Μήνυμα της Δημάρχου Σκύδρας Κατερίνας Ιγνατιάδου για την 46η επέτειο του Πολυτεχνείου.

«Το Πολυτεχνείο ζει». Μια φράση, μια έκφραση, ένα σύνθημα ζωντανό, διαχρονικό, βαθιά χαραγμένο στην ιστορική συνείδηση του λαού και του έθνους μας.

Μια φράση σύντομη, με πολλά όμως και μεγάλα νοήματα, οράματα, ιδέες και διδάγματα.

Μια φράση σημαδιακή που χαρακτηρίζει την πρόσφατη πολιτικοκοινωνική ιστορία της χώρας μας.

Η φοιτητική – λαϊκή εξέγερση της 17ης Νοέμβρη 1973 ήταν μια ηρωική πράξη αντίδρασης και ξεσηκωμού της νεολαίας μας απέναντι στην αυθαιρεσία και στη  δικτατορία που επιβλήθηκε το 1967.

Ήταν μια υπερήφανη πράξη αντίστασης απέναντι στην ωμότητα, στην καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και στο φασισμό.

Ήταν ο ξεσηκωμός και η αντίσταση απέναντι στο φόβο, στην υποταγή και στο συμβιβασμό σ΄ένα ανελεύθερο, χουντικό καθεστώς.

Παλλαϊκό αίτημα και διεκδίκηση για ελευθερία, ανεξαρτησία, ομοψυχία, παιδεία και κοινωνική δικαιοσύνη.

«Το Πολυτεχνείο ζει». Μας καλεί σε ενότητα και σε συστράτευση για τη διαφύλαξη, την ενδυνάμωση και το βάθεμα της Δημοκρατίας.

Της Δημοκρατίας που αγκαλιάζει, σέβεται και αγωνίζεται για όλους τους πολίτες της. Η φωνή της είναι η φωνή όλων των πολιτών. Ο αγώνας της είναι ο συλλογικός αγώνας και η  φροντίδα για όλους, ακόμη και για τους «υμνητές» των ακροτήτων διότι η Δημοκρατία δεν ξεχωρίζει τους πολίτες της.

Αυτό είναι το μεγαλείο και ταυτόχρονα η δύναμή της.

Είναι η Δημοκρατία της κοινωνικής προόδου κι ανάπτυξης που ανοίγει δρόμους αμοιβαιότητας και αλληλοσεβασμού, που κατοχυρώνει το διάλογο, τη συνεργασία, τη συλλογικότητα  κι όχι τον αποκλεισμό, την απόρριψη, τη συκοφαντία και την ιδεοληψία.

Αυτή τη Δημοκρατία υπηρετούμε και για αυτήν τη Δημοκρατία αγωνιζόμαστε. Προασπίζουμε με όλους τους συμπολίτες μας, στο μέτρο του δυνατού, την κοινωνική ευημερία, την αξιοπρέπεια, την κοινωνική και εργασιακή ειρήνη κι ομαλότητα, τις ίσες ευκαιρίες, την αγάπη και την προσφορά για την πίστη και την πατρίδα, τη φροντίδα και την ευαισθησία προς όλους εκείνους που έχουν πραγματική ανάγκη για να μπορέσουν κάποια στιγμή να σταθούν και οι ίδιοι όρθιοι και περήφανοι ως ισότιμα μέλη μιας δίκαιης ανθρώπινης κοινωνίας.

Τιμάμε την επέτειο του Πολυτεχνείου, όπως θα τιμήσουμε στο επόμενο διάστημα την Ημέρα των Ενόπλων Δυνάμεων και την Εθνική Αντίσταση.

Το μήνυμα, λοιπόν, του Πολυτεχνείου είναι καθαρό και ξάστερο. Κάποιοι προσπαθούν να το καπηλευθούν, να το αμαυρώσουν, να το δυσφημίσουν, να το νοθεύσουν, να το εκμεταλλευθούν, να βάλλουν διαχωριστικές γραμμές.

Όμως αυτό στέκει μπροστά μας ψηλά, φωτεινό και ανεξίτηλο, για να μας κρατά σε εγρήγορση και για να μας καθοδηγεί.

«Το Πολυτεχνείο ζει» όσο δεν θα εφησυχάζουμε και δεν θα συμβιβαζόμαστε.

Όσο αντιστεκόμαστε σε κάθε εσωτερική ή εξωτερική επιβουλή και σφετερισμό.

Όσο η Δημοκρατία μας δεν εκφυλίζεται, δεν παρασύρεται από το λαϊκισμό και τις ακραίες συμπεριφορές, όσο δεν παραιτούμαστε από τον αγώνα και την προσπάθεια για ν΄αποτινάξουμε κάθε είδους ξενοκίνητο ή εσωτερικό ζυγό. «Το Πολυτεχνείο ζει» όσο θα βρισκόμαστε ενωμένοι, ψυχωμένοι, αισιόδοξοι και δημιουργικοί.