*Γράφει ο Χρήστος Κ. Μακρίδης
Η συνθήκη των ημερών, με τα γνωστά περιοριστικά μέτρα,
επέβαλλε σήμερα να είμαι στο λατρεμένο μου χωριό, όχι στην αγαπημένη μου Αθήνα.
Στα δικά μου άγια χώματα, την όμορφη, γλυκιά, ιδιαίτερη πατρίδα μου. Στα
Σεβαστειανά της καρδιάς μου. Το Βοριά, το Νοτιά, την Ανατολή και τη Δύση μου,
τη σταθερή πυξίδα της ζωής μου. Εδώ που οι ανάσες της ψυχής μου είναι
δυνατότερες από οπουδήποτε αλλού στον κόσμο. Εδώ που κάθε χρώμα, ήχος και
εικόνα ξετυλίγει αβίαστα το κουβάρι των παιδικών μου χρόνων, ξυπνά μέσα μου τις
παιδικές μου μνήμες. Εδώ που η ελπίδα πλημμυρίζει το είναι μου, απομακρύνει το
γκρίζο από τον ορίζοντα της σκέψης μου. Αρκεί κάθε φορά που επιστρέφεις στην
πατρώα γη, να έχεις απαλλαγεί από τυχόν επιζήμιες αρνητικές σκέψεις. Να έχεις
αποφορτιστεί, το σημαντικό και το μείζον φρονώ, από το άγχος που κουβαλάς για
τα τρέχοντα και τα ανεκπλήρωτα της ζωής σου. Να έχεις αφήσει πίσω τις
εκκρεμότητες της καθημερινότητας, να κάνεις πράγματα που σε γεμίζουν
ουσιαστικά, προσφέρουν δημιουργική διέξοδο στη σκέψη, προσδίδουν ουσιαστικό
περιεχόμενο στο χρόνο σου...
Άδραξα λοιπόν την ευκαιρία, με αφορμή την πρωτομαγιά, και
βρέθηκα στη φύση. Αναζήτησα στιγμές χαλάρωσης εκεί όπου τίποτα δε γίνεται
άσκοπα, ούτε τελεί υπό αναστολή, τίποτα δεν είναι αυταπάτη. Εκεί που ο
ανθρώπινος μόχθος σμιλεύει το χρόνο καθημερινά, ενώ η ένταση των στιγμών
αποτυπώνει την αγωνία των ανθρώπων για την επιβίωσή τους. Εκεί όπου οι
αντιξοότητες (καιρικά φαινόμενα, αδυναμία διάθεσης και μηδενικές τιμές
αναντίστοιχες με το υψηλό κόστος παραγωγής) δοκιμάζουν τις αντοχές των
ανθρώπων, την πίστη τους στις καλλιέργειες και τον τρόπο της ζωής τους. Τους
κάνουν όμως δυνατότερους και μαχητές της ζωής. Περπάτησα στη φύση όπου κάθε
στιγμή είναι απόλαυση, ένα μυστήριο, ένα θαύμα. Περιηγήθηκα τον ευλογημένο
κάμπο του χωριού μου, με τον αέναο κύκλο ζωής, που βιάζεται πάλι να προσφέρει
τους πλούσιους καρπούς του στους κατοίκους των αστικών κέντρων. Ένιωσα ευγνώμων
απέναντι στον Δημιουργό και τη ζωή για τη γαλήνη, την ευτυχία και την αρμονία
των στιγμών που άντλησα από την ομορφιά της φύσης, την αίσθηση ελευθερίας που
βίωσα μέσα στο καταπράσινο περιβάλλον...
*Χρήστος Κ. Μακρίδης
Πολιτικός Επιστήμων
- Τεχ.Γεωπόνος -
Παιδαγωγός
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου