Δέκα ερωτήσεις - απαντήσεις για τον πόλεμο στην Ουκρανία

 

Γράφει ο Γιώργος Καπόπουλος

Πόσο θα διαρκέσει ο πόλεμος, θα περιοριστεί η σύγκρουση εντός της Ουκρανίας, πώς θα διοικήσουν οι Ρώσοι την Ουκρανία, ποιες χώρες δεν θα επιβάλουν κυρώσεις στη Μόσχα, τι θα γίνει με την Τουρκία και τα Βαλκάνια;

Η πρώτη επίθεση ευρείας κλίμακας από ένα κράτος σε άλλο είναι μια πρωτόγνωρη κατάσταση για την Ευρώπη μετά το τέλος του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου το 1945.

Εύλογα προκύπτουν κρίσιμα ερωτήματα κάποια από τα οποία είναι υπαρξιακά.

Αν η φρίκη του πολέμου, το σοκ και δέος για τους αμάχους παραπέμπει στον πόλεμο της Γιουγκοσλαβίας αλλά και στις εθνικιστικές συγκρούσεις στον Καύκασο η επίθεση κατά της Ουκρανίας κλείνει ένα κεφάλαιο και ανοίγει ένα άλλο στην ιστορία της Γηραιάς Ηπείρου.

Ερώτημα πρώτο, πόσο θα διαρκέσει ο πόλεμος;

Η προέλαση του Ρωσικού Στρατού με στόχο την κατάληψη ολόκληρης της χώρας είναι θέμα λίγων ημερών ή στην χειρότερη περίπτωση δυο εβδομάδων, χωρίς αυτό να σημαίνει το τέλος του πολέμου, καθώς η επόμενη φάση της σύγκρουσης θα είναι ένας πόλεμος φθοράς με συνδυασμό ανταρτοπόλεμου, σαμποτάζ και τρομοκρατικών επιθέσεων σε ολόκληρη την Ρωσία.

Δεύτερο ερώτημα η ένοπλη αντίσταση στους ρώσους περιορίζει την σύγκρουση εντός της Ουκρανίας;

Όχι, σε καμιά περίπτωση, καθώς δεν μπορεί να υπάρξει ανταρτοπόλεμος μακράς διαρκείας χωρίς υποστήριξη από τις όμορες χώρες της Ουκρανίας προς δυσμάς, δηλαδή την Πολωνία και την Ρουμανία κατά κύριο λόγο και ενδεχομένως την Ουγγαρία και την Σλοβακία. Θα πρόκειται δηλαδή για ουσιαστική εμπλοκή του ΝΑΤΟ στην σύγκρουση της Ουκρανίας.

Ερώτημα τρίτο, ποια θα είναι η αντίδραση της Ρωσίας αν υπάρξουν εξελίξεις στην παραπάνω κατεύθυνση;

Αν το ΝΑΤΟ εμπλακεί στην υποστήριξη ενός ανταρτοπόλεμου στα δάση και στα έλη της Δυτικής Ουκρανίας, τότε η Μόσχα θα ασκήσει πίεση στον αδύναμο κρίκο της Συμμαχίας τις τρεις Βαλτικές Χώρες.

Τέταρτο ερώτημα πώς θα διοικήσουν οι Ρώσοι την Ουκρανία;

Εδώ πρόκειται για ένα στοίχημα υψηλού κινδύνου για να μην γίνει η Ουκρανία για το Κρεμλίνο το Αφγανιστάν της Ευρώπης.

Όλα εξαρτώνται αν η Μόσχα μπορέσει να συγκροτήσει φιλική κυβέρνηση στο Κίεβο που να ελέγχει την χώρα και να μπορεί να αναλάβει την ευθύνη της επιβολής του νόμου και της τάξης.

Πέμπτο ερώτημα, υπάρχουν πέραν του Ντόνμπας ρωσόφωνοι και ρωσόφιλοι στην υπόλοιπη Ουκρανία;

Δίχως αμφιβολία με πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα την πόλη της Οδησσού. Αυτό το οποίο δεν είναι σαφές σήμερα είναι σε ποιο βαθμό τριάντα χρόνια ανεξάρτητης κρατικής υπόστασης από τα οποία τα τελευταία οκτώ ήταν ένας ακήρυκτος πόλεμος έχουν περιορίσει την Ρωσόφωνη –Ρωσόφιλη συνιστώσα του πληθυσμού της χώρας.

Έκτο ερώτημα, ποιες χώρες δεν θα ακολουθήσουν την πολιτική επιβολής σκληρών κυρώσεων στην Ρωσία;

Είναι λίγες αλλά με βαρύνουσα σημασία όπως προκύπτει από μια ματιά στην προχθεσινή συνεδρίαση του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ στην Νέα Υόρκη.

Σε σύνολο δεκαπέντε μελών τα έντεκα ψήφισαν υπέρ του καταδικαστικού για την Ρωσία ψηφίσματος, η Ρωσία έβαλλε Βέτο και η Κίνα, η Ινδία και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα απείχαν από την ψηφοφορία.

Έβδομο ερώτημα, ποιο θα είναι το επόμενο πεδίο αντιπαράθεσης της Δύσης με την Ρωσία;

Δίχως αμφιβολία η Βαλτική όπως φάνηκε προχθές από την σκληρή προειδοποίηση που απεύθυναν ο Πούτιν και ο Λαβρόφ στην Σουηδία και στην Φιλανδία να μην επιδιώξουν την ένταξη τους στο ΝΑΤΟ.

Στην περιοχή υπάρχει έτοιμο προσάναμα, που μπορεί να ανάψει ανεξέλεγκτη πυρκαγιά, οι διακρίσεις σε βάρος των ρωσικών μειονοτήτων στην Εσθονία και την Λετονία που είναι το 25% με 30% του πληθυσμού των χωρών αυτών.

Στην ίδια περιοχή υπάρχει και ο ρωσικός θύλακας του Καλίνινγκραντ μεταξύ Λιθουανίας και Πολωνίας που απέχει λίγα χιλιόμετρα από την Λευκορωσία.

Όγδοο ερώτημα, μέχρι στιγμής ποιος ευνοείται και ποιος ζημιώνεται από την έκρηξη του Πολέμου;

Μεγάλος χαμένος είναι η Ε.Ε η οποία θα πληρώσει στην Ενέργεια, στο Εμπόριο και τις Επενδύσεις το κόστος της απομόνωσης της Ρωσίας. Και ο πιο μεγάλος χαμένος εντός της Ε.Ε είναι δίχως αμφιβολία η Γερμανία.

Μεγάλος ωφελημένος καθώς ενισχύεται ο ρόλος τους στην ασφάλεια της Ευρώπης είναι οι ΗΠΑ.

Και βέβαια και η Κίνα που δεν λυπάται και πολύ για την εμπλοκή της Ουάσιγκτον σε μια ευρωπαϊκή κρίση αορίστου χρόνου.

Ένατο ερώτημα, τι σημαίνουν τα παραπάνω για την Τουρκία του Ερντογάν;

Ο πόλεμος στην Ουκρανία τερματίζει για το ορατό μέλλον την ευχέρεια ελιγμών της Άγκυρας μεταξύ Μόσχας και Ουάσιγκτον, αλλά ταυτόχρονα διευκολύνουν την εξομάλυνση των σχέσεων με τις ΗΠΑ, καθώς η Τουρκία μπορεί να ανακτήσει τον ρόλο προκεχωρημένου φυλακίου της Δύσης που διατηρούσε μέχρι το 1989-91.

Δέκατο ερώτημα, εκτός από την Βαλτική ποια άλλη περιοχή μπορεί να αποσταθεροποιηθεί λόγω του πολέμου στην Ουκρανία;

Τα Βαλκάνια, όπου η Μόσχα έχει ιστορικά ερείσματα και μπορεί να ελιχθεί αξιοποιώντας όλους όσοι είναι δυσαρεστημένοι από το Στάτους Κβο που επέβαλλε η Δύση μετά την διάλυση της Γιουγκοσλαβίας το 1991. 

Πηγή: ieidiseis.gr