 |
Γράφει ο Γιώργος Λακόπουλος |
Η «μεταρρύθμιση» των επικουρικών συντάξεων που σκαρφίστηκε το οικονομικό επιτελείο του μεγάρου Μαξίμου και υπογράφει ως νομοσχέδιο ο Κ. Χατζηδάκης, μοιάζει κάπως με τα μετοχοδάνεια που είχε εφεύρει ο μακαρίτης Θ. Καρατζάς.
Ήταν διοικητής της Εθνικής τράπεζας και εργοδότης του Κυριάκου Μητσοτάκη για ένα διάστημα, με πατρική παρέμβαση.
Σου έδιναν οι τράπεζες δάνειο για να αγοράσεις μετοχές. Σαν να σε δάνειζαν για να παίξεις στο καζίνο.
Με την ίδια φιλοσοφία στήνεται και το «νέο επικουρικό», με τη βαρύγδουπη ονομασία Ταμείο Επικουρικής Κεφαλαιοποιητικής Ασφάλισης .
Με την υπόσχεση ότι θα διαμορφώνεις μόνος σου την επικουρική σου σύνταξη τα λεφτά σου θα «επενδύονται» από κάποιον ιδιώτη. Παραπλάνηση.
Στο μεγάλο κόλπο του Χρηματιστηρίου, κάποιοι έλεγαν: «εμείς τα λεφτά, αυτοί τα χαρτιά». Τώρα κάποιοι θα «παίζουν» τα λεφτά στις «αγορές» και αυτοί που θα τα πληρώνουν θα έχουν την ψευδαίσθηση ότι επιλέγουν το ρίσκο: μεσαίο, χαμηλό ή υψηλό. Και θα περιμένουν αντίστοιχη απόδοση, για σύνταξη, τρομάρα τους.
Κανονικός τζόγος. Ποντάρεις σε ομόλογα, μετοχές και αμφιβόλου απόδοσης χρηματοοικονομικά «προϊόντα». Και περιμένεις να καθίσει μπίλια εκεί που σου υποδεικνύει ο διαχειριστής του μόχθου σου. Δεν είναι βέβαιο ότι θα κερδίσεις. Οι πιθανότητες σε τόσο βάθος χρόνου είναι μάλλον εναντίον σου και υπάρχουν προηγούμενα. Αυτός όμως σίγουρα θα κερδίσει πολλά.
Μόνο τυχοδιώκτες θα υπόσχονταν σούπερ συντάξεις…αν πετύχει … ο τζόγος. Και μόνο αδίστακτοι πολιτικοί θα υποχρέωναν το σύνολο των μισθωτών και αυτοαπασχολούμενων, που εισέρχονται για πρώτη φορά στην αγορά εργασίας από 1η Ιανουαρίου 2022, να «παίζουν» σε αυτή τη ρουλέτα και να περιμένουν όφελος σε…40 χρόνια..
Η «ασφαλιστική μεταρρύθμιση για τη νέα γενιά» είναι ένα κόλπο για να μεταφερθούν δεκάδες δις από τις τσέπες των εργαζομένων στα χαρτοφυλάκια ποικίλων κερδοσκόπων και όπου βγει.
Όπως με τα «δομημένα ομόλογα» που ,ευτυχώς, τα ανακάλυψαν νωρίς και η ζημιά συγκρατήθηκε κάπως.
Παράλληλα με τους «κουμπαράδες» των καθ υποχρέωση αφελών, τα λεφτά που θα λείπουν από το δημόσιο ασφαλιστικό σύστημα- αφού θα πηγαίνουν στο «νέο επικουρικό» - θα τα πληρώνουν οι φορολογούμενοι.
Μιλάμε για εκροή δεκάδων δις από τον προϋπολογισμό. Κάποια στιγμή θα έλθουν και να νέα: εκτός από μείωση συντάξεων, θα αυξηθεί και το δημόσιο χρέος.
Οι μόνοι που δεν θα χάσουν είναι οι «ειδικοί» που θα «ρισκάρουν» τις εισφορές στην «αγορά»- κατά τις «οδηγίες» που θα τους δώσουν, τάχα, τα κορόιδα οι ασφαλισμένοι. Κανονική φάμπρικα δηλαδή.
Ο καθηγητής Σάββας Ρομπόλης, πρώην επικεφαλης του Ινστιτούτου Εργασίας της ΓΣΕΕ- ο καλύτερος στη χώρα για τα ασφαλιστικά συστήματα- έχει προειδοποιήσει: πόσο θα επιβαρυνθεί το κράτος και κατά πόσο μειωμένες συντάξεις θα πάρουν οι μελλοντικοί συνταξιούχοι, αλλά και σε ποια ηλικία.
Είναι ιλιγγιώδη νούμερα- επιβεβαιωμένα με έγκυρες μελέτες, έρευνες και βιβλιογραφία. Και με την κοινή λογική.
Όταν το υπάρχον σύστημα επικουρικής ασφάλισης χάνει πόρους 1,3 δις ευρώ ετησίως, ποιος θα καλύψει το κενό;
Όταν οι εισφορές κατευθύνονται στις «αγορές», που περνούν από τρικυμίες, ποιος θα αποζημιώσει τους χαμένους; Δεν θεσπίζεται τυχαία το ακαταδίωκτο των «διαχειριστών».
H κυβέρνηση μετατρέπει στην επικουρική ασφάλιση το κεφαλαιοποιητικό σύστημα- με τα ισχυρά στοιχεία αναδιανεμητικότητας και αλληλεγγύης των γενεών- σε κεφαλαιοποιητικό σύστημα ατομικών λογαριασμών υψηλού κινδύνου. Αδιαφορώντας για τους ασφαλισμένους, τους συνταξιούχους, την οικονομία και κοινωνία.
Αυτό δεν είναι μόνο νεοφιλελεύθερη επιμονή - που ήδη έχει αποτύχει διεθνώς. Είναι business us usual: δημιουργεί μια νέα «αγορά» - δίπλα στην υγειονομική, την εκπαιδευτική και την ιδιωτικοποίηση του δημοσίου πλούτου.
Όλοι οι σοβαροί αναλυτές καταλήγουν στο ίδιο συμπέρασμα: το υπάρχον σύστημα επικουρικής ασφάλισης θα στερηθεί έσοδα και νέοι κίνδυνοι θα απειλήσουν τους ασφαλισμένους. Το κόστος μετάβασης, θα είναι δυσβάστακτο και οι συντάξεις δεν διασφαλίζονται. Ακόμη και αν ισχύει ότι θα διασφαλιστεί το «κεφάλαιο».
Η κυβέρνηση τζογάρει συντάξεις και εισφορές. Δηλαδή τις ζωές των ανθρώπων. Μόνο οι επιλεγμένες ασφαλιστικές εταιρείες θα κερδίσουν σίγουρα. Η κοινωνία θα χάσει.
Δεν ισχύει ότι ο «ατομικός κουμπαράς» κυριαρχεί στην Ευρώπη και συνιστά εκσυγχρονισμό και επωφελή εξέλιξη. Ότι οι συντάξεις δεν θα πληρώνονται από τις εισφορές των σημερινών εργαζομένων, στο πλαίσιο του συστήματος αλληλεγγύης των γενεών, δεν είναι ευλογία. Είναι κατάρα
Αλλά είναι και βλακώδες να πιστέψει κανείς ότι οι νέοι ασφαλισμένοι αξίζει να διαθέσουν τις εισφορές τους σε «παίκτες» των αγορών για 40 χρόνια, για να πάρουν 30 ευρώ υψηλότερη σύνταξη.
Ο τζόγος επί των εισφορών και των αποθεματικών των Ταμείων οδήγησε σε τραγωδία την εποχή Σημίτη και θα έπρεπε να θεωρείται τρέλα η ιδέα να αναπαραχθεί.
Η μόνη διαφορά είναι ότι αυτή τη φορά θα μείνει ανοιχτός ο δρόμος προς το Ειδικό Δικαστήριο, για όσους ευθύνονται για την καταστροφή των ανθρώπων της εργασίας.
Ο Γιώργος Λακόπουλος είναι δημοσιογράφος
Αναρτήθηκε από το:ieidiseis.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου