ΟΦΕΙΛΟΜΕΝΗ ΑΠΟΤΙΣΗ ΤΙΜΗΣ ΚΑΙ ΔΟΞΑΣ ΣΤΟΝ ΚΩΣΤΑ ΙΩΣΗΦΙΔΗ

ΤΟΝ ΚΟΡΥΦΑΙΟ ΠΡΟΕΔΡΟ ΤΗΣ ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗΣ ΓΙΑΝΝΙΤΣΩΝ,

 ΠΟΥ ΕΦΥΓΕ ΠΡΟΩΡΑ 

ΓΙΑ ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΤΑΞΙΔΙ

Το συνταρακτικό νέο του αδόκητου χαμού του Κώστα Ιωσηφίδη, τάραξε σήμερα τις καρδιές των φιλάθλων των Γιαννιτσών. Η ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ έχασε τον Πρόεδρο των Προέδρων της. Το Γιαννιτσώτικο ποδόσφαιρο έχασε τον με διαφορά πιο ανιδιοτελή και πιο μεγάλο σε προσφορά διοικητικό του παράγοντα. Και εμείς μείναμε πίσω να κηδέψουμε και να αποχαιρετήσουμε ένα από τα καλύτερα κομμάτια της ποδοσφαιρικής μας νιότης. Αυτό, που μας χάρισε απλόχερα ο τεράστιος Κώστας Ιωσηφίδης, ο μεγαλύτερος Πρόεδρος της ιστορίας της ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗΣ, που από σήμερα δυστυχώς δεν είναι πια κοντά μας.

Η ιστορία της προσφοράς και της ανάμειξης του  Κώστα στα ποδοσφαιρικά πράγματα της ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗΣ είναι συγκλονιστική αλλά και μοναδική. Στα 1988 ενώ η ομάδα βολοδέρνει στα χωράφια της Δ’ Εθνικής, απαξιωμένη και φυλορροούσα, ένα ξενιτεμένο παιδί της πόλης, αυτοδημιούργητο και πετυχημένο στην μακρινή Αυστραλία, εμφανίζεται από το πουθενά και αναλαμβάνει μόνος του τις τύχες της ομάδας. Διαθέτει για την ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ  τα πάντα. Χρήματα (και μιλάμε για πολλά χρήματα), δουλειά, ψυχή, καρδιά, χρόνο, όλο του τον εαυτό. Αφιερώνεται ψυχή και σώματι στο έργο της ανάστασης και της σωτηρίας της ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗΣ. Και το καταφέρνει. Βάζει την ομάδα στα καλούπια και στην εποχή του επαγγελματικού ποδοσφαίρου, την παίρνει από το χέρι και την οδηγεί στην δόξα και την καταξίωση που ιστορικά της αρμόζει, ανεβάζοντάς την ‘’τραίνο’’ στις ανώτερες κατηγορίες. Το 1989 ανεβαίνει από την Δ’ στην Γ΄ Εθνική, ενώ κατακτά και το Κύπελλο Ερασιτεχνών Ελλάδος και το 1990 ανεβαίνει από την Γ’ στην Β’ Εθνική. Και το 1991 στην πρώτη χρονιά της στην ενιαία και τρομερή τότε Β’ Εθνική (με Πανιώνιο, Εθνικό, Καλαμαριά, Πιερικό, Κόρινθο, Καβάλα, Βόλο και άλλα ιερά τέρατα) κάνει θραύση χάνοντας στο τσακ την άνοδο στην Α’ Εθνική (5 μόλις βαθμούς πίσω από τον 3ο Πιερικό). Κανείς δεν ξέρει τι θα είχε ακολουθήσει αν εκείνη την ανοιξιάτικη Τετάρτη της 27ης αγωνιστικής (που οι άχαστες ευκαιρίες μας είχαν κολλήσει στο λευκό 0-0 με τον Μακεδονικό) είχαμε γυρίσει με το διπλό από την Νέα Ευκαρπία κι αν 2 αγώνες μετά (29ηαγωνιστική) η λάσπη και η διαιτησία δεν μας είχαν κολλήσει σε ένα ακόμη μοιραίο 0-0 με τον πρωταθλητή Εθνικό. Η άνοδος θα απείχε μόλις 2 νίκες. Τις 3 αυτές χρονιές η ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ ζει τις ενδοξότερες στιγμές της σύγχρονης ιστορίας της, οι φίλαθλοί της πλέουν σε πελάγη ευτυχίας και δεν προλαβαίνουν να ζουν χαρές, ανόδους και πανηγυρισμούς.

Η ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ διαπρέπει δύο ακόμη χρονιές (1992 και 1993) στην Β’ Εθνική, αλλά το 1994 παίρνει τον δρόμο της επιστροφής στη Γ’ Εθνική και στα μισά της χρονιάς ο Ιωσηφίδης αποχωρεί από τα διοικητικά της μεγάλης του αγάπης, ολοκληρώνοντας μία εξαετή και πλέον παρουσία στο διοικητικό της τιμόνι.  Τα χρόνια της διοικητικής θητείας του η ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ αλλάζει εποχή, περνάει από το ερασιτεχνικό στο επαγγελματικό ποδόσφαιρο, καταξιώνεται και πάλι Πανελλαδικά, ο τρόπος λειτουργίας της αναμορφώνεται και γίνεται συνώνυμο της αξιοπιστίας, του νοικοκυριού, της άρτιας οικονομικής και διοικητικής λειτουργίας, αλλά και της αποτελεσματικής και παραγωγικής αγωνιστικά δράσης.

Όλα αυτά τα χρόνια η σφραγίδα του Ιωσηφίδη στον τρόπο λειτουργίας, στην αναμόρφωση, στην ανασυγκρότηση, στην αναβάθμιση και στην καθιέρωση της ΑΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗΣ, είναι ανεξίτηλη και μοναδική. Και η προσφορά του με δύο λέξεις ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΗ και ΑΝΕΠΑΝΑΛΗΠΤΗ. Ο Κώστας Ιωσηφίδης αποτελεί την μοναδική περίπτωση διοικητικού παράγοντα, στην σύγχρονη ιστορία του Ελληνικού ποδοσφαίρου, που ήρθε ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΝΑ ΔΩΣΕΙ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΝΑ ΠΡΟΣΦΕΡΕΙ. Δεν ήθελε ούτε να πάρει, ούτε να κερδίσει. Λιγομίλητος, εσωστρεφής, αντιστάρ, μακριά από μικρόφωνα και δημοσιότητα, πρόσφερε με τον μοναδικό και ανεπανάληπτο τρόπο του, συνειδητά απομονωμένος στην μοναξιά του διοικητικού ηγέτη. Και έδωσε τα ΠΑΝΤΑ για την ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ και για τα ΓΙΑΝΝΙΤΣΑ του. Χωρίς ίχνος διάθεσης εκμετάλλευσης ή ανταπόδοσης (οικονομικά, επαγγελματικά, κοινωνικά, πολιτικά κ.λ.π.). ΤΟ ΥΠΟΓΡΑΦΩ  ΜΕ ΑΠΟΛΥΤΗ ΓΝΩΣΗ ΛΟΓΟΥ.

Η ποδοσφαιρική ιστορία τον κατατάσσει στην κορυφαία θέση των Προέδρων και των διοικητικών παραγόντων της ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗΣ και του Γιαννιτσώτικου ποδοσφαίρου. Η ανιδιοτελής και ανυπόκριτη προσφορά του, δεν έχει προηγούμενο. Ο τεράστιος ΚΩΣΤΑΣ ΙΩΣΗΦΙΔΗΣ μπορεί να έφυγε σήμερα από κοντά μας και από το μάταιο αυτό κόσμο, αλλά η θέση του στο Πάνθεο της ποδοσφαιρικής ιστορίας των Γιαννιτσών και στην χορεία των κορυφαίων Προέδρων της  ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗΣ, είναι και σίγουρη και περίοπτη.

Κώστα, μόνο ευχαριστώ μπορούμε να σου πούμε για τις μεγάλες χαρές και συγκινήσεις που μας πρόσφερε η ομάδα μας υπό την διοικητική σου ηγεσία. Κώστα, μόνο ευχαριστώ μπορούμε να σου πούμε για την μοναδική και ανεπανάληπτη προσφορά και παρουσία σου στα διοικητικά της ομάδας μας. Και μόνο η καταξίωση, η τιμή και η υστεροφημία, θα συντροφεύουν την μνήμη σου στις αναφορές των φιλάθλων της ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗΣ για τον Πρόεδρο των Προέδρων που έδωσε απλόχερα και χωρίς ιδιοτέλεια τα πάντα για την αγαπημένη του ομάδα.     

ΤΙΜΗ ΚΑΙ ΔΟΞΑ στον κορυφαίο των Προέδρων μας ΚΩΣΤΑ ΙΩΣΗΦΙΔΗ. ΤΙΜΗ ΚΑΙ ΔΟΞΑ στον Κώστα Ιωσηφίδη της καρδιάς και των ονείρων της ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗΣ, που μας οδήγησε και μας ταξίδεψε στα καλύτερα ποδοσφαιρικά μας ταξίδια.  ΤΙΜΗ ΚΑΙ ΔΟΞΑ στον μοναδικό άνθρωπο που ΜΟΝΟ ΕΔΩΣΕ, με περίσσευμα ψυχής και αγάπης, για το μεγαλείο και την πρόοδο της ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗΣ. ΤΙΜΗ ΚΑΙ ΔΟΞΑ στον άνθρωπο που με την μεγαλειώδη προσφορά του, οδήγησε την αγαπημένη μας ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ στα θριαμβευτικότερα μονοπάτια της σύγχρονης ιστορίας της.

ΑΙΩΝΙΑ ΣΟΥ Η ΜΝΗΜΗ ΚΑΙ ΚΑΛΟ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ ΚΩΣΤΑ ΙΩΣΗΦΙΔΗ. Η θέση που σου αξίζει, στις καρδιές μας και στο γήπεδο της αγαπημένης σου ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗΣ, θα είναι για πάντα κρατημένη και θα σε περιμένει. Και η μνημόνευση σου θα χτυπάει πάντα τις πιο ευαίσθητες και φορτισμένες χορδές των ποδοσφαιρικών μας αναμνήσεων. Αυτών που μας χάρισες απλόχερα, πιστός και ολοκληρωτικά δοσμένος στην ιδέα της προσφοράς και του καθήκοντος προς την αγαπημένη σου ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ. Ας είναι ελαφρύ το χώμα που θα σε σκεπάσει.

Υ.Γ. Δυστυχώς έμεινε στη μέση η προσπάθεια να τιμηθεί για την προσφορά του από την ΕΠΣ ΠΕΛΛΑΣ στην επόμενη ΓΙΟΡΤΗ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟΥ. Δεν πειράζει, οι μετά θάνατο επιβραβεύσεις, ίσως να είναι και σημαντικότερες γι’ αυτούς που τις αξίζουν και τις δικαιούνται.-

                                                              ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ Δ. ΞΥΝΙΔΗΣ