«Είναι πλέον σαφές πως δεν αρκούν
κάποια μπαλώματα στο παλιό για να γίνει νέο». Σε αυτό το συμπέρασμα
καταλήγουν ο Γραμματέας της ΚΠΕ του ΠΑΣΟΚ Στέφανος Ξεκαλάκης και ο
συγγραφέας Γιώργος Σιακαντάρης, γνωστό μέλος της...
Ανανεωτικής
Αριστεράς, σε κοινό άρθρο τους για την επόμενη μέρα στο Κίνημα Αλλαγής,
όπου ασκούν κριτική στις επιλογές της ηγεσίας και ζητούν κάτι πραγματικά
νέο, τολμώντας να προτείνουν ως και τη δημιουργία σε πρώτη φάση μίας
λέσχης επιστημονικού και πολιτικού διαλόγου για τη συγκρότηση της
ελληνικής Σοσιαλδημοκρατίας στον 21ο αιώνα.
Στο άρθρο τους που δημοσιεύθηκε στο Βήμα της Κυριακής, οι δύο άνδρες αναρωτιούνται μεταξύ άλλων τι σημαίνει να είναι κανείς τρίτος με 8% όταν ο δεύτερος έχει τετραπλάσια δύναμη, παρομοιάζοντας όσους επικαλούνται την αντοχή αυτή του Κινήματος Αλλαγής με τους μουσικούς του Τιτανικού που αν και ήξεραν ότι το καράβι βουλιάζει,συνέχιζαν να παίζουν για να διασκεδάσουν τους επιβάτες του πλοίου, που πανικόβλητοι έτρεχαν αναζητώντας βάρκα για να σωθούν.
«Όσοι θέλουν ένα ‘κληρονομικό’κόμμα που θα κινείται εκεί γύρω στο 8%, καλά κάνουν και επιμένουν στην ‘αντοχή’του χώρου. Τόσοι είναι και τόσα τους φτάνουν», λένε, αντικρούοντας πάντως αυτή την άποψη με την εκτίμηση ότι το Κίνημα Αλλαγής όχι μόνο δεν άντεξε, αλλά έχασε και τις τελευταίες ελπίδες ανάκαμψής του, αν παραμείνει έτσι όπως είναι.
«Φτάνει πια με αυτούς που αρνούνται να παραδεχθούν ότι ο βασιλιάς είναι γυμνός», λένε,καταγγέλλοντας αλλοπρόσαλλες απαντήσεις της ηγεσίας για την επόμενη μέρα,προεκλογικά, αλλά και πολυγλωσσία, που οδήγησε σε σλόγκαν για ‘κυβέρνηση εθνικής ενότητας’ αρχικά, ‘τρίτη εντολή’ στη συνέχεια, ‘εδώ και τώρα εκλογές’μετά, ‘είμαστε δύναμη σταθερότητας’ αργότερα, ‘ψήφος ανοχής’ λίγο πριν από τις εκλογές και ‘υπεύθυνη αντιπολίτευση’ στην τελική ευθεία.
«Όταν ένα κόμμα μιλά για μία εκ των προτέρων αποδοχή του ρόλου του μόνο ως αντιπολίτευση, αποξενώνεται από τους πολίτες που όταν ψηφίζουν ενδιαφέρονται να επιλέξουν μεταξύ προτάσεων διακυβέρνησης του τόπου και όχι μεταξύ προτάσεων αντιπολίτευσης», σημειώνουν,θυμίζοντας με νόημα ότι «οι πολίτες εκλέγουν κυβερνήσεις, όχι αντιπολιτεύσεις»...
matrix24.gr
Στο άρθρο τους που δημοσιεύθηκε στο Βήμα της Κυριακής, οι δύο άνδρες αναρωτιούνται μεταξύ άλλων τι σημαίνει να είναι κανείς τρίτος με 8% όταν ο δεύτερος έχει τετραπλάσια δύναμη, παρομοιάζοντας όσους επικαλούνται την αντοχή αυτή του Κινήματος Αλλαγής με τους μουσικούς του Τιτανικού που αν και ήξεραν ότι το καράβι βουλιάζει,συνέχιζαν να παίζουν για να διασκεδάσουν τους επιβάτες του πλοίου, που πανικόβλητοι έτρεχαν αναζητώντας βάρκα για να σωθούν.
«Όσοι θέλουν ένα ‘κληρονομικό’κόμμα που θα κινείται εκεί γύρω στο 8%, καλά κάνουν και επιμένουν στην ‘αντοχή’του χώρου. Τόσοι είναι και τόσα τους φτάνουν», λένε, αντικρούοντας πάντως αυτή την άποψη με την εκτίμηση ότι το Κίνημα Αλλαγής όχι μόνο δεν άντεξε, αλλά έχασε και τις τελευταίες ελπίδες ανάκαμψής του, αν παραμείνει έτσι όπως είναι.
«Φτάνει πια με αυτούς που αρνούνται να παραδεχθούν ότι ο βασιλιάς είναι γυμνός», λένε,καταγγέλλοντας αλλοπρόσαλλες απαντήσεις της ηγεσίας για την επόμενη μέρα,προεκλογικά, αλλά και πολυγλωσσία, που οδήγησε σε σλόγκαν για ‘κυβέρνηση εθνικής ενότητας’ αρχικά, ‘τρίτη εντολή’ στη συνέχεια, ‘εδώ και τώρα εκλογές’μετά, ‘είμαστε δύναμη σταθερότητας’ αργότερα, ‘ψήφος ανοχής’ λίγο πριν από τις εκλογές και ‘υπεύθυνη αντιπολίτευση’ στην τελική ευθεία.
«Όταν ένα κόμμα μιλά για μία εκ των προτέρων αποδοχή του ρόλου του μόνο ως αντιπολίτευση, αποξενώνεται από τους πολίτες που όταν ψηφίζουν ενδιαφέρονται να επιλέξουν μεταξύ προτάσεων διακυβέρνησης του τόπου και όχι μεταξύ προτάσεων αντιπολίτευσης», σημειώνουν,θυμίζοντας με νόημα ότι «οι πολίτες εκλέγουν κυβερνήσεις, όχι αντιπολιτεύσεις»...
matrix24.gr
Δυστυχως το πασοκ εχει επιλεξει για τον εαυτο του εναν και μοναδικο ρολο τα τελευταια χρονια.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτον της συμπληρωματικης δυναμης(οποτε χρειαστει)μιας ρεβανσιστικης δεξιας.
Και τωρα εν αναμονη ειναι.
Περιμενει την ωρα που ο Μηζοτακης θα το καλεσει.