Να μην κατεδαφιστει η ¨ΑΣΠΡΗ ΑΠΟΘΗΚΗ " στην Αριδαία

 

 ΜΙΚΡΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΑΠΟ ΤΟΝ ΓΟΥΛΗ ΙΩΑΝΝΙΔΗ 

ΠΡΩΗΝ ΔΗΜΑΡΧΟ ΑΡΙΔΑΙΑΣ 

 Τον τελευταίο καιρό διέρρευσαν πληροφορίες ότι υπάρχουν σκέψεις να κατεδαφιστεί το ιστορικό
κτήριο της Άσπρης Αποθήκης (Διοικητήριο). Μάλιστα λέγεται ότι έχει κριθεί κατεδαφιστέο.
Προς θεού μην επαναληφθεί το έγκλημα που έγινε με την κατεδάφιση του ιστορικού κτηρίου του
πρώτου Δημοτικού Σχολείου Αριδαίας.
Πέντε κουβέντες για την περίπτωση του Δημοτικού για να την συνδέσουμε με τη νέα που αφορά στο
ιστορικό κτήριο της Άσπρης Αποθήκης. Υπενθυμίζω ότι με τρεις επιστολές μου: Αύγουστο του 1999, Ιούνιο του
2002 και Φεβρουάριο του 2006 παρακάλεσα τους αρμόδιους να αποφύγουν την κατεδάφιση του και
υποδείκνυα την κατασκευή του νέου κτηρίου του πρώτου Δημοτικού να γίνει σε ευρύχωρο τμήμα του
κρατικού οικοπέδου του «Φυτώριου» Αριδαίας, το δε ιστορικό κτήριο που είχε ήδη επισκευαστεί από τις
αρμόδιες υπηρεσίες του κράτους να διατεθεί για Λαογραφικές – Πολιτιστικές δραστηριότητες της Αλμωπίας
στον Δήμο. Δυστυχώς οι παραινέσεις και παρακλήσεις δεν πάρθηκαν υπόψιν των αρμοδίων.
Το παλιό κτήριο κατεδαφίστηκε. Η νέα, δύο κτηρίων, σχολική μονάδα κατασκευάστηκε στο ίδιο
οικόπεδο, όπου όμως ασφυκτιά λόγω μεγέθους. Με μικρό αύλειο χώρο χωρίς προοπτικές ανάπτυξης χώρων
άθλησης και άλλων δραστηριοτήτων. Στην προσπάθεια εκείνη συμπαραστάτες υπήρξαν η σεβαστή στον Δήμοδιδασκάλισσα κα. Ε. Σπανάκη – Κιλικλή και ο φίλος γιατρός κ. Πάρης Κεκλίκογλου, που τον διακρίνει μια ιδιαίτερη ευαισθησία για τα θέματα που αφορούν την γενέτειρά μας Αλμωπία. Με επιστολή μου στης 28 Απριλίου του 2007 τους ευχαρίστησα για την συμπαράσταση και την ευαισθησία τους. Στο υστερόγραφο έγραφα, ίσως από διαίσθηση:
«Θύμα κάποιων» υπήρξε το παλιό κτήριο του πρώτου Δημοτικού. ΕΛΠΙΖΩ ΝΑ ΜΗΝ ΥΠΑΡΞΟΥΝ ΜΙΜΗΤΕΣ ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ ΤΟ ΙΔΙΟ ΓΙΑ ΤΟ ΔΙΟΙΚΗΤΗΡΙΟ (ΑΣΠΡΗ ΑΠΟΘΗΚΗ) ΚΑΙ ΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟ ΓΥΜΝΑΣΙΟ (ΚΟΚΚΙΝΗ ΑΠΟΘΗΚΗ). ΑΣ ΣΩΘΟΥΝ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΑΥΤΑ.
Λίγα στοιχεία για την ιστορία του κτηρίου. Θεμελιώθηκε στα μέσα της δεκαετίας 1920-1930. Το 1929
άρχισε να χρησιμοποιείται, πριν ολοκληρωθούν όλες οι εργασίες, από τη νεοϊδρυθείσα τότε
«ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΤΙΚΗΝ ΤΡΑΠΕΖΑΝ ΚΑΡΑΤΖΟΒΑΣ» με την συναίνεση του ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ κοινοτήτων Καρατζόβας που ήταν ο ιδιοκτήτης του κτηρίου.
Η Συνεταιριστική Τράπεζα δημιουργήθηκε από τους 30 αγροτικούς συνεταιρισμούς που υπήρχαν στην
Καρατζόβα. Με μετόχους λοιπόν όλους τους παραγωγούς της επαρχίας, απέβλεπε στο να βελτιώσει και να προστατέψει τα προϊόντα που παράγονταν στην επαρχία και να πετυχαίνει καλύτερες τιμές προς όφελος των παραγωγών.
Ο σύνδεσμος κοινοτήτων Καρατζόβας ιδρύθηκε από τις κοινότητες της επαρχίας τον Οκτώβριο του
1928 όπως αναγράφεται σε έντυπο που συνυπέγραψε ο Νικόλαος Αθ. Σινόπουλος τον Αύγουστο του 1948
(πρωτότυπο υπάρχει στο αρχείο μου).
Σκοπός την ίδρυσης αναφέρεται «η προαγωγή της επαρχίας μέσα από κοινωφελή έργα». Σύνθημά του το ρητό του Πλάτωνα « Η αναζήτηση του καλού για τους άλλους σημαίνει εύρεση του δικού μα καλού». Στο αρχείο – βιβλιοθήκη μου υπάρχει πρωτότυπο έντυπο που συνόδεψε την παρουσία του Συνδέσμου και της συνεταιριστικής Τράπεζας σε εκθεσιακό περίπτερο στην Δ’ (τέταρτη) Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης 15-30
Σεπτεμβρίου 1929. Το έντυπο αυτό παρουσιάζει τα συγκριτικά πλεονεκτήματα της επαρχίας Καρατζόβας(Αλμωπία) καθώς και στοιχεία για κάθε προϊόν, κυρίως τα εξαγόμενα, που παρήγαγε ο τόπος όπως κόκκινο
πιπέρι, κουκούλια, καπνά, φασόλια κοκκάρι, βαμβάκι, σουσάμι. Από το 1929 λειτούργησε στην Αρδέα ο «ΑΥΤΟΝΟΜΟΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΕΡΥΘΡΟΥ ΠΙΠΕΡΕΩΣ ΚΑΡΑΤΖΟΒΑΣ» στην Άσπρη Αποθήκη. Εκτός της συγκέντρωσης και επεξεργασίας κάποιων προϊόντων στην Άσπρη Αποθήκη, το κτήριο λειτούργησε και ως διοικητήριο στεγάζοντας για χρόνια διάφορες υπηρεσίες. Ενδεικτικά αναφέρω: 

·Επαρχείο Αλμωπίας

·Οργανισμός κόκκινου πιπεριού ·Οικονομική Εφορία ·Ταχυδρομείο ·Ειρηνοδικείο ·Ιδιωτική Τεχνική Σχολή

·Εφορία Καπνού · 

Γεωπόνοι Υπουργείου Γεωργίας ·

Αγρονομείο ·

Γραφείο Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης

·Τμήματα τάξεων του Γυμνασίου και Λυκείου Αριδαίας 

·Μορφωτικός Σύλλογος Αριδαίας «Η Αλμωπία» και άλλα. 

Στον αύλειο χώρο κατασκευάστηκε το γήπεδο μπάσκετ όπου ο Φ.Ο.Α έδινε τα πρώτα χρόνια τα επίσημα παιχνίδια του μέχρι που λειτούργησε το κλειστό Γυμναστήριο το 1986.
Το κτήριο στην κατοχή επιτάχτηκε από τους κατακτητές όπου τοποθετήθηκαν κανόνια για να βάζουν
κατά των θέσεων των αντιστασιακών ομάδων. Για τον λόγο αυτόν έγινε στόχο των αντιστασιακών, με
συνέπεια να υποστεί από τα βλήματα κάποιες ζημιές οι οποίες, μετεμφυλιακά, αποκαταστάθηκαν και τη
δεκαετία του 1960-1970 ο εργολάβος Θεοδόσιος Ιωάννου Ιωαννίδης μετέτρεψε τα ξύλινα δάπεδα σε δάπεδα από οπλισμένο σκυρόδεμα.
Τη δεκαετία 1980-1990 επί δημαρχίας Γιώργου Θ. Ιωαννίδη, με συμβολαιογραφικές πράξεις,
μεταφέρθηκε η κυριότητα της Άσπρης Αποθήκης με το οικόπεδο της καθώς και το οικόπεδο πίσω από το κτήριο του Ο.Τ.Ε, όπου προπολεμικά είχε ξεκινήσει να κτίζεται νοσοκομείο, την κυριότητα του Δήμου Αριδαίας. Ο Δήμος Αριδαίας ανέλαβε να ξεπληρώσει τις προς τρίτους υποχρεώσεις του Συνδέσμου που επί δεκαετίες είχαν συσσωρευτεί. Στόχος της τότε Δημοτικής Αρχής ήταν η εύρεση κρατικών κεφαλαίων για τη βελτίωση του κτηρίου και της λειτουργικότητας του ώστε να στεγάσει όλες τις υπηρεσίες της Αλμωπίας.
Κεφάλαια βρέθηκαν και οι εργασίες ξεκίνησαν μέχρι τους σεισμούς του 1990, 21 Δεκεμβρίου. Με την αλλαγή της Δημοτικής Αρχής δε δόθηκε συνέχεια.
Για 33,5 χρόνια το κτήριο είναι εγκαταλειμμένο. Σήμερα λέγεται ότι κρίθηκε κατεδαφιστέο. Από
ποιους; Ένα τέτοιο κτήριο της ιστορικής αξίας της Άσπρης Αποθήκης πρέπει να κριθεί από εξειδικευμένους επιστήμονες με ειδικές γνώσεις. Δε γνωρίζω εάν πραγματικά έχει κριθεί και από ποιους. Θα ήμουν τελευταίος που θα έκρινα κάποιους ειδικούς πάνω στην επιστήμη τους. Γνωρίζω, και θα κάνω χρήση του ονόματος χωρίς να έχω την άδεια της, ότι η συντοπίτισσα μας Μηχανικός κυρία Αρτοπούλου, παρά τα νεαρό της ηλικίας της, διαθέτει εμπειρίες από προγράμματα του Δήμου Τρικκαίων (Τρίκαλα). Θα ήταν καλό να ζητηθεί η γνώμη της και οι γνώσεις – εμπειρίες που έχει συσσωρεύσει. Πιστεύω ότι δε θα αρνηθεί.
Είναι υποχρέωση όλων μας, πριν γίνει οτιδήποτε, να εξαντληθούν όλες οι δυνατότητες που υπάρχουν
για την σωτηρία του ιστορικού κτιρίου.
Ζητώ συγνώμη για το μέγεθος του κειμένου μου αλλά όσο κι αν προσπάθησα δεν μπόρεσα να το
περιορίσω περισσότερο για ένα θέμα όπως είναι η σωτηρία του ιστορικού αυτού κτιρίου, το οποίο από την ημέρα θεμελίωσής του ως και σήμερα ταυτίζεται με ιστορικές στιγμές της επαρχίας μας σε πολλούς τομείς:
Συνεταιριστικό κίνημα, Συνεργατικότητα, Κατοχή, Εμφύλιος κτλ.

Ευχαριστώ για την υπομονή σας και ζητώ την συμπαράταξη όλων για την σωτηρία του ιστορικού
κτιρίου.

Ιωαννίδης Θ. Γιώργος (Γούλης)
πρώην Δήμαρχος Αριδαίας