Σκληρό παζάρι για την τιμή του ροδάκινου

Ζήτησαν τιμή αλλά τιμή δεν πήραν οι εκπρόσωποι των ροδακινοπαραγωγών που συναντήθηκαν με την ηγεσία του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης. Η συνάντηση της επταμελούς επιτροπής των αγροτών

από την Ημαθία, την Πέλλα και τη Λάρισα με τον υφυπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης Γιάννη Δριβελέγκα δεν έφερε τα αναμενόμενα, ωστόσο δεν πήγε και εντελώς χαμένη.

Η διαπραγματευτική επιτροπή κατάφερε να διασφαλίσει από τον κ. Δριβελέγκα ότι από φέτος θα γίνεται ξεχωριστή σύμβαση μεταξύ ομάδας παραγωγών και εργοστασίου κατά περιοχή, δηλαδή γραπτό συμβόλαιο, με συμβαλλόμενους τον πρόεδρο της ομάδας παραγωγών και τον διευθυντή του εργοστασίου. Επιπλέον οι παραγωγοί του προϊόντος θα πληρώνονται κατευθείαν από το εργοστάσιο και τα χρήματα θα μπαίνουν στους προσωπικά τραπεζικούς λογαριασμούς τους.

Η διαπραγματευτική επιτροπή διασφάλισε επίσης τη σύσταση επιτροπής από στελέχη του υπουργείου, η οποία θα ελέγχει το εμπόρευμα που τυχόν θα κρίνεται κατώτερης ποιότητας από τους βιομηχάνους - “τις περισσότερες φορές για να ρίξουν την τιμή”, όπως υπογράμμισε στη “Μ” ο πρόεδρος της Αυθόρμητης Κίνησης Αγροτών Ημαθίας Τάσος Χαλκίδης, ο οποίος ήταν μεταξύ των μελών της διαπραγματευτικής επιτροπής.

Η διαπραγμάτευση

Η συζήτηση, ως ήταν αναμενόμενο, επικεντρώθηκε στην ουσία της υπόθεσης, που είναι η τιμή πώλησης του προϊόντος στις βιομηχανίες. Το υπουργείο αρνήθηκε να συζητήσει το θέμα της τιμής, καθώς η ηγεσία του κρίνει πως στο πλαίσιο της ελεύθερης αγοράς καθεμία ομάδα παραγωγών θα πρέπει να διαπραγματεύεται με τις βιομηχανίες, γεγονός που προβληματίζει τους παραγωγούς, αφού “ο ανταγωνισμός θα ρίξει τις τιμές, καθώς είναι σχεδόν αδύνατο να υπάρξει συντονισμός μεταξύ των ομάδων παραγωγών”.

Κατά το παράδειγμα της ηγεσίας του υπουργείου, και ο εκπρόσωπος των βιομηχάνων Κ. Αποστόλου θύμισε στους παραγωγούς ότι στην αγορά κυριαρχεί το ελεύθερο εμπόριο και εισηγήθηκε ξεχωριστές συναντήσεις κάθε ομάδας με τη βιομηχανία της εκάστοτε περιοχής για τον καθορισμό της τιμής.

Ζητούν 30 λεπτά αλλά... 

Φέτος η παραγωγή ροδάκινων είναι κατά 50.000 τόνους λιγότερη σε σχέση με πέρυσι στην Ημαθία και την Πέλλα εξαιτίας της μειωμένης τιμής των τελευταίων χρόνων, που υποχρέωσε τους παραγωγούς να εκριζώσουν πολλά δένδρα και να στραφούν σε άλλες καλλιέργειες, αλλά και εξαιτίας των φετινών καιρικών συνθηκών. Οι δύο παράγοντες δημιουργούν συνθήκες για τη διεκδίκηση καλύτερης τιμής του προϊόντος.

Σε κοινές συσκέψεις των ροδακινοπαραγωγών αποφασίστηκε να θέσουν κατώτατο όριο διαπραγμάτευσης της τιμής στα 30 λεπτά το κιλό. Οι βιομηχανίες δίνουν το πολύ έως 23 λεπτά το κιλό επικαλούμενες την αύξηση και του δικού τους κόστους. Για παράδειγμα, η τιμή της ζάχαρης είναι διπλάσια από πέρυσι λόγω έλλειψης στην ΕΕ, το κόστος για το κουτί της κομπόστας αυξήθηκε κατά 10%, ενώ ανοδική πορεία ακολούθησαν οι τιμές του ρεύματος και των καυσίμων.

Μπροστά σε αυτό το αδιέξοδο ο κ. Χαλκίδης, μεταφέροντας και την άποψη των παραγωγών όπως αυτή διαμορφώθηκε στις κατά τόπους συνελεύσεις, δήλωσε στη “Μ”: “Οι ομάδες παραγωγών θα πρέπει να στοιχηθούν πίσω από τη διαπραγματευτική ομάδα, ώστε να έχουμε ένα σωστό αποτέλεσμα. Η πρότασή μας για την τιμή είναι 30 λεπτά το κιλό και πάνω. Δεν θέλουμε να εκμεταλλευτούμε καταστάσεις επειδή φέτος υπάρχει έλλειψη προϊόντος. Εμείς θέλουμε να βάλουμε μια βάση φέτος και για τις επόμενες χρονιές. Θέλουμε να υπάρχει μια ισορροπία μεταξύ αγρότη και βιομηχανίας. Αν δεν υπάρχει βιομηχανία, δεν μπορούμε να υπάρξουμε. Όμως αν δεν υπάρχει πρώτη ύλη, δεν μπορεί να υπάρξει και βιομηχανία”.

Οι επόμενες ημέρες θα είναι καθοριστικές, καθώς θα πραγματοποιηθούν νέες συνελεύσεις των αγροτών, για να εξεταστούν τα δεδομένα μετά τη συνάντησή των εκπροσώπων τους με την ηγεσία του υπουργείου και για να διαμορφώσουν τον τρόπο αντίδρασής τους.

Μεσάζοντες και προμήθειες

Είναι κοινά αποδεκτό ότι ο καταναλωτής αγοράζει το επιτραπέζιο ροδάκινο πολύ ακριβότερα απ’ όσο το πουλάει ο παραγωγός στον έμπορο. “Σε μανάβικο της Βέροιας 500 μέτρα από το χωράφι το ροδάκινο πουλιέται 2,40 ευρώ, τη στιγμή που ο παραγωγός το πούλησε στον έμπορο 30-35 λεπτά”, αναφέρει ο κ. Χαλκίδης και επιρρίπτει τις ευθύνες στους ίδιους τους αγρότες, αλλά και σε όσους διοικούν τις συνεταιριστικές οργανώσεις. “Δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις προέδρων ΕΑΣ (Ενώσεων Αγροτικών Συνεταιρισμών) που παίρνουν μίζες για να προωθήσουν το προϊόν σε συγκεκριμένες βιομηχανίες ή εμπόρους”, προσθέτει, διευκρινίζοντας ότι στον αγροτικό κόσμο τέτοιες περιπτώσεις είναι γνωστές. “Δεν φταίει καμιά κυβέρνηση και κανένα υπουργείο αν εμείς οι ίδιοι οι αγρότες δεν μπορούμε να προστατέψουμε το επάγγελμά μας και αφήνουμε φαινόμενα διαφθοράς να μας διασύρουν. Είναι κοινό μυστικό ότι διακινούνται μεγάλα χρηματικά ποσά κάτω από το τραπέζι. Για παράδειγμα, αν κάποιος έχει συμφωνήσει προμήθεια 2% για μια ποσότητα 10.000 τόνων, αυτομάτως βάζει στην τσέπη του 200.000 ευρώ”, κατέληξε ο κ. Χαλκίδης.