Δημοσκοπήσεις: Πρώτη η Ν.Δ. και με διαφ(θ)ορά

Γιάννης Α. Μυλόπουλος Μόνο σαν θαύμα μπορεί να εξηγηθεί. Η κυβέρνηση που κατηγορείται από όλα τα διεθνή ΜΜΕ ότι έχει καταλύσει τη Δημοκρατία και έχει καταργήσει το κράτος δικαίου, η κυβέρνηση που σήμερα κατηγορείται ευθέως από τον Γερμανικό τύπο ως ύποπτη για έλεγχο της Δικαιοσύνης και για συγκάλυψη της δημοκρατικής εκτροπής των παρακολουθήσεων από το παρακράτος που έχει στήσει στην, υπό τον πρωθυπουργό λειτουργούσα, ΕΥΠ, στις δημοσκοπήσεις αναδεικνύεται πρώτη στις προτιμήσεις των πολιτών και μάλιστα με διαφορά 7-8 μονάδων!

Ακόμη όμως κι αν δεχόμασταν το όχι και τόσο πιστευτό αφήγημα που η ίδια η ένοχη για την κατάλυση των δημοκρατικών θεσμών κυβέρνηση διαδίδει, ότι δηλαδή οι Έλληνες έπαψαν ξαφνικά να ενδιαφέρονται για τα θεσμικά ζητήματα και για την υπόθεση της προστασίας των ατομικών τους ελευθεριών και δικαιωμάτων και τους αρέσει μαζοχιστικά να παρακολουθούν τις ζωές τους και να καταργούν την ιδιωτικότητα των προσωπικών τους στιγμών, το παραμύθι είναι υπερβολικά χοντροκομμένο για να γίνει πιστευτό.



Κι ακόμη, ας δεχτούμε ότι οι Έλληνες δεν ενδιαφέρονται για την πτώση κατά 40 θέσεις της χώρας τους στη λίστα της ελευθεροτυπίας και της πολυφωνίας του τύπου, γιατί αρέσκονται να παρακολουθούν τη μια και μόνη άποψη της προπαγάνδας στην τηλεόραση, όπως τη μεταδίδει ο Άρης Πορτοσάλτε.

Είναι δυνατόν όμως οι Έλληνες ξαφνικά να μην ενδιαφέρονται για την ακρίβεια με ονοματεπώνυμο που πλήττει τη χώρα και την κάνει να έχει διαρκώς την ακριβότερη τιμή ρεύματος στην Ευρώπη;

Είναι δυνατόν οι πολίτες να μην αντιδρούν που οι χώρα τους, σύμφωνα με τη Eurostat, έγινε τα τελευταία χρόνια μια από τις δυο φτωχότερες χώρες στην Ευρώπη, μαζί με την Βουλγαρία, με 1 στους 3 Έλληνες να απειλείται από φτώχεια και κοινωνικό αποκλεισμό;



Είναι δυνατόν ακόμη να μην τους ενδιαφέρει που έχουν τους χαμηλότερους μισθούς στην Ευρώπη, ενώ συγχρόνως οι τιμές των λογαριασμών και του σούπερ μάρκετ πετάνε στα ύψη;


Είναι δυνατόν να μην τους ενδιαφέρει που, όπως αποκαλύπτουν τα διεθνή στοιχεία, η Ελλάδα είναι από τις χειρότερες χώρες ως προς τις ανισότητες; Είναι δηλαδή δυνατόν να μην αντιδρούν καθόλου που στη χώρα τους σήμερα οι πλούσιοι γίνονται πλουσιότεροι και η μεσαία τάξη γίνεται φτωχή;

Ακόμη κι αν τους έκαναν μαζική λοβοτομή, είναι δυνατόν να μην τους ενδιαφέρει ότι εργάζονται και από τον μισθό τους δεν βγαίνει ούτε ο μισός μήνας;

Κι ύστερα, ακόμη κι αν δεχτούμε ότι όλα τα παραπάνω μας αφήνουν παγερά αδιάφορους κι εμείς υποστηρίζουμε βλακωδώς την κυβέρνηση που τα έχει προκαλέσει όλα αυτά, είναι δυνατόν να γίνει πιστευτό ότι δε μας νοιάζει καθόλου που την ίδια ώρα που εμείς υποφέρουμε, κυβερνητικοί βουλευτές και κομματικοί φίλοι κάνουν πάρτι εκατομμυρίων βουτηγμένοι στη διαφθορά;






Πόσο πιστευτό να γίνει δηλαδή ότι ο άλλαξε το DNA του Έλληνα και ξαφνικά γουστάρει την κοροϊδία και την εκμετάλλευσή του;

Και τέλος, ακόμη κι αν πράγματι οι Έλληνες άλλαξαν και έγιναν… λωτοφάγοι, σαν τον Οδυσσέα και τους συντρόφους του στην περιπέτεια στο ομώνυμο νησί, είναι δυνατόν να μην τους ενδιαφέρει η ίδια η ζωή τους;

Πόσο πιστευτό να γίνει δηλαδή ότι οι Έλληνες υπερψηφίζουν αυτούς που, με απίστευτα προσχήματα, όπως ότι δήθεν δεν γνώριζαν για τις ευεργετικές συνέπειες των ΜΕΘ γιατί δεν είχαν διαβάσει τη μελέτη, αλλά και με αντιεπιστημονικές θεωρίες περί πεταμένων ευρώ στις ΜΕΘ και περί ΕΣΥ… πολυτελείας, οδήγησαν τη χώρα να γίνει η πρώτη στην Ευρώπη σε θανάτους από την πανδημία;

Ακόμη κι αν δεχτούμε αυτό που είναι ιστορικά καταγεγραμμένο, ότι δηλαδή και το 2019 και το 2015 οι δημοσκοπήσεις για λόγους άγνωστους υποτιμούσαν συστηματικά πριν τις εκλογές τα ποσοστά του ΣΥΡΙΖΑ κατά 8 περίπου ποσοστιαίες μονάδες, το αφήγημα που προσπαθεί να περάσει η κυβερνητική προπαγάνδα δεν μπορεί να γίνει πιστευτό.

Δεν είναι δυνατόν δηλαδή ο Έλληνας να υποφέρει όπως υποφέρει σήμερα και να τα βάζει με την αντιπολίτευση του ΣΥΡΙΖΑ, υπερψηφίζοντας την υπεύθυνη για την κατάντια του κυβέρνηση. Η οποία διαπιστώνεται στις δημοσκοπήσεις ότι δεν έχει καθόλου φθορά από μια αποτυχημένη και υπέρ μιας ολιγαρχίας του πλούτου διακυβέρνηση της χώρας.

Απλώς δεν είναι δυνατόν. Ούτε στη Βόρεια Κορέα, με την οποία συμβαδίζουμε ως προς την κατάργηση των δημοκρατικών θεσμών, δεν θα μπορούσε αυτό να συμβεί.

Συμβαίνει όμως στη χώρα που, όπως έλεγαν οι παλιότεροι, ανθίζει η… φαιδρά πορτοκαλέα.

Εντωμεταξύ, εμείς κάνουμε ότι τους πιστεύουμε. Κι η κυβέρνηση, από τη μεριά της, κάνει ότι πιστεύει ότι κερδίζει.

Απλώς δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι αυτή η κοροϊδία θα αντέξει μέχρι τις εκλογές…