Αντιγράφω από το Θρακομακεδών Κομοτηνή
Για το συγχωριανό, συμμαθητή και φίλο Τραϊανό Πασόη.
Α. 1965-67 περίπου. Πρώτα χρόνια της εφηβικής μας ηλικίας.
Καθόμασταν σε μια γκραμάντα. (Σωρός από πέτρες που υπήρχαν και υπάρχουν ανάμεσα στα χωράφια του χωριού)
Εκεί επινοήσαμε ένα πρωτότυπο, για τότε αλλά και για σήμερα, τρισδιάστατο παζλ. Πήραμε μια πέτρα στο μέγεθος πεπονιού, την κομματιάσαμε σε πολλά κομμάτια και ύστερα προσπαθήσαμε να τη συναρμολογήσουμε.
Έτσι κατακτούσαμε τον κόσμο. Με αφέλεια και πρωτοποριακή επιδεξιότητα.
Β. Δεκαετία του 1980. Μετά την αγωνιστική κινητοποίηση των Λουτρακιωτών κατά του ιδιοκτησιακού καθεστώτος των Λουτρών, τα Λουτρά περιήλθαν στην ιδιοκτησία της τότε κοινότητας Λουτρακίου. Εσύ όμως προέβλεπες ότι εκείνη η λύση δεν θα ήταν μόνιμη και ασφαλής .( σ.σ. Νίκο υπήρχαν και ελάχιστοι ακόμη που πίστευαν το ίδιο)Πρότεινες την ίδρυση Εταιρείας Λαϊκής Βάσης. Και αγωνίστηκες γι’ αυτό. Παρόλα αυτά, όμως, δε βρήκες τη συμπαράσταση που προσδοκούσες τόσο από το κοινοτικό συμβούλιο όσο και από τους κατοίκους του χωριού.
Κάποιο Πάσχα που βρισκόμουν στο χωριό, με κάλεσες και πήγαμε μαζί, στον τότε πρόεδρο της κοινότητας, για να επιχειρηματολογήσουμε και να τον πείσουμε για την αναγκαιότητα ίδρυσης Εταιρίας Λαϊκής Βάσης. Το κύριο επιχείρημά μας , ότι δυο καρπούζια (κοινότητα και Λουτρά) κάτω από την ίδια μασχάλη δε χωρούν, δεν ήταν ικανό για να πείσει τον πρόεδρο. Εάν υιοθετούνταν η πρότασή σου, ίσως σήμερα το ιδιοκτησιακό καθεστώς των Λουτρών να ήταν διαφορετικό.
Γ. Δεκαετία του 2010. Καλοκαίρι και βράδυ, μόνοι μας στο καφενείο του Χρήστου και της Εριφύλης.
Τα τσίπουρα και οι μεζέδες θα έκλειναν έναν κύκλο ζωής πενήντα και πλέον ετών. Ήταν η τελευταία ζωντανή και κατά πρόσωπο επικοινωνία μας.
Η συζήτηση γύρω από το θέμα Μακεδονία – Μακεδόνες έδειξε ότι μεταξύ μας υπήρχε και μια μεγάλη διαφωνία. Ο καθένας είχε τη δική του οπτική.
Χωρίσαμε με την υπόσχεση ότι θα τα ξαναπούμε, έστω και αν διαφωνούσαμε.
Δεν ξανασυναντηθήκαμε ποτέ. Σε μια και μοναδική τηλεφωνική επικοινωνία που είχαμε, κυριάρχησε το θέμα της υγείας σου.
Σήμερα, πρώτη και μεγαλύτερη μέρα του καλοκαιριού, κίνησες για το αιώνιο ταξίδι σου.
Η σκέψη μου ότι ήσουν ένας έντιμος , ειλικρινής και ανιδιοτελής φίλος θα σε συνοδεύει για πάντα.
Φίλε Τραϊανέ, καλό σου ταξίδι.
Κομοτηνή 21 Ιουνίου 2023.
Νίκος από Κομοτηνή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου