Τα έργα είναι προσωρινά. Η άλλη ζωή , αιώνια ! ΜΕΛΙΤΑ ΜΗΝ ΚΟΥΡΑΣΕΖΑΙ

Σε έναν τόπο που κυριαρχεί ως σύνθημα , και υλοποιείται με μαεστρία από  ένα τσούρμο μικροσυμφερόντων  εστεμμένων δια της δήθεν λαϊκής

(στην ουσία απελπισμένης) λαϊκής εντολής .

Εδώ που  γίνεται

Το ασήμαντο , σημαντικό

Το σημαντικό ασήμαντο

Το τίποτα πολύ

Το πολύ τίποτα

Και κάθε κατεργάρης στον πάγκο της εξουσίας, 

δεν μένει τίποτα άλλο  από το να αναφωνήσεις

«Δεν υπάρχει ελπίς, σε αυτό  τον τόπο που ζεις.»

Φυσικά δεν φταίει για αυτό η ικανότητα των ανίκανων , ούτε και αυτό που λέει ο λαός ότι η βλακεία είναι ανίκητη, Ανίκητες είναι ένα σωρό συγκυρίες τις οποίες ατυχώς και δυστυχώς πολλαπλασιάζει ο συγκεκριμένος θίασος , αντί να τις μειώνει . Οι συγκυρίες που έχουν ψαλιδίσει και αφανίσει το απλό και αυτονόητο.

Η συντριπτική πλειοψηφία αντιλαμβάνεται τι γίνεται , αλλά δείχνει ακόμα αδύναμη να δώσει καθημερινές απαντήσεις .Περιμένει την ώρα .

Δυστυχώς για αυτό τον τόπο  του έλαχε στα πιο κρίσιμα χρόνια  να έχει την πιο  ανύπαρκτη  ηγεσία με επικεφαλής έναν τοσοδούλη  κυκλοθυμικό νάρκισσο, που νομίζει  ότι είναι η μεγαλύτερη  αυθεντία από δημιουργίας του κόσμου. 

Αυτά με αφορμή όσα γράφει

η  Μελίτα Χισκάκη μέσα από το FB   στη σύσκεψη που έγινε για το αποχετευτικό .

Συγκεκριμένα:

«Δεδομένο και μη αμφισβητήσιμο είναι ότι το μεγάλο έργο του αποχετευτικού είναι απαραίτητο για τον τόπο μας, για μας και κυρίως για τα παιδιά μας. Είναι έργο υποδομής που μαζί με το βιολογικό, θα αποσυμφορήσουν το ρυπαντικό φορτίο των υδάτινων υποδοχέων και του υπεδάφους.

Το έργο πρέπει να ολοκληρωθεί και θα ολοκληρωθεί πάση θυσία και αυτό είναι αδιαπραγμάτευτο!

Χωρίς υποδομές δεν μπορούμε να μιλάμε για πολιτισμό.

Πέρα από το νομοθετικό πλαίσιο, τις μελέτες, τις συμβάσεις και όλα τα νομικά έγγραφα υπάρχουν οι άνθρωποι και μόνο μ’ αυτούς και τη συνεργασία όλων μας μπορούμε όλοι μαζί να φτάσουμε στο στόχο.

Πήραμε λοιπόν την πρωτοβουλία ως σύλλογος μηχανικών μαζί με τον εμπορικό σύλλογο να κάνουμε το εξής απλό:

Να βρεθούμε και να συζητήσουμε! Τώρα. Πριν οι μπουλντόζες φτάσουν στην πλατεία.

Ποιοι;

Ο κόσμος που θα πει τα καθημερινά του προβλήματα από την εκτέλεση του έργου από το πιο απλό «έβαψα τα μαλλιά μου και δεν είχα νερό να τα ξεβγάλω» μέχρι το πιο σύνθετο.

Οι καταστηματάρχες που θα εκφράσουν την αγωνία τους για τη δουλειά τους και το μεροκάματό τους.

Οι υπεύθυνοι του έργου που θα λύσουν απορίες για τον τρόπο κατασκευής, τα χρονοδιαγράμματα και άλλες τυχόν απορίες.

Και εμείς οι μηχανικοί του ιδιωτικού τομέα.

Γιατί εμείς;

Ρόλος μας δεν είναι ο έλεγχος ούτε της μελέτης ούτε της εκτέλεσης του έργου. Υπάρχουν πολύ άξιοι συνάδελφοι που μπορούν και κάνουν αυτήν τη δουλειά και βέβαια θα κριθούν εκ του αποτελέσματος. Εμείς αυτό που μπορούμε να κάνουμε είναι να μεταφέρουμε εμπειρία από κατασκευές παρόμοιων έργων, είτε δικές μας είτε συναδέλφων μας από άλλα μέρη.

Γιατί να το κάνουμε αυτό;

Γιατί τα έργα γίνονται από ανθρώπους για ανθρώπους. Γιατί καλά είναι τα τεχνικά εγχειρίδια αλλά τι κάνεις όταν δεν υπάρχουν οι προϋποθέσεις για να τα εφαρμόσεις; Δεν ανακαλύπτουμε τώρα τον τροχό. Και όποιος πιστεύει ότι δυνάμει θεϊκής θέλησης, θα εμπνευστεί όλες τις λύσεις, μπορεί να αποδειχθεί ότι κάνει λάθος και τότε να είναι ίσως αργά.

Πάνω από όλα και πέρα απ΄όλα, θέλαμε να βοηθήσουμε στη δημιουργία αμοιβαίας εμπιστοσύνης μεταξύ μας έτσι ώστε όλοι μαζί να φτάσουμε στο τέλος και όλοι μαζί να ζήσουμε την επόμενη μέρα. Είμαστε μια μικρή κοινωνία και δεν έχουμε την πολυτέλεια να ζήσουμε κάτι διαφορετικό.

Τι έγινε τελικά:

Δεχτήκαμε έναν πρωτοφανή πόλεμο, άγνωστο για τα τοπικά δεδομένα και μια συμπεριφορά τελείως διαφορετική από τις εκάστοτε δημοτικές αρχές που πέρασαν από αυτόν τον τόπο.

Ακούσαμε από το Δήμαρχο ότι δε συμμετέχει σε «λαϊκά δικαστήρια σε καφενεία». Παρενθετικά θα πω ότι μου θύμισε εποχές που τη συγκέντρωση άνω των τριών ατόμων τη θεωρούσαν συνομωσία.

Δυστυχώς κ. Δήμαρχε η μεγαλύτερη παγίδα μας είναι το μυαλό μας γιατί νομίζουμε ότι όλοι σκέφτονται όπως εμείς. Δεν κινδυνεύει η θέση σας ούτε η εικόνα σας από «τέτοιου είδους» συγκεντρώσεις. Δεν κυνηγάμε την καρέκλα σας ούτε χρησιμοποιούμε το έργο αυτό ως δόλωμα. Δε σκέφτονται όλοι μικροπολιτικά ούτε έχουν συνεχώς στο μυαλό τους αν εσύ θα ξαναβγείς Δήμαρχος.

Μας απάντησε εγγράφως η Τεχνική Υπηρεσία του Δήμου και η ΔΕΥΑ ότι η διαδικασία αυτή (εννοώντας την ανοιχτή συζήτηση) δε σέβεται το θεσμικό ρόλο του Δήμου.

Δηλαδή;

Δεν καλέσαμε το Δήμο; Έπρεπε να μας καλέσει αυτός για να είναι θεσμικό; Το έκανε;

Φταίμε εμείς, οι διοργανωτές; Οι φορείς της πόλης είναι μη θεσμικά όργανα;

Φταίει ο χώρος της συνάντησης που προσβάλει το θεσμικό ρόλο του Δήμου και απαξιεί τη συνάντηση;

Σας υπενθυμίζω ότι πρόκειται για δημοτικό ακίνητο που επιφέρει έσοδα στο Δήμο. Ή μήπως δεν είναι έτσι;

Είναι προσβολή για τους συλλόγους-φορείς της πόλης μας, μια επιχείρηση όπως η ΔΕΥΑ να μέμφεται και να νουθετεί φορείς να «σέβονται το θεσμικό ρόλο του Δήμου». Αυτά τα πράγματα δεν έχουν συμβεί ποτέ σε αυτήν την πόλη!

Τώρα αν «ο κόσμος μας γύρισε την πλάτη» γιατί το κίνητρο ήταν «ψεύτικο και στημένο», το αφήνω στην κρίση του καθενός μας.

Στο δια ταύτα η συζήτηση που τελικά έγινε ήταν πολύ ουσιαστική και φυσικά δε θύμιζε σε τίποτα συμβούλια χαρακτήρα «καφενείου».

Τα ερωτήματά μας προς το Δήμο θα τα θέσουμε άμεσα εγγράφως.»