“Γενεές δεκατέσσερις” περνάει τον Κυριάκο Μητσοτάκη ο Ευάγγελος Αντώναρος σε ανάρτησή του με αφορμή την επιλογή του πρωθυπουργού να πάει στην Αμερική για να “εγκαταστήσει” την κόρη του στο Πανεπιστήμιο την ίδια μέρα που πάνω από 40.000 παιδιά έμειναν εκτός τριτοβάθμιας εκπαίδευσης εξαιτίας των ρυθμίσεων Κεραμέως-Μητσοτάκη.
“Αν αυτό δεν είναι μεγαλοπρεπές φτύσιμο στην ελληνική δημοσια εκπαίδευση στην οποία χρωστάνε την επαγγελματική τους διαδρομή πάνω από 90% των Ελλήνων τι είναι; Αν αυτό δεν είναι πλήρης έλλειψη κοινωνικής ενσυνείδησης για τους κόπους όλων αυτών που μόχθησαν και πέτυχαν αλλά κι όσων δεν τα κατάφεραν — γιατί έτσι έβαλαν το χεράκι τους Μητσοτάκης και Κεραμέως και μάλιστα μέσα στη σχολική χρόνια — τι είναι;” διερωτάται ο Ευάγγελος Αντώναρος, αν και όπως λέει δεν τον εκπλήσσει γιατί ήξερε και από πριν τον Κυριάκο Μητσοτάκη αλλά προφανώς δεν έχει “την πολιτική ευστροφία να μη προσβάλει τους Ελληνες έτσι καταμουτρα” και “γι’ αυτό καβάλησε το αεροπλάνο και πήγε τέτοιες μέρες στην Αμερική”.
Αναλυτικά η ανάρτησή του:
Λίγο με νοιάζει αν τα παιδιά του Μητσοτάκη, του οποιουδήποτε Μητσοτάκη, σπουδάζουν στο εξωτερικό. Είναι θέμα επιλογών και της τσέπης του καθενός (αλήθεια το πόθεν έσχες του πρωθυπουργού δικαιολογει τα έξοδα σπουδών τριών παιδιών στο εξωτερικό;). Άλλο για μένα είναι το θέμα: Τη μέρα που ανακοινώνεται σε ποια ανώτατη σχολή μπαίνει το κάθε Ελληνόπουλο ο πρωθυπουργός της χώρας ΕΠΙΛΕΓΕΙ να είναι στο εξωτερικό για ιδιωτική υπόθεση — την εγκατασταση της θυγατέρας του στην Αμερική για να σπουδασει. Αν αυτό δεν είναι μεγαλοπρεπές φτύσιμο στην ελληνική δημοσια εκπαίδευση στην οποία χρωστάνε την επαγγελματική τους διαδρομή πάνω από 90% των Ελλήνων τι είναι; Αν αυτό δεν είναι πλήρης έλλειψη κοινωνικής ενσυνείδησης για τους κόπους όλων αυτών που μόχθησαν και πέτυχαν αλλά κι όσων δεν τα κατάφεραν — γιατί έτσι έβαλαν το χεράκι τους Μητσοτάκης και Κεραμέως και μάλιστα μέσα στη σχολική χρόνια — τι είναι; Αν αυτό δεν είναι, σε τελική ανάλυση, πλήρης αποκοπή από τα οράματα, τα όνειρα, τις προσδοκίες αλλά και τις προσπάθειες της μέσης ελληνικής οικογένειας τι είναι;
Μας εκπλήσσει; Εμένα προσωπικά όχι. Τον Κυριάκο Μητσοτάκη τον ήξερα κι από πριν. Κι είμαι από κείνους που δεν έπεσαν από τα σύννεφα όταν διατύπωσε την απίθανη απορία του γιατι τόσοι Ελληνες είναι εξαρτημένοι από τον μισθό τους. Ήξερα ότι έτσι σκέφτεται. Ήξερα ότι τα 500 η τα 1.000 ευρώ είναι για τον ίδιο χαρτζιλίκι. Έμεινα όμως άναυδος γιατί το είπε δημόσια. Όχι γιατί δεν του έχω την αλαζονεία, την υπεροψία και το “πριγκιπικό” DNA να πει κάτι τέτοιο. Σε κατ΄ιδίαν συζητήσεις λέει ο άνθρωπος πολύ χειρότερα. Απλά θεωρούσα ότι θα είχε τουλάχιστον την πολιτική ευστροφία να μη προσβάλει τους Έλληνες έτσι κατάμουτρα. Προφανώς δεν την έχει. Και γι’ αυτό καβάλησε το αεροπλάνο και πήγε τέτοιες μέρες στην Αμερική.
Τέτοιου είδους συμπεριφορές είναι που δεν θα του συγχωρήσει, όπως το βλέπω εγώ, ο μέσος Ελληνας πολίτης. Συμπεριφορές που προστίθεται η μια στην αλλη και γίνονται χιονοστιβάδα. Οσους ανασχηματισμούς κι αν κάνει — σαν κι αυτον που μας προαναγγέλλουν σήμερα τα δημοσιογραφικά του τσιράκια για τη Δευτέρα — λίγο θα τον ωφελήσουν. Φτιασιδώματα της κακιάς χρονιας είναι. Φτηνα τσιρότα είναι που τη χαίνουσα πληγή της περιφρόνησης του προς τον μέσο ανθρωπο — που δεν μπορεί με τίποτε να κρύψει — δεν μπορούν να γειάνουν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου