Γράφει ο Ανδρέας Τσιλογιάννης
«Δεν ελπίζω τίποτα, δεν φοβούμαι τίποτα, είμαι ελεύθερος» Νικόλαος Καζαντζάκης, Έλληνας συγγραφέας
Βρισκόμαστε στην Ελλάδα, μέρα Τρίτη, 10 Οκτωβρίου, του ημερολογιακού έτους 2017. Την ώρα που το μυαλό του Έλληνα πρωθυπουργού κ. Αλέξη Τσίπρα βρίσκεται ήδη στην Ουάσινγκτον και στη συνάντηση με τον 45ο Αμερικανό Πρόεδρο κ. Ντόναλντ Τραμπ στον Λευκό Οίκο, είναι αναγκασμένος να υποστεί για μια ακόμα φορά την αντίθεση με τον συντηρητικό κόσμο της χώρας, αλλά και την διαφοροποίηση αρκετών βουλευτών της κυβερνητικής συμμαχίας εξαιτίας του νομοσχεδίου που αφορά την αλλαγή ταυτότητας φύλου.
Στην Ολομέλεια της Βουλής των Ελλήνων, τίθεται σε ονομαστική ψηφοφορία, το νομοσχέδιο αλλαγής ταυτότητας φύλου, το οποίο μεταξύ άλλων διατάξεων παραχωρεί το δικαίωμα αλλαγής φύλου σε συμπολίτες που έχουν συμπληρώσει το 15ο έτος της ηλικίας.
Το συγκεκριμένο νομοσχέδιο φέρνει αρκετές αντιδράσεις και μέσα στην ελληνική κοινωνία, δίνοντας την ευκαιρία στην Εκκλησία της Ελλάδας να τοποθετηθεί.
Ανώτατοι ιεράρχες έρχονται να συμφωνήσουν με την ατυχή – φοβικού περιεχομένου δήλωση η οποία έγινε από παλαίμαχο διεθνή ποδοσφαιριστή, ο οποίος ευχήθηκε προκλητικά, οι πρώτες αλλαγές φύλου να γίνουν στα παιδιά αυτών που ψήφισαν το συγκεκριμένο νομοσχέδιο αίσχος.
Η ελλαδική εκκλησία, έχει ήδη προλάβει τις προηγούμενες μέρες να «αφορίσει» τον υποψήφιο Πρόεδρο της «Κεντροαριστεράς» κ. Γιάννη Ραγκούση, όταν με εξώδικο που στέλνει στον ίδιο μετά από απόφαση της Ιεραρχίας της Ιεράς Συνόδου, τον εγκαλεί στην τάξη, ζητώντας παράλληλα όχι μόνο να αποδείξει αλλά και να υποδείξει ονομαστικά, εάν υπάρχουν ομοφυλόφιλοι ιερείς, σύμφωνα με την τοποθέτηση του πρώην υπουργού και πρώην Γραμματέα του Εθνικού Συμβουλίου του ΠΑΣΟΚ.
Βρισκόμαστε, στα αλήθεια στο 2017 ή στην έβδομη μνημονιακή χρονιά και στην εποχή της μη κανονικότητας, στην οποία επιτρέπονται οι κάθε είδους αφορισμοί και ο μη σεβασμός στα ανθρώπινα δικαιώματα, ακόμα και αν αυτά έχουν να κάνουν με το «τρίτο» φύλο, επιτρέποντας την επιστροφή σε λογικές που επικρατούσαν στη μεσαιωνική ιερά εξέταση της μεσαιωνικής εποχής ;
Ελλάδα, δεκαετία του 1950.
Τα συγγραφικά έργα, ο «Τελευταίος Πειρασμός», ο «Καπετάν Μιχάλης» αλλά και ο «Χριστός ξανασταυρώνεται», του μεγάλου και πολυδιαβασμένου αλλά και πολυμεταφρασμένου Νίκου Καζαντζάκη, γίνονται αιτία ώστε η ελλαδική εκκλησία να βρει αφορμή και να προτείνει τον αφορισμό του μεγάλου συμπατριώτη και συμπολίτη συγγραφέα.
Ο Οικουμενικός Πατριάρχης Αθηναγόρας δεν εγκρίνει τον αφορισμό του Νίκου Καζαντζάκη και το ζήτημα προσωρινά έκλεισε.
Γερμανία, 26 Οκτωβρίου του 1957.
Ο Νίκος Καζαντζάκης χάνει τη ζωή του, καθώς πεθαίνει χτυπημένος από τη λευχαιμία σε νοσοκομείο του Φράιμπουργκ της Γερμανίας.
Η Ελένη Καζαντζάκη, σύζυγος του Νικολάου Καζαντζάκη, με αίτημα ζητάει από την Εκκλησία της Ελλάδας να τεθεί η σωρός του μεγάλου συγγραφέα σε λαϊκό προσκύνημα.
Ο Αρχιεπίσκοπος Θεόκλητος δεν δίνει άδεια στο αίτημα της συζύγου του νεκρού συγγραφέα, με αποτέλεσμα η σωρός να μεταφερθεί στο Ηράκλειο, τη γενέτειρα πόλη του Νίκου Καζαντζάκη.
Η κηδεία του μεγάλου συγγραφέα και διανοούμενου Νίκου Καζαντζάκη τελείται στην αρχιεπισκοπή του Αγίου Μηνά, παρουσία του Αρχιεπισκόπου Κρήτης Ευγενίου και ιερέων καθώς ήταν μεγάλη η οργή των συμπολιτών του απέναντι στη στάση της ελλαδικής εκκλησίας.
Η Ελλαδική Εκκλησία και ο σκοταδισμός φοβόταν τον Νικόλαο Καζαντζάκη ακόμα και νεκρό, με αποτέλεσμα η Ορθόδοξη Εκκλησία να μη δώσει άδεια ώστε η ταφή να γίνει στο κοιμητήριο της πόλης.
Η ταφή του Νίκου Καζαντζάκη γίνεται στα ενετικά τείχη του Ηρακλείου, στην «Τάπια του Μαρτινένγκο» και πάνω στον τάφο του, κατόπιν επιθυμίας του ιδίου υπάρχει η περιγραφή , «Δεν ελπίζω τίποτα, δεν φοβούμαι τίποτα, είμαι ελεύθερος».
Φεβρουάριος 2013, Βατικανό.
Στις 26 Φεβρουαρίου του 2013, ο Γερμανός Πάπας Βενέδικτος Θ`, γίνεται ο δεύτερος Ποντίφικας που παραιτείται από το αξίωμά του, ο πρώτος από το 1415, εξαιτίας λόγων υγείας.
Στην διάρκεια της θητείας του Πάπα Βενέδικτου του Θ`, η Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία βιώνει το σκάνδαλο της παιδοφιλίας των Ρωμαιοκαθολικών επισκόπων.
Πολλοί Ρωμαιοκαθολικοί επίσκοποι, κατά πλειοψηφία προερχόμενοι από τις νέες χώρες, «την Αμερική», κατηγορούνται για βιασμούς ή για προσπάθεια βιασμών αρκετών ανήλικων παιδιών.
Στα μεγάλα τηλεοπτικά δίκτυα της Αμερικής και της Δυτικής Ευρώπης ξεσπάει συζήτηση και για τον μεγάλο αριθμό ομοφυλόφιλων Καθολικών Επισκόπων.
Η Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία κλονίζεται από τα σκάνδαλα της παιδοφιλίας και της υπαρκτής ομοφυλοφιλίας στις ανώτερες τάξεις της ιεραρχίας, με αρκετούς πολιτικούς αναλυτές να αναφέρουν πως οι συγκεκριμένοι λόγοι οδήγησαν τον Πάπα Βενέδικτο Θ` στην παραίτηση και όχι μόνο οι λόγοι υγείας.
Δεν γνωρίζω και δεν μπορώ με σιγουριά να αναφέρω αν υπάρχουν στις τάξεις της ελλαδικής εκκλησίας ομοφυλόφιλοι ιερείς, υπάρχει άλλωστε και ο φόβος « ; » αφορισμού.
Με υπερβολική όμως σιγουριά μπορώ να αναφέρω πως υπάρχουν ομοφυλόφιλοι, αμφίφυλοι, αλλά και «trans» συμπολίτες μας, οι οποίοι πρέπει να έχουν τα ίδια δικαιώματα με εμάς τους ετεροφυλόφιλους, πάντα, όλοι μαζί βρισκόμενοι σε συνθήκες μιας ανοιχτής ευνομούμενης κοινωνίας, η οποία είναι απέναντι σε κάθε είδους αφορισμούς, παράγωγα του σκοταδισμού.
Υστερόγραφο Ι.
Ντόμπρα η στάση κυβερνητικής βουλευτίνας, η οποία εξ` αρχής διαφωνεί με το ηλικιακό της αλλαγής φύλου, προσέρχεται στη Βουλή, συμμετέχει στην ονομαστική ψηφοφορία και ψηφίζει ναι στο σύνολο του νομοσχεδίου, όχι όμως στο συγκεκριμένο άρθρο που αφορά την ηλικία της αλλαγής φύλου.
Υστερόγραφο ΙΙ.
Μη ντόμπρα, η στάση κυβερνητικού βουλευτή – γιατρού, ο οποίος κατά τη διάρκεια της διαβούλευσης του νομοσχεδίου δεν μιλάει, το πράττει μόνο την προηγούμενη της ψηφοφορίας με ανακοίνωση, στην οποία εκφράζει τη διαφωνία και την αντίρρησή ως προς το ηλικιακό δικαίωμα της αλλαγής φύλου.
Ενώ, ο συγκεκριμένος βουλευτής – γιατρός συμφωνεί με το σύνολο του νομοσχεδίου, ζητάει από την κυβέρνηση, ως γιατρός, να αλλάξει αρκετές από τις τροπολογίες του επίμαχου νομοσχεδίου. Κατά την ονομαστική ψηφοφορία, ο ίδιος ο βουλευτής απέχει της ψηφοφορίας και δεν ψηφίζει το νομοσχέδιο.
Στο πρόσφατο παρελθόν ο συγκεκριμένος βουλευτής – γιατρός της κυβερνητικής παράταξης, πέρα από τη συμμετοχή σε απεργία πείνας στην οποία έτρωγε, είχε δηλώσει πως ο ΗIV/Aids κολλιέται από το σάλιο, όχι όμως από τη Θεία Κοινωνία, δήλωση την οποία απέσυρε ζητώντας συγγνώμη, παραδεχόμενος το λάθος του, μόνο μετά από σφοδρές αντιδράσεις αλλά και ανακοινώσεις Συλλόγων Οροθετικών στην Ελλάδα.
Σημείωση : Ας βρούμε ως πολίτες αυτής της χώρας, συμπεριλαμβανομένης και της Εκκλησίας, το «φως το αληθινό», το οποίο θα μας οδηγήσει στην έξοδο από την κρίση βάζοντας τέλος στον κάθε είδους εθνικό διχασμό. Σεβασμός στον κάθε συνάνθρωπο, σεβασμός στα ανθρώπινα δικαιώματα. *Θα γραφόταν το όνομα οποιουδήποτε πολιτικού, από όλες τις παρατάξεις, ο οποίος θα δεχόταν από οπουδήποτε αφορισμό.
Ο Ανδρέας Τσιλογιάννης είναι δημοσιογράφος και πολιτικός αναλυτής
@mail: Andreas.tsilogiannis@gmail.com
Twitter : TsiloyannisAnd
Facebook : Andreas Tsiloyannis © Andreas Tsiloyannis
Πηγή: mignatiou.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου