μπρούτζινου Προμηθέα και τεσσάρων μπρούτζινων αλόγων που καλπάζουν ακίνητα πάνω σε μια μαρμάρινη αψίδα 20 μέτρων ύψους, η οποία έχει στην κορυφή της μια επίσης μπρούτζινη Νίκη.
Ο Προμηθέας αρχικά ήταν γυμνός, αλλά η δημοτική αρχή αναγκάστηκε το 2012 να σκεπάσει τα επίμαχα σημεία έπειτα από διαμαρτυρίες μη κατονομαζόμενων γυναικείων οργανώσεων. Το σύμπλεγμα των γλυπτών αποπνέει ιταλικό φασισμό με μια αισθητική λιγότερο στιβαρή και οπωσδήποτε ενοχλητικά κιτς. Ομως οι διαδηλωτές, που πύκνωναν όσο περνούσε η ώρα, δεν έδειχναν να ενοχλούνται. Κάθε άλλο.
Τα αγάλματα αυτά, όπως και δεκάδες άλλα αντίστοιχης αισθητικής, μεταξύ των οποίων και εκείνα του Μεγα Αλέξανδρου και του Φιλίππου, είναι για τους οπαδούς του πρώην ηγέτη του εθνικιστικού VMRO-DPMNE, πρώην πρωθυπουργού και νυν υπόδικου Νίκολα Γκρούεφσκι, σημεία αναφοράς που συμβολίζουν το μεγαλείο της χώρας και του έθνους.
Και στα Βαλκάνια φαίνεται ότι κάποιοι έχουν πολλή ανάγκη σύμβολα και μύθους για να ενισχύσουν μια -συχνά επίπλαστη- ταυτότητα και να στηρίξουν μια εύθραυστη αυτοπεποίθηση, αν υπάρχει καθόλου.
Ανύπαρκτο μεγαλείο
Οι οπαδοί τής τότε κυβέρνησης δεν αναρωτήθηκαν τότε -και πολλοί εξακολουθούν να μην αναρωτιόνται και σήμερα- πώς μια χώρα σε περίοδο οικονομικής κρίσης, με ένα ΑΕΠ από τα χαμηλότερα της Ευρώπης, ξόδεψε σχεδόν ένα δισ. ευρώ για να στήσει αγάλματα και κτίρια με γύψινες προσόψεις-κακέκτυπα αρχαίου -και εν πολλοίς ανύπαρκτου- μεγαλείου, μια βαλκανική Nτίσνεϊλαντ του παραλόγου, σε ένα πρόγραμμα με το όνομα «Σκόπια 2014», συνώνυμο σήμερα της ρεμούλας ημετέρων, της σπέκουλας του real estate, της διαφθοράς κυβερνητικών αξιωματούχων (μια χούφτα οικογένειες γύρω από τον Γκρούεφσκι) και της μεγαλομανίας.
Φωτ: Αλέξανδρος Σταματίου
Ούτε και αναρωτήθηκαν αν αυτή η ανιστόρητη πολιτική εξαρχαϊσμού, περί απογόνων του Μεγάλου Αλεξάνδρου και της απόπειρας ιδιοποίησης της ελληνικής πολιτιστικής κληρονομιάς έκανε καλό στη χώρα τους ή την απομόνωσε ακόμη πιο πολύ, της στέρησε συμμαχίες και υπονόμευσε τα συμφέροντά της, όπως θα μου πει αργότερα ο πρώην σύμβουλος εθνικής ασφαλείας δύο προέδρων της ΠΓΔΜ (Τράικοφσκι και Τσερβένκοφσκι) Στέβο Πεντάροβσκι.
Ομως, οι πολίτες με τα κόκκινα λάβαρα και τις σημαίες που πύκνωναν στο πάρκο, αν και δεν έφτασαν πάνω από λίγες εκατοντάδες άτομα, δεν έδειχναν να τους απασχολούν αυτά τα ερωτήματα, αλλά κάτι πιο σημαντικό.
«Μέσα στο κτίριο παίζεται η τύχη της χώρας μας. Πρόκειται για προδοσία» θα μου πει μια μεσόκοπη γυναίκα τυλιγμένη με τη σημαία της ΠΓΔΜ. Αλλά ο κύβος είχε ριφθεί. Η κυβερνητική πλειοψηφία ενέκρινε τη συμφωνία με την Ελλάδα για το όνομα με 69 ψήφους σε σύνολο 120 εδρών, με την αντιπολίτευση να καταγγέλλει και να αποχωρεί.
Αν και σε πρώτο επίπεδο οι εθνικιστές βουλευτές εμφανίστηκαν σκληροί, στην πράξη διευκόλυναν την κυβέρνηση να κερδίσει χρόνο ώστε να προλάβει να ολοκληρώσει τις διαδικασίες εγκαίρως, για να προλάβει το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο της 28ης Ιουνίου και να πάρει η Βόρεια Μακεδονία, ημερομηνία για έναρξη ενταξιακών διαπραγματεύσεων με την Ε.Ε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου