“H 25η Μαρτίου και η επόμενη μέρα!”

Σε παγκόσμιο αλλά και σε εθνικό επίπεδο διανύουμε τις πλέον ζοφερές ημέρες, τουλάχιστον της νέας χιλιετίας  .

Οι ανησυχίες αποτυπώνονται με πολλά ερωτήματα, αναπάντητα μέχρι στιγμής, όπως:

-με τι κόστος σε ανθρώπινες ζωές θα ολοκληρωθεί όλη αυτή η ιστορία?

-πότε θα απαλλαγούμε από αυτό το πρόβλημα?,

-η απαλλαγή θα είναι οριστική ή προσωρινή?

-προέκυψε από λάθος ή ήταν κάτι που έγινε εσκεμμένα ?

 Η απάντηση σε όλα αυτά όμως, δεν μπορεί να δοθεί εύκολα  και αν δίνεται είναι απλές εικασίες και υποθέσεις βασιζόμενες σε υποκειμενικές κρίσεις . Από την άλλη ίσως να θεωρείται, ότι εάν όλα είναι προδιαγεγραμμένα να μην έχει νόημα να δοθεί καμία απάντηση. Όμως αυτό, δεν ισχύει. Αναζητώντας τις απαντήσεις μέσα στον χρόνο και ενωμένοι μπορούμε να αντιμετωπίσουμε οτιδήποτε έχει σχεδιαστεί ή σχεδιάζεται με σκοπό συγκεκριμένες εξυπηρετήσεις.

Αυτό που προέχει να κάνουμε την δεδομένη στιγμή είναι, να περιμένουμε να ωριμάσουν οι συνθήκες, ώστε να έλθει η λύση στο πρόβλημα και σύναμμα να αντιμετωπίσουμε την κάθε απώλεια , διότι όλο αυτό που ζούμε είναι πραγματικά πρωτόγνωρο, γεγονός που μας καθιστά όλους ευάλωτους. Ζούμε ένα είδος ομηρίας και δεν υπάρχει η πολυτέλεια της αντίθετης άποψης. Το αναφαίρετο ανθρωπινό δικαίωμα της ελευθερίας μας, αποτελεί την δεδομένη περίοδο ένα ακριβό προνόμιο. Όπως και να έχει οφείλουμε να συμμορφωθούμε σε αυτό που επιτάσσει η δημόσια υγεία, με σκοπό την προστασία όλων μας και κυρίως των ευπαθών ομάδων κάνοντας υπομονή και ακολουθώντας το πλαίσιο που έχουν βάλει οι ειδικοί.

Το πιο σημαντικό ερώτημα όμως που χρήζει απάντησης, είναι το τι θα γίνει όταν απεγκλωβιστούμε από αυτό το αδιέξοδο. Το μόνο βέβαιο είναι, ότι τίποτα δε θα είναι το ίδιο την επόμενη ημέρα. Ο καθένας από εμάς οφείλει να σταθμίσει τις αλλαγές που θα επέλθουν , ώστε να μπορέσει να προετοιμαστεί για ότι ακολουθήσει .

Αυτές τις δύσκολες μέρες, η οικονομία της αγοράς πλήγεται ανεπανόρθωτα και το κόστος της μόλις βγούμε από αυτό τον «εγκλεισμό» θα είναι τεράστιο. Την επόμενη ημέρα, οι όροι της αγοράς θα αλλάξουν δραματικά, οι κανόνες λειτουργίας ιδιωτικής και δημόσιας ζωής επίσης. Όλα πλέον θα βασίζονται στον ΕΛΕΓΧΟ . Οι εθνικές οικονομίες θα περάσουν μια τεράστια κρίση και όλοι μας , για πολλοστή φορά , θα πληρώσουμε το μάρμαρο .

Το ζητούμενο είναι, με τι όρους θα το πληρώσουμε .  Στο σημείο αυτό, γεννάται το ερώτημα, εάν οι όροι αυτοί θα είναι δίκαιοι και ανεκτοί από τους πολίτες. Μέσα σε όλα αυτά μάλιστα, θα κληθούμε να αντιμετωπίσουμε ως χώρα ειδικότερα , το μεταναστευτικό και γενικότερα το ανατολικό ζήτημα ,το οποίο ως τότε θα έχει γιγαντώσει. Θα κληθούμε να το αντιμετωπίσουμε από την επόμενη κιόλας μέρα.

Η μεγαλύτερη πρόκληση αυτή τη στιγμή είναι, να μάθουμε να είμαστε ενωμένοι και αρραγείς, ώστε όταν μας βρουν τα χειρότερα να είμαστε προετοιμασμένοι.

 Η ιστορία πάντα επαναλαμβάνεται  και όποιος δεν θυμάται το παρελθόν του είναι καταδικασμένος να το ξαναζήσει.

Σήμερα λοιπόν, η Ελλάδας μας γιορτάζει διπλά. Εκκλησιαστική και εθνική γιορτή . Γιορτάζουμε τον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου, ημέρα αγαλλίασης, με την χαρμοσύνη είδηση του Χριστιανισμού. Με την γιορτή αυτή συνδέεται και η ιστορική επέτειος  των σχεδόν 200 χρόνων από την ηρωική Επανάσταση του 1821 κατά του τουρκικού ζυγού.

Η σημερινή γιορτή έρχεται να μας υπενθυμίσει τα ιδανικά των λέξεων: Πίστη ,Ελπίδα, Ελευθερία.

Ο λαός μας ενωμένος λοιπόν, με πίστη και ελπίδα δεν πτοήθηκε ποτέ από κανέναν φόβο και  καμία σκλαβιά εξασφαλίζοντας και πάλι το αγαθό της ελευθερίας και της αυτοδιάθεσης του.

Ας είναι η σημερινή μέρα αφετηρία δύναμης και πυξίδα για να αντιμετωπίσουμε την κρίσιμη περίοδο που διανύουμε. Ας μελετήσουμε το παρελθόν μας για να ορίσουμε το μέλλον μας.

Χωρίς επιπολαιότητες, ας λειτουργήσουμε υπεύθυνα, ο καθένας μας ξεχωριστά και ας σκεφτούμε πολύ σοβαρά το μέλλον της χώρας μας διότι είναι συνυφασμένο με το δικό μας μέλλον .

 Σήμερα γιορτάζουμε ως Ορθόδοξοι για την σωτηρία μας και ως Έλληνες για την ελευθερία μας , ΧΡΟΝΙΑ ΜΑΣ ΠΟΛΛΑ!

Κλείνοντας και τιμώντας την ημέρα αυτή, σας παραθέτω τα βαθυστόχαστα λόγια  του μεγάλου αγωνιστή της Επανάστασης της 25ης Μαρτίου 1821, Γιάννη Μακρυγιάννη:

«…Ότι αρχή και τέλος, παλαιόθεν και ως τώρα, όλα τα θεριά πολεμούν να μας φάνε και δεν μπορούνε• τρώνε από μας και μένει και μαγιά. Και οι ολίγοι αποφασίζουν να πεθάνουν• κι όταν κάνουν αυτείνη την απόφασιν, λίγες φορές χάνουν και πολλές κερδαίνουν. Η θέση όπου είμαστε σήμερα εδώ είναι τοιούτη• και θα ιδούμε την τύχη μας οι αδύνατοι με τους δυνατούς. ν…»

ΓΙΑ ΤΟΝ ΣΥΝΔΙΑΣΜΟ ΑΛΜΩΠΙΑ ΨΗΛΑ

Ο ΕΠΙΚΕΦΑΛΗΣ

ΝΙΚΟΣ  ΠΑΡΟΥΤΟΓΛΟΥ