Ένα χρόνο μετά τον θάνατο του Γ. Πέτσου, «έφυγε» και η πρώτη του γυναίκα , Βάσω Μεϊμαράκη

Ένα χρόνο μετά τον  θάνατο του Γιώργου Πέτσου  (10 Δεκεμβρίου 2014) «έφυγε από την ζωή και η πρώτη του γυναίκα Βάσω Μεϊμαράκη , αδερφή του Βαγγέλη Μεϊμαράκη.

Από τον γάμο μαζί της απέκτησαν τον Βαγγέλη ,ο οποίος δεν ασχολήθηκε με την πολιτική .Ο Γιώργος Πέτσος  παντρεύτηκε αργότερα την  Ντενίζ (Διονυσία) Γκιουστόζι. Τη περίοδο που ήταν νομάρχης , μετακόμισαν προσωρινά στην Έδεσσα.

Ο Γ. ΠΕΤΣΟΣ

Ο Γεώργιος (Γεώργιος) Πέτσος του Ευαγγέλου (13 Μαΐου 1947 – 10 Δεκεμβρίου 2014) ήταν Έλληνας πολιτικός που διετέλεσε βουλευτής Πέλλας, υφυπουργός και υπουργός με το ΠΑΣΟΚ, και στη συνέχεια ανεξάρτητος νομάρχης Πέλλας. Το 1989 επέζησε από απόπειρα δολοφονίας της «17 Νοέμβρη».

Ο Γιώργος Πέτσος καταγόταν από παλαιά οικογένεια πολιτικών και Μακεδονομάχων και ήταν γιος του βουλευτή Πέλλας και φίλου του Γεωργίου Παπανδρέου Ευάγγελου Πέτσου (Καταγωγή από τη Σωσάνδρα), ο οποίος όμως απεβίωσε όταν ο Γιώργος ήταν μόλις 18 ετών και έτσι ο Γ. Πέτσος σπούδασε εργαζόμενος, πρώτα πολιτικές επιστήμες στο Πάντειο Πανεπιστήμιο και μετά νομικά στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Ακολουθώντας την παράδοση του πατέρα του στον ίδιο κομματικό χώρο, οργανώθηκε στις τάξεις της πολιτικής νεολαίας της Ενώσεως Κέντρου, διατελώντας πρόεδρος και αντιπρόεδρος του Συλλόγου Φοιτητών μέχρι τη δικτατορία του 1967. Στη διάρκεια της δικτατορίας πέρασε στην παρανομία και τον Μάιο του 1968 φυλακίστηκε.

Πολιτεύθηκε για πρώτη φορά το 1977, οπότε εκλέχθηκε βουλευτής Πέλλας με το ψηφοδέλτιο του ΠΑΣΟΚ. Η συνύπαρξή του στην Πέλλα με τις τοπικές οργανώσεις του ΠΑΣΟΚ ήταν πάντως πολύ δύσκολη,καθώς τον θεωρούσαν συντηρητικό κάτι που εκείνη την εποχή αντιμετώπιζαν πολλοί παλιοί κεντρώοι που προσχώρησαν στο ΠΑΣΟΚ σε διάφορες περιοχές της Ελλάδας.

Επανεκλέχθηκε το 1981 και στην πρώτη κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ διορίσθηκε υφυπουργός Εθνικής Άμυνας, αλλά αποπέμφθηκε από τον Ανδρέα Παπανδρέου (ο οποίος τότε κατείχε, εκτός από τη θέση του πρωθυπουργού, και τη θέση του υπουργού Εθνικής Άμυνας) οκτώ μήνες αργότερα και στις 19 Ιουλίου 1982 διαγράφτηκε από το ΠΑΣΟΚ, στο οποίο επανεντάχθηκε τρία χρόνια αργότερα, τον Απρίλιο του 1985. Ακολούθησαν σύντομες θητείες υφυπουργού και αναπληρωτή υπουργού, και τον Ιούνιο του 1988 έγινε υπουργός Μεταφορών και Επικοινωνιών, ενώ τον Νοέμβριο του ίδιου έτους υπουργός Δημόσιας Τάξεως, αξίωμα το οποίο διατήρησε μέχρι τον Μάρτιο του 1989.

Στις 8 Μαΐου 1989 ο Γιώργος Πέτσος έγινε στόχος δολοφονικής βομβιστικής επιθέσεως από την τρομοκρατική οργάνωση «17 Νοέμβρη», στη Φιλοθέη, κατά την οποία τραυματίστηκε ελαφρά, καθώς η έκρηξη έγινε με διαφορά λίγων δευτερολέπτων από τη στιγμή που το αυτοκίνητό του πέρασε από το σημείο. Σύμφωνα με την προκήρυξη της οργάνωσης, επιλέχθηκε γιατί θεωρήθηκε ως ένας από τους πολιτικούς που ήταν ένοχοι για το σκάνδαλο Κοσκωτά: λίγους μήνες αργότερα, το Σεπτέμβριο του 1989, ο συνάδελφός του βουλευτής Παύλος Μπακογιάννης από το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας δεν ήταν τόσο τυχερός, καθώς δολοφονήθηκε από τη 17 Νοέμβρη.

Στις 27 Σεπτεμβρίου 1989 ο Πέτσος παραπέμφθηκε στο Ειδικό Δικαστήριο για παράβαση του νόμου περί ευθύνης υπουργών, για το αδίκημα της παθητικής δωροδοκίας σε βαθμό κακουργήματος και της ηθικής αυτουργίας σε απιστία κατ' εξακολούθηση μόνο για τις καταθέσεις των ΕΛΤΑ στην Τράπεζα Κρήτης. Είχε ήδη αποχωρήσει από το ΠΑΣΟΚ τον Ιούνιο με βολές κατά της ηγεσίας του.

Στις 30 Οκτωβρίου 1990 διατάχθηκε η προφυλάκισή του, αλλά έμεινε στη φυλακή μόνο για 25 μέρες, καθώς στις 25 Νοεμβρίου έγινε δεκτή η αίτηση αποφυλάκισής του, επειδή κρίθηκε ότι δεν είναι ύποπτος φυγής. Στις 16 Ιανουαρίου 1992 το Ειδικό Δικαστήριο τον αθώωσε για τα αδικήματα της παθητικής δωροδοκίας και της ηθικής αυτουργίας σε απιστία, αλλά τον έκρινε ένοχο, με ψήφους 7-6, για το αδίκημα της παραβάσεως του νόμου περί ευθύνης υπουργών (για την επέκταση των εγκαταστάσεων και τις πολεοδομικές παραβάσεις του Κοσκωτά στην Παλλήνη) και τον καταδίκασε σε φυλάκιση 10 μηνών με τριετή αναστολή και στέρηση των πολιτικών του δικαιωμάτων για δύο χρόνια.

Τον Οκτώβριο του 1998 ο Πέτσος εκλέχθηκε νομάρχης Πέλλας με ποσοστό 52,5% στις αυτοδιοικητικές εκλογές εκείνης της χρονιάς, ως επικεφαλής ανεξάρτητου συνδυασμού. Υπήρξε ο μοναδικός νομάρχης σε ολόκληρη την Ελλάδα που εκλέχθηκε σε εκείνες τις εκλογές χωρίς να υποστηριχθεί από κανένα κόμμα. Μάλιστα, τον Φεβρουάριο του 1999 εκλέχθηκε γενικός γραμματέας της Ένωσης Νομαρχιακών Αυτοδιοικήσεων Ελλάδας (ΕΝΑΕ). Ωστόσο, παραιτήθηκε από νομάρχης το 2000, καταγγέλλοντας την άρνηση του κράτους να χορηγήσει κονδύλια στο νομό του.

Τον Ιανουάριο του 2004 προσχώρησε στη Νέα Δημοκρατία, με την οποία ήταν υποψήφιος βουλευτής Α΄ Θεσσαλονίκης το 2004 και υποψήφιος βουλευτής Πέλλας το 2007, χωρίς επιτυχία.

Ο Γιώργος Πέτσος νυμφεύθηκε την αδελφή του μετέπειτα Προέδρου της Βουλής  και προσωρινού προέδρου της Νέας Δημοκρατίας Βαγγέλη Μεϊμαράκη Βάσω και απέκτησαν μαζί ένα γιο, τον Βαγγέλη. Σε δεύτερο γάμο ο Γ. Πέτσος νυμφεύθηκε την Ντενίζ (Διονυσία) Γκιουστόζι, με την οποία δεν απέκτησαν τέκνα.

Ο Γιώργος Πέτσος πέθανε στην Αθήνα από καρκίνο του προστάτη, σε ηλικία 67 ετών. Η κηδεία του έγινε στο Α΄ Νεκροταφείο Αθηνών στις 12 Δεκεμβρίου 2014. Η σορός του τάφηκε στη Ζάκυνθο, ιδιαίτερη πατρίδα της συζύγου του Ντενίζ, στην οποία περνούσε τα καλοκαίρια του.

Θέσεις και αξιώματα

    1974–1976: Γενικός γραμματέας της επιστημονικής εταιρείας Ο.Σ.Ο. («Ομάδα Συνεργαζομένων Οικονομολόγων»)

    1977–1989: βουλευτής Πέλλας με το ΠΑΣΟΚ

    Οκτώβριος 1981 – Ιούνιος 1982: υφυπουργός Εθνικής Άμυνας

    Φεβρουάριος 1987 – Οκτώβριος 1987: υφυπουργός Βιομηχανίας Ενέργειας και Τεχνολογίας

    Οκτώβριος 1987 – Ιούνιος 1988 αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών

    Ιούνιος 1988 – Νοέμβριος 1988: υπουργός Μεταφορών και Επικοινωνιών

    Νοέμβριος 1988 – Μάρτιος 1989: υπουργός Δημόσιας Τάξεως

    Νοέμβριος 1993 – Φεβρουάριος 1996: πρόεδρος του ΟΣΕ

    Οκτώβριος 1998 – Φεβρουάριος 2000: Νομάρχης Πέλλας (παραιτήθηκε)

    Φεβρουάριος 1999 – Ιούλιος 1999: γενικός γραμματέας της Ένωσης Νομαρχιακών Αυτοδιοικήσεων Ελλάδας (ΕΝΑΕ) (παραιτήθηκε)

    2007-2010: πρόεδρος (Country Chairman) για μία τριετία στην Ελλάδα και την Κύπρο, στη γαλλική πολυεθνική εταιρεία μεταφορών και ενέργειας Alstom