Ξέρανε για τον κορονοιό πριν εμφανιστεί;

Μία ακόμη συνωμοσιολογική θεωρία περί πρόβλεψης της πανδημίας του κορωνοϊού SARS-CoV-19 περιλαμβάνει τον ελληνικό Ποινικό Κώδικα, και συγκεκριμένα τις διατάξεις περί παραβίασης

“μέτρων για την πρόληψη ασθενειών” (285 ΠΚ), διότι ψηφίστηκαν έξι μήνες πριν την ανίχνευση του κορωνοϊού, υποδεικνύοντας ότι δήθεν το ελληνικό κράτος γνώριζε για την πανδημία και τα μέτρα που θα έπρεπε να ληφθούν. Ωστόσο, οι εν λόγω ποινικές διατάξεις υπάρχουν σχεδόν αυτούσιες στον ελληνικό Ποινικό Κώδικα εδώ και εβδομήντα χρόνια.

Ενδεικτικό δημοσίευμα

Τι ισχύει;

Η αφορμή για τη νέα συνωμοσιολογική θεωρία περί πρόγνωσης της πανδημίας του κορωνοϊού ήταν η ψήφιση από τη Βουλή των Ελλήνων του νέου Ποινικού Κώδικα (Ν. 4619/2019, ΦΕΚ Α΄95/11-6-2019 “Κύρωση του Ποινικού Κώδικα“), στον οποίο συμπεριελήφθη στο άρθρο 285 (στο Δέκατο Τρίτο Κεφάλαιο με τίτλο “Κοινώς Επικίνδυνα Εγκλήματα”) η εξής ρύθμιση:

Άρθρο 285. Παραβίαση μέτρων για την πρόληψη ασθενειών.

1. Όποιος παραβιάζει τα μέτρα που έχει διατάξει ο νόμος ή η αρμόδια αρχή για να αποτραπεί η εισβολή ή η διάδοση μιας μεταδοτικής ασθένειας τιμωρείται: α) με φυλάκιση έως τρία έτη ή χρηματική ποινή αν από την πράξη μπορεί να προκύψει κοινός κίνδυνος για ζώα, β) με φυλάκιση και χρηματική ποινή αν από την πράξη μπορεί να προκύψει κίνδυνος μετάδοσης της ασθένειας σε αόριστο αριθμό ανθρώπων.

2. Αν η παραβίαση είχε ως αποτέλεσμα μεταδοθεί η ασθένεια σε ζώα, επιβάλλεται φυλάκιση τουλάχιστον τριών ετών και χρηματική ποινή, και αν είχε ως αποτέλεσμα να μεταδοθεί σε άνθρωπο, επιβάλλεται κάθειρξη έως δέκα έτη.

3. Αν η παραβίαση είχε ως αποτέλεσμα το θάνατο άλλου επιβάλλεται κάθειρξη τουλάχιστον δέκα ετών και αν προκλήθηκε ο θάνατος μεγάλου αριθμού ανθρώπων, το δικαστήριο μπορεί να επιβάλει ισόβια κάθειρξη.

4. Όποιος στις περιπτώσεις της παραγράφου 1 παραβιάζει τα μέτρα από αμέλεια, τιμωρείται: α) στην περίπτωση του στοιχείου α΄ με χρηματική ποινή ή παροχή κοινωφελούς εργασίας και β) στην περίπτωση του στοιχείου β΄ με φυλάκιση έως δύο έτη ή χρηματική ποινή.

Ωστόσο, δεν πρόκειται για κάτι καινούριο. Ποινικές κυρώσεις για όσους παραβιάζουν τα μέτρα πρόληψης μεταδοτικών ασθενειών (με κλιμάκωση των ποινών για όσες συμπεριφορές έχουν ως αποτέλεσμα τη μετάδοση της νόσου) προέβλεπε ο Ποινικός Κώδικας από την πρώτη στιγμή της νομικής “ύπαρξής” του.

Ειδικότερα, ο πρώτος Ποινικός Κώδικας, όπως κυρώθηκε με τον Ν. 1492/1950, ΦΕΚ Α΄ 182/17-8-1950, με ημερομηνία ισχύος από 1/1/1951) περιλάμβανε τις εξής διατάξεις (δείτε τα άρθρα 283, 284 και 285 ΠΚ, σελ. 25/112 του pdf):

Από το ΦΕΚ που αφορά την κύρωση του πρώτου Ποινικού Κώδικα.

Όπως καταφανώς προκύπτει, οι διατάξεις ισχύουν εδώ και εβδομήντα σχεδόν χρόνια, με μόνες διαφορές την ενσωμάτωση (στον νέο ΠΚ) των δύο παραπάνω άρθρων σε ένα – δηλαδή σε ενιαία διάταξη για εισβολή και μετάδοση λοιμωδών νόσων, τόσο σε ανθρώπους όσο και σε ζώα (εξ’ ου και ο παλαιότερος όρος επιζωοτία), και τη μικρή διαφοροποίηση και εκσυγχρονισμό στα πλαίσια ποινών, τα οποία χαρακτηρίζονται από αναλογική κλιμάκωση (διακρίνει και κλιμακώνει τις ποινές αν προκαλείται κοινός κίνδυνος, αν έχει ως αποτέλεσμα τη μετάδοση της νόσου, και βαρύτρερα όλων αν έχει ως αποτέλεσμα τον θάνατο άλλου.

Εν κατακλείδι, ο ισχυρισμός ότι η ελληνική κυβέρνηση ή η βουλή γνώριζαν για την έξαρση της πανδημίας κορωνοϊού και γι’ αυτό πήραν τα μέτρα τους από το καλοκαίρι του 2019, θεσπίζοντας νέες ποινικές διατάξεις για την παραβίαση μέτρων πρόληψης ασθενειών, καταρρίπτεται. Tο άρθρο 285 ΠΚ επαναδιατυπώνει και εκσυγχρονίζει προϊσχύουσες – από εβδομηκονταετίας σχεδόν – διατάξεις του Ποινικού Κώδικα.

Αθανάσιος (Αρσένιος) Περδικόπουλος