Εξοχοτάτη Κυρία Πρόεδρε της Ελληνικής Δημοκρατίας,..

*Γράφει ο Χρήστος Κ. Μακρίδης

 

Όχι, δεν χάνονται οι άνθρωποι αλλά οι γλώσσες που δεν μιλιούνται, που παύουν πλέον να ακούγονται. Ούτε ασφαλώς ο μαρτυρικός θάνατος 353.000 ανθρώπων συνιστά ένα ακόμη ιστορικό αφήγημα, αλλά μια ανείπωτη τραγωδία.

Οι ψυχές των άταφων μαρτύρων του ποντιακού έπους μας καλούν να υπερασπιστούμε το δίκαιο, την αξιοπρέπεια και την ιστορία μας. Η βάρβαρη εξόντωσή τους, στα τάγματα θανάτου κι όχι μόνο, δεν είναι μια ψευδαίσθηση ούτε ο αριθμός τους μέρος μιας άψυχης στατιστικής έκθεσης. Είναι ένα πραγματικό γεγονός, "γροθιά στο στομάχι" της παγκόσμιας κοινωνίας και του ανθρώπινου πολιτισμού, που συνδέεται με αντικειμενικές αλήθειες. Συνώνυμο μιας ακόμη μαύρης σελίδας του Ελληνισμού. Τεκμαίρεται από αδιάσειστες ιστορικές πηγές που δεν επιδέχονται την παραμικρή αμφισβήτηση. Όπως τα κλονιστικά γεγονότα ήτοι οι σφαγές, οι βιασμοί και το μαρτύριο που βίωσαν στους δρόμους των βουνών οι καθημαγμένοι και στερημένοι αδελφοί μας, υπό την απειλή των όπλων των έφιππων Κεμαλικών ορδών, κάτω από αντίξοες καιρικές συνθήκες στο εσωτερικό της Τουρκίας. Σε κάθε περίπτωση, το προνόμιο της πλαστογράφησης του ιστορικού παρελθόντος ανήκει στους θρασείς γείτονές μας, τους αμετανόητους Τούρκους, και ενίοτε στους επιλήσμονες ιστορικούς...

Η ιστορία της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου και οι διώξεις των Ελλήνων της Μικράς Ασίας, δεν είναι ένα ακόμη χαριτωμένο βιβλίο με λευκές σελίδες. Αντίθετα, είναι ένα βιβλίο με χιλιάδες αιματοβαμμένες σελίδες, διαποτισμένες με το απαράμιλλο πατριωτικό φρόνημα, σθένος και το θάρρος των άτυχων αδελφών μας. Έχει θλιβερούς πρωταγωνιστές με επώνυμο και εθνική καταγωγή, έχει θύτες και θύματα που δεν εξισώνονται για κανένα λόγο. Διέλαθε, ίσως, της προσοχής σας ότι, ο ελληνικός λαός διαθέτει λόγο, μνήμη και κρίση. Ότι η ιστορία του ποντιακού ζητήματος, για όλους εμάς τους ανθρώπους της τρίτης/τέταρτης γενιάς προσφύγων, δεν υπόκειται σε διαπραγμάτευση, ούτε χωρεί σε αφαιρέσεις, υποκειμενισμούς και λοιπές προκαταλήψεις. Γιατί, καμιά σκοπιμότητα δεν μπορεί ούτε θα μπει πάνω από τις αρχές και τη συνείδησή μας. Ουδείς θα βεβηλώσει ή θα ασελγήσει στη μνήμη των άτυχων αδελφών μας. Κανείς δεν θα διαταράξει την αιώνια σιωπή των άταφων νεκρών μας. Η ιστορία, όπως είπε ο Κικέρων, είναι το φως της αλήθειας, ο μάρτυρας των καιρών και ο δάσκαλος της ζωής. Αυτή καθοδηγεί τα βήματά μας. Αυτή τρέφει με τα διδάγματα την ψυχή και την συνείδησή μας. Αυτή συντηρεί και τροφοδοτεί την πίστη μας στο δίκιο του αγώνα μας. Αυτή δεν επιτρέπει να ξεχάσουμε το χρέος μας στη μνήμη των 353.000 ψυχών που χάθηκαν, τόσο άδικα και πρόωρα, στα άγια χώματα της ιερής προγονικής γης του τρισένδοξου ελληνικού Πόντου!!!

*Χρήστος Κ. Μακρίδης

Πολιτικός Επιστήμων

 - Τεχ.Γεωπόνος - Παιδαγωγός