Ο Νικόλαος Ξενιτίδης γεννήθηκε στη Χρυσή του Δήμου Αλμωπίας
.
Παιδί πολύτεκνης οικογένειας ξεκίνησε με όνειρα και φιλοδοξίες για σπουδές. Κατάφερε να ακολουθήσει γυμνασιακές σπουδές στην Έδεσσα. Η κατοχή όμως και ο εμφύλιος στάθηκαν προσωρινά εμπόδιο να πραγματοποιήσει τα όνειρά του καθώς αποφάσισε να συμμετέχει στην εθνική αντίσταση για να πολεμήσει τον κατακτητή. Έτσι, μεταβαίνει στη Νάουσα και ξεκινάει αντιστασιακή δράση.
Παιδί πολύτεκνης οικογένειας ξεκίνησε με όνειρα και φιλοδοξίες για σπουδές. Κατάφερε να ακολουθήσει γυμνασιακές σπουδές στην Έδεσσα. Η κατοχή όμως και ο εμφύλιος στάθηκαν προσωρινά εμπόδιο να πραγματοποιήσει τα όνειρά του καθώς αποφάσισε να συμμετέχει στην εθνική αντίσταση για να πολεμήσει τον κατακτητή. Έτσι, μεταβαίνει στη Νάουσα και ξεκινάει αντιστασιακή δράση.
Ο Ξενιτίδης κατάφερε να αναρρώσει από την ασθένεια της
φυματίωσης και να εργαστεί ως υπάλληλος σε νοσοκομειακό φαρμακείο
ολοκληρώνοντας ταυτόχρονα τις σπουδές του στη λογιστική. Έπειτα εργάστηκε ως
ιδιωτικός υπάλληλος σε εταιρία μέχρι να δημιουργήσει τη δική του εταιρία πώλησης
αντλητικών μηχανημάτων και τρακτέρ.
Η ευεργετική δραστηριότητα του Ξενιτίδη ξεκινάει από τη
γενέτειρά του τη Χρυσή με τη δωρεά ενός εξοπλισμού θέρμανσης στον Ιερό Ναό
Αγίας Χρυσής, την παραχώρηση αγροτεμαχίου για την επέκταση των κοιμητηρίων της
Χρυσής και την κατασκευή μνημείου για τα θύματα του εμφυλίου πολέμου με την
ευχή ποτέ πια εμφύλιος πόλεμος.
Κατόπιν, επιθυμία του Ξενιτίδη ήταν να κάνει ένα νοσοκομείο.
Η απάντηση που πήρε από το Υπουργείο Υγείας ήταν ότι δεν δικαιολογείται τρίτο
νοσοκομείο σε ένα Νομό. Στη συνέχεια σκέφτηκε να δημιουργήσει ένα Κέντρο
Χρόνιων Παθήσεων στα Λουτρά, όπου και εκεί η απάντηση και πάλι αρνητική αφού
δεν υπήρχαν χρήματα για την πρόσληψη προσωπικού. Τελικά αποφάσισε να φτιάξει το
Πνευματικό Κέντρο της Αριδαίας, ένα πραγματικά στολίδι για την Αλμωπία μας και
προέβη σε αναπαλαίωση του Επισκοπείου, του σημερινού Ωδείου.
Οι επόμενες δωρεές αφορούν το Κέντρο Υγείας Αριδαίας και την
προσφορά ενός ασθενοφόρου, ενός καρδιογράφου, ενός σύγχρονου τηλεφωνικού
Κέντρου, μιας ενδοεπικοινωνίας μεταξύ Ασθενοφόρου και τηλεφωνικού Κέντρου, ενός
συστήματος θέρμανσης για το μικροβιολογικό τμήμα και την κατασκευή ενός
σύγχρονου γκαράζ για τα ασθενοφόρα.
Παράλληλα ανέλαβε την πρωτοβουλία να συστήσει ίδρυμα
υποτροφιών, προκειμένου να βοηθήσει παιδιά που δεν είχαν την οικονομική
δυνατότητα να σπουδάσουν.
Ακολουθεί η δωρεά ενός ασθενοφόρου στο νοσοκομείο της
Βέροιας προς τιμήν της Παναγίας Σουμελάς και ενός καρδιογράφου στα Λουτρά του
Δήμου Αλμωπίας για τις ανάγκες των λουομένων.
Τελευταίες δωρεές του Ξενιτίδη είναι ένα ασθενοφόρο και ένα
όχημα για παιδιά με ειδικές ικανότητες στο Δήμο Καλαμαριάς.
ΣΥΛΛΥΠΗΤΗΡΙΑ ΔΗΜΗΤΡΗ ΜΠΙΝΟΥ ΓΙΑ ΤΟ ΘΑΝΑΤΟ ΤΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ
ΞΕΝΙΤΙΔΗ
Εκφράζω τα ειλικρινή συλλυπητήρια και τη βαθιά μου θλίψη για
το θάνατο του Νικολάου Ξενιτίδη. Ενός πραγματικού ευεργέτη που δεν ξέχασε ποτέ
την καταγωγή του και άφησε σημαντική παρακαταθήκη στην Αλμωπία που αγάπησε,
όπως το Πνευματικό Κέντρο της Αριδαίας που φέρει το όνομά του αλλά και
σημαντικές δωρεές στο χώρο της υγείας.
Ο Νικόλαος Ξενιτίδης με καταγωγή από τη Χρυσή, υπήρξε καθ’
όλη τη διάρκεια της ζωής του ένας έντιμος άνδρας, με ήθος και αγάπη για το
συνάνθρωπο, βοηθώντας μάλιστα πολλούς νέους ανθρώπους να ανοίξουν τα φτερά τους
και να πάνε ένα βήμα παρά πέρα.
Άφησε ανεξίτηλη τη σφραγίδα του και θα τον μνημονεύουμε
πάντοτε όπως του αξίζει: ως ένα μεγάλο ευεργέτη που αγάπησε πολύ αυτόν τον
τόπο. Θα κλείσω με μία δήλωση που είχε κάνει ο μεγάλος αυτός ευεργέτης, ο
οποίος κατά τη διάρκεια εκδήλωσης που διοργάνωσε προς τιμήν του ο Δήμος
Αλμωπίας το 2012 είχε πει την εξής φράση με αφορμή τις ευχαριστίες που δέχτηκε:
«Έκανα το καθήκον μου. Από το λαό τα έβγαλα και στο λαό τα έδωσα. Είμαστε σε
μια ζωή περαστική. Δεν έχουμε το δικαίωμα να στερήσουμε τη χαρά από τους άλλους
ανθρώπους», είχε πει τότε ο Νικόλαος Ξενιτίδης δίνοντας μαθήματα ήθους και
κοινωνικής προσφοράς.
Να έχει Καλό Παράδεισο! Θα τον θυμόμαστε όλοι με αγάπη!
Δημήτρης Μπίνος
Δήμαρχος Αλμωπίας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου