Για την τουρκική προκλητικότητα και πώς αυτή εντάθηκε μετά το αποτυχημένο πραξικόπημα του 2016 μιλάει στο topontiki.gr ο Ευάγγελος Αποστολάκης ναύαρχος εν αποστρατεία του Ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού και επίτιμος Αρχηγός ΓΕΕΘΑ.
Όπως υποστηρίζει, η λογική υποδεικνύει ότι η Τουρκία δεν έχει να κερδίσει τίποτα από μια σύγκρουση με την Ελλάδα, αντίθετα έχει να χάσει πολλά επιτιθέμενη σε μια ευρωπαϊκή χώρα και εταίρο στο ΝΑΤΟ.
Ο κ. Αποστολάκης παίρνει θέση για τα εξοπλιστικά, υποστηρίζοντας ότι δεν είναι δυνατόν η Ελλάδα να αγοράζει «ό,τι πετάει και ό,τι κολυμπάει» και να θεωρεί ότι έχει λύσει το πρόβλημά της. Όπως υπογραμμίζει, οι εξοπλισμοί γίνονται κατόπιν συγκεκριμένων διαδικασιών, οι οποίες όταν δεν τηρούνται «υπάρχει θέμα». Επιπλέον, υποστηρίζει ότι η Ελλάδα θα πρέπει να έχει μια προστιθέμενη αξία από τα εξοπλιστικά καθώς όπως λέει, θα πρέπει «να δουλέψουν οι εγχώριες βιομηχανίες για να μπορούμε να στηρίξουμε τα συστήματα αυτά στη συνέχεια με τα δικά μας μέσα».
Τέλος, ο κ. Αποστολάκης τοποθετείται για τα F-35 και απαντά στο ερώτημα αν καλώς τα προμηθεύεται η Ελλάδα και αν τα χρειάζεται.
- Από το τουρκικό πραξικόπημα αλλά ειδικότερα από το 2019, η τουρκική προκλητικότητα έχει κλιμακωθεί, κάτι που είναι και η εκτίμηση της ελληνικής κυβέρνησης. Πού πιστεύετε ότι οφείλεται;
Μετά την απόπειρα πραξικομήματος πράγματι η Τουρκία έγινε πιο επιθετική και άρχισε να την χρεώνει σε διάφορες πλευρές, πρώτα στους Αμερικάνους και στη συνέχεια σε όσους είναι γύρω – γύρω, την ευθύνη που φανταζόταν ότι μπορεί να έχουν για το πραξικόπημα. Ωστόσο το θέμα έγινε αρκετά σοβαρό από τη στιγμή που άρχισαν να βγαίνουν επίσημα οι θεωρίες περί «Γαλάζιας Πατρίδας» και «ζωτικού χώρου». Αποφάσισε λοιπόν η κυβέρνηση του Ερντογάν να ξεκινήσει ενέργειες, αρχικά φραστικές και στη συνέχεια με δράσεις, ούτως ώστε να διεκδικήσει περιοχές που δεν της ανήκουν σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο και τις συμφωνίες που έχουν υπογραφεί.
Είδαμε τους χάρτες με τη Γαλάζια Πατρίδα, ακούσαμε δηλώσεις για την «πατρίδα της καρδιάς μας» και ξεκίνησαν μια προσπάθεια να πείσουν όλο τον δυτικό κόσμο ότι η Τουρκία έχει δικαίωμα να διεκδικήσει «ζωτικό χώρο», καθώς είναι μια μεγάλη χώρα και δεν γίνεται τα ελληνικα νησιά να έχουν μεγαλύτερη αποκλειστική οικονομική ζώνη από τα τουρκικά παράλια.
Με τον πόλεμο στην Ουκρανία, ο ρόλος της Τουρκίας αναβαθμίστηκε καθώς είναι η χώρα που διατηρεί σχέσεις και με τις δύο πλευρές της σύγκρουσης, ενώ διεκδικεί ρόλο διαμεσολαβητή καθώς, τουλάχιστον φαινομενικά προσπάθησε για μια διαπραγμάτευση μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας, ενώ συνεισέφερε στις συμφωνίες για την εξαγωγή των σιτηρών. Η Τουρκία συνεχίζει να παίζει το ρόλο του «ειρηνοποιού» και παράλληλα προσπαθεί τη χρησιμότητα αυτή που εμφανίζει, να την αξιοποιήσει απλώνοντας όλα της τα αιτήματα στο τραπέζι.
Αυτό το διάστημα η Τουρκία πιέζει τις ΗΠΑ να πάρει να εξοπλιστικά που έχει ζητήσει ενώ παράλληλα προσπαθεί να πείσει πως για ό,τι συμβαίνει στην ανατολική Μεσόγειο, πρέπει η ίδια να έχει τον πρωτεύοντα ρόλο, ότι αυτή είναι το αφεντικό της περιοχής και πως δεν μπορεί να γίνει τίποτα χωρίς αυτούς. Είτε αφορά θέματα ασφαλείας, είτε θέματα εκμετάλλευσης ενέργειας, είτε τον καθορισμό αποκλειστικών οικονομικών ζωνών. Από την άλλη, το ΝΑΤΟ στο οποίο είμαστε και οι δύο εταίροι, τηρεί ίσες αποστάσεις ξεχνώντας ποιος δημιουργεί τα προβλήματα.
- Πόσο πιθανό είναι να περάσει η Τουρκία από τα λόγια στις πράξεις;
Οι πιθανές ενέργειες της Τουρκίας θα έπρεπε να τεθούν στη βάση ενός λογικού ερωτήματος, τι θα κέρδιζε από αυτό; Η δική μου εκτίμηση είναι ότι δεν θα κέρδιζε τίποτα. ‘Ισα – ίσα θα υποστεί και ζημιές, πρώτα από όλα γιατί η Ελλάδα δεν είναι ξέφραγο αμπέλι, ούτε έχει αμελητέα δύναμη στις Ένοπλες Δυνάμεις που μπορούν να της επιφέρουν πολύ σημαντικό πλήγμα.
Δεν μπορεί να ξέρει ποια θα είναι η κατάληξη της όποιας πιθανής εμπλοκής. Άρα, έτσι όπως είναι η διεθνής κατάσταση αυτή τη στιγμή δεν νομίζω ότι μπορεί να το διαχειριστεί επ’ωφελεία της, μια στρατιωτική ενέργεια σε ένα ευρωπαϊκό κράτος και μέλος του ΝΑΤΟ. Επομένως θεωρώ ότι εξαντλεί ό,τι περιθώριο έχει λεκτικά ή με κινήσεις ασφαλείς κατά την άποψή της, δεδομένου ότι εμείς δεν θέλουμε πόλεμο ή τον αποφεύγουμε όσο είναι δυνατόν. Επιπλέον, ο Ερντογάν παίζει κι ένα παιχνίδι με τους Αμερικάνους σε σχέση με τα εξοπλιστικά που ζητά, αφού δηλώνει ότι μπορεί να τα πάρει από αλλού. Έχει σταματήσει δηλαδή η εποχή που οι ΗΠΑ έλεγαν στην Τουρκία να κάνει κάτι κι εκείνη το έκανε. Τώρα προσπαθούν να δείξουν ότι είναι μια περιφερειακή δύναμη που έχει τη δική της πολιτική, τις δικές της αποφάσεις και δεν δέχεται παρεμβάσεις από κανέναν.
- Με αφορμή τον σεισμό που έγινε στα σύνορα Τουρκίας – Συρίας, πιστεύετε πως στο πλαίσιο της «διπλωματίας των σεισμών» όπως έγινε το 1999 και της βοήθειας που έχουμε στείλει, οι πολεμικές ιαχές θα μειωθούν;
Όλοι έχουμε συγκλονιστεί από αυτά που έγιναν στην Τουρκία δίχως να μετράμε ποιοι είναι, αν είναι φίλοι ή αν είναι εχθροί, είναι η ανθρώπινη συμπάθεια και είναι πολύ σωστό να βοηθήσουμε όσο μπορούμε. Από εκεί και μετά η δική μας συνδρομή με βοήθεια δείχνει στον τουρκικό λαό ότι δεν εχθρευόμαστε οι λαοί μεταξύ μας και το αν οι πολιτικοί τους είναι επιθετικοί και βρίσκουν εχθρούς παντού είναι μια άλλη ιστορία. Πιστεύω ότι βοηθά στο να εξομαλυνθούν λίγο τα πράγματα και να μπούμε σε μια λίγο πιο ανθρώπινη διάσταση. Για το αν θα αλλάξει κάτι ουσιαστικά, δεν έχω και πολλές ελπίδες. Βλέπετε ότι κατά τη διάρκεια των σεισμών η Τουρκία έκανε αεροπορικές επιθέσεις στη Συρία. Τότε τι να πούμε;
- Ο γερουσιαστής Μενέντεζ φαίνεται θετικός για την πώληση των F-35 στην Ελλάδα. Τα χρειαζόμαστε; Ποια είναι η άποψή σας για τις εξοπλιστικές κινήσεις που γίνονται τελευταία;
Τα εξοπλιστικά είναι μια υπόθεση που θέλει σοβαρή συζητηση και ανάλυση. Αν πει κάποιος ότι δεν θα χρειαζόμαστε, μπαίνει αυτομάτως απέναντι από όσους νομίζουν ότι αγοράζοντας ότι υπάρχει στον κόσμο, «ό,τι πετάει κι ότι κολυμπάει», έχουμε λύσει τα προβλήματά μας.
Τα εξοπλιστικά γίνονται μέσω μιας διαδικασίας, από τα Επιτελεία τις επιχειρησιακές απαιτήσεις που θέτουν, γίνεται ένας σχεδιασμός, μπαίνει σε μια διαδικασία, συζητάται ποιες είναι οι δυνατότητες που παρέχονται από την αγορά, γίνεται μια διερεύνηση και καταλήγουμε στο τι είναι το καλύτερο για τις Ένοπλες Δυνάμεις, αν είναι αυτό που χρειαζόμαστε, αν είναι ο καλύτερος τρόπος να διαθέσουμε τα χρήματα που έχουμε κι αν αυτό που πάμε να πάρουμε εξυπηρετεί την αποστολή και τις απαιτήσεις των Ενόπλων Δυνάμεων.
Όταν τα εξοπλιστικά γίνονται με αυτή τη λογική τότε είναι ασφαλής η επιλογή και δεν παίρνουμε πράγματα που δεν χρειαζόμαστε, ούτε τα παίρνουμε σε τιμές που ενδεχομένως είναι πολύ πιο υψηλές από αυτά που διαθέτουμε συν το γεγονός ότι από τη στιγμή που παίρνουμε κάτι, θα πρέπει να είμαστε σε θέση να το στηρίξουμε και να μπορεί και η εγχώρια βιομηχανία, η ίδια η Ελλάδα να έχει μια προστιθέμενη αξία.
Να δουλέψουν οι βιομηχανίες και να μπορούμε να στηρίξουμε τα συστήματα αυτά στη συνέχεια με τα δικά μας τα μέσα, από το δικό μας το σύστημα. Οτιδήποτε λοιπόν δεν γίνεται με αυτό τον τρόπο θεωρώ ότι έχει θέμα. Εγώ σας λέω ως στρατιωτικός, πως ό,τι έρχεται στις Ένοπλες Δυνάμεις το θεωρώ ευπρόσδεκτο.
Όμως δεν μπορούμε να παίρνουμε τα πάντα, δεν μπορούμε να παίρνουμε αποφάσεις με άλλα κριτήρια και όχι αυτά που πρέπει. Δεν είναι παράξενο ας πούμε, να μαθαίνουμε ότι θα πάρουμε τα plus έξι Rafale από τον πρωθυπουργό με μια ανακοίνωσή του στο Παρίσι; Δεν είναι παράξενο ότι μαθαίνουμε ότι θα δώσουμε τα BMP-1 στην Ουκρανία από τον γερμανό Καγκελάριο; Ξενίζουν όλα αυτά και δεν νομίζω ότι είναι στη σωστότερη κατεύθυνση.
Τα F-35 είναι κάποια αεροσκάφη, πιθανώς τα καλύτερα που υπάρχουν στον κόσμο, όμως θεωρώ ότι αυτή τη στιγμή, με τις κινήσεις που έχουμε κάνει είμαστε αρκετά καλά. Με την αναβάθμιση των F-16 και με τα Rafale δεν νομίζω ότι πρέπει να πάμε παρακάτω.
- Πώς σχολιάζετε την αντιπαράθεση στη Βουλή μεταξύ του πρωθυπουργού και του Αλέξη Τσίπρα σχετικά με τις συμφωνίες για τα εξοπλιστικά και τον υπαινιγμό του κ. Μητσοτάκη ότι δεν είναι πατριωτική η στάση του ΣΥΡΙΖΑ;
Ο ΣΥΡΙΖΑ υπερψήφισε για τα Rafale και μετά ήρθε το πακέτο για τα άλλα, το οποίο ήρθε έτσι… με μια ανακοίνωση. Και ο λόγος που δεν ψηφίστηκε είναι ότι δεν τηρήθηκαν οι διαδικασίες. Από τα εξοπλιστικά προγράμματα που πέρασαν από τη Βουλή, 138 προγράμματα, τα 134 τα έχει ψηφίσει. Είναι άδικο να κατηγορείται ο ΣΥΡΙΖΑ ότι έχει στηλώσει τα πόδια και δεν ψηφίζει τίποτα. Ψηφίζουμε αυτά που είναι καθαρά, δεν είναι δυνατόν στο όνομα της άμυνας να δίνουμε λευκή επιταγή και να μην επιδέχεται καμίας κριτικής το σύστημα, γιατί όπως και να το κάνουμε, έχουν γίνει πάρα πολλά στο παρελθόν, δεν υπάρχει λόγος να συνεχίσουν να γίνονται.
Πηγή:topontiki.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου