συμμετοχή σε πολλές δεκάδες θεατρικές παραστάσεις, τηλεοπτικές σειρές και ταινίες.
Γεννήθηκε στην Πύλο της Μεσσηνίας στις 20 Ιουνίου
1939. Το Δημοτικό Θέατρο Μαραθώνα ξεκίνησε τις δραστηριότητές του το 1989 με την προτροπή και καθοδήγηση του καταξιωμένου ηθοποιού και σκηνοθέτη.
Ο Βασίλης Τσάγκλος δημιούργησε τον πρώτο πυρήνα του ΔΗ.ΘΕ.ΜΑ., δίδαξε, σκηνοθέτησε και έβαλε το θεμέλιο λίθο για την σύσταση του ως νομικό πρόσωπο και μέχρι την τελευταία στιγμή υπήρξε συμπαραστάτης σε κάθε θεατρική απόπειρα της ομάδας.
Προς τιμήν του, το θερινό θέατρο του δημοτικού θεάτρου Μαραθώνα φέρει την επωνυμία ΒΑΣΙΛΗΣ ΤΣΑΓΚΛΟΣ.
Από τις τελευταίες του τηλεοπτικές εμφανίσεις ήταν στις σειρές «7 θανάσιμες πεθερές» και «Παρά πέντε».
Δημοσία δαπάνη η κηδεία του Δημήτρη Μυταρά
Με απόφαση του Υπουργού Εσωτερικών, Πάνου Σκουρλέτη, με ημερομηνία 17/02/2017, η κηδεία του σπουδαίου Έλληνα σύγχρονου ζωγράφου και Ακαδημαϊκού, Δημήτρη Μυταρά, θα...
τελεσθεί με δημόσια δαπάνη.
«Αν βγάλεις τον Μυταρά από την ελληνική ιστορία της τέχνης, τότε καταλαβαίνεις ότι θα μείνει φτωχή» έχει δηλώσει για τον σημαντικό ζωγράφο Δημήτρη Μυταρά η διευθύντρια της Εθνικής Πινακοθήκης, Μαρίνα Λαμπράκη Πλάκα.
Δάσκαλος στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών, της οποίας διετέλεσε και πρύτανης από το 1982 έως το 1985, εκπαίδευσε μεγάλο αριθμό σπουδαστών και συνεργάστηκε με καλλιτέχνες στην ΑΣΚΤ οι οποίοι και διοργάνωσαν τιμητική έκθεση στην καλλιτεχνική του πορεία το 2015, στο Μουσείο Μπενάκη.
Παράλληλα με το εκπαιδευτικό του έργο στην ΑΣΚΤ, το 1978 και με την αρωγή του Δήμου Χαλκιδέων, ίδρυσε στη γενέτειρά του την Χαλκίδα, το Εργαστήρι Τέχνης Χαλκίδας, το οποίο, υπό την καλλιτεχνική διεύθυνση της συζύγου του Χαρίκλειας Μυταρά, αναπτύσσει σημαντική διδακτική και πολιτιστική δραστηριότητα.
Γεννήθηκε το 1934 στη Χαλκίδα. Σπούδασε ζωγραφική στην ΑΣΚΤ της Αθήνας (1953-1957) με τον Γιάννη Μόραλη και τον Σπύρο Παπαλουκά. Συνέχισε τις σπουδές του στο Παρίσι, με υποτροφία του Ι.Κ.Υ. (1961-1964, σκηνογραφία και εσωτερική διακόσμηση, École Nationale des Arts Decoratifs και École des Arts et Métiers).
Η πρώτη του ατομική έκθεση έγινε στην Αθήνα (1961, Ζυγός). Η στροφή του προς τον κριτικό ρεαλισμό με χρήση φωτογραφικών ντοκουμέντων, περιορισμένη χρωματικότητα και πολιτικό περιεχόμενο, ήταν μια χαρακτηριστική φάση πρώιμης ζωγραφικής του, στα χρόνια της δικτατορίας. Ωστόσο στη συνέχεια της πορείας του κυριάρχησαν τα εξπρεσιονιστικά στοιχεία και το έντονο χρώμα. Στο μεγαλύτερο μέρος του έργου του τα θέματα είναι ανθρωποκεντρικά και συχνά προσωπογραφικά. Η αφαιρετική διάθεση, η ελευθερία της γραμμής και οι χρωματικές εντάσεις συνυπάρχουν με την οξύτητα της παρατήρησης, είτε πρόκειται για απεικονίσεις προσώπων είτε άλλων θεμάτων. Σε όλο του το έργο, η έμφαση στις εικαστικές ποιότητες φανερώνει τη βαθύτερη σχέση του με τις παραδοσιακές αξίες της ζωγραφικής.
Ως σκηνογράφος και ενδυματολόγος επιμελήθηκε δεκάδες θεατρικές παραστάσεις, συνεργαζόμενος με σημαντικά ελληνικά θέατρα (Εθνικό, ΚΘΒΕ, Θέατρο Τέχνης, Ελληνικό Χορόδραμα, κ.ά.). Επίσης ασχολήθηκε με την εικονογράφηση και με διάφορες εικαστικές εφαρμογές. Έχει διακοσμήσει με τοιχογραφίες πολλά δημόσια και ιδιωτικά κτίρια (ξενοδοχεία, τράπεζες, κλπ). Το έργο του Δεξίλεως τοποθετήθηκε πρόσφατα στο σταθμό «Δάφνη» του αθηναϊκού μετρό. Το συγγραφικό του έργο περιλαμβάνει θεωρητικά κείμενα και μελέτες για την τέχνη που έχουν εκδοθεί και σε βιβλία, αρθρογραφία στον Τύπο για διάφορα θέματα, καθώς και ποίηση.
Δίδαξε εσωτερική διακόσμηση στο Αθηναϊκό Τεχνολογικό Ινστιτούτο (1964-72) και από το 1969 άρχισε να διδάσκει στην ΑΣΚΤ της Αθήνας, όπου εξελέγη καθηγητής το 1977 και διετέλεσε Πρύτανης από το 1982 έως το 1985. Το 1978, με την αρωγή του Δήμου Χαλκιδέων, ίδρυσε στη γενέτειρά του το Εργαστήρι Τέχνης Χαλκίδας, το οποίο, υπό την καλλιτεχνική διεύθυνση της συζύγου του Χαρίκλειας Μυταρά, αναπτύσσει σημαντική διδακτική και πολιτιστική δραστηριότητα έως σήμερα.
Το έργο του παρουσιάστηκε σε πολλές ατομικές και ομαδικές εκθέσεις, στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Βραβεύτηκε για τη συμμετοχή του στην Έκθεση Νέων Ζωγράφων (Ζυγός, 1958) και στην Πανελλαδική Έκθεση Νέων (1961). Συμμετείχε στις Μπιενάλε της Αλεξάνδρειας (1958, 1966), Μπιενάλε Νέων (Παρίσι, 1960), Μπιενάλε Sao Paulo (1966) και Μπιενάλε Βενετίας (1972). Αρκετές είναι και οι αναδρομικές του εκθέσεις: 1989 (Πινακοθήκη Πιερίδη και Βελλίδειο Πολιτιστικό Κέντρο Θεσσαλονίκης), 1992 (Château de Chenonceau, Loire, Γαλλία), 1993 (Expo 93, Τόκυο, Ιαπωνία), 1995 (Εθνική Πινακοθήκη, Αθήνα), 1998 (Millesgarden Museum, Στοκχόλμη), 2001 (Palazzo Vecchio, Φλωρεντία,) και 2006 (Δημοτική Πινακοθήκη, Θεσσαλονίκη).
Το 2008 εξελέγη τακτικό μέλος της Ακαδημίας Αθηνών και τιμήθηκε με τον Ταξιάρχη του Τάγματος του Φοίνικα. Την ίδια χρονιά, ο Δήμος Χαλκιδέων του απένειμε το χρυσό μετάλλιο της πόλης.
«Αντίο» από τον Αλέξη Τσίπρα
Με τα εξής λόγια αποχαιρέτησε το μεγάλο Έλληνα ζωγράφο Δημήτρη Μυταρά, ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας, μέσω του επίσημου λογαριασμού του στο twitter:
«Έφυγε απόψε από κοντά μας ένας σπουδαίος εκπρόσωπος της ελληνικής ζωγραφικής. Αντίο, Δημήτρη Μυταρά».
τελεσθεί με δημόσια δαπάνη.
«Αν βγάλεις τον Μυταρά από την ελληνική ιστορία της τέχνης, τότε καταλαβαίνεις ότι θα μείνει φτωχή» έχει δηλώσει για τον σημαντικό ζωγράφο Δημήτρη Μυταρά η διευθύντρια της Εθνικής Πινακοθήκης, Μαρίνα Λαμπράκη Πλάκα.
Δάσκαλος στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών, της οποίας διετέλεσε και πρύτανης από το 1982 έως το 1985, εκπαίδευσε μεγάλο αριθμό σπουδαστών και συνεργάστηκε με καλλιτέχνες στην ΑΣΚΤ οι οποίοι και διοργάνωσαν τιμητική έκθεση στην καλλιτεχνική του πορεία το 2015, στο Μουσείο Μπενάκη.
Παράλληλα με το εκπαιδευτικό του έργο στην ΑΣΚΤ, το 1978 και με την αρωγή του Δήμου Χαλκιδέων, ίδρυσε στη γενέτειρά του την Χαλκίδα, το Εργαστήρι Τέχνης Χαλκίδας, το οποίο, υπό την καλλιτεχνική διεύθυνση της συζύγου του Χαρίκλειας Μυταρά, αναπτύσσει σημαντική διδακτική και πολιτιστική δραστηριότητα.
Γεννήθηκε το 1934 στη Χαλκίδα. Σπούδασε ζωγραφική στην ΑΣΚΤ της Αθήνας (1953-1957) με τον Γιάννη Μόραλη και τον Σπύρο Παπαλουκά. Συνέχισε τις σπουδές του στο Παρίσι, με υποτροφία του Ι.Κ.Υ. (1961-1964, σκηνογραφία και εσωτερική διακόσμηση, École Nationale des Arts Decoratifs και École des Arts et Métiers).
Η πρώτη του ατομική έκθεση έγινε στην Αθήνα (1961, Ζυγός). Η στροφή του προς τον κριτικό ρεαλισμό με χρήση φωτογραφικών ντοκουμέντων, περιορισμένη χρωματικότητα και πολιτικό περιεχόμενο, ήταν μια χαρακτηριστική φάση πρώιμης ζωγραφικής του, στα χρόνια της δικτατορίας. Ωστόσο στη συνέχεια της πορείας του κυριάρχησαν τα εξπρεσιονιστικά στοιχεία και το έντονο χρώμα. Στο μεγαλύτερο μέρος του έργου του τα θέματα είναι ανθρωποκεντρικά και συχνά προσωπογραφικά. Η αφαιρετική διάθεση, η ελευθερία της γραμμής και οι χρωματικές εντάσεις συνυπάρχουν με την οξύτητα της παρατήρησης, είτε πρόκειται για απεικονίσεις προσώπων είτε άλλων θεμάτων. Σε όλο του το έργο, η έμφαση στις εικαστικές ποιότητες φανερώνει τη βαθύτερη σχέση του με τις παραδοσιακές αξίες της ζωγραφικής.
Ως σκηνογράφος και ενδυματολόγος επιμελήθηκε δεκάδες θεατρικές παραστάσεις, συνεργαζόμενος με σημαντικά ελληνικά θέατρα (Εθνικό, ΚΘΒΕ, Θέατρο Τέχνης, Ελληνικό Χορόδραμα, κ.ά.). Επίσης ασχολήθηκε με την εικονογράφηση και με διάφορες εικαστικές εφαρμογές. Έχει διακοσμήσει με τοιχογραφίες πολλά δημόσια και ιδιωτικά κτίρια (ξενοδοχεία, τράπεζες, κλπ). Το έργο του Δεξίλεως τοποθετήθηκε πρόσφατα στο σταθμό «Δάφνη» του αθηναϊκού μετρό. Το συγγραφικό του έργο περιλαμβάνει θεωρητικά κείμενα και μελέτες για την τέχνη που έχουν εκδοθεί και σε βιβλία, αρθρογραφία στον Τύπο για διάφορα θέματα, καθώς και ποίηση.
Δίδαξε εσωτερική διακόσμηση στο Αθηναϊκό Τεχνολογικό Ινστιτούτο (1964-72) και από το 1969 άρχισε να διδάσκει στην ΑΣΚΤ της Αθήνας, όπου εξελέγη καθηγητής το 1977 και διετέλεσε Πρύτανης από το 1982 έως το 1985. Το 1978, με την αρωγή του Δήμου Χαλκιδέων, ίδρυσε στη γενέτειρά του το Εργαστήρι Τέχνης Χαλκίδας, το οποίο, υπό την καλλιτεχνική διεύθυνση της συζύγου του Χαρίκλειας Μυταρά, αναπτύσσει σημαντική διδακτική και πολιτιστική δραστηριότητα έως σήμερα.
Το έργο του παρουσιάστηκε σε πολλές ατομικές και ομαδικές εκθέσεις, στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Βραβεύτηκε για τη συμμετοχή του στην Έκθεση Νέων Ζωγράφων (Ζυγός, 1958) και στην Πανελλαδική Έκθεση Νέων (1961). Συμμετείχε στις Μπιενάλε της Αλεξάνδρειας (1958, 1966), Μπιενάλε Νέων (Παρίσι, 1960), Μπιενάλε Sao Paulo (1966) και Μπιενάλε Βενετίας (1972). Αρκετές είναι και οι αναδρομικές του εκθέσεις: 1989 (Πινακοθήκη Πιερίδη και Βελλίδειο Πολιτιστικό Κέντρο Θεσσαλονίκης), 1992 (Château de Chenonceau, Loire, Γαλλία), 1993 (Expo 93, Τόκυο, Ιαπωνία), 1995 (Εθνική Πινακοθήκη, Αθήνα), 1998 (Millesgarden Museum, Στοκχόλμη), 2001 (Palazzo Vecchio, Φλωρεντία,) και 2006 (Δημοτική Πινακοθήκη, Θεσσαλονίκη).
Το 2008 εξελέγη τακτικό μέλος της Ακαδημίας Αθηνών και τιμήθηκε με τον Ταξιάρχη του Τάγματος του Φοίνικα. Την ίδια χρονιά, ο Δήμος Χαλκιδέων του απένειμε το χρυσό μετάλλιο της πόλης.
«Αντίο» από τον Αλέξη Τσίπρα
Με τα εξής λόγια αποχαιρέτησε το μεγάλο Έλληνα ζωγράφο Δημήτρη Μυταρά, ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας, μέσω του επίσημου λογαριασμού του στο twitter:
«Έφυγε απόψε από κοντά μας ένας σπουδαίος εκπρόσωπος της ελληνικής ζωγραφικής. Αντίο, Δημήτρη Μυταρά».
Συλλυπητήρια από όλον τον πολιτικό κόσμο
Η απώλεια του Δημήτρη Μυταρά αφήνει ένα, κυριολεκτικώς, δυσαναπλήρωτο κενό στον χώρο του Πολιτισμού, πέρα και έξω από τα σύνορα της Ελλάδας, αναφέρει η ανακοίνωση του προέδρου της Δημοκρατίας.
Ο Πρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων Ν. Βούτσης προέβη στην ακόλουθη δήλωση για την απώλεια του Δημήτρη Μυταρά:
«Με μεγάλη θλίψη πληροφορήθηκα την απώλεια του φίλου, κορυφαίου Έλληνα ζωγράφου και ακαδημαϊκού, Δημήτρη Μυταρά. Ο Δημήτρης Μυταράς σημάδεψε με το έργο του την ιστορία της σύγχρονης ελληνικής ζωγραφικής και αφήνει πίσω του ανεκτίμητη κληρονομιά. Εκτός όμως από σπουδαίος ζωγράφος, ο Δημήτρης Μυταράς, υπήρξε και ανθρωπιστής. Στις δύσκολες ώρες που διένυε και διανύει η χώρα μας, στάθηκε δίπλα στους συνανθρώπους του, αναπτύσσοντας έντονη κοινωνική δράση.
