Η “μάχη της Βουλής” για την ελληνογαλλική αμυντική συμφωνία είχε υπερβολές και από τις δύο αντιμαχόμενες πλευρές. Ο κ.Μητσοτάκης προσπάθησε να μας ανεβάσει στο “τρικολόρ συννεφάκι” του και ο κ.Τσίπρας επιλέγοντας να ακούσει όσους του εισηγήθηκαν να πει όχι στην ελληνογαλλική συμφωνία να προσπαθεί να πείσει για την επιλογή του.
Η αλήθεια είναι ως συνήθως κάπου στη μέση:
Η ελληνογαλλική αμυντική συμφωνία είναι θετική εξέλιξη για την Ελλάδα. Όχι μόνο για την προμήθεια των τριών φρεγατών Belharra και ίσως και τριών κορβετων αλλά και για την αμυντική συμφωνία που περιλαμβάνει ρήτρα συνδρομής.
Ο πρωθυπουργός παρουσίασε τη συμφωνία περίπου ως την απόλυτη θωράκιση της χώρας από την τουρκική απειλή, θυμήθηκε με ένα χρόνο καθυστέρηση ότι η Γαλλία είναι η πιο ισχυρή στρατιωτικά χώρα της Ευρώπης και διαβεβαίωσε πως ότι κι αν συμβεί από τα 6 ν.μ μίλια “και μέσα” οι Γάλλοι θα μας καλύψουν.
Η θωράκιση της χώρας μπορεί να εξασφαλιστεί μόνο με δικές μας αποφάσεις και σχέδιο το οποίο όπως φάνηκε και με την περίπτωση της συμφωνίας με τη Γαλλία, δεν υπάρχει. Καλό είναι να το αποκτήσουμε από δω και πέρα.
Είναι λάθος να δημιουργεί η κυβέρνηση τεράστιες προσδοκίες στον κόσμο για την γαλλική προστασία. Έφθασαν στο σημείο να μας θυμίζουν ότι η Γαλλία είναι πυρηνική δύναμη. Γνωστό είναι αυτό αλλά τι θέλουν να μας πουν; Ότι η Γαλλία θα ρίξει …πυρηνικά στην Τουρκία αν είναι άτακτη, όπως γράφουν σήμερα και κάποιες τουρκικές εφημερίδες; Τα δημοσιεύματα δεν είναι αθώα και υπενθυμίζουμε τις πυρηνικές φιλοδοξίες του Ερντογάν.
Η Γαλλία σε περίπτωση ελληνοτουρκικής στρατιωτικής εμπλοκής θα μπορεί να μας προσφέρει απρόσκοπτη τεχνική υποστήριξη και βοήθεια σε επίπεδο πληροφοριών. Και τα δύο εξαιρετικά σημαντικά και χρήσιμα. Το να περιμένουμε ότι θα σπεύσει ο γαλλικός στόλος είναι μάλλον υπερβολή.
Η αμυντική συμφωνία με τη Γαλλία είναι ένα ισχυρό αποτρεπτικό μήνυμα προς την Τουρκία και στην διαδικασία της αποτροπής μπορούμε να απαιτήσουμε παρουσία του γαλλικού στόλου “στα μέρη μας”. Αυτό πρέπει να επιδιώξουμε παρέχοντας ουσιαστικές διευκολύνσεις στους Γάλλους ανάλογες μ΄ αυτές που απολαμβάνουν οι Αμερικανοί χωρίς να μας έχουν προσφέρει τίποτα ουσιαστικό.
Τέλος για την αποστολή Ελλήνων στρατιωτικών στο Σαχέλ. Ο Υποναύαρχος ε.α Στέλιος Φενέκος σ΄ ένα εξαιρετικό κείμενο του εξηγεί την τουρκική διείσδυση στην περιοχή και εξηγεί πως βρίσκεται απέναντι από τη Γαλλία. Εμείς θέλουμε να αντιμετωπίσουμε την Τουρκία στο Σαχέλ; Μήπως να εξασφαλίσουμε πρώτα απ΄ όλα πως θα αναχαιτίσουμε την επιθετικότητα της στο Αιγαίο και στην ανατολική Μεσόγειο; Έχουμε ζυγίσει καλά τι μπορεί να κερδίσουμε ή τι μπορεί να χάσουμε αν εμπλέξουμε μάχιμες δυνάμεις μας στο Σαχέλ; Δε νομίζουμε ότι έχει γίνει το ζύγισμα αν κρίνουμε από το…φοβερό επιχείρημα που ακούμε από κυβερνητικούς κύκλους: “Όταν κάνεις μια τέτοια συμφωνία κάτι παίρνεις και κάτι πρέπει να δώσεις”. Να υπενθυμίσουμε σ΄ όσους έχουν αυτή την άποψη ότι η Ελλάδα “βάζει” τουλάχιστον 5 δις σ΄ αυτή τη συμφωνία, ποσό που μάλλον θα αυξηθεί σημαντικά. Επίσης να επισημάνουμε σ΄ όσους …έχουν άγχος να βγάλουν την υποχρέωση στους Γάλλους που θα …ρίξουν πυρηνικά στην Τουρκία, ότι για τα επόμενα 30 με 40 χρόνια η Γαλλία θα ΄χει πολλά να κερδίσει από την είσοδο της στον ελληνικό Στόλο. Τα πολλά λεφτά δε βγαίνουν από τις πωλήσεις αλλά από τη συντήρηση.
Στην άλλη όχθη τώρα. Στην αξιωματική αντιπολίτευση επικράτησαν εκείνοι που ήθελαν ένα ξεκάθαρο όχι στην ελληνογαλλική συμφωνία. Λάθος επιλογή. Οι παρατηρήσεις που έκανε ο κ.Τσίπρας για τα αδύναμα σημεία της συμφωνίας είναι ορθά ,αλλά το όχι του ακυρώνει την κριτική του. Θα αρκούσε αυτό που είπε στην τελευταία του παρέμβαση στη συζήτηση. Δηλαδή ότι το κόμμα του θα επιδιώξει τροποποίηση κάποιων σημείων της συμφωνίας. Το πρόβλημα της προσέγγισης θεμάτων άμυνας από το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης παραμένει και ο κ.Τσίπρας μάλλον θα πρέπει να επανεξετάσει τον κύκλο των συμβούλων του, κάποιους από τους οποίους μνημόνευσε χθες στη Βουλή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου