ΣΦΑΓΕΙΑ ΑΛΜΩΠΙΑΣ Α.Ε Μοναδικές προδιαγραφές για τα ελληνικά δεδομένα με απόλυτο σεβασμό στον κτηνοτρόφο και το περιβάλλον

Οι πολίτες στο Νομό Πέλλας και ειδικότερα στην περιοχή Αλμωπίας,  πρέπει να νιώθουν υπερήφανοι για το ποιόν της εταιρείας «Σφαγεία Αλμωπίας».

Χωρίς καμία δόση υπερβολής, ο ιθύνων νους της επιχείρησης, κ. Μεγαλοβασίλης Βασίλειος, προέταξε το κοινό συμφέρον και με ευαγγέλιο την πρόοδο της κτηνοτροφίας δημιούργησε μία μονάδα πρότυπο σε όλη την χώρα και όχι μόνο. Χωρίς να υπολογίζει το κόστος και κυνηγώντας κάθε ελπίδα που έδινε ο επενδυτικός νόμος, κατάφερε, με πείσμα και επιμονή, να πληρεί οποιαδήποτε Ευρωπαϊκή και Κοινοτική Νομοθεσία αναφορικά με τα σφαγεία και τα απόβλητα τους. 

Το rederingμε το οποίο εκμεταλλεύεται τα υπολείμματα της τρίτης κατηγορίας, τα κρεατάλευρα. Από αυτήν την κατηγορία παίρνει το λίπος που πάει για βιοντίζελ και το 
 κρεατάλευρο που πάει για σκυλοτροφές

Αποτεφρωτήρας για τα επικίνδυνα και λιγότερο επικίνδυνα απόβλητα με 0% έκλυση στο περιβάλλον

υπερήφανοι για το ποιόν της εταιρείας «Σφαγεία Αλμωπίας».

«Το 1998 ενταχθήκαμε σε επενδυτικό πρόγραμμα με περίπου 350εκ.» μας εξηγεί ο κ. Μεγαλοβασίλης κατά την ξενάγηση μας στον εντυπωσιακό χώρο των σφαγείων και σημειώνει: «Στο ξεκίνημα είχαμε αρκετά προβλήματα με τους κτηνοτρόφους να είναι μαθημένοι σε άλλες καταστάσεις. Αλλά και ο ανταγωνισμός ήταν αρκετά σκληρός αν σκεφτείτε ότι στο Νομό υπάρχουν πλέον 4 σφαγεία». 

ΣΗΜΕΙΟ ΚΑΜΠΗΣ ΤΟ 2002

Τα εμπόδια ξεπεράστηκαν σιγά σιγά με τα Σφαγεία Αλμωπίας να εδραιώνονται στην συνείδηση των παραγωγών για να έρθει στην συνέχεια το 2002 η οποία αποτελεί μια σημαντική χρονιά. «Σημείο καμπής» την ονομάζει ο κ. Μεγαλοβασίλης διότι ήταν η χρονιά εμφάνισης της νόσος των τρελών αγελάδων και  πλέον τα ζωικά απόβλητα έπρεπε να χωρίζονται σε τρεις κατηγορίες. Τα επικίνδυνα, τα λιγότερο επικίνδυνα  και τα υλικα χαμηλού κινδύνου. Όλα αυτά, όπως καταλαβαίνετε, απαιτούσαν τεράστια χρηματικά ποσά για οποιοδήποτε σφαγείο. 

Το νερό που βγαίνει από τον «βιολογικό πρότυπο» είναι πραγματικά όπως του εμφιαλωμένου, κατάλληλο για άρδευση.

ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΠΡΩΤΟΥΣ 

Ο κ. Μεγαλοβασίλης, ανήσυχος εκ της φύσεως του δεν μπορούσε να διανοηθεί ότι θα κρατούσε την επιχείρηση του «μακριά» από τη νομοθεσία. Υπέρμαχος της προστασίας του φυσικού περιβάλλοντος πήρε την μεγάλη απόφαση να συνεχίσει τις επενδύσεις, σύμφωνα με τους νέους κανονισμούς. Ήταν από τους πρώτους στην Ελλάδα. Σήμερα η μονάδα του rederingκοστίζει πάνω από 1,5εκ ευρώ και με τα μηχανήματα που περιμένει να προστεθούν η επένδυση αγγίζει τα 2εκ ευρώ. Πρόκειται για το τμήμα της επεξεργασίας της τρίτης κατηγορίας των υπολειμμάτων, τωνυλικών χαμηλού κινδύνου, από τα οποία εκμεταλλεύεται το λίπος που πάει για βιοντίζελ και το κρεατάλευρο που πάει για σκυλοτροφές.

ΜΕ ΔΙΠΛΩΜΑ ΕΥΡΕΣΙΤΕΧΝΙΑΣ Ο ΒΙΟΛΟΓΙΚΟΣ

Αναφορικά με το περιβάλλον και τις επιπτώσεις των υγρών αποβλήτων είναι γεγονός και το παραδέχεται και ο ίδιος ο επιχειρηματίας ότι αντιμετώπιζε  πρόβλημα αρχικά διότι δεν υπήρχε η κατάλληλη τεχνολογία. «Βρέθηκε όμως ένας άνθρωπος ο οποίος έχει μια παγκόσμια πατέντα» μας εκμυστηρεύεται και με περηφάνια δηλώνει ότι πλέον όλα αυτά αποτελούν παρελθόν. Όπως μας εξηγεί: «Όλα τα υγρά απόβλητα πλέον,διυλίζονται μέσα σε ένα βιοαντιδραστήρα ο οποίος έχει τη μορφή βιολογικού καθαρισμού και το αποτέλεσμα είναι πασιφανές γιατί δεν μπορείς να ξεχωρίσεις το νερό που βγαίνει από τον βιολογικό  με το εμφιαλωμένο.  Είναι τέλειας καθαρότητας». 

Τυποποιητήριο αλλαντοποιείο με παραγωγή εξαιρετικής  ποιότητας λουκάνικων και καβουρμά υπό την επίβλεψη πολύ έμπειρου τεχνολόγου τροφίμων

ΑΠΟΤΕΦΡΩΤΗΡΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ ΕΝΑ ΚΑΙ ΔΥΟ

Όσον αφορά τα απόβλητα της κατηγορίας ένα και δύο, ο κ. Μεγαλοβασίλης φρόντισε και για αυτά. «Επενδύσαμε σεαποτεφρωτήραγια τα επικίνδυνα και λιγότερο επικίνδυνα απόβλητα. Είναι ότι πιο σύγχρονο υπάρχει, πυρολυτικόςκαι δεν εκλύει στο περιβάλλον τίποτα, σύμφωνα με τις τελευταίες προδιαγραφές». Ο αποτεφρωτήρας και ο νέος βιολογικός έχουν ενταχθεί σ’ ένα πρόγραμμα περίπου 2.250.000ευρώ. Έχειυλοποιηθεί το 75% αυτού του προγράμματος και το υπόλοιπο 25%, που αφορά την αλλαντοποιία θα καθυστερήσει ένα με δύο χρόνια, λόγο των οικονομικών συνθηκών και λόγο τις «αδυναμίας» των τραπεζών να στηρίξουν τέτοιες επενδυτικές ενέργειες.

ΕΙΜΑΣΤΕ ΠΕΡΗΦΑΝΟΙ

Ο Βασίλης Μεγαλοβασίλης διαβεβαιώνει όλον τον κόσμο της περιοχής που δραστηριοποιείται αλλά και γενικά του Νομού ότι το σφαγείο Αλμωπίας, στη Φούστανη, είναι πρότυπο σφαγείο. Εφαρμόζεται απαρέκληταη Ευρωπαϊκή και η Κοινοτική νομοθεσία. Συνολικά για το περιβάλλον έχει επενδυθεί κοντά στα 3εκ ευρώ. «Μπορεί να μην υπάρχει μεγάλη προστιθέμενη αξία, είμαστε όμως περήφανοι γι αυτό που πρότυπα σε όλη την Ελλάδα έχουμε δημιουργήσει» δηλώνει με σαφήνεια.

Σήμερα παραδέχεται ότι είναι πολύ δύσκολο να υλοποιήσεις όλα αυτά γιατί απαιτείται το 53% του κεφαλαίου να το κατέχει ο ενδιαφερόμενος. Το 47% είναι η επιδότηση αλλά το δύσκολο κομμάτι είναι ότι  δίνεται αφού το έχεις εξοφλήσει. Δηλαδή εκτός από το 53% πρέπει να επενδυθεί και το 47% για πάρεις πίσω το ποσοστό. Οι τράπεζες σήμερα δεν δίνουν λεφτά όποτε και τα κεφάλαια κινήσεως της εταιρείας επενδύονται για να μπορέσει κάποιος να πάρει την επιδότηση. «Σκεφτείτε ότι στην πρώτη φάση της επιδότησης έκαναν 11 μήνες για να μας δώσουν πίσω λεφτά. Από το 1εκ περίπου, ήταν να πάρουμε τις 413.000ευρώ. Κάποια κεφάλαια κινήσεως που δεσμεύσαμε γι αυτήν την επιδότηση πληρώσαμε 49.000ευρώ τόκους. Είναι πολύ δύσκολο σήμερα να επενδύσεις, εμείς βρισκόμαστε στο τέλος, ζητάμε από το υπουργείο μια εύλογη παράταση να μπορούν να μαζευτούνε τα υπόλοιπα χρήματα και πιστεύω να υπάρχει κατανόηση» μας εξηγεί. 

ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΑΛΛΑΝΤΟΠΟΙΕΙΑ 

Είναι φανερό ότι το σκεπτικό του κ. Μεγαλοβασίλη δεν περιορίζεται στα στενά όρια ενός σφαγείου. Με σύμμαχο –όπως ευελπιστεί- τους παραγωγούς της Καρατζόβας έχει βάλει σκοπό να κάνει γνωστά τα κρέατα της Αλμωπίας και στο πιάτο του καταναλωτή.  Εδώ και δύο χρόνια λειτουργεί υπερσύγχρονο τυποποιητήριο και μια πολύ «ωραία» αλλαντοβιομηχανία. «Από τον περσινό Νοέμβριο βγάζουμε υπέροχα λουκάνικα και καβουρμά και διαβεβαιώνω ότι είναι μόνο από τα δικά μας ντόπια κρέατα, γιατί είμαι λάτρης της ποιότητας» υπογραμμίζει με τόλμη. Τα προϊόντα διανέμονται μέχρι στιγμής σε επιλεγμένα καταστήματα και μέρα με την ημέρα το δίκτυο εξαπλώνεται. Δοκιμάσαμε και πραγματικά όμοια τους δεν έχουμε ξαναφάει.

Επίσης τα «φτερά» της εταιρίας έχουν ανοίξει και για το εξωτερικό με την συνεργασία με μεγάλη Γερμανική εταιρία. «Ξεκινήσαμε και προμηθεύουμε χοιρινούς γύρους, με ξένα κρέατα Ολλανδικά και Γερμανικά, γιατί αυτό απαιτεί η συγκεκριμένη αγορά,  τα ελληνικά εστιατόρια της Γερμανίας». 

ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΕΣ «ΚΛΕΙΔΙΑ»

Η άποψη του ιδιοκτήτη των σφαγείων για την αγορά είναι ξεκάθαρη και τονίζει: «Δεν θέλω τους μεσίτες μέσα στην δουλειά μας. Είναι αναχρονιστικό σήμερα οι παραγωγοί να έχουν μεσίτες,διότι με τα σφαγεία και τον οργανισμό που είναι μέσα σε αυτά μπορούν να φτάνουν στον τελικό μεγάλο έμπορα χωρίς μεσίτες. Έχουμε στην Κέρκυρα την Κερκυραϊκή εταιρεία κρεάτων, έχουμε στην Κρήτη τους αδερφούς Αντωνάκη και στην Αθήνα έχουμε τον μεγαλύτερο της Ελλάδος, τον Φλωρίδη. Μεγαλέμποροι, χοντρέμποροι που συνεργάζονται με το σφαγείο. Μπορούν οι παραγωγοί, με εγγύηση δικιάμας, να παίρνουν και τις καλύτερες τιμές που υπάρχουν εκείνη την περίοδο στην αγορά αλλά και να είναι εγγυημένο το εισόδημα τους».

ΈΚΚΛΗΣΗ ΝΑ ΣΤΗΡΙΞΟΥΝ ΑΥΤΟΙ ΤΗΝ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ

Παρ’ όλα αυτά ο κ. Μεγαλοβασίλης δεν διστάζει να εκφράσει ένα παράπονο και μια πικρία για το γεγονός ότι το 60% της ντόπιας παραγωγής δεν προτιμάει τα Σφαγεία Αλμωπίας.  «Έχουμε δημιουργήσει τέτοια υποδομή και είναι πραγματικά άδικο να συμβαίνει αυτό το πράγμα. Πέρα των άλλων,μπορώ να πω ότι ποτέδεν αδικήθηκε κανείς. Δεν λέω ότι αδικήθηκε κάπου αλλού, εμείς ξέρουμε όμως για τον εαυτό μας. Φέραμε τις μεγαλύτερες εταιρείες που μπορούν να εγγυηθούν για τους κτηνοτρόφους και μέσα από τα  8εκ ευρώ περίπου που επενδύσαμε ζητάμε μια ανταπόκριση για να μπορεί να μείνει ζωντανή αυτή η μονάδα» δηλώνει με στεναχώρια.

Ο κ. Μεγαλοβασίλης πραγματικά κάνει έκκληση σε όλο τον κτηνοτροφικό κόσμο της Αλμωπίας να στηρίξει αυτήν την προσπάθεια. Η αλήθεια είναι ότι δεν έχουν μείνει και πολλές μονάδες στην περιοχή. Να σκεφτείτε ότι μαζί με το σωματείο πάνω από 40 οικογένειες ζουν από αυτήν την επιχείρηση. «Πιστεύω ότι ξέρουν καλά οι κτηνοτρόφοι πόσο υπερασπιστήκαμε το εισόδημα τους. Και αντιζηλίες να υπάρχουν και ότι άλλο να δημιουργήθηκε στο παρελθόν ξέρουν ότι τα προϊόντα τους είχαν την καλύτερη δυνατή μεταχείριση» επισημαίνει και λέει με λύπη: « Σήμερα υπολειτουργούμε. Τρεις φορές την εβδομάδα δουλεύει μόνο το σφαγείο»