Προς τους οικείους του εκφράζω τα βαθύτατα συλλυπητήρια και την ευγνωμοσύνη όλων και εμού προσωπικά για την πολιτιστική παρακαταθήκη που αφήνει στον τόπο μας».
Δήλωση της εκπροσώπου των Ανεξάρτητων Ελλήνων Μανταλένας Παπαδοπούλου για την απώλεια του Δημήτρη Μυταρά: «Εκφράζουμε τη θλίψη μας για την απώλεια του Δημήτρη Μυταρά, ενός κορυφαίου εκπροσώπου της ελληνικής ζωγραφικής, που έβαλε το δικό του λιθαράκι στο οικοδόμημα που λέγεται γνήσιος ελληνικός πολιτισμός. Το πλούσιο έργο του, που είχε κυρίως ανθρωποκεντρικό χαρακτήρα, αποτελεί σημαντική παρακαταθήκη για τις νεώτερες γενιές».
«Ένας σημαντικός εικαστικός καλλιτέχνης, ο ζωγράφος, σκηνογράφος και ενδυματολόγος Δημήτρης Μυταράς, έφυγε χτες από τη ζωή. Φεύγοντας, πέρα από το καλλιτεχνικό του έργο, άφησε το αποτύπωμά του και στον τομέα της παιδείας ως δάσκαλος της ΑΣΚΤ και άλλων σχολών, με αποκορύφωμα το Εργαστήρι Τέχνης Χαλκίδας, που ίδρυσε με τη σύζυγό του Χαρίκλεια Μυταρά. Το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας εκφράζει τα θερμά του συλλυπητήρια στην οικογένειά του» αναφέρει ανακοίνωση του ΚΚΕ.
Ανακοίνωση των Τομέων Πολιτισμού της Δημοκρατικής Συμπαράταξης για το θάνατο του Δημήτρη Μυταρά:
Ένας από τους σημαντικότερους σύγχρονους έλληνες ζωγράφους δεν βρίσκεται πια ανάμεσά μας. Ο Δημήτρης Μυταράς δεν ήταν απλώς ένας κορυφαίος στην τέχνη του. Ο Δημήτρης Μυταράς υπήρξε ένας δημιουργός που είχε στο επίκεντρό του τον Άνθρωπο, που μέσα από την φαντασία αλλά και την απλότητά που χαρακτήριζε το έργο του αναδείκνυε την ομορφιά του Ανθρώπου σε δημιουργίες που ξεπέρασαν τα στενά ελληνικά όρια και σύνορα. Ένας εμπνευσμένος ενδυματολόγος και σκηνογράφος. Ένας διακεκριμένος ακαδημαϊκός. Δυστυχώς η ίδια η Ακαδημία τον διέγραψε αργότερα λόγω των σοβαρών προβλημάτων που αντιμετώπιζε με την όρασή του . Και, δυστυχώς, ο Δημήτρης Μυταράς ήταν ένας ακόμα έλληνας καλλιτέχνης που έφυγε από τη ζωή ταλαιπωρημένος και αδικημένος.
Oι τομείς Πολιτισμού της Δημοκρατικής Συμπαράταξης συμμετέχουν στο πένθος για το χαμό του σπουδαίου καλλιτέχνη κ εκφράζουν τα θερμά τους συλλυπητήρια στην οικογένειά του...
Η απώλεια του Δημήτρη Μυταρά αφήνει ένα, κυριολεκτικώς, δυσαναπλήρωτο κενό στον χώρο του Πολιτισμού, πέρα και έξω από τα σύνορα της Ελλάδας, αναφέρει η ανακοίνωση του προέδρου της Δημοκρατίας.
Ο Πρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων Ν. Βούτσης προέβη στην ακόλουθη δήλωση για την απώλεια του Δημήτρη Μυταρά:
«Με μεγάλη θλίψη πληροφορήθηκα την απώλεια του φίλου, κορυφαίου Έλληνα ζωγράφου και ακαδημαϊκού, Δημήτρη Μυταρά. Ο Δημήτρης Μυταράς σημάδεψε με το έργο του την ιστορία της σύγχρονης ελληνικής ζωγραφικής και αφήνει πίσω του ανεκτίμητη κληρονομιά. Εκτός όμως από σπουδαίος ζωγράφος, ο Δημήτρης Μυταράς, υπήρξε και ανθρωπιστής. Στις δύσκολες ώρες που διένυε και διανύει η χώρα μας, στάθηκε δίπλα στους συνανθρώπους του, αναπτύσσοντας έντονη κοινωνική δράση.
Προς τους οικείους του εκφράζω τα βαθύτατα συλλυπητήρια και την ευγνωμοσύνη όλων και εμού προσωπικά για την πολιτιστική παρακαταθήκη που αφήνει στον τόπο μας».
Δήλωση της εκπροσώπου των Ανεξάρτητων Ελλήνων Μανταλένας Παπαδοπούλου για την απώλεια του Δημήτρη Μυταρά: «Εκφράζουμε τη θλίψη μας για την απώλεια του Δημήτρη Μυταρά, ενός κορυφαίου εκπροσώπου της ελληνικής ζωγραφικής, που έβαλε το δικό του λιθαράκι στο οικοδόμημα που λέγεται γνήσιος ελληνικός πολιτισμός. Το πλούσιο έργο του, που είχε κυρίως ανθρωποκεντρικό χαρακτήρα, αποτελεί σημαντική παρακαταθήκη για τις νεώτερες γενιές».
«Ένας σημαντικός εικαστικός καλλιτέχνης, ο ζωγράφος, σκηνογράφος και ενδυματολόγος Δημήτρης Μυταράς, έφυγε χτες από τη ζωή. Φεύγοντας, πέρα από το καλλιτεχνικό του έργο, άφησε το αποτύπωμά του και στον τομέα της παιδείας ως δάσκαλος της ΑΣΚΤ και άλλων σχολών, με αποκορύφωμα το Εργαστήρι Τέχνης Χαλκίδας, που ίδρυσε με τη σύζυγό του Χαρίκλεια Μυταρά. Το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας εκφράζει τα θερμά του συλλυπητήρια στην οικογένειά του» αναφέρει ανακοίνωση του ΚΚΕ.
Ανακοίνωση των Τομέων Πολιτισμού της Δημοκρατικής Συμπαράταξης για το θάνατο του Δημήτρη Μυταρά:
Ένας από τους σημαντικότερους σύγχρονους έλληνες ζωγράφους δεν βρίσκεται πια ανάμεσά μας. Ο Δημήτρης Μυταράς δεν ήταν απλώς ένας κορυφαίος στην τέχνη του. Ο Δημήτρης Μυταράς υπήρξε ένας δημιουργός που είχε στο επίκεντρό του τον Άνθρωπο, που μέσα από την φαντασία αλλά και την απλότητά που χαρακτήριζε το έργο του αναδείκνυε την ομορφιά του Ανθρώπου σε δημιουργίες που ξεπέρασαν τα στενά ελληνικά όρια και σύνορα. Ένας εμπνευσμένος ενδυματολόγος και σκηνογράφος. Ένας διακεκριμένος ακαδημαϊκός. Δυστυχώς η ίδια η Ακαδημία τον διέγραψε αργότερα λόγω των σοβαρών προβλημάτων που αντιμετώπιζε με την όρασή του . Και, δυστυχώς, ο Δημήτρης Μυταράς ήταν ένας ακόμα έλληνας καλλιτέχνης που έφυγε από τη ζωή ταλαιπωρημένος και αδικημένος.
Oι τομείς Πολιτισμού της Δημοκρατικής Συμπαράταξης συμμετέχουν στο πένθος για το χαμό του σπουδαίου καλλιτέχνη κ εκφράζουν τα θερμά τους συλλυπητήρια στην οικογένειά του...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου