Αβέβαιο το μέλλον της Θύελλας Σαρακηνών

 

 Αφού έκανε το ακατόρθωτο η Θύελλα Σαρακηνών , όλα δείχνουν ότι οδεύει ξανά προς το ...άδοξο παρελθόν της .
Μετά από αρκετά χρόνια αδράνειας πριν έξι χρόνια ξεκίνησε μια ξέφρενη ανοδική πορεία  υπό την προεδρία του νεαρού Ηλία Αταλασίδη. Έφτασε στην Γ Εθνική  και μάλιστα προσπάθησε  να ανέβει και στην Σούπερ  Λιγκ -2.Το μέχρι πρότινος ασήμαντο ποδοσφαιρικά χωριό των 300 κατοίκων έγραψε μια απρόσμενη  και ίσως απίθανη ιστορία. 'Ολα όμως , όπως φαίνεται έχουν ένα τέλος . Ο Ηλίας Αταλασίδης  με ανακοίνωση στο fb  κάνει γνωστό ότι αποχωρεί. Ο καθένας  και πολύ περισσότερο οι συγχωριανοί του καταλαβαίνουν  ότι μάλλον τελειώνει και αυτό το ποδοσφαιρικό όνειρο. 

Ο αποχωρών πρόεδρος δηλώνει ευχαριστημένος με όσα πέρασε αυτά τα χρόνια. Δηλώνει όμως δημόσια ότι δεν είχε καμία απολύτως βοήθεια από τον Δήμο , σε αντίθεση με άλλους Δήμους που βοήθησαν τις ομάδες τους. 

 

ΟΛΗ Η ΔΗΛΩΣΗ ΤΟΥ

 

 

Μετά απο 6 χρόνια στο τιμόνι της Θύελλας Σαρακηνών ήρθε το πλήρωμα του χρόνου και για εμένα.

Με ανάμεικτα συναισθήματα ανακοινώνω οτι παραιτούμαι απο πρόεδρος και σταματάω καθε ενασχόληση μου με το ποδόσφαιρο.

Ελπίζω να βρεθούν συνεχιστές του εγχειρήματος αλλά δυστυχώς δεν είμαι αισιόδοξος(δεν είναι πολλοί οι τρελοί που με το υπάρχων εχθρικό προς τους παράγοντες πλαίσιο θα το τολμούσαν),σε καθε περίπτωση δύναμαι να βοηθήσω όπως κ όπου μπορώ σε περίπτωση που υπάρξει βούληση για διάδοχη κατάσταση.

Κάνοντας μια ανασκόπηση θα έλεγα πως οι στιγμές που ζήσαμε ήταν ανεπανάληπτες και δεν θα τις αντάλλασα με όλα τα χρήματα του κόσμου.

Κάθε χρονιά και ένα ρεκόρ,μια άνοδος και μια επιτυχία…

Τρίτη συνεχόμενη χρονιά η ομάδα παρέμεινε στην γ εθνική ενω πέρσι κάναμε και πρωταθλητισμό διεκδικώντας μια θεση στα μπαραζ ανόδου της SL2 κάτι που αποτελεί ασύλληπτου μεγέθους επιτύχια αν αναλογιστεί κανείς οτι η κοινότητα των Σαρακηνών έχει πληθυσμό 330 κάτοικους και είναι ένα ορεινό χωριό της Πέλλας κοντά στα βόρεια σύνορα της χώρας.

Θέλω να ευχαριστήσω προσωπικά όλους όσους στάθηκαν δίπλα μου αυτά τα χρόνια αγκαλιάζοντας αυτή την προσπάθεια(ανιδιοτελώς και ιδιοτελώς)και συνέβαλαν στο να πραγματοποιηθεί αυτο το μινι ποδοσφαιρικό θαύμα.

Χαίρομαι ιδιαιτέρως που εκτός απο αναμνήσεις και οπτικοακουστικό υλικό αφήνω πίσω μου και ένα νεόδμητο γήπεδο στολίδι(Τζιούτζης Γ. Ευάγγελος προς τιμήν του παππού μου εκ των ιδρυτών της ομάδος το 1982)που θα αποτελεί παρακαταθήκη για το μέλλον και την ποδοσφαιρική επιβίωση/ανάσταση της ομάδος.

Ένα γήπεδο που κατασκευάστηκε εξ ολοκλήρου με ιδία κεφάλαια.

Στο σημείο αυτό θα ηθελα να στηλιτεύσω την ανυπαρξία της τοπικής αυτοδιοίκησης που σε αντίθεση με τους υπόλοιπους δήμους του νομού αλλά και όλων των δήμων της χώρας που είχαν ομάδες στην γ εθνική,σφύριζε αδιάφορα όλα αυτά τα χρόνια δίνοντας μεχρι και πρόσφατα ανεκπλήρωτες υποσχέσεις.(καμία έκπληξη όταν μιλάμε για πολιτικούς)

Εδω και 6 χρόνια λάβαμε 0 ευρω απο τον Δήμο Αλμωπίας είτε για το γήπεδο είτε για την ομάδα.

Τέλος θεωρώ ως μέγιστη επιτυχία το γεγονός πως δεν υπάρχει έστω και ένας παίκτης,μέλος προπονητικού τιμ κλπ που να βρεθεί να ισχυριστεί πως του οφείλεται έστω και ένα ευρω.

Όπως στην ζωή έτσι και στον αθλητισμό όλα είναι κύκλο

ι…Ένας κύκλος έκλεισε αλλά δεν αποκλείεται να ανοίξει κάποιος νέος ξανά στο μέλλον και πάντα μέσα απ´την καψούρα μου την ομάδα του χωριού που μεγάλωσαν οι προγόνοι μου την Θύελλα Σαρακηνων.

 

Με τιμή Ηλίας Αταλασίδης.