικού συλλόγου του Δήμου μας και με γνώμονα την προστασία και τα δικαιώματα των ζώων και επισήμανε ότι το πρόβλημα πρέπει να αντιμετωπισθεί συνολικά από τους τρεις όμορους Δήμους και όχι μεμονωμένα.

Οι Αντιδήμαρχοι (αρμόδιοι στο τομέα των αδέσποτων) Αλμωπίας, Έδεσσας και Σκύδρας, συμφώνησαν να ζητήσουν επιχορήγηση από την κεντρική κυβέρνηση, ώστε να προχωρήσουν από κοινού στη δημιουργία διαδημοτικού κυνοκομείου και στον εμβολιασμό και την στείρωση δεσποζόμενων και αδέσποτων ζώων.

Ο Αντιδήμαρχος της Έδεσσας Τραϊανός Γιόντης, συνεχάρη τον Δήμαρχο για την πρωτοβουλία ενώ αναφέρθηκε και στα όσα έχουν γίνει στο Δήμο Έδεσσας, αλλά και στη δύσκολη οικονομική συγκυρία. Επεσήμανε δε , όπως και η Κατερίνα Ζδρού , ότι οι προδιαγραφές για τα κυνοκομεία είναι υψηλού επιπέδου , ίδιες περίπου των ξενοδοχείων , γεγονός απαγορευτικό για τα οικονομικά των Δήμων . 

Ο Αντιδήμαρχος της Σκύδρας κ. Πολυχρονιάδης, αναφέρθηκε στην δύσκολη οικονομική κατάσταση του Δήμου, ενώ συμφώνησε κι αυτός ότι θα πρέπει να υπάρξει συλλογική λύση. Μετέφερε δε και την εμπειρία του από την Γερμανία την οποία επισκέφθηκε πρόσφατα στο θέμα αυτό.

Ο Πρόεδρος του Φιλοζωικού Συλλόγου Έδεσσας αναφέρθηκε στην υπάρχουσα κατάσταση , στους τρόπους που μπορούν να υπάρξουν πόροι για τα αδέσποτα, ώστε να λυθεί το πρόβλημα.

Στις δυσκολίες που αντιμετωπίζει ο Φιλοζωικός Σύλλογος της Αριδαίας, αναφέρθηκε η πρόεδρος Χριστίνα Βασδόκα. Παρουσίασε  συγκεκριμένες προτάσεις για την επίλυση του προβλήματος.

Όλοι οι συμμετέχοντες στη σύσκεψη απηύθυναν έκκληση στους συμπολίτες μας να αναλαμβάνουν την ευθύνη των ζώων τους και να μην τα εγκαταλείπουν, ώστε να μειωθεί ή και να εκλείψει εάν είναι δυνατόν αυτό το δυσάρεστο φαινόμενο.

Η ΕΙΣΗΓΗΣΗ ΤΟΥ ΔΗΜΑΡΧΟΥ

Σύμφωνα με τον νόμο 4039 / 12 άρθρο 9, οι Δήμοι υποχρεούνται να μεριμνούν για την περισυλλογή και τη διαχείριση των αδέσποτων ζώων συντροφιάς.

 Όλα όσα απαιτούνται να γίνουν και το πώς θα πρέπει να γίνουν  (περισυλλογή,  διαχείριση κλπ)  περιγράφονται στον νόμο.

Το ποιές είναι οι πραγματικές δυνατότητες των δήμων (οικονομικές, προσωπικού, κατάλληλων χώρων κλπ) το γνωρίζουν, δυστυχώς, μόνο οι δήμοι.

Αντιμετωπίζουμε  εδώ και καιρό (αν όχι όλοι οι δήμοι, η πλειονότητα σίγουρα) το μεγάλο και σοβαρό πρόβλημα των αδέσποτων. Όπως σας είπα, μας έχει επιβληθεί το τι πρέπει να γίνει γύρω από αυτό το θέμα. Συγχρόνως όλοι μας θέλουμε να αντιμετωπίσουμε το πρόβλημα  για το καλό και την ασφάλεια, πρώτα από όλα, των συνδημοτών μας αλλά και για το καλό των ζώων γιατί ο πολιτισμός καθρεφτίζεται και στη συμπεριφορά μας απέναντι στα ζώα.

Ο νόμος περιλαμβάνει, όπως θα γνωρίζετε τα προβλεπόμενα διοικητικά πρόστιμα που καθορίζονται από 1.000 έως 10.000 ευρώ.

Ορίζει τα καταφύγια αδέσποτων ζώων ως χώρους προσωρινής παραμονής και περίθαλψής τους και προβλέπει ότι η ίδρυση και λειτουργία τους θα διέπεται από τις ισχύουσες διατάξεις για τα ενδιαιτήματα ζώων του ν. 604/1977 και του π.δ. 463/1978.

Μας λέει, επίσης, ο νόμος ότι, για την περισυλλογή τους συγκροτούνται συνεργεία από άτομα κατάλληλα εκπαιδευμένα και έμπειρα στην αιχμαλωσία ζώων συντροφιάς. Το κατά πόσο αυτό είναι εφικτό, είναι μία άλλη συζήτηση.

Μάλιστα, τα κατάλληλα εκπαιδευμένα και έμπειρα άτομα στην αιχμαλωσία ζώων συντροφιάς, προβλέπεται να καθοδηγούνται και να ελέγχονται στο έργο τους από κτηνίατρο. Από κτηνίατρο ο οποίος ορίζεται από την αρμόδια υπηρεσία Κτηνιατρικής του Δήμου, και όπου αυτή δεν έχει συσταθεί, από το Γραφείο Γεωργικής Ανάπτυξης του οικείου Δήμου ή από τη Διεύθυνση Αγροτικής Οικονομίας και Κτηνιατρικής της οικείας Περιφερειακής Ενότητας.

Αναλύεται και η πορεία των αδέσποτων μετά την περισυλλογή, δηλαδή να οδηγούνται τμηματικά στα υπάρχοντα καταφύγια αδέσποτων ζώων συντροφιάς. Τέτοια καταφύγια όμως δεν υπάρχουν, τουλάχιστον με τις προδιαγραφές τις οποίες έχουν οριστεί από το νόμο.

Η επίλυση του συγκεκριμένου προβλήματος αποτελεί ίσως το κλειδί για την, όσο το δυνατόν καλύτερη, συνολική αντιμετώπιση του ζητήματος. Και στο σημείο αυτό πιστεύω ότι θα πρέπει να εστιάσουμε.

Προβλέπεται επίσης η εναλλακτική λύση για φιλοξενία των αδέσποτων ζώων σε καταφύγια  των δημοτικών κτηνιατρείων τα οποία επίσης δεν υπάρχουν, ή σε εξαιρετικές περιπτώσεις σε ιδιωτικά κτηνιατρεία, που διαθέτουν την κατάλληλη υποδομή και μπορούν να φιλοξενήσουν προσωρινά και για εύλογο χρόνο και εδώ υπάρχει θέμα, ως προς το ποια ιδιωτικά κτηνιατρεία υπάρχουν και για ποιο λόγο να φιλοξενήσουν τα ζώα, αλλά και ποιος ο εύλογος χρόνος, πόσο κοστίζουν αυτές οι υπηρεσίες και από που  τελικά θα τις πληρώσει ένας δήμος.

Ο νόμος επίσης προβλέπει: κτηνιατρική εξέταση, στείρωση, ηλεκτρονική σήμανση ως αδέσποτα και την καταγραφή τους στη διαδικτυακή ηλεκτρονική βάση.

Όλα καλώς γραμμένα, ιδανικά θα έλεγα αλλά, όταν οι δήμοι ματώνουν για να τα βγάλουν πέρα με την καθημερινότητα εξαιτίας της οικονομικής δυσπραγίας τους, πώς θα αντεπεξέλθουν στην αναγκαία αλλά μεγάλου κόστους αυτή υποχρέωση ;

Μετά όλα τα προηγούμενα (εξέταση, στείρωση, ηλεκτρονική σήμανση κλπ) τα ζώα συντροφιάς, που δεν έχουν υιοθετηθεί και σύμφωνα με γνωμάτευση του κτηνίατρου κρίνονται ότι είναι υγιή, επανεντάσσονται άμεσα στο οικείο τους περιβάλλον, εντός των διοικητικών ορίων του Δήμου που περισυλλέγησαν, αφού προηγουμένως ελεγχθεί ότι έχουν σημανθεί και καταγραφεί ηλεκτρονικά και ότι έχουν υποβληθεί σε παρασίτωση, εμβολιασμό και στείρωση.

Στο σημείο αυτό πρέπει να σταθούμε και να δούμε εάν πραγματικά γίνεται αυτή επανένταξη «εντός των διοικητικών ορίων του Δήμου που περισυλλέγησαν τα ζώα» και αν έχουν γίνει όλα τα προβλεπόμενα πριν αφεθούν ελεύθερα ή μήπως συμβαίνει κάτι άλλο, που ξεπερνά κάθε λογική και φανερώνει μία αρρωστημένη νοοτροπία, «μακριά από εμάς και όπου θέλει ας είναι»

Το πρόβλημα είναι μεγάλο, καθημερινό και εγκυμονεί κινδύνους για την υγεία των πολιτών αλλά και για τις ζωές, γιατί για ζωές πρόκειται, των αδέσποτων ζώων που δεν φταίνε σε τίποτα.

Έχουμε ένα σημαντικότατο κοινωνικό πρόβλημα για το οποίο η πολιτεία μας λέει το τι, και πώς πρέπει να αντιμετωπιστεί, αλλά  παραβλέπει το βασικότερο όλων, με ποιους πόρους θα κινηθούν οι δήμοι για να κάνουν όσα επιβάλλονται να γίνουν.

Ίσως το μόνο σημείο του νόμου, όπου διαφαίνεται ότι ο νομοθέτης ίσως αντιλαμβάνεται τον τεράστιο βαθμό δυσκολίας των προτεινόμενων, είναι η πρόβλεψη για συνεργασία δήμων .     

Συγκεκριμένα αναφέρει ότι: «κάθε Δήμος ή όμοροι ή συνεργαζόμενοι Δήμοι  μπορούν να  ιδρύουν και να λειτουργούν δημοτικά ή διαδημοτικά κτηνιατρεία και καταφύγια αδέσποτων ζώων». Όπως επίσης επιτρέπεται η συνεργασία με ενδιαφερόμενα φιλοζωικά σωματεία και ενώσεις ή και εθελοντές φιλόζωους.

Την ευθύνη για την επίβλεψη και τη φροντίδα των επανεντασσόμενων αδέσποτων ζώων έχουν από κοινού οι Δήμοι οι οποίοι μάλιστα δύνανται να δημιουργήσουν και σημεία παροχής τροφής και νερού για τα ζώα αυτά, καθώς και τα συνεργαζόμενα με αυτούς φιλοζωικά σωματεία και ενώσεις.Στο σημείο αυτό αναγκαστικά πρέπει να σταθούμε, γιατί μία διαδημοτική συνεργασία, αυτή τη στιγμή, είναι ο μόνος τρόπος αντιμετώπισης του προβλήματος .

Πιστεύω ότι μία διαδημοτική συνεργασία μπορεί να φέρει πολλά περισσότερα αποτελέσματα σε σύγκριση με το τι γίνεται σήμερα από τον κάθε δήμο ξεχωριστά. Επίσης, μία τέτοια συνεργασία μπορεί να ισχυροποιήσει τη φωνή μας απέναντι στην πολιτεία αλλά και να ακυρώσει πιθανές ενέργειες του ενός δήμου εις βάρους ενός άλλου. 

 Προχωρώ σε κάποιες προτάσεις, για το πώς μπορεί να λειτουργήσει, και τι μπορεί να κάνει μία διαδημοτική συνεργασία .

 Οι προτάσεις φυσικά κατατίθενται για συζήτηση, με την οποία ενδεχομένως να προκύψουν βελτιωτικές αλλαγές αλλά και νέες προτάσεις.

Να αρχίσω με την ανάγκη δημιουργίας  ενός «Φορέα Προστασίας και Αντιμετώπισης των Αδέσποτων Ζώων» με τη συμμετοχή όλων των Δήμων. Ο φορέας θα συνεργάζεται με όλους τους εμπλεκόμενους φορείς αλλά και με τα φιλοζωικά σωματεία ή συλλόγους των περιοχών μας.  Θα υπάρχει αποσαφήνιση των αρμοδιοτήτων όλων όσων συμμετέχουν στην προσπάθεια.

Και είναι πολύ σημαντικό να εξετάσουμε και να καταλήξουμε στην κατάρτιση ενός κοινού προϋπολογισμού όλων όσων  συμμετέχουν. Με αναλογική συμμετοχή του κάθε δήμου με βάση τα πληθυσμιακά του δεδομένα (θα εξετάσουμε και το θέμα της έκτασης και πόσο επηρεάζει) αλλά και τον αριθμό των αδέσποτων ζώων που διαθέτει στα διοικητικά όριά του.

Επίσης, πιστεύω ότι θα μας διευκολύνει η υπογραφή ενός πρωτοκόλλου στο οποίο, εκτός από τους όρους συμμετοχής των Δήμων, των Υπηρεσιών και Φορέων, θα περιγράφονται και οι υποχρεώσεις, οι ευθύνες και οι αρμοδιότητες όλων, για  όλα τα θέματα και ζητήματα.

Η προσπάθεια του φορέα θα πρέπει να κινείται σε τρεις άξονες:

1) Περισυλλογή, αποθεραπεία, εμβολιασμός, στείρωση, καταγραφή και σήμανση όλων των αδέσποτων ζώων

2) Την από κοινού λειτουργία και συντήρηση καταφυγίου.

3) Ενημερωτική καμπάνια ευαισθητοποιήσης και ανάγκης εθελοντικών δράσεων.   

Άλλες απαραίτητες ενέργειες :

α) Να εξασφαλιστεί η δυνατότητα μόνιμης απασχόλησης κτηνιάτρου στο φορέα που ιδρυθεί.

β) Να γίνει σήμανση όλων των δεσποζόμενων ζώων και να καταγραφούν σε ειδικό βιβλίο οι ιδιοκτήτες τους.

γ) Ολοκλήρωση των εμβολιασμών όλων των ποιμενικών και κυνηγόσκυλων με αντιλυσσικά εμβόλια (προσπάθεια την οποία έχουμε ξεκινήσει εδώ και καιρό).

Η λύσσα και οι εμβολιασμοί για την αντιμετώπισή της είναι ένα θέμα που δεν επιδέχεται καμία καθυστέρηση, αυτό είμαι βέβαιος ότι όλοι το αντιλαμβανόμαστε.

Γι’ αυτό θα πρέπει – πριν ακόμη από την ίδρυση και λειτουργία του φορέα που προτείνω – να κινηθούμε άμεσα.

Εμείς ως δήμος Αλμωπίας δεν έχουμε τις απαιτούμενες υποδομές για να αντιμετωπίσουμε άμεσα  το θέμα αυτό. Έχουμε όμως τη θέληση και τη διάθεση να κάνουμε ότι είναι δυνατόν για να ολοκληρωθούν οι εμβολιασμοί, για να μην υπάρξουν κρούσματα, για να μην κινδυνεύσουν άνθρωποι και ζώα.

Πιστεύω ότι συμμερίζεστε αυτό που λέω, γι’ αυτό και προτείνω να βρούμε, όλοι μαζί,  λύση σήμερα στο πρόβλημα αυτό και συντονισμένα να ξεκινήσουμε άμεσα τους εμβολιασμούς.

Όπως σας είπα υποδομές δεν υπάρχουν, διαθέτουμε έναν υπάλληλο που δίνει πραγματικό αγώνα για αυτό το θέμα και επαναλαμβάνω έχουμε τη θέληση - και δεν διστάζω να σας πω -  ότι είμαι έτοιμος να συμβάλλω στη δημιουργία και λειτουργία καταφυγίου, ακόμη και χωρίς άδεια, για να αντιμετωπίσουμε το πρόβλημα στην περιοχή μας. 

Το πρόβλημα είναι τεράστιο, κάνουμε ότι είναι δυνατόν αλλά δεχόμαστε καθημερινά καταγγελίες για επιθέσεις αδέσποτων και κριτική για όλα αυτά που δεν είναι δυνατόν να γίνουν γιατί δεν υπάρχουν, όπως έχω πει, οι υποδομές, ούτε οι πόροι. Και η κριτική γίνεται, τις περισσότερες φορές, από αυτούς που καταλήγουν σε απλές διαπιστώσεις και σε ανεδαφικές προτάσεις, έξω και πέρα από τη σημερινή πραγματικότητα.

Ευελπιστώ ειλικρινά, σήμερα να φύγουμε από εδώ έτοιμοι να ξεκινήσουμε δουλειά από αύριο κιόλας, για να γίνουν οι εμβολιασμοί όλων των ζώων γιατί η διασφάλιση της υγείας των συμπολιτών μας δεν σηκώνει αναβολές, ούτε καθυστερήσεις.

Όσο για τη δημιουργία του φορέα που προτείνω, αντιλαμβάνομαι ότι δεν είναι ένα εύκολο εγχείρημα, αλλά είναι η ώρα να αποδείξουμε ότι έχουμε τη βούληση αλλά και την ικανότητα να ξεπερνάμε εμπόδια για το καλό των συμπολιτών μας, για το καλό των τοπικών μας κοινωνιών.

Στη διάρκεια της σημερινής σύσκεψης, πιστεύω ότι μπορούμε να αποφασίσουμε ότι, στις επόμενες συνεδριάσεις των Δημοτικών Συμβουλίων των Δήμων μας να ληφθούν αποφάσεις 1) για τη συμμετοχή κάθε Δήμου με τη μορφή προγραμματικής σύμβασης και  β) για την απευθείας ένταξη του κάθε Δήμου στο πρόγραμμα στείρωσης το οποίο επιδοτεί το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης.

Μέχρι την επόμενη συνάντησή μας, πιστεύω ότι θα πρέπει να έχουμε καταλήξει σε πολλά ζητήματα, μεταξύ των οποίων και το ποσό της πάγιας συμμετοχής κάθε Δήμου με βάση τα κριτήρια που θα έχουμε συμφωνήσει από κοινού.

Μόνο έτσι, θα μπορέσει να λειτουργήσει η διαδημοτική συνεργασία εντός του καλοκαιριού, και αυτό  θα πρέπει να το θέσουμε ως τον πρώτο στόχο μας, γιατί όπως είπα και νωρίτερα, η υγεία δεν σηκώνει αναβολές και καθυστερήσεις.

ΟΙ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΤΗΣ ΧΡΙΣΤΙΝΑΣ ΒΑΣΔΟΚΑ

Με τον όρο Αδέσποτα Ζώα, εννοούμε τα ζώα που είναι χωρίς «δεσπότη», δηλαδή χωρίς ιδιοκτήτη. Μόνο ο χαρακτηρισμός «αδέσποτα» δηλώνει καθαρά ότι είναι κάτι που εμείς οι άνθρωποι προκαλέσαμε.

Και ενώ εμείς είμαστε υπεύθυνοι γι αυτό το «πρόβλημα», δεν κάνουμε τίποτε άλλο παρά να το διαιωνίζουμε και το σημαντικότερο όλων, είναι ότι έχουμε αρνητική αντιμετώπιση ως προς αυτό.

Ο μέσος όρος ζωής ενός αδέσποτου ζώου είναι 1,5 με 2 χρόνια. Οι αιτίες γι αυτό είναι πολλές: δυστυχήματα, ασθένειες, επιπλοκές γέννας, ασιτία, κακοποιήσεις.

Ο μέσος όρος ζωής ενός "ιδιόκτητου" σκύλου φτάνει ακόμα και τα 18 χρόνια. Αυτό σημαίνει ότι ο άνθρωπος που εγκαταλείπει ένα ζώο, του στερεί πάνω από δεκαπέντε χρόνια ζωής.

Σε αντίθεση με άλλες ευρωπαϊκές χώρες, όπου η φιλοζωική παιδεία είναι πολύ ανεπτυγμένη, στην χώρα μας η εικόνα των χιλιάδων αδέσποτων ζώων που κυκλοφορούν, θεωρείται συνηθισμένη και χωρίς ιδιαίτερης σημασίας. Πόσοι έχουν άραγε αναρωτηθεί από πού προέρχονται όλα αυτά τα αδέσποτα και ποιο είναι το μερίδιο ευθύνης που τους αναλογεί;

Οι κύριες αιτίες που δημιουργούνται τα αδέσποτα είναι:

1) Ανεύθυνη ιδιοκτησία - εγκατάλειψη των ζώων από τους ιδιοκτήτες τους Δυστυχώς οι περισσότεροι ιδιοκτήτες δεν συνειδητοποιούν την ευθύνη που έχει η υιοθεσία ενός ζώου. Ένας κατοικίδιος σκύλος ή γάτα εξαρτάται από τον ιδιοκτήτη του για όλη του την ζωή. Ο κάθε ιδιοκτήτης πρέπει να αναλογιστεί τις ανάγκες που έχει το ζώο όσον αφορά τον χρόνο, το χρήμα, τον χώρο, την διάθεση, κλπ που πρέπει να του προσφέρει. Όμως οι περισσότεροι αποκτούν το κατοικίδιο τους χωρίς να σκεφτούν τις ανάγκες αυτές. Ένα πολύ πιθανό αποτέλεσμα αυτής της ανεύθυνης επιλογής είναι η εγκατάλειψη του ζώου όταν δεν μπορούν πλέον να τα βγάλουν πέρα.

2) Η μη στείρωση των ιδιόκτητων ζώων συντροφιάς και οι ανεξέλεγκτες γεννήσεις με αποτέλεσμα την εγκατάλειψη κουταβιών Πολλά δεσποζόμενα ζώα ζευγαρώνουν είτε εσκεμμένα, είτε λόγω ελλιπούς ελέγχου από τον ιδιοκτήτη τους. Τα κουτάβια αυτά πολλές φορές δεν βρίσκουν σπίτι με αποτέλεσμα την εγκατάλειψή τους ή ακόμα και την θανάτωσή τους μόλις γεννηθούν.

3) Η μη στείρωση των αδέσποτων ζώων συντροφιάς Ο τρίτος λόγος για την ύπαρξη των αδέσποτων είναι η αναπαραγωγή μεταξύ των αδέσποτων ζώων που οδηγεί στην δημιουργία ακόμη περισσότερων αδέσποτων. Για αυτό τον λόγο το πρώτο αναγκαίο βήμα για την επίλυση του προβλήματος είναι η στείρωση.

Είναι γνωστό σε όλους μας πως η υπάρχουσα κατάσταση με τα αδέσποτα ζώα είναι αποτέλεσμα της ανευθυνότητας των πολιτών της χώρας μας αλλά κυρίως της αδιαφορίας της Ελληνικής πολιτείας και των αρμοδίων φορέων της, αφού ποτέ δεν αντιλήφθηκαν την πραγματική διάσταση του προβλήματος και την ανάγκη να δώσουν λύσεις.

Η αναγκαιότητα όμως στο να ληφθούν μέτρα για τον περιορισμό του προβλήματος, κρίνεται επιτακτική.

Πιστεύουμε, με την μέχρι τώρα ενασχόλησή μας με το θέμα αυτό και τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε καθημερινά, όπως κακοποιήσεις, δηλητηριάσεις, εγκαταλείψεις, προστριβές με τους υπόλοιπους δημότες, προσπάθειες για εύρεση οικογενειών, προσπάθειες για εύρεση χρηματικών πόρων κ.λ.π., ότι αν δεν ληφθούν τα απαραίτητα μέτρα και αποφάσεις, ώστε το κακό να χτυπηθεί στη ρίζα του, θα αντιμετωπίζουμε συνεχώς και δυστυχώς μία αέναη κατάσταση.

Οι Δήμοι πρέπει να προβούν σε μία σειρά απαραίτητων μέτρων και να λάβουν τις κατάλληλες αποφάσεις ως οφείλουν εξάλλου εκ του νόμου, για να μπορέσουν να αντιμετωπίσουν αποτελεσματικά, αλλά πάνω απ’ όλα ανθρώπινα το πρόβλημα των αδέσποτων ζώων, να προλάβουν την εγκατάλειψη και να προστατέψουν αυτά τα ζώα από πιθανές μορφές κακοποίησης.

Παρακάτω θα αναφέρουμε τις προτάσεις μας οι οποίες απορρέουν από την μέχρι τώρα ενασχόλησή μας με τα αδέσποτα ζώα και πιστεύουμε ότι μακροχρόνια θα οδηγήσουν στην επίλυση του προβλήματος. Μαγικές λύσεις δεν υπάρχουν και ούτε η νοοτροπία του έλληνα για το πώς συμπεριφέρεται στα ζώα θα αλλάξει από την μια στιγμή στην άλλη. Όμως, η αυστηρή τήρηση της νομοθεσίας και η εφαρμογή μέτρων θα επιφέρει την αλλαγή.

Πρωταρχικό μέλημα θα πρέπει να είναι η ευζωία των αδέσποτων και η όσο το δυνατόν καλύτερη και χωρίς προβλήματα συνύπαρξή τους μέσα στην κοινωνία μας.

Και επιτέλους, κάποτε θα πρέπει οι δήμοι να λάβουν σοβαρά την διάσταση του προβλήματος και να σκύψουν με σοβαρότητα και υπευθυνότητα επάνω του, να λάβουν όλα αυτά τα απαραίτητα μέτρα, ειδάλλως η κατάσταση όπως προανέφερα θα διαιωνίζεται και δυστυχώς θα έχουμε πάντα να αντιμετωπίσουμε το αποτέλεσμα (δηλ. τα αδέσποτα) και όχι την αιτία (δηλ. τον άνθρωπο).

Η αδιαφορία και η μη ανάληψη ευθυνών από πλευράς των δήμων όλα αυτά τα χρόνια, είχαν σαν αποτέλεσμα την σημερινή κατάσταση την οποία βιώνουμε, με σημαντικότερο πρόβλημα να θέλουμε να βρούμε λύσεις που θα επιφέρουν την διαφορά, αύριο.

Μιλώντας για τον δήμο Αλμωπίας, έχουμε να πούμε ότι ο Σύλλογος μας ήταν πάντα παρόν και είχε θέσει το δυναμικό του – ανθρώπων και διαθέσιμων υποδομών - στη διάθεση του Δήμου, με στόχο το κοινό καλό για ανθρώπους και ζώα. Δυστυχώς όμως από πλευράς του δήμου (και δεν αναφέρομαι μόνο στην σημερινή δημοτική αρχή) δεν υπήρξε η ανάλογη ανταπόκριση, παρ΄ όλες τις διαβεβαιώσεις και δεσμεύσεις για στήριξη της εθελοντικής προσπάθειάς μας.

Όλα αυτά τα χρόνια από το 2003 που είχε ψηφιστεί το νομοσχέδιο για τα ζώα συντροφιάς, οι μόνες σοβαρές προσπάθειες που έχουν γίνει για την αντιμετώπιση του προβλήματος των αδέσποτων ζώων και της επίλυσής τους, είναι μόνο από την μεριά των εθελοντών του συλλόγου, χωρίς καμία ουσιαστική συνεργασία με τους δήμους. Κι αυτό γιατί οι Δημοτικές Αρχές έχουν παρερμηνεύσει τον ρόλο μας. Ο οποίος ρόλος μας είναι να λειτουργούμε επικουρικά και υποστηρικτικά στο υποχρεωτικό από πλευράς Δήμου έργο και όχι να αναλάβουμε εξ ολοκλήρου το τόσο σημαντικό αυτό θέμα που υποδεικνύει το επίπεδο πολιτισμού μιας περιοχής και να εκτειθέμεθα μέσα στην καθημερινότητά μας σε δεκάδες προβλήματα.

Θέσαμε δε, εθελοντικά τους εαυτούς μας στην διάθεση του δήμου, ώστε να υπάρξει μία αγαστή συνεργασία και να υποδείξουμε τον τρόπο με τον οποίο η δημοτική αρχή θα μπορούσε να κάνει βήματα μπροστά.

Ούτε θυμόμαστε πια πόσες είναι οι φορές που έχουμε έρθει σε επαφή με τους αρμοδίους και τις υπηρεσίες τους, με στόχο την ενημέρωση του Δήμου για τα πολύ σοβαρά θέματα σχετικά με τα ζώα. Επιστολές, συζητήσεις, ενημερώσεις, συσκέψεις, προτάσεις, όλα αυτά σε κάθε δημοτική αρχή. Κατόπιν άλλαζε ο αντιδήμαρχος, ξανά τα ίδια. Κατόπιν άλλαζε η δημοτική αρχή ξανά τα ίδια. Ξανά από την αρχή. Και ποτέ δεν τέθηκαν οι βάσεις κυρίως για την αλλαγή της νοοτροπίας. Ποτέ δεν πάρθηκαν τα γενναία εκείνα μέτρα που θα επέφεραν την αλλαγή και θα έκαναν την διαφορά. Οι προσπάθειές μας δεν έτυχαν της ανάλογης ανταπόκρισης, με αποτέλεσμα να είμαστε πάλι εδώ σήμερα, σε μία ακόμη σύσκεψη, προσπαθώντας να βρούμε αυτό το κάτι που θα έκανε τον μηχανισμό να ξεκινήσει να λειτουργεί.

Αρμόδια υπηρεσία για τα αδέσποτα ζώα, σύσταση πενταμελούς επιτροπής, ειδικό αυτοκίνητο και συνεργείο κατάλληλο για την περισυλλογή των ζώων, ίδρυση καταφυγίου, στειρώσεις, υποχρεωτική ηλεκτρονική σήμανση, δίκτυο υιοθεσιών, δράσεις για ενημέρωση και ευαισθητοποίηση του κόσμου, προώθηση της ζωοφιλίας στα σχολεία, εύρεση πόρων από ευρωπαϊκά και εθνικά προγράμματα, ενημέρωση της δημοτικής αστυνομίας και της θηροφυλακής για την εφαρμογή του νόμου, αρχείο αδέσποτων και δεσποζόμενων ζώων και των ιδιοκτητών τους με υποχρεωτική την ηλεκτρονική σήμανση, καταγγελίες κακοποιήσεων και απονομή δικαιοσύνης, είναι μερικές μόνο από τις αρμοδιότητες του δήμου, που ορίζονται από τον νέο νόμο 4039 / 12.

Οι προτάσεις που καταθέτουμε είναι σύμφωνες με τον νόμο 4039 / 2012, χαρακτηρίζονται δε, ως εφικτές και υλοποιήσιμες. Απαραίτητη προϋπόθεση είναι η συμμετοχή και συνεργασία όλων των αρμοδίων φορέων.

1) Άμεση σύσταση των πενταμελών επιτροπών σε όλους τους δήμους της περιφερειακής ενότητας Πέλλας (όπου αυτές δεν υπάρχουν) και ουσιαστική λειτουργία τους. Οι συνεδριάσεις θα πρέπει να γίνονται σε τακτά χρονικά διαστήματα (π.χ. 1 φορά τον μήνα). Σε περίπτωση συμπράξεως δήμων, θα πρέπει να δημιουργηθεί ανάλογη επιτροπή, σε συνεργασία με την διεύθυνση κτηνιατρικής, τους δήμους του νομού και τα φιλοζωικά σωματεία που δραστηριοποιούνται στην περιοχή.

2) Άμεση σύσταση σε κάθε δήμο, Δημοτικής Υπηρεσίας Ελέγχου αδέσποτων και δεσποζόμενων ζώων συντροφιάς, αρμόδιας για την σήμανση και καταγραφή αυτών αλλά και των ιδιοκτητών τους.      

3) Δημιουργία Δημοτικών ή Διαδημοτικών καταφυγίων – κτηνιατρικών κέντρων αδέσποτων ζώων με πρόσληψη δημοτικών κτηνιάτρων. Στους χώρους αυτούς τα ζώα μετά την περισυλλογή τους, θα στειρώνονται, θα γίνονται οι κατάλληλες ιατρικές ενέργειες, θα σημαίνονται, θα καταγράφονται στα δημοτικά αρχεία και μετά την πάροδο του αναγκαίου για τις παραπάνω διαδικασίες χρόνου, θα γίνεται η επανένταξή τους στο φυσικό τους περιβάλλον, στο τόπο δηλαδή από όπου περισυλλέγησαν, εφόσον δεν μπορούν να υιοθετηθούν. Τα κέντρα αυτά θα πρέπει να έχουν τον χαρακτήρα χώρων προσωρινής διαμονής των αδέσποτων ζώων. Η μόνιμη παραμονή των ζώων σε καταφύγια είναι ανέφικτη, αντίθετη με τον νόμο και πολύ δαπανηρή. Όπου δημιουργήθηκαν τέτοια καταφύγια από δήμους ή ιδιώτες, έγιναν κέντρα αθρόας εγκατάλειψης και τελικά η λειτουργία τους δημιούργησε μεγάλα προβλήματα στην περιοχή όπου λειτουργούσαν αλλά και ευρύτερα λόγω της μεγάλης προσέλευσης καινούριων ζώων αλλά και λόγω της αδυναμίας σωστής συντήρησής τους. Για την λειτουργία τέτοιων χώρων, θα μπορούσαν είτε να αξιοποιηθούν εγκαταλελειμμένες εγκαταστάσεις ή οικήματα που ανήκουν είτε στους δήμους είτε στην περιφέρεια, είτε να διαμορφωθούν τα ήδη αγροτικά κτηνιατρεία που υπάρχουν στην περιοχή. Για την δημιουργία των κέντρων αυτών μπορούν να αξιοποιηθούν τα κονδύλια ευρωπαϊκών και εθνικών προγραμμάτων. Επίσης στα κέντρα αυτά θα μπορούν να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους και ξένοι εθελοντές κτηνίατροι, στειρώνοντας έτσι μεγαλύτερο αριθμό ζώων σε μικρό χρονικό διάστημα.

4) Προμήθεια των ηλεκτρονικών τσιπ για την σήμανση των ζώων συντροφιάς, από τους ΟΤΑ ή συμπράξεις ΟΤΑ, απευθείας από το εμπόριο (φθηνότερες πηγές είναι οι εταιρίες του εξωτερικού). Να εξυπηρετούνται και οι ιδιοκτήτες ζώων, που εκτός από το ήδη χαμηλό κόστος σήμανσης, θα μπορούν να επιβαρύνονται, σύμφωνα με απόφαση του δημοτικού συμβουλίου ένα επιπλέον κόστος (ανταποδοτικό τέλος) 3 ευρώ ανά σημαινόμενο ζώο. Τα έσοδα θα διατίθενται για την λειτουργία των κτηνιατρικών κέντρων και του προγράμματος διαχείρισης αδέσποτων ζώων.

5) Επιτακτική είναι η ανάγκη σήμανσης, καταγραφής και στείρωσης των ποιμενικών σκύλων, καθώς είναι από τις κύριες αιτίες δημιουργίας αλλά και αύξησης των αδέσποτων ζώων. Προτείνουμε ειδικό πρόγραμμα για δωρεάν στειρώσεις και κτηνιατρική περίθαλψη σε ποιμενικούς σκύλους και ενημέρωση των κτηνοτρόφων για τις υποχρεώσεις και ευθύνες τους, για την στείρωση και την νομοθεσία, ώστε να κατανοήσουν το πόσο μεγάλη είναι η συμβολή τους στην διαιώνιση του προβλήματος.

6) Κίνητρα για στειρώσεις στους ιδιοκτήτες ζώων συντροφιάς όπως π.χ. απαλλαγή από τα δημοτικά τέλη για κάποιο χρονικό διάστημα και δωρεάν κτηνιατρική περίθαλψη για ένα χρόνο.

7) Επιβολή στα δημοτικά τέλη ή στην ύδρευση, του ποσού του ενός ευρώ υπέρ του προγράμματος των αδέσποτων ζώων. Κάποιοι δήμοι στην χώρα μας έχουν προχωρήσει σε ένα τέτοιο μέτρο.

8) Ενημέρωση για την νομοθεσία, των αρμοδίων οργάνων βεβαίωσης των παραβάσεων, δημοτικής αστυνομίας, θηροφυλακής, υπαλλήλων τελωνείου. Να ελέγχονται οι καταγγελίες και να γίνονται έλεγχοι από την δημοτική αστυνομία, η οποία θα πρέπει κατ’ αρχάς να προχωρεί σε συστάσεις και μετέπειτα στην επιβολή των προστίμων σε όσους δεν συμμορφώνονται. Τα έσοδα θα διατίθενται για την λειτουργία των καταφυγίων και του προγράμματος διαχείρισης αδέσποτων ζώων.

9) Συχνή και συνεχή ενημέρωση των πολιτών για τις υποχρεώσεις τους απέναντι στα ζώα τους όπως και για τις ποινές που προβλέπει ο νόμος για την κακοποίηση των ζώων. Ευαισθητοποίηση και ενημέρωση με κάθε πρόσφορο τρόπο (δημιουργία εντύπου, ανακοινώσεις στα ΜΜΕ, ημερίδες για φιλοζωικά θέματα κλπ) για τις στειρώσεις, τις εγκαταλείψεις κ.ο.κ. Δημιουργία δικτύου υιοθεσιών στις ιστοσελίδες του δήμου με αναρτημένα τα ζώα προς υιοθεσία

10) Καμπάνια ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης σε επίπεδο περιφέρειας σε όλα τα ΜΜΕ που να προωθεί την προστασία των αδέσποτων ζώων, θα προάγει την έννοια της ζωοφιλίας και η οποία θα αναφέρεται στη σωστή συμπεριφορά μας απέναντι στα θέματα ευζωίας των ζώων, στέλνοντας το μήνυμα στους δημότες «Φροντίζετε τα αδέσποτα. Μην τα κακοποιείτε. Είναι δείγμα πολιτισμού και ανθρωπιάς».

11) Μαθήματα και ενημέρωση στα σχολεία, ομιλίες και εκπαιδευτικά προγράμματα με ευθύνη των δήμων και της περιφέρειας.

Αυτές κυρίες και κύριοι είναι οι προτάσεις που καταθέτουμε και θεωρούμε ότι τέτοια μέτρα είναι απαραίτητο να παρθούν για την επίλυση του προβλήματος των αδέσποτων ζώων και την αλλαγή της νοοτροπίας της κοινωνίας μας, ώστε σταδιακά να υποχωρήσει το φαινόμενο της εγκατάλειψης, της αύξησης των αδέσποτων και των κακοποιήσεων των ζώων στην περιοχή μας. Είναι απαραίτητο να παρθούν, εάν δεν θέλουμε να ξαναβρεθούμε όλοι παρόντες σε μία τέτοια σύσκεψη αναφέροντας ξανά τα ίδια και τα ίδια, προσπαθώντας να διορθώσουμε δυσάρεστες καταστάσεις και προσπαθώντας να συμμαζέψουμε τα ασυμμάζευτα.

Και στο δια ταύτα, απευθυνόμενη στον αρμόδιο αντιδήμαρχο κ. Καραμαριά και εδώ να ξεκαθαρίσω δημόσια ότι η όποια "κόντρα" προκύπτει δεν έχει προσωπικό χαρακτήρα, αλλά καθαρά θεσμικό, καθώς ο αντιδήμαρχος εκτελεί ή θα έπρεπε να εκτελεί τα καθήκοντά του ως αιρετός, επειδή λοιπόν τα προβλήματα ήδη υπάρχουν λόγω της καθυστερημένης δραστηριοποίησης του δήμου Αλμωπίας, περιμένουμε ενημέρωση και άμεση λήψη μέτρων, καθώς ο σύλλογος πλέον δεν μπορεί να ανταπεξέλθει ούτε στην περισυλλογή, αφού το αυτοκίνητο του συλλόγου, έχει μηχανική βλάβη όπως πολύ καλά γνωρίζετε, με αποτέλεσμα να μην μπορούμε να ανταποκριθούμε καν σε έκτακτα περιστατικά ζώων που χρήζουν άμεσης κτηνιατρικής περίθαλψης και επίσης δεν μπορεί να ανταπεξέλθει οικονομικά σε στειρώσεις, χειρουργικές επεμβάσεις, θεραπείες, προμήθειες τροφών και φαρμάκων. Να υπενθυμίσω ότι οδηγηθήκαμε σε αυτό το αδιέξοδο, διότι ο δήμος όχι μόνο δεν ανέλαβε τόσα χρόνια τις υποχρεώσεις του, αλλά και δεν έδωσε στον σύλλογο καμία οικονομική ενίσχυση ώστε να μπορέσει έστω να υλοποιήσει το πρόγραμμα και το οποίο ο δήμος Αλμωπίας είναι υποχρεωμένος να υλοποιήσει.

Δείτε την απάντηση του Δημάρχου Αλμωπίας:

Για να λέμε τα πράγματα όπως είναι, θα πρέπει να αναφέρουμε ότι από όσα ειπώθηκαν δεν προέκυψε καμία απολύτως λύση. Ο Δήμος Αλμωπίας από την πλευρά του είχε την καλή πρόθεση να συγκαλέσει τη συγκεκριμένη σύσκεψη, ωστόσο θα πρέπει και από την πλευρά των υπόλοιπων φορέων να υπάρχει θέληση, ώστε να υλοποιηθεί κάτι συλλογικό.

Ενδεικτικό της αναλγησίας της πολιτείας είναι το γεγονός, ότι ενώ υπάρχουν στην κτηνιατρική υπηρεσία της Π.Ε. Πέλλας 16 κτηνίατροι (Δημόσιοι Υπάλληλοι), κανείς δεν πραγματοποιεί ουσιαστικά κτηνιατρικές εργασίες, κάτι που παραδέχτηκαν πολλοί μέσα στη σύσκεψη και αναρωτήθηκαν εύλογα γιατί συμβαίνει αυτό.