Δευτέρα 19 Σεπτεμβρίου 2022

Χωρίς... ανάσα το Ιπποκράτειο

Η κυβερνητική αβελτηρία έριξε στον γκρεμό το μεγαλύτερο νοσοκομείο της Βόρειας Ελλάδας. ● Οι χειρουργικές κλινικές υπολειτουργούν. ● Δύο 13χρονοι και ένα 5χρονο παιδί μένουν χωρίς μεταμόσχευση εξαιτίας της έλλειψης αναισθησιολόγων. ● «Οι κενές οργανικές είναι 20, χρειάζονται 40».

Είναι να μένει κανείς άλαλος ενώπιον της αδιανόητης καταστροφής που υφίσταται η διαμαντόπετρα των μεταμοσχευτικών κλινικών της Ελλάδας στο Ιπποκράτειο Νοσοκομείο Θεσσαλονίκης λόγω έλλειψης αναισθησιολόγων, για την κυβερνητική αβελτηρία που έριξε στον γκρεμό το μεγαλύτερο νοσοκομείο της Βόρειας Ελλάδας, το «Ιπποκράτειο» –κάποτε έλεγαν ότι είναι «τρία νοσοκομεία σε ένα»– και τώρα έχει χειρουργικές κλινικές που σχεδόν αργούν ενώπιον της αδυναμίας εκτέλεσης επεμβάσεων. Τέλος του μήνα, αυτό το νοσοκομείο μένει με 7 αναισθησιολόγους, καθώς άλλος ένας παραιτήθηκε!

Η «Εφ.Συν.» παρουσιάζει εκ νέου και συνοπτικά το πρόβλημα που θα έπρεπε να είχε κινητοποιήσει ολόκληρη την κοινωνία, αν και θα αρκούσε η δραματική διαπίστωση ότι δύο 13χρονοι κι ένα πεντάχρονο παιδί, νεφροπαθείς, που βρήκαν συμβατό δότη, μένουν χωρίς μεταμόσχευση εξαιτίας της έλλειψης αναισθησιολόγων.

«Οι μεταμοσχεύσεις νεφρού από ζώντα δότη έχουν την εξής ιδιαιτερότητα: δεν γίνονται σε κανένα άλλο νοσοκομείο. Εχουμε 35 ζευγάρια έτοιμα που περιμένουν ημερομηνία εδώ και χρόνια. Τέσσερις εντάχθηκαν στην αιμοκάθαρση τον Ιούνιο του 2022, επειδή δεν άντεχαν άλλο να περιμένουν να γίνει, εκ των οποίων τρία παιδιά, δύο 13 ετών και ένα πέντε», συνοψίζει η διευθύντρια της Νεφρολογικής Κλινικής του ΑΠΘ στο «Ιπποκράτειο», καθηγήτρια Νεφρολογίας, Αικατερίνη Παπαγιάννη, σε εκδήλωση του Ιατρικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης. Οι επτά, πλέον, αναισθησιολόγοι που μένουν στο νοσοκομείο, κατά την κ. Παπαγιάννη, είναι «υπεράνθρωποι».

Τουλάχιστον, θα προσθέταμε, δεδομένου ότι στο Τμήμα Μεταμόσχευσης Ηπατος –τμήμα με ιδιαιτερότητες που προϋποθέτουν εξειδίκευση– έχουν μείνει δύο αναισθησιολόγοι από τους τέσσερις που είχε το τμήμα! Σημειώνουμε ότι για μεταμόσχευση ήπατος (περί τις 14 ώρες), δεν υπάρχει το κλασικό πρόγραμμα εφημεριών, η επέμβαση γίνεται τη στιγμή που θα βρεθεί δότης.

Σε πανελλαδικό επίπεδο, εφημερεύει 8 μέρες τον μήνα η ειδική ομάδα του «Λαϊκού» και όλες τις υπόλοιπες η ομάδα του «Ιπποκράτειου». Δεδομένης της απίσχνανσης του «Ιπποκράτειου» το πρόβλημα αυτομάτως γίνεται πανελλαδικό! Αν υπάρχει, τούτη τη στιγμή, μια προσωρινή λύση είναι να «κοπεί ο μήνας στη μέση» για τα δύο νοσοκομεία, διότι οι εναπομείναντες αναισθησιολόγοι του «Ιπποκράτειου» ζουν αδιανόητη καθημερινότητα.

Αν κάποιος σκεφτεί ως λύση να σταλούν γιατροί από την Αθήνα, μπορεί να το λέει μόνο αν δεν είναι γιατρός! Και τα χειρουργεία αναβάλλονται σωρηδόν! Επιπλέον, μετά την παραίτηση και του διευθυντή του Αναισθησιολογικού, είναι κυριολεκτικά στον αέρα και η εκπαίδευση των ειδικευομένων (ούτε συζήτηση φυσικά να την κάνουν ιδιώτες).

«Μηδέν χειρουργεία»

Ο Χρήστος Στεφανίδης, χειρουργός Παίδων, μέλος του Δ.Σ. του σωματείου εργαζομένων και αντιπρόεδρος του Επιστημονικού Συμβουλίου του νοσοκομείου, περιγράφει στην «Εφ.Συν.»: «Πριν από τριάντα χρόνια, νέος ειδικευόμενος, τα χειρουργεία λειτουργούσαν συνεχώς από τις 7.30 το πρωί για όλες τις κλινικές, με υπηρετούντες αναισθησιολόγους περίπου 28 με 30.

Εκτελούσαμε 15 έως 29 επεμβάσεις την εβδομάδα (το ρεκόρ κατά τον αείμνηστο διευθυντή μας Γεώργιο Τρύφωνα) μεγάλης, μέσης και μικρής βαρύτητας. Ο χρονικός ορίζοντας προγραμματισμού ενός χειρουργείου δεν ξεπερνούσε τις 30 με 45 ημέρες. Σήμερα, τακτικά χειρουργεία ΜΗΔΕΝ, εξυπηρέτηση λίστας χειρουργείου ΑΝΥΠΑΡΚΤΗ, εβδομαδιαίο πρόγραμμα τακτικών χειρουργείων ΑΝΥΠΑΡΚΤΟ.

Οι αναισθησιολόγοι που έμειναν επικουρούνται από συναδέλφους από άλλα νοσοκομεία, που είναι σαν ψάρια έξω από τα νερά τους, στις γενικές εφημερίες και στα χειρουργεία, τα οποία, ως επί το πλείστον, είναι επείγοντα ή έκτακτα, προερχόμενα από τις εισαγωγές των εφημεριών. Και το νοσηλευτικό προσωπικό του Αναισθησιολογικού και του χειρουργείου είναι μειωμένο κατά 40%-50% και στελεχωμένο με νοσηλευτές με διάφορες σχέσεις εργασίας τύπου “γαλέρας”».

«Δεν ψάχνουν για γιατρούς, αλλά για ηλίθιους»

Πληροφορίες της «Εφ.Συν.» θέλουν την υφυπουργό Μίνα Γκάγκα στην τελευταία ευρεία σύσκεψη που έγινε πριν από μία εβδομάδα στη Θεσσαλονίκη να δείχνει έκπληκτη από την έκταση του προβλήματος. Οταν δηλαδή ιδιώτης αναισθησιολόγος καλείται στο «Ιπποκράτειο» (250 ευρώ η εφημερία) και μπαίνει μόνο σε χειρουργεία αλλά όχι σε κλινικές (π.χ. Κλινική Covid), αυτό δεν είναι λύση αλλά πρόβλημα για τον αναισθησιολόγο του Δημοσίου που αμείβεται με 150 ευρώ και τα κάνει όλα.

Προέκυψε όμως κι άλλο θέμα με τους ιδιώτες που εργάζονται σε ιδιωτικές κλινικές. Μία από τις μεγαλύτερες κλινικές της Θεσσαλονίκης πληρώνει περί τα 500 ευρώ από το ταμείο της αναισθησιολόγους αν πρόκειται, για παράδειγμα, να σταλούν στις Σέρρες (στην ιδιωτική κλινική θα έβγαζαν 1.000 ευρώ για δύο απλά χειρουργεία).

Αλλιώς δεν μπορεί να τους πείσει. Αν γινόταν μια-δυο φορές, δεν θα ήταν πρόβλημα, γίνεται όμως συνέχεια και αρχίζει να μην γίνεται ανεκτό. Το «κουβάρι» της υπόθεσης έγινε κόμπος, καθώς ιδιώτες αναισθησιολόγοι αρνούνται να προσέλθουν στο δημόσιο νοσοκομείο πληροφορούμενοι ότι οι επιστρατευμένοι συνάδελφοί τους της περιόδου του 4ου κύματος Covid –όπως μας επιβεβαίωσε ο πνευμονολόγος Δρόσος Τσαβλής– δεν έχουν πληρωθεί ακόμη!

Για τη λύση η «Εφ.Συν.» μίλησε με πολλούς γιατρούς στα νοσοκομεία της Θεσσαλονίκης και όλοι κατατείνουν σε μία και μοναδική πρόταση. Την συνοψίζει ο κ. Στεφανίδης: «Λύση, και για τον πλέον αδαή, είναι η κάλυψη όλων των κενών με προκηρύξεις όλων των οργανικών θέσεων των ιατρών και διορισμούς νοσηλευτών από το ΑΣΕΠ.

Με προκηρύξεις δύο θέσεων αναισθησιολόγων που καλύφθηκαν από ήδη υπηρετούντες στο νοσοκομείο γιατρούς, το κέρδος είναι μηδέν. Οι κενές οργανικές είναι 20, μας χρειάζονται 40. Οταν προκηρύσσουν απειροελάχιστες θέσεις, δεν ψάχνουν για γιατρούς, αλλά για ηλίθιους».

Πηγή: efsyn.gr

1 σχόλιο:

(3